حزب ملی گرای ایرلند شمالی موسوم به «شین فین» طی یک پیروزی تاریخی در انتخابات و تصاحب اکثریت کرسی های پارلمان، مسیر خود را برای دستیابی به کرسی نخست وزیری در بلفاست هموار کرد.
به گزارش جماران در صورت کسب نتایج ضعیف، برخی از قانونگذارانی میتوانند متقاعد شوند که حمایت خود از بوریس جانسون را که مصمم است علیرغم جریمهای که بر او تحمیل شده، در قدرت باقی بماند، پس بگیرند.
به دور از اختلافات پارلمان، یک زلزله سیاسی در ایرلند شمالی رخ می دهد، جایی که شین فین در نظرسنجی ها برای اولین بار پس از 100 سال در تاریخ استان اروپایی 1.9 میلیون نفری بریتانیا که از زمان برگزیت در وضعیت تنش قرار دارد، پیشتاز است.
این اولین بار در صد سال است که شین فین رهبری انتخابات در این استان را برعهده دارد که شاهد تنشهایی بر سر برگزیت است که به حزب اجازه میدهد تا رهبر خود را نخستوزیر محلی معرفی کند.
در واکنشهای بینالمللی، ایالات متحده روز شنبه از مقامات ایرلند شمالی خواست تا طبق توافقنامه صلح 1998 قدرت را به اشتراک بگذارند. ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه که یکی از مفاد اصلی توافق جمعه خوب 1998 است، گفت:«ما از رهبران ایرلند شمالی میخواهیم اقدامات لازم را برای تشکیل «دولت مشارکتی» انجام دهند.
«میشل اونیل» رهبر حزب شین فین، کمی پیش از اعلام نتایج نهایی انتخابات گفت: امروز آغاز یک دوره جدید است. صرف نظر از سوابق مذهبی، سیاسی یا اجتماعی، وظیقه من آن است که تلاش کنم سیاست اثرگذار باشد.
او اشاره کرد که شین فین سبک رهبری را اتخاذ خواهد کرد که همه احزاب را در بر می گیرد و "پر از تنوع است به گونه ای که حقوق و برابری را برای کسانی که طرد شده اند، مورد رفتار تبعیض آمیز قرار گرفته اند و در گذشته نادیده گرفته شده اند تضمین می کند."
او گفت:«امروز لحظه بسیار مهم تغییر است. رهبری من فراگیر خواهد بود، تنوع گرامی داشته خواهد شد، و حقوق و برابری برای کسانی که در گذشته طرد شدهاند، مورد تبعیض قرار گرفته یا نادیده گرفته شدهاند، تضمین خواهد شد.»
پیروزی شین فین در این انتخابات حاکی از آن است که این حزب میتواند از زمانی که ایرلند شمالی در سال ۱۹۲۱ به عنوان یک دولت اکثراً پروتستان تشکیل شد (حزب اتحادیه دموکرات (عمدتاً پروتستان) از طرفداران سرسخت حفظ ایرلند شمالی در داخل بریتانیا بوده است، تقریباً حزب اصلی از سال 1921)، برای اولین بار به عنوان یک حزب ملی گرای ایرلندی سزاوار دستیابی به کرسی نخست وزیری در بلفاست شود.
همچنین این پیروزی دستاورد بزرگی برای این حزب محسوب میشود چرا که این حزب طی چند دهه خشونت میان نظامیان جمهوریخواه و شبه نظامیان وفادار پروتستان از یک سو و ارتش و پلیس انگلیس از سوی دیگر، به عنوان یک گروه شبه نظامی وابسته به ارتش جمهوری خواه ایرلند سعی داشت با استفاده از بمب و گلوله ایرلند شمالی را از قیمومیت دولت انگلیس خارج کند.
با این وجود، شین فین چشم انداز یک ایرلند متحد در آینده نزدیک را کم اهمیت جلوه می دهد، زیرا از تأثیر عقب نشینی بر رای دهندگان میانه رو و میانه رو اتحادیه می ترسد، که بیشتر نگران مسائلی مانند بهداشت، آموزش یا هزینه زندگی هستند.
و در دره لگانس، ناحیه ای که جفری دونالدسون، رئیس حزب اتحادیه دموکرات در آن شرکت می کند، رنگ های قرمز، آبی و سفید پرچم بریتانیا برافراشته شده است.
این تابلوها از رای دهندگان دعوت می کند تا دونالدسون را در برگه رای خود قرار دهند، زیرا سیستم انتخاباتی ایرلند شمالی به رای دهندگان اجازه می دهد لیست های خود را ایجاد کنند.
شین فین در انتخابات پارلمانی ایرلند شمالی روز شنبه ۷ ماه مه یک پیروزی تاریخی و سرنوشتساز را رقم زد و اکثر کرسیهای پارلمان در بلفاست، پایتخت را از آن خود کرد.
این حزب ناسیونالیست و جمهوریخواه که به شدت مخالف برکسیت نیز است به موجب نتایج انتخابات با کسب ۲۷ کرسی در برابر ۲۴ کرسی که حزب دموکراتیک اتحادگرا بدست آورد، بیشترین کرسیها را به خود اختصاص داد.
این نتایج به نوعی خروجی نظرسنجیهای قبلی را تایید میکند که نشان میداد بازوی سیاسی ارتش جمهوریخواه ایرلند به بزرگترین قدرت سیاسی در پارلمان محلی ایرلند تبدیل خواهد شد.
از زمان تاسیس ایرلند شمالی، این منطقه که بخشی از خاک بریتانیا محسوب میشود با اکثریت ساکنان پروتستان خود توسط سیاستمداران متعلق به حزب دموکراتیک اتحادگرا (یونیونیستها) که حامی اتحاد با لندن هستند، رهبری و هدایت میشوند.
در صورت تایید نهایی نتایج انتخابات، شین فین، شاخه سیاسی سابق ارتش جمهوری خواه ایرلند (ایرا) پست وزیر اولی را در بلفاست، پایتخت، از آن خود خواهد کرد.
شین فین که پیشتر مسائل اقتصادی را محور مبارزات انتخاباتی قرار داده و خود را به عنوان یک نیروی سیاسی مترقی معرفی کرده بود همچنین تلاش خواهد کرد که ایراند شمالی را که جزیی از بریتانیاست با جمهوری ایرلند به مرکزیت دوبلین که کشوری مستقل و عضو اتحادیه اروپاست است، متحد کند.
تنش در روابط اتحادیه اروپا و بریتانیا بر سر کنترلهای مرزی ایرلند شمالی؛ لندن: ماده ۱۶ روی میز است
در پی مشخص شدن نتایج انتخابات در جمهوری ایرلند، مری لو مک دونالد، رهبر شین فین دراین کشور از «اتحاد ایرلند» به عنوان بهترین طرح یاد کرد و گفت: «این بزرگترین فرصت برای همه ماست که در این جزیره زندگی می کنیم.»
خانم مک دونالد با اشاره به این موضوع که این تغییر باید دموکراتیک باشد، یادآور شد که به نظر او برگزاری دو همهپرسی ظرف پنج سال امکان پذیر خواهد بود.
از سوی دیگر جفری دونالدسون، رهبر یونیونیستها که بزرگترین حزب حامی اتحاد با لندن در ایرلند شمالی به حساب میآید اعلام کرده است که هفته آینده پس از اعلام برنامه دولت بریتانیا در خصوص نحوه تعامل و تبادلات تجاری با اتحادیه اروپا درباره ورود به یک دولت مشارکتی محلی تصمیمگیری خواهد کرد.
حزب "شین فین"، جناح سیاسی سابق "ارتش جمهوریخواه ایرلند" نخستین پیروزی خود در انتخابات مجمع ایرلند شمالی را به عنوان یک "لحظه سرنوشتساز و تعیینکننده" برای این منطقه تحت کنترل بریتانیا تعریف کرد و خواستار مذاکره درباره یک ایرلند متحد شد.
میشل اونیل، رهبر حزب شینفین در ایرلند شمالی گفت: امروز بیانگر لحظه بسیار مهم تغییر است. این یک لحظه تعیینکننده و سرنوشتساز در سیاستهای ما و برای مردممان است.
وی افزود: اکنون باید یک گفتوگوی صادقانه پیرامون هدف متحد کردن این منطقه با جمهوری ایرلند برگزار شود.
این پیروزی جایگاه این منطقه را تغییر نخواهد داد چرا که برگزاری رفراندوم لازم برای جدا شدن از بریتانیا در صلاحدید دولت لندن قرار دارد و احتمالا سالها طول خواهد کشید تا با برگزاری آن موافقت شود. اما اهمیت سمبلیک آن بسیار زیاد است و به یک قرن سلطه احزاب حامی بریتانیا پایان میدهد.
حزب "اتحاد دموکراتیک" که یکی از عوامل پیشرو در خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بود، کاهش میزان محبوبیتش را تا حدودی به خاطر نقشش در مذاکرات پس از بریگزیت میان لندن و بروکسل میداند که منجر به محدودیتهای تجاری میان ایرلند شمالی و باقی بخشهای بریتانیا شد.
نیکولا استورجن، وزیر اول اسکاتلند جزو اولین کسانی بود که در توییتی به حزب شین فین تبریک گفت و آن را به عنوان یک "نتیجه تاریخی حقیقی" تحسین کرد.
اگرچه حزبی که اکثریت را در اختیار دارد از این حق برخوردار است که نامزدی را برای پست وزیر اول دولت ایرلند شمالی معرفی کند اما اختلاف با حزب اتحاد دموکراتیک یعنی اینکه چنین انتصابی ماهها به طول میانجامد.
جفری دونالدسون، رهبر حزب اتحاد دموکراتیک اعلام کرد، حزبش به دولت نمیپیوندد مگر آنکه پروتکلهای مدیریت تجارت ایرلند شمالی با باقی بخشهای بریتانیا به دنبال بریگزیت کاملا اصلاح شوند.
بریتانیا متشکل از انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی است.
خبرگزاری فرانسه نوشت ، حزب ناسیونالیست «شین فین»، شاخه سیاسی سابق ارتش آزادیبخش ایرلند موفق به کسب پیروزی چشمگیر در انتخابات پارلمانی شد.
حزب شین فین از مخالفان قاطع برگزیت به شمار میرود.
این حزب با کسب ۲۷ کرسی (۲۹ درصد آرای انتخابات)، موفق به کسب پیروزی قاطع شد و حزب دموکراتیک اتحادگرا نیز ۲۴ کرسی (۲۱ و سه دهم درصد آرا) را از آن خود کرد.
البته بنا به نظر آگاهان امر، پیروزی شین فین وضعیت منطقه را چندان تغییر نخواهد داد، زیرا برگزاری همه پرسی برای خروج از قیمومیت انگلیس فقط با تایید دولت لندن باید انجام شود؛ امری که سال ها است مسکوت باقی مانده است.
اما اهمیت نمادین پیروزی شین فین در ایرلند شمالی بسیار زیاد است و به یک قرن تسلط احزاب طرفدار انگلیس، که عمدتاً توسط جمعیت پروتستان منطقه حمایت میشوند، پایان میدهد.
طبق گزارش رویترز، شین فین مدت ها به دلیل اتهام ارتباطش با خشونت های شبه نظامی در طول سه دهه جنگ بر سر استقلال ایرلند شمالی از انگلیس که با یک توافق صلح در سال ۱۹۹۸ پایان یافت، از فعالیت های سیاسی محروم بود.
از آن زمان، این حزب دوباره خود را احیا کرد تا رفته رفته به محبوب ترین حزب در جمهوری ایرلند تبدیل شد، خصوصا که با شعارهای مبارزات انتخاباتی حول محور مسائل روزمره ایرلندی ها مانند هزینه های زندگی و مراقبت های بهداشتی، پایگاه موفقی در میان آنها ایجاد کرده بود.
این رویداد بی نظیر موجب شد برخی تحیل گران بگویند دشمنان سر سخت انگلیس در ایرلند شمالی پیروز شدند و قدرت را در این منطقه بدست میگیرند.
یکی دیگر از علتهای اهمیت این انتخابات در این است که میتواند دولت محلی تشکیل شود، زیرا از ماه فوریه که پاول گیوان، عضو مجمع دی یو پی از سمت وزیر اول استعفا داد دولت محلی سقوط کرد.
حزب شین فین درباره رویکردهای منطقهای و بین المللی دولت انگلیس بارها موضع انتقادی گرفته است. ازفلسطین تا دولتهای حاشیه خلیج فارس که نمونه ان اظهارات پاتریک دوهرتی، نماینده حزب شین فین در مجلس انگلیس بود که در مصاحبهای گفت: مردم بحرین در مبارزه با رژیم آل خلیفه، لازم است متحدانی از همه بحرینی ها، آزادی خواهان و گروههای با نفوذ را سامان دهند تا زودتر پیروز شوند.
وی با بیان اینکه ما از خیزش مردم بحرین در برابر رژیم آل خلیفه حمایت میکنیم افزود: ما نیز برای استقلال ایرلند، در برابر دولت انگلیس ایستادیم و بنابراین، از ستمهایی که بر مردم بیگناه بحرین میرود، آگاهیم.
این عضو ارشد حزب شین فین گفته بود: مبارزه با رژیمهای دیکتاتور و جنایتکار، دشوار، بلند مدت و نیازمند برنامه ریزی و سازماندهی است، اما شیرین است و آثار فراوانی برای مردم خواهد داشت.
نماینده شین فین در مجلس انگلیس گفت: دولت انگلیس تلاش میکند تا قهرمان دموکراسی وانمود شود، اما در دیگر کشورها، دموکراسی را سرکوب میکند و این فریبکاری باید افشا شود.
حزب شین فین همچنین بر ضرورت اجرای پیمان جمعه نیک یا پیمان بلفاست تاکید کرد.
این پیمان میان طرفهای درگیر در ایرلند شمالی، یعنی پروتستانهای طرف دار بریتانیا و کاتولیکهای جمهوری خواه ایرلند با میانجی گری انگلیس در روز جمعه دهم آوریل ۱۹۸۸ بسته شد.
این پیمان را کاتولیکها "توافق جمعه نیک" مینامند و پروتستانها به آن "توافق بلفاست " میگویند.
گروه نخست این پیمان را راهی به سوی استقلال میدانند و گروه دوم آن را سندی برای اتحاد با بریتانیا میشمارند. تا پیش از پیمان جمعه نیک، درگیری فرقهای بین دو گروه جان بیش از سه هزار و ششصد نفر را در سی سال درگیریهای خونین گرفته بود.
انگلستان یا بریتانیا از چهار منطقه انگلیس، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی تشکیل شده است که با پیروزی حزب شین فین نگرانیها از استقلال این منطقه از انگلیس بر نگرانیهای قدیمی تلاش اسکاتلند برای جدایی افزوده شده است.
آمریکا تقسیم قدرت در ایرلند شمالی را خواستار شد
به دنبال آنکه حزب ملی گرای شین فین در ایرلند شمالی در برابر اتحاد گرایان حاکم به یک پیروزی تاریخی دست یافت، آمریکا روز شنبه از مسئولان ایرلند شمالی خواست همانطور که در توافق صلح ۱۹۹۸ پیش بینی شده است، به اصل تقسیم ارکان قدرت وفادار باشند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، با انتشار بیانیهای اعلام کرد: «ما از رهبران ایرلند شمالی میخواهیم تدابیر لازم را برای تقسیم قدرت (بین اتحادگرایان و ملی گرایان) اتخاذ کنند».
در این بیانیه همچنین آمده است: «اصل تقسیم قدرت در ایرلند شمالی یکی از بندهای توافق صلح سال ۱۹۹۸ موسوم به جمعه مقدس میباشد».
پیامدهای پیروزی شین فین بر ایرلند شمالی و انگلیس
حزب ملی گرای شین فین روز شنبه گذشته با پیروزی تاریخی در انتخابات ایرلند شمالی موفق شد بر حزب وحدت طلبان (اتحاد خواهان) فائق آید.
شین فین، شاخه سیاسی گروه سابق شبه نظامی ارتش جمهوریخواه ایرلند اکنون مجال مییابد تا برای اولین بار نخست وزیر محلی ایرلند شمالی را انتخاب کند.
شین فین همچنین با برگزیت و خروج انگلیس از اتحادیه اروپا مخالف بود.
حزب ملی گرای شین فین موفق شد با کسب کرسیهای بیشتر رقیب خود را از گردونه رقابتها خارج کند و خود را برای تعیین نخست وزیر محلی آماده کند. در این انتخابات ساکنان ایرلند شمالی برای تعیین ۹۰ عضو مجلس ملی پای صندوقهای رای رفتند.
میشل اونیل، ۴۵ ساله، رهبر شین فین در ایرلند شمالی، با ابراز خرسندی از لحظه بسیار مهم تغییر، ورود به دوران جدیدی را وعده داد و گفت تلاش خود را برای حل و فصل اختلافات به کار میگیرد.
اونیل افزود: من رهبری فراگیر خواهم بود، تنوع گرایی در دستور کارم قرار دارد و حقوق و برابری را برای کسانی که در گذشته طرد شده اند، مورد تبعیض قرار گرفته یا نادیده گرفته شده اند را اعمال میکنم.
سرنوشت سیاسی ایرلند شمالی که با سه دهه ناآرامیهای خونین بین اتحاد خواهان و جمهوریخواهان و سپس آشفتگی ناشی از برگزیت درگیر بود، در فوریه با استعفای پل گیوان نخستوزیر اتحاد گرا دوباره در هالهای از ابهام فرو رفت.
کیتی هیوارد، کارشناس علوم سیاسی در دانشگاه کوئینز بلفاست، معتقد است موفقیت شین فین از ضعف اتحادیهگرایی ناشی میشود، ولی این مسئله نشان دهنده تغییر دیدگاه بنیادی در ایرلند شمالی به نفع اتحاد مجدد نیست.
در انگلیس نیز در انتخابات محلی روز پنجشنبه گذشته حزب محافظه کار بوریس جانسون نخست وزیر این کشور که به دلیل ماجرای پارتی گیت و افزایش نرخ تورم تضعیف شده با شکست شدیدی مواجه شد. در این انتخابات حزب محافظه کار صدها کرسی مجلس عوام را به حزب کارگر و لیبرال واگذار کرد.
بوریس جانسون در عین حال گفته مصمم است در قدرت بماند. اما این نتایج ضعیف او را تضعیف میکند و نمایندگان را از کمپین وی که نگران انتخابات پارلمانی سال ۲۰۲۴ هستند، دور میکند و احتمال دارد حمایت آنها را از دست دهد.