55 خبرنگار در 23 کشور از ماه مارس گذشته تا کنون در اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست دادند.
به گزارش جماران به نقل از روسیا الیوم، سازمان«پرس امپلیم کمپین» اعلام کرد که 55 خبرنگار در 23 کشور از ماه مارس گذشته تا کنون در اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست دادند.
این سازمان تأکید کرد که کاملا واضح نیست که آیا همه این خبرنگاران در جریان کار رسانه ای خود در اثر ابتلا به ویروس جان خود را از دست داده اند یا نه.
این سازمان در بیانیه ای که روز جمعه منتشر کرد هشدار داد که خبرنگاران خودشان را در جریان تهیه گزارش درباره بحران جهانی کرونا در معرض خطر قرار می دهند و بیشتر آنها در جریان انجام کارشان به کرونا مبتلا شدند.
در این بیانیه آمده است که خبرنگاران با خطر سلامتی بزرگی مواجه هستند زیرا آنها برای ادامه ارائه اطلات باید به بیمارستان ها بروند و با پزشکان، پرستارها، مسئولان سیاسی، متخصصان، دانشمندان و بیماران نیز مصاحبه کنند.
در ادامه این بیانیه آمده است که در تعدادی از کشورها« تدابیر حمایت ضروری» مانند فاصله گذاری اجتماعی، قرنطینه و ماسک زدن به ویژه در مراحل نخست شیوع کرونا اعمال نشده است.
اکوادور بیشترین تلفات را در میان خبرنگاران از آن خود کرده است در این کشور 9 خبرنگار در اثر ویروس کرونا جان خود را از دست داده اند،پس از این کشور، آمریکا با 8 خبرنگار، برزیل با 4 خبرنگار، انگلیس و اسپانیا هر کدام با 3 خبرنگار قرار دارند.
این سازمان همچنین در بیانیه خود با مشکلات و تنگناهایی که خبرنگاران با آن ها رو به رو هستند نیز اشاره کرد و به « کنترل، بستن اینترنت، بازداشت خبرنگاران، حملات بدنی و لفظی و قوانین فوق العاده که آزادی خبرنگاران را محدود می کند و طی هفته های اخیر رخ داده است» اشاره کرد.
این سازمان در بیانیه خود تأکید کرد که رسیدن اطلاعات عمومی موثق اکنون بسیار مهم است زیرا شفافیت اساس است و می تواند به نجات جان انسان های بسیاری در جریان بحران کرونا کمک کند.
در همین حال، یورونیوز گزارش داد،عفو بینالملل روز جمعه با انتشار گزارشی تاکید کرده است که سرکوب روزنامهنگاران و کسانی که مواجهه دولتها در مبارزه با بیماری کووید-۱۹ را نقد میکنند، مانع تلاشها برای مقابله این بیماری است.
عفو بینالملل هشدار داده است که سانسور اطلاعات حیاتی مرتبط با شیوع این بیماری به یک پدیده جهانی تبدیل شده است و از دولتها خواسته است که بهداشت و سلامت عمومی را بر خودخواهیهایشان ارجحیت دهند.
«اشفق خلفان» مدیر بخش حقوق و سیاستگذاریهای عفو بینالملل میگوید: «اگر مردم نتوانند به اطلاعات دقیق دسترسی داشته باشند امیدی به مهار این ویروس نیست. واقعا نگران کننده است که میبینیم بسیاری از دولتها بیشتر علاقمند به حفاظت از شهرتشان هستند تا نجات جان انسانها.»
وی افزوده است که از نخستین روزهای شیوع این ویروس و هنگامی که مقامات چینی اقدام به سانسور رسانهها و مجازات افشاگران اطلاعات کردند، روزنامهنگاران در سراسر جهان به دلیل انتشار اطلاعاتی که بطور بالقوه به نجات جان مردم کمک میکنند، زندگی، شغل و آزادیشان را به خطر انداختهاند.
حق برخورداری از بهداشت و سلامت، حق دسترسی به موقع و دقیق به اطلاعات را ضروری میکند اما دولتها در سراسر جهان روزنامهنگاران را به دلیل به اشتراک گذاشتن این اطلاعات ضروری دستگیر و زندانی میکنند.
در تاریخ ۱۲ اکتبر، روزنامه روسی «نووایا گازتا» مقالهای به قلم «النا میلاشینا» منتشر کرد که مقامات چچنی را بخاطر نوع واکنش به شیوع کرونا مورد انتقاد قرار داده بود. «رمضان قدیروف» رهبر چچن گفته بود کسانی که بیماری کووید-۱۹ را انتقال میدهند بدتر از تروریستها هستند و باید کشته شوند. میلاشینا در مقالهاش هشدار داده بود که این گونه سخنان باعث میشوند که مردم از ترس، علائم بیماری را پنهان کنند. در واکنش رهبر چچن با انتشار ویدیویی در اینستاگرام میلاشینا را تهدید کرد و از دولت روسیه و سرویس امنیت فدرال خواست که «جلوی کسانی که در حال نوشتن و تحریک مردم ما هستند» را بگیرند.
در نیجر، «مامانی کاکا تودا» روزنامه نگار در پنجم مارس پس از انتشار پستی در شبکههای اجتماعی دستگیر شد. او در این پست درباره یک مورد مشکوک به بیماری کووید-۱۹ در بیمارستان مرکزی در نیامی، پایتخت نوشته بود. او به «انتشار اطلاعاتی که به اخلال در نظم عمومی منجر میشود» متهم شده است.
در مصر، نیروهای امنیتی در روز ۱۸ مارس، «عاطف حسبالله» سردبیر روزنامه «الکرارپرس» را دستگیر کردند که آمار مبتلایان به کووید-۱۹ را زیر سوال برده بود. او به مدت یک ماه ناپدید بود.
در ونزوئلا، «داروینسون روخاس» روزنامه نگار پس از گزارش شیوع کرونا در این کشور ۱۲ روز بازداشت شد و از سوی مقامات تحت فشار قرار گرفته بود تا منابع خود را فاش کند. او به «ترویج نفرت» و «تحریک به ارتکاب جرم» متهم شده است و تا پایان تحقیقات با قرار وثیقه آزاد است.
در ترکیه، «عصمت چیت» و «گونگور آسلان» کارمندان ارشد یک وب سایت خبری در تاریخ ۱۸ مارس به دلیل انتشار مقالهای درباره دو مورد مرگ ناشی از کووید-۱۹ در بیمارستان محلی، بازداشت شدند. آنها پس از بازجویی برای فاش کردن منبع اطلاعاتیشان، آزاد شدند و تحت فشار قرار گرفتهاند تا گزارشهای خود درباره این موضوع را متوقف کنند.
در هند، روزنامهنگارانی که وضعیت کووید-۱۹ را گزارش میکردند به مراکز پلیس احضار شدهاند از جمله «پیرزادا عاشیق» روزنامه نگار ارشد و «سیزارتا واراداراجان»، سردبیر یک روزنامه در «اوتارپرادش». بسیاری دیگر نیز مانند «زبیر احمد،»روزنامه نگار آزاد دستگیر شدهاند.
همچنین روزنامهنگاران به دلیل گزارشهایشان درباره شیوع کووید-۱۹ در بسیاری از کشورها از جمله آذربایجان، قزاقستان، صربستان، بنگلادش، کامبوج، اوگاندا، روآندا، سومالی، تونس و فلسطین تحت پیگیر قانونی قرار گرفتهاند.
علاوه بر دستگیری و تهدید روزنامه نگاران، بسیاری از کشوها از جمله جمهوری آذربایجان، مجارستان، روسیه، ازبکستان، کامبوج، سریلانکا، تانزانیا و چندین کشور حوزه خلیج فارس، شیوع ویروس کرونا را بهانهای کردهاند تا قوانین جدید علیه «اخبار جعلی» وضع کنند. در بیشتر موارد این دولتها هستند که مشخص میکنند چه اخباری جعلی هستند و از این قوانین علیه انتشار آزاد اطلاعات استفاده میکنند.
بعنوان مثال در مجارستان، دولت «ویکتور اوربان» با اصلاح قانون مجازات در این کشور، مقررات جدیدی وضع کرده است که بر اساس آن میتوان روزنامه نگاران را به دلیل «انتشار اطلاعات نادرست» یا «انتشار واقعیتها به شیوهای که مانع محافظت موفقیت آمیز از مردم علیه کرونا شود»، به مجازات زندان تا پنج سال محکوم کرد.