فرانسه که یک سال گذشته را زیر سایه طغیان «جلیقه زردها» سپری کرده، حالا باید اعتصابی را از سر بگذراند که چشم اندازی برای پایان آن دیده نمی شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، فرانس 24 گزارش داد ادامه اعتصاب در فرانسه زندگی مردم را مختل کرده است.
اعتصاب های بخش حمل و نقل فرانسه در اعتراض به اصلاح نظام بازنشستگی زندگی مردم این کشور را به شدت مختل کرده است. این در حالی است که سه اتحادیه اصلی راه آهن خواستار تشدید اعتراضات شده اند. این اعتصاب موجب شده است تا مردم برای جابجایی به خطوط اتوبوسرانی که توانایی این حجم از مسافر را ندارد، هجوم ببرند. این در حالی است که هیچ مسافری در ایستگاه های قطار به چشم نمی خورد. این وضع مشکلات زیادی را نیز برای گردشگران به وجود آورده است.
این اعتصابات که در روز اول حدود 800 هزار نفر در آن شرکت کرده بودند، امروز نیز ادامه دارد و اعتصاب کنندگان با دست کشیدن از کار زندگی عادی را متوقف کردند.
شهرهای بزرگ هم دچار اختلال جدی در ترافیک شده اند. بستن راه ها و جاده ها نیز زندگی را مختل کرده است.
همچنین شمار زیادی از شهروندان و گردشگرها در پاریس به دلیل توقف حرکت مترو سرگردان شده اند. موزه لوور و برج ایفل نیز در پذیرش بازدیدکنندگان با مشکل مواجه شده اند.
اتحادیه س ژت (کنفدراسیون عمومی کار) اعلام کرد کارگران هفت پالایشگاه از هشت پالایشگاه کشور را مسدود کرده اند و در صورت ادامه اعتراضات کشور ممکن است با کمبود سوخت مواجه شود.
همزمان جلیقه زردها هم این هفته با حمایت از معترضان به اصلاح نظام بازنشستگی به خیابان ها آمده اند. یکی از معترضان گفت: « ما می خواهیم دولت را مجبور به کناره گیری کنیم. از هر آنچه انجام می دهند به ستوه آمده ایم. آنان پول ما را بدون هیچ ملاحظه ای هزینه می کنند. آنان با پول ما همچون پادشاهان زندگی می کنند. اما ما چیزی برای زندگی نداریم. همیشه در تقلایم تا بتوانیم پولی جور کنیم و به مسافرتی برویم یا هدیه ای برای کودکانمان بخریم.»
یکی دیگر از معترضان گفت: «دولت هرگز این زحمت را به خود نداده است تا نگاهی به ما بیاندازد، صدایمان را بشنود و با ما از نزدیک حرف بزند. به همین علت، این دولت متعلق به فرانسه و مردم این کشور نیست. این دولت تنها به دنبال حقظ منافع یک اقلیت و شرکت های چند ملیتی است. مطمئنا به دنبال حفظ منفعت ملت نیست. بیشتر مردم فرانسه به هیچ وجه زندگی خوبی ندارند. واقعا باید واقعیت را دید. اصلا مردم فرانسه ارجحیت ندارند.»
تردد قطارها همچنان با اختلال فراوان همراه خواهد بود به گونه ای که به طور متوسط از هر 600 قطار تندرو تنها یک قطار و از هر 10 قطار عادی یک قطار مسافران را جابجا می کند.
این اعتصاب در مارسی نیز موجب کاهش شدید حرکت قطارها شده و موجب نارضایتی برخی از مسافران شده است.
در مدارس، میزان اعتصاب حدود 55 درصد پیش بینی شده است. در پایتخت این رقم احتمالا به نزدیک 80 درصد خواهد رسید. بدین ترتیب والدینی که به طور معمول فرزندان را به مدرسه می سپارند و خود عازم محل کار می شوند، علاوه بر مشکل رفت و آمد شخصی، باید راه حلی نیز برای نگهداری کودکانشان پیدا کنند.
انتظار می رود که گروه های رادیکال از جمله گروه ضد کاپیتالیستی «بلوک سیاه» نیز در این اعتصاب ها و اعتراضات شرکت کنند.
بسیاری از فرانسوی ها هنوز خاطره روزهای سخت اعتصاب را در سال 1995 به یاد دارند. فلج تقریبا یک ماهه حمل و نقل عمومی و برخی از ادارات دولتی در آن سال، عاقبت دولت را وادار کرد که از طرح اصلاحات خود عقب نشینی کند. آن طرح به دو حوزه اصلی مربوط می شد: بازنشستگی و بیمه های درمانی. امسال هم انگیزه اصلی اعتصاب بزرگ، مقاومت در برابر طرح دولت در مورد بازنشستگی است. اما یکی از ویژگی های جامعه فرانسوی این است که مطابق نظرسنجی ها، به طور کلی با اصلاح قوانین بازنشستگی موافق است اما در عین حال از اعتصاب حمایت می کند.
فرانسه که یک سال گذشته را زیر سایه طغیان «جلیقه زردها» سپری کرده، حالا باید اعتصابی را از سر بگذراند که اکثر مردم عادی را با مشکل مواجه خواهد کرد. در پاریس به ویژه حمل و نقل عمومی به فلج فراگیر مبتلا خواهد شد.
گفتنی است پلیس فرانسه طی یک سال اخیر با اعمال خشونت علیه معترضان منجر به زخمی شدن 500 تن شده است. همچنین در این خشونت ها 26 نفر چشم خود را از دست داده و دست پنج تن نیز قطع شده است.
اعتراض به برنامه دولت «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه برای تغییر قانون بازنشستگی تبدیل به خشونت و درگیری در مناطق مختلف این کشور شده است.
طبق طرح جدید دولت امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه سن بازنشستگی از 62 به 64 افزایش می یابد و برای بازنشستگی قبل از آن حقوق کمتری پرداخت می شود. براساس آمار بین المللی، فرانسه حدود 14 درصد از توانایی اقتصادی خود را برای سیستم بازنشستگی به مصرف می رساند.
ظاهرا اکثر فرانسوی ها فکر می کنند که اعتصاب حالا حالاها طول خواهد کشید. حتی برخی اعتصابیون از هم اکنون اطمینان داده اند که تا عقب نشینی کامل دولت به کار باز نخواهند گشت، حتی اگر این زورآزمایی از تجربه سال 1995 طولانی تر شود...
