در ادامه این مطلب آمده است: پسر دایی یکی از دوستان که جوان هم بوده، نگران از بیماری کرونا فکر می‌کند به کرونا مبتلا شده و به بیمارستان مراجعه و آزمایش کرونا داده و سپس با فکر کرونا به قرنطینه خانگی رفت، متاسفانه وی چند روز بعد در قرنطینه سکته کرد و درگذشت، هم اکنون جواب آزمایش کرنای وی منفی اعلام شده است.
استرس کرونا این روزها دست از سر ما بر نمی‌دارد، در انبوهی از اطلاعات و اخبار و حوادث مربوط به کرونا گرفتار شده ایم بطوریکه خیلی از مردم در حال گذراندن یک زندگی کرونایی هستند، آنچه روشن است اینکه در مقابل کرونا باید با جدیت تمام موارد بهداشتی و ایمنی را رعایت کنیم و از حضور در مکانها و انجام کارهایی که ممکن است کرونا را به همراه داشته باشد، خودداری کنیم اما نباید اجازه دهیم تا استرس کرونا زندگی ما را فلج و از درون ایمنی ما را تضعیف کند.
روانشناسان اجتماعی معتقدند که هرچه آوردن اطلاعات به ذهن آسانتر باشد، اثر آن بر زندگی و تصمیم گیری های ما بیشتر هست (گمانه زنی دسترسی پذیری)، علاوه بر آن هرچه اطلاعات بیشتری را بتوانیم به ذهن بیاوریم، این دسترسی پذیری راحت تر انجام می گیرد. به نظر می رسد که ما اکنون در معرض حجم انبوهی از اطلاعات مربوط به کرونا قرار گرفته ایم که به راحتی به ذهن می آیند و سطح دسترسی پذیری به آنها را بالا برده، در نتیجه زندگی ما به سرعت تحت تاثیر افکار مربوط به کرونا قرار گرفته است.
به علاوه این مهم به دسترسی پذیری فزاینده حاصل از قرار گرفتن در معرض محرک ها و رویدادهای خاص نیز، بستگی دارد (راه اندازی).
مثال مشخص این موضوع مربوط به آنچه "نشانگان دانشجوی پزشکی" می گویند، هست. در جریان سال اول دانشکده پزشکی بسیاری از دانشجویان بعد از آشنایی مختصری که با بیماری ها و نشانه های آن پیدا می کنند، وضعیتی را تجربه می کنند که حاکی از نگرانی ابتلا به بیماری های شدید خودشان یا دیگران هست، بطوریکه با یک سردرد خفیف ممکن است خیال کنند که یک غده مغزی در سر دارند یا با یک گلو درد خفیف احتمال بیماری کشنده و کمیابی را برای خود می‌دهند.
روانشناسان اجتماعی معتقدند که این دانشجویان بدلیل اینکه بطور مرتب در کلاسهای خود درباره بیماریهای مختلف در حال مطالعه و یادگیری اطلاعات هستند، در نتیجه اطلاعات پزشکی از لحاظ دسترس پذیری افزایش می یابد که منجر به این می شود که با کوچکترین نشانه، مقدار زیادی از اطلاعات به آسانی به ذهن آنها هجوم آورده و بدترین شکل بیماری را در ذهن خود مجسم کنند.
دسترس پذیری و راه اندازی در عمل هم برای ما زیاد پیش آمده است، همانند لحظاتی که پس از دیدن فیلم‌های ترسناک با دیدن سایه ها و یا شنیدن صداهای معمولی، آسانتر می ترسیم، برای اینکه افکار مربوط به رویدادهای ترس آفرین و خاطرات زمانهایی که ترسناک بوده اند، به وسیله محتوای فیلم راه اندازی و در دسترس آسانتر قرار گرفته اند.
بنظر می‌رسد که این روزها استرس ناشی از کرونا با کمک حجم انبوهی از اطلاعات و دسترس پذیری آن در افکار و ذهن ما به راحتی راه اندازی شده است و برای همین باید اجازه ندهیم تا بر ذهن و روان ما اثر مخربی بگذارند. ضمن اینکه بار دیگر تاکید می شود که با جدیت موارد بهداشتی و ایمنی مقابله با کرونا را بدقت انجام دهیم، اما جلوی اضطراب ناشی از بیماری کرونا نیز مقاومت کنیم.
