در ادامه این مطلب آمده است:شاهکار و هنرنمایی که با اندیشه ناب و دستان هنرمندانه و اتحاد و اسرار شورای شهرسازی و شورای شهر و شهرداری در بوشهر خلق گردیده، باعث شده تا نظر و نگاه کلیه مهندسین و طرح های ایران را به خود جلب نمایند! به همین دلیل با دیدن این کار بزرگ همه را حیرت زده خود نموده است.
بله اینجا بوشهر است مرکز استان و صاحب یکی از بزرگترین پالایشگاه های گازی جهان،جزیره خارگ مرکز انتقال نفت توسط کشتی های غول پیکر به اقصا نقاط دنیا و میگوی لذیذ و بی نظیر خلیج فارس، شهری بدون پارکینگ و شهربازی و امکانات کافی تفریحی و ورزشی و بهداشتی و فرهنگی و فضای سبز، شهری که از بیشترین دیوارکشی ها با شکل ها و ارتفاع های مختلف و رنگ های گوناگون و انواع سنگ ها به دور شهر از جانب پادگان ها و سایر ادارات انجام گرفته است، شهری که مسولینش نیاز و اولویت امروزیان و آیندگان این شهر را واگذاری زمین های بزرگ به مالکین آن با این عنوان که ما توان خرید چنین زمین هایی را نداریم و مردم و آینده این شهر را جدیدا قربانی این شیوه نادرست و غیرکارشناسی و غیرمسولانه خود می کنند و ساختن پاساژ و پاساژ و پاساژ می دانند.
بروید و شهرهای مثل شیراز را نگاه کنید که در این 40 سال توسط مسولین دلسوز و با صداقت خود چگونه با قاطعیت زمین های بزرگ با همکاری مالکین به تصرف دولت در می آورند و چه پیشرفتی در شهرسازی و خدمات و امکانات شهری به مردم رقم زده اند. بوشهر شهری با نام حصارها بدون امکانات تفریحی و فضای سبز و سرگرمی کافی که شبیه به زندان بزرگ برای مردم شده است.
شهری که مسولینش آینده مردم و این شهر را در حفظ میز و صندلی و پست و مقام و موقعیت شغلی و مالی خود و خانواده می بینند. شهری بدون یک پارکینگ استاندارد و شهربازی آبرومند...
این عکس ها متاسفانه مربوط به مکانی است که تقریبا در مرکز شهر، شرق پاساژ آزادی و ملت و خیابان های شهدا و صفوی محلی بسیار پر رفت و آمد و شلوغ با کوچه های تنگ و تاریک و خیابان های کم عرض و بدون پارکینگ است که متاسفانه با تفکرات این حضرات که اکثرشان با علم شهر سازی آشنا نیستند به وجود آمده است. کسانی که بیشتر به فکر ثروت اندوزی برای خود، خانواده و فامیل و خرید خانه و دیوار کشی شبانه فضاهای ورزشی و فضای سبز در نقاط مختلف شهر می باشند.
قطعا مسولین و به ویژه اعضاءشورای شهر از آن با اطلاع می باشند اما شهرداری آنها را تخریب نموده و فعلا مانع تصرف آن شده و با کمال تاسف بی خیالی همین آقایان باعث گردیده تا این مکان تبدیل به چاله های پر از آب های گندیده و غیرقابل تحمل همراه با اشغال و زباله و انواع میکروب ها بشود.
چندین سال است که این چاله ها چهره این شهر را زشت و کریه المنظر و نفرت انگیر برای مردم نموده است. محلی که مردم و به ویژه ساکنین پاساژهای ملت و آزادی و آزادگان با بی عدالتی و بی حرمتی به عزت و شخصیت آنها باید بوی آب های گندیده و زباله و میکروب شده است. جاهایی که با بی تفاوتی این آقایان تبدیل به خرابه می شود تا در آن فرد و یا افرادی به گنج برسند! یکی به فکر قرارداد خاکبرداری و تهیه مصالح آن است و چند سالی است که مشتری اول شهرداری شده و بعضی ها هم در پی پیمانکاری و منعقد نمودن قرارداد سنگ فرش ها و...
اکنون این متخصصان و شهرسازان و مسولین پیش بینی کرده اند که حداقل تا 50 سال آینده مردم این شهر نیازی به خدمات و امکانات فرهنگی،رفاهی ،بهداشتی، پزشکی،ورزشی،تفریحی و فضای سبز و سرویس های بهداشتی و ساخت بیمارستان،شهربازی و پارکینگ و.... اصلا ندارند! و اولویت برای این مسولین ساخت انواع پاساژها و مغازها بدون نظارت جدی و استفاده از امکانات ابتدایی است. شما از این به بعد این محل را با دقت تماشا کنید تا ظلم و بی عدالتی مسولین عزیز نسبت به امروزیان و آیندگان این شهر را بیشتر حس کنید و شاهد باشید.
باید باور کنیم که این مسولین با کار نابلدی خود و برخورداری از قدرت، مردم این شهر را از ابتدای ترین امکانات زندگی محروم کرده اند.خوردن آب آشامیدنی باتوجه به اینکه ما درکنار دریا زندگی می کنیم برایمان دشوار می کنند اما ساخت و ساز پاساژها و مغازه ها و سنگ فرش ها و پیاده رو هایی که عمر آنها به شش ماه نمی رسد در بدترین شرایط ممکن در این شهر از دست نمی دهند و بر ساخت و انجام آنها پافشاری هم می کنند حتی اگر در خیابان های بسیار کم عرض و کوچه های تنگ و تاریک 4 و 8 و 10 و 12 متری باشد، سرویس های بهداشتی پاساژ ملت و آزادی را تخریب کردند تا پاساژ جدید ساخته شود و شهرداری و شورای شهر به احترام موقوفه مالک اصلی و خریدار زمین سکوت می کنند.
خیابان سنگی با آن بار ترافیکی سرسام آورش و و مجوزهای بی رویه ساختمان پزشکان و بانک ها و مغازه ها با تصمیمات نادرست و غیرکارشناسی خود به یک فاجعه شهرسازی تبدیل کرده اند،خیابان مدرس سال هاست که حتی ورود اتوبوس های شهری را در آن ممنوع کرده اند و نفس کشیدن در آن به سختی انجام می گیرد،پیاده روهای بعضی از خیابان ها مثل باهنر و چهار راه کشتیرانی و جبری و آتش نشانی را به این و آن واگذار کردند تا در آینده عریض نمودن برخی از خیابان ها به امری محال و نشدنی تبدیل گردد، زمین شرق مدرسه زینبیه در باهنر که نزدیک به 40سال ورزشی بوده و بچه های محله های باغ زهرا و باهنر و مدرس از آن استفاده می کردند به صاحبان آنها بعد از سال ها واگذار می کنند تا تبدیل به کاربری مسکونی شود (بدون ایجاد فضای سبز و تفریحی برای ساکنین این محل) تا خانواده ها سرگردان گردند و حسرت یک متر فضای سبز و تفریحی و ورزشی برای بچه های خود را بخورند.
پرسش ما از مسولین است که چگونه تشخصی داده اید که دیگر مردم این شهر و این محله در آینده نیاز به فضای سبز و تفریحی و ورزشی ندارند؟ این آقایان ایمان و اعتقادی به آینده ندارند و ارزشی هم برای مردم این شهر قائل نیستند که حاضر شوند با مالکین گفتگو کنند و بر خواسته خود برای آینده این شهر و مردم برای تصرف این گونه زمین ها پافشاری نمایند و زمین را با نرخ روز خریداری کنند. مثل شیراز و سایر شهرهای ایران اکثر مجتمع های مسکونی بنا به تشخیص شهرداری فاقد پارکینگ می باشند و حتی بدون پله اضطراری.
خیابان های انقلاب و نادر و دیگر نقاط شهر نیازی به توضیح ندارد و اکنون به جان مرکز شهر افتاده اند. بوشهر، شهری است که یا باید نیمی از ساختمان های آن را تخریب کرد تا مجددا به کمک شهرسازان شایسته و دلسوز و با صداقت تبدیل به یک شهر با کلیه استاندارهای واقعی شود و یا اینکه نیمی از جمعیت آن به شهرهای مجاور منتقل نمایند و برخی از مسولین بی تفاوت هم عذر آنها را بخواهند.
طراح خیابان چهارباندی بوشهر 50 سال پیش زمانی که طرح این خیابان را اجرا نمود امروز بوشهر را به خوبی دید، اما افسوس که مسولین شهر ساز و سایر مسولین کنونی حتی تا جلو میز خود را هم نمی توانند بینند. بوشهر شهری بندری با آن همه ثروت و قدمت به خاطر بی خیالی مسولین روزها آن را ده کوره می نامند و شب ها خانه ارواح.
7212/6045
انتهای پیام بله اینجا بوشهر است مرکز استان و صاحب یکی از بزرگترین پالایشگاه های گازی جهان،جزیره خارگ مرکز انتقال نفت توسط کشتی های غول پیکر به اقصا نقاط دنیا و میگوی لذیذ و بی نظیر خلیج فارس، شهری بدون پارکینگ و شهربازی و امکانات کافی تفریحی و ورزشی و بهداشتی و فرهنگی و فضای سبز، شهری که از بیشترین دیوارکشی ها با شکل ها و ارتفاع های مختلف و رنگ های گوناگون و انواع سنگ ها به دور شهر از جانب پادگان ها و سایر ادارات انجام گرفته است، شهری که مسولینش نیاز و اولویت امروزیان و آیندگان این شهر را واگذاری زمین های بزرگ به مالکین آن با این عنوان که ما توان خرید چنین زمین هایی را نداریم و مردم و آینده این شهر را جدیدا قربانی این شیوه نادرست و غیرکارشناسی و غیرمسولانه خود می کنند و ساختن پاساژ و پاساژ و پاساژ می دانند.
بروید و شهرهای مثل شیراز را نگاه کنید که در این 40 سال توسط مسولین دلسوز و با صداقت خود چگونه با قاطعیت زمین های بزرگ با همکاری مالکین به تصرف دولت در می آورند و چه پیشرفتی در شهرسازی و خدمات و امکانات شهری به مردم رقم زده اند. بوشهر شهری با نام حصارها بدون امکانات تفریحی و فضای سبز و سرگرمی کافی که شبیه به زندان بزرگ برای مردم شده است.
شهری که مسولینش آینده مردم و این شهر را در حفظ میز و صندلی و پست و مقام و موقعیت شغلی و مالی خود و خانواده می بینند. شهری بدون یک پارکینگ استاندارد و شهربازی آبرومند...
این عکس ها متاسفانه مربوط به مکانی است که تقریبا در مرکز شهر، شرق پاساژ آزادی و ملت و خیابان های شهدا و صفوی محلی بسیار پر رفت و آمد و شلوغ با کوچه های تنگ و تاریک و خیابان های کم عرض و بدون پارکینگ است که متاسفانه با تفکرات این حضرات که اکثرشان با علم شهر سازی آشنا نیستند به وجود آمده است. کسانی که بیشتر به فکر ثروت اندوزی برای خود، خانواده و فامیل و خرید خانه و دیوار کشی شبانه فضاهای ورزشی و فضای سبز در نقاط مختلف شهر می باشند.
قطعا مسولین و به ویژه اعضاءشورای شهر از آن با اطلاع می باشند اما شهرداری آنها را تخریب نموده و فعلا مانع تصرف آن شده و با کمال تاسف بی خیالی همین آقایان باعث گردیده تا این مکان تبدیل به چاله های پر از آب های گندیده و غیرقابل تحمل همراه با اشغال و زباله و انواع میکروب ها بشود.
چندین سال است که این چاله ها چهره این شهر را زشت و کریه المنظر و نفرت انگیر برای مردم نموده است. محلی که مردم و به ویژه ساکنین پاساژهای ملت و آزادی و آزادگان با بی عدالتی و بی حرمتی به عزت و شخصیت آنها باید بوی آب های گندیده و زباله و میکروب شده است. جاهایی که با بی تفاوتی این آقایان تبدیل به خرابه می شود تا در آن فرد و یا افرادی به گنج برسند! یکی به فکر قرارداد خاکبرداری و تهیه مصالح آن است و چند سالی است که مشتری اول شهرداری شده و بعضی ها هم در پی پیمانکاری و منعقد نمودن قرارداد سنگ فرش ها و...
اکنون این متخصصان و شهرسازان و مسولین پیش بینی کرده اند که حداقل تا 50 سال آینده مردم این شهر نیازی به خدمات و امکانات فرهنگی،رفاهی ،بهداشتی، پزشکی،ورزشی،تفریحی و فضای سبز و سرویس های بهداشتی و ساخت بیمارستان،شهربازی و پارکینگ و.... اصلا ندارند! و اولویت برای این مسولین ساخت انواع پاساژها و مغازها بدون نظارت جدی و استفاده از امکانات ابتدایی است. شما از این به بعد این محل را با دقت تماشا کنید تا ظلم و بی عدالتی مسولین عزیز نسبت به امروزیان و آیندگان این شهر را بیشتر حس کنید و شاهد باشید.
باید باور کنیم که این مسولین با کار نابلدی خود و برخورداری از قدرت، مردم این شهر را از ابتدای ترین امکانات زندگی محروم کرده اند.خوردن آب آشامیدنی باتوجه به اینکه ما درکنار دریا زندگی می کنیم برایمان دشوار می کنند اما ساخت و ساز پاساژها و مغازه ها و سنگ فرش ها و پیاده رو هایی که عمر آنها به شش ماه نمی رسد در بدترین شرایط ممکن در این شهر از دست نمی دهند و بر ساخت و انجام آنها پافشاری هم می کنند حتی اگر در خیابان های بسیار کم عرض و کوچه های تنگ و تاریک 4 و 8 و 10 و 12 متری باشد، سرویس های بهداشتی پاساژ ملت و آزادی را تخریب کردند تا پاساژ جدید ساخته شود و شهرداری و شورای شهر به احترام موقوفه مالک اصلی و خریدار زمین سکوت می کنند.
خیابان سنگی با آن بار ترافیکی سرسام آورش و و مجوزهای بی رویه ساختمان پزشکان و بانک ها و مغازه ها با تصمیمات نادرست و غیرکارشناسی خود به یک فاجعه شهرسازی تبدیل کرده اند،خیابان مدرس سال هاست که حتی ورود اتوبوس های شهری را در آن ممنوع کرده اند و نفس کشیدن در آن به سختی انجام می گیرد،پیاده روهای بعضی از خیابان ها مثل باهنر و چهار راه کشتیرانی و جبری و آتش نشانی را به این و آن واگذار کردند تا در آینده عریض نمودن برخی از خیابان ها به امری محال و نشدنی تبدیل گردد، زمین شرق مدرسه زینبیه در باهنر که نزدیک به 40سال ورزشی بوده و بچه های محله های باغ زهرا و باهنر و مدرس از آن استفاده می کردند به صاحبان آنها بعد از سال ها واگذار می کنند تا تبدیل به کاربری مسکونی شود (بدون ایجاد فضای سبز و تفریحی برای ساکنین این محل) تا خانواده ها سرگردان گردند و حسرت یک متر فضای سبز و تفریحی و ورزشی برای بچه های خود را بخورند.
پرسش ما از مسولین است که چگونه تشخصی داده اید که دیگر مردم این شهر و این محله در آینده نیاز به فضای سبز و تفریحی و ورزشی ندارند؟ این آقایان ایمان و اعتقادی به آینده ندارند و ارزشی هم برای مردم این شهر قائل نیستند که حاضر شوند با مالکین گفتگو کنند و بر خواسته خود برای آینده این شهر و مردم برای تصرف این گونه زمین ها پافشاری نمایند و زمین را با نرخ روز خریداری کنند. مثل شیراز و سایر شهرهای ایران اکثر مجتمع های مسکونی بنا به تشخیص شهرداری فاقد پارکینگ می باشند و حتی بدون پله اضطراری.
خیابان های انقلاب و نادر و دیگر نقاط شهر نیازی به توضیح ندارد و اکنون به جان مرکز شهر افتاده اند. بوشهر، شهری است که یا باید نیمی از ساختمان های آن را تخریب کرد تا مجددا به کمک شهرسازان شایسته و دلسوز و با صداقت تبدیل به یک شهر با کلیه استاندارهای واقعی شود و یا اینکه نیمی از جمعیت آن به شهرهای مجاور منتقل نمایند و برخی از مسولین بی تفاوت هم عذر آنها را بخواهند.
طراح خیابان چهارباندی بوشهر 50 سال پیش زمانی که طرح این خیابان را اجرا نمود امروز بوشهر را به خوبی دید، اما افسوس که مسولین شهر ساز و سایر مسولین کنونی حتی تا جلو میز خود را هم نمی توانند بینند. بوشهر شهری بندری با آن همه ثروت و قدمت به خاطر بی خیالی مسولین روزها آن را ده کوره می نامند و شب ها خانه ارواح.
7212/6045
کپی شد
