دنیل برامبرگ استاد دانشگاه جرج تاون و عضو ارشد غیر مقیم اندیشکده عرب کانتر دیروز (یکشنبه) و نویسنده گزارش «پمپئو چاله عمیق تری برای سیاست واشنگتن در قبال تهران حفر می کند»، افزوده است: سیاست دولت آمریکا در امر مبارزه با گسترش تسلیحات در حال فروپاشی است.
به گزارش جماران؛ نشریه آمریکایی لوبلاگ نوشت: ادعای مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا مبنی بر اینکه در آمد نفتی ایران پس از حصول توافق هسته ای برای اهداف تروریستی و بلندپروازی های منطقه ای این کشور هزینه می شود، مضحک است.
دنیل برامبرگ استاد دانشگاه جرج تاون و عضو ارشد غیر مقیم اندیشکده عرب کانتر دیروز (یکشنبه) و نویسنده گزارش «پمپئو چاله عمیق تری برای سیاست واشنگتن در قبال تهران حفر می کند»، افزوده است:سیاست دولت آمریکا در امر مبارزه با گسترش تسلیحات در حال فروپاشی است، زیرا برای نمونه هیچ کدام از بندهایی که پمپئو برای حل مساله ایران ارائه داد، شدنی نیست.
در ادامه گزارش همچنین آمده است: نمایشی که از برنامه نشست پیش روی رئیسان جمهوری آمریکا و کره شمالی به چشم می آید، نشانه بحران در دیپلماسی مرتبط با گسترش تسلیحات واشنگتن است.
دولت ترامپ تاکنون هیچ راهبرد منسجمی را به عنوان اساس مذاکرات نشان نداده و در مقایسه با باراک اوباما رئیس جمهوری پیشین که سرسخت بود، تنها سنگ پیش پای سیاست های آمریکا می گذارد. لذا می توان اینگونه برداشت کرد که مشاوران تندرو رئیس جمهوری این کشور تنها موقعیت سخت کنونی واشنگتن را دشوارتر می کنند.
در این میان می توان به سیاست ایالات متحده در قبال ایران اشاره کرد که یکی از همان رویکردهای نادرست است. اگر سخنرانی21 مه (31 اردیبهشت) مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا در بنیاد هریتج را بیاد آوریم در می یابیم چگونه سیاست بیمار واشنگتن در قبال ایران را مانند نارنجکی بی هدف پرتاب کرد.
این سخنرانی، حقایق و ملاحظات ژئواستراتژیکی را که اوباما با آن توافق هسته ای منعقد کرده بود، به شیوه ای بسیار ناخوشایند جلوه داد. در واقع تحریفات پمپئو پرده از سیاست نادرستی برداشت که قصد دارد ایران را مجبور به پذیرش اقدامی کند، اما هیچ مقام این کشور حاضر به انجام آن نیست، بنابر این می توان گفت تهدیدهای مخرب وی دیپلماسی هسته ای ایالات متحده را به سوی یک چاه عمیق و بسیار خطرناک می کشاند.
برامبرگ استاد دانشگاه جرج تاون همچنین افزوده که دیپلماسی مبارزه با گسترش تسلیحات ایالات متحده شامل سه مدل مختلف است.
مدل A: اگر کشور به لحاظ نظامی ضعیف باشد، تهدید هسته ای چندانی نباشد و به تجارت بین المللی برای بقای اقتصادی نیازمند باشد، ممکن است تلاش برای دسترسی به سلاح های هسته ای را کنار بگذارد و در عوض از ایالات متحده بخواهد برای بازسازی اقتصادیش تعهد دهد. این مدل لیبی بود که معمر قذافی پیش از اینکه سال 2011 توسط دشمن زیر چتر نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به قتل برسد، پذیرفت.
مدل B: گرچه هنوز نامعلوم است، می تواند مدل کره شمالی باشد که به عنوان یک قدرت منطقه ای سیستم تسلیحات هسته ای خود را تاحدودی کنار گذاشته اما به طور کامل انجام نمی دهد. در عوض، ایالات متحده و متحدان تحریم ها را برداشته، تجارت بین المللی را تقویت می کنند، تهدید نظامی را کاهش می دهند و بقای سیاسی رژیم را می پذیرند.
برامبرگ همچنین مدل C را به عنوان مدل ایران معرفی کرده و نوشته تهران خواستار تعهد اروپا و آمریکا برای رفع تحریم ها شد که سال 2015 نیز پایه واساس برجام قرار گرفت. در واقع منطق این توافق رسمیت شناختن حق غنی سازی ایران برای استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است.
اما پمپئو منطق زیربنایی برجام را زیر سئوال برد و در سخنرانی خود اعلام کرد که از این پس ایالات متحده «خارج» ازتوافق هسته ای عمل خواهد کرد.
وی در سخنرانی خود ادعا کرد، برجام نه تنها تلاش ایران برای گسترش هژمونی منطقه ای را متوقف نکرده بلکه آن را تسریع کرده است.
اگر ادعای وزیر امور خارجه آمریکا را در مورد «هژمونی» کنار بگذاریم، درمی یابیم برجام منحصرا در مورد مسائل هسته ای بود و هیچ ارتباطی با رفتار منطقه ای ایران نداشت. علاوه بر این، شواهدی وجود ندارد که توافق هسته ای رفتارهای این کشور را در سوریه، عراق یا یمن درپی داشته است.
نویسنده گزارش لوبلاگ تاکید کرده است: در واقع پیش از برجام نیز ایران در سوریه حضور داشت و پس از آن هم شاهد فعالیت های بیشتر تهران در سوریه و عراق بودیم، زیرا حملات و اقدامات داعش در این مناطق هر روز در حال گسترش بود و ایران برای ممانعت از گسترش بنیادگرایان وارد عمل شد. بنابراین، ادعای پمپئو مبنی بر اینکه درآمد نفتی تهران پس از حصول توافق هسته ای برای اهداف تروریستی و بلندپروازی های منطقه ای هزینه می شود، مضحک است.
اکنون با توجه به عهدشکنی واشنگتن و همانگونه که رهبر ایران بارها گفته بود به آمریکا اعتماد ندارد چه پیش خواهد آمد؟ بسیاری از کارشناسان معتقدند این کشور از برجام و پیمان عدم اشاعه تسلیحات هسته ای (NPT) خارج می شود و غنی سازی را از سر می گیرد.
از دیگر سو، نجات برجام مستلزم تعهد معتبر دولت های اروپایی برای محافظت از کسب و کار در ایران مقابل تحریم های ایالات متحده و تضمین دادن به تهران برای فروش نفت است.
برامبرگ نتیجه گیری کرده است: باید خاطرنشان کرد واشنگتن هیچ برنامه ای برای تبعیت ایران از اصول جدید ارائه شده توسط پمپئو ندارد، به عبارتی سیاست مبارزه با گسترش تسلیحات دولت آمریکا اکنون دچار فروپاشی است، زیرا برای نمونه هیچ کدام از بندهایی که وی برای حل مساله تهران ارائه داد، شدنی نیست و در این میان به نظر نمی رسد، اروپا نیز تلاش چندانی برای فرار از گرداب ایالات متحده بکار گیرد.
