حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی رحمانی، از اعضای دفتر امام خمینی در گفتوگویی با نشریه "راوی محبت"، ویژهنامه بیست و دومین سالگرد ارتحال امام خمینی خاطراتی از مراودات رهبر انقلاب با چهرهها و گروههای مختلف بیان کرده است
به گزارش جماران؛ حجت الاسلام والمسلمین رحمانی در بخشهایی از این گفتوگو نحوه آشنایی و روابط امام با داریوش فروهر و نیز روابط ایشان با اعضای جبهه ملی و نهضت آزادی را بازگو کرده که در پی میآید:
یکی از خصوصیات منحصر به فرد امام که کمتر در رهبران دنیا پیدا میشود این بود که ایشان با همه گروه و طوائف تا مادامی که وارد جنگ رسمی با جمهوری اسلامی نشده بودند ارتباط برقرار میکردند. مثلاً در خاطرات داریوش فروهر هست که در مورد نحوه آشناییاش با امام میگوید «در زمان دانشجویی کتابی به نام کشفالاسرار به دستم رسید که بسیار ارزشمند بود و قسمتهای مهمش را با کاربن تکثیر و بین دانشجویان پخش میکردیم. یک روز وقتی در زندان بودم شنیدم که امروز فرد مهمی را میآورند. در آن موقع با آقای حکمت که کمونیست بود با هم بودیم و یکباره امام را به زندان آوردند و آن مدتی که با هم بودیم ارادت من به ایشان بیشتر شد.» اتفاقاً حاج آقا مصطفی هم از آقای فروهر و خصوصیات مبارز بودنشان در زمانی که در زندان با هم بودند تعریف میکرد. تنها کسی هم که بعد از مرگ حاجآقا مصطفی با BBC مصاحبه کرد آقای داریوش فروهر بود، چون با شخصیت حاجآقا مصطفی آشنا بودند و صحبت ایشان هم خیلی تأثیر در افکار عمومی داشت.
مطلب دومی که امام از آقای فروهر سؤال میکنند این بود که «رفاقتت با بختیار چه طور است؟» گفتم «بد نیست، رابطه داریم.» بعد پرسیدند که «اصلاً برای چه به اینجا آمدی؟» گفتم «آمدم به حزب سری بزنم و سر و سامانی بدهم.» سپس یک سؤالی کردند که نتوانستم پاسخ بدهم؛ گفتند «چند سال است که این حزب فعال است؟» گفتم «از مثلا فلان سال» گفتند «چه کارکردند؟» گفتم «فعالیت کمی داشتند چون ساواک اجازه نمیداد.» سپس امام گفتند که «این اسلامخواهی جوانان مذهبی ما ببین روزگار را به کجا رسانده که شاه فرار کرده است؛ این حزبها کاری نمیتوانند از پیش ببرند، شما هم باید به ملت ملحق شوید و همه در یک مسیر انشاءالله قرار بگیریم تا بتوانیم نظام جدید به پا کنیم.» گفتم «بله! این حرف شما درست است که این احزاب تا به حال کار خاصی به آن طریقی که شما جمعیت را رهبری کردهاید، این توان را نداشتهاند و اکثراً سرانشان زندان بودند و تشکیلات خودجوش نبودهاند.»
بعد امام گفتند «حالا نمیگویم که به آنها سر نزن، برو سر بزن ولی حواست باشد که در این صراط حرکت کنی.» بعد گفتم «فرمایشی در مورد آقای بختیار دارید؟» گفتند «بله. این آقا سالها در زندان بوده و جزو مبارزین؛ ولی از نظر فکری و شرایط خاص روحی طوری است که ایشان را به نخستوزیری دعوت خواهند کرد و شاید ایشان فکر کند که موقعیت خوبی است که قدرت را در دست بگیرد، در حالی که تمایلات شخصی ایشان اگر به قدرت برسد به این نهضت که ادامه دارد ضرر میزند، شما این حرف را از قول خودتان بگویید شاید بیشتر اثر کند.» آقای فروهر ظاهراً به ایران برمیگردد و به همراه یکی از علمای بزرگ اصفهان با هم پیش بختیار میروند و او دقیقاً همان مطالبی را که امام گفت به زبان آورد که «چنین شرایطی کی برای آدم پیدا میشود و اگر پیدا شود باید از آن استفاده و قبول کرد و ۳۰ سال است که ما منتظر چنین موقعیتی بودهایم، چرا نپذیریم؟» لذا میبینیم که همه احزاب و گروهها همیشه به خدمت امام میرسیدند...
حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی رحمانی درباره ماجرای جالب بسته گزی که امام برای داریوش فروهر فرستاد نیز اظهار کرد:
... آقای فروهر یک روز امام سراغشان را گرفت و نتوانستیم با او تماس بگیریم. امام گفت خیلی وقت است که از ایشان خبری نداریم شما این چند بسته گزی را که هست خدمت ایشان بفرستید که آقای فروهر هم تماس گرفتند و تشکر کردند
یک شب همه حزب از استانها منزل آقای فروهر دعوت بودند بعد که این گز را ایشان آوردند و توزیع کردند ایشان میگفت تا این گز را خوردند سوال کردند و گفتند که ما الان 30 سال است که از این گز ندیدهایم و یک گز انگبیندار واقعی است.
مهمان ها پرسیدند که از کجا آوردهای؟ من گفتم که آیتالله خمینی فرستاده. تا این را گفتم همه بهتزده شدند و گفتند یک مردی که در کشور وجود دارد و هوای همه را دارد خود خمینی است