نشست «سایه تمدن اسلامی برای تایید، تصحیح و تکمیل برنامه های دولت دوازدهم» با سخنرانی دکتر سعید جلیلی برگزار شد.
به گزارش جماران؛ اهم سخنان سعید جلیلی در جلسه بررسی برنامه های دولت دوازدهم بدین شرح است:
دولت اسلامی برای تحقق اهدافش، احتیاج به کمک و پشتیبانی آحاد مردم دارد. انجام وظایف متقابل دولت و جامعه است که به فرمایش امیرمومنان می‌تواند موجب عزت دین و دوستی پایدار در نظام اسلامی شود.
«دولت سایه» در مفهوم دینی یعنی آحاد جامعه‌ی اسلامی از گفتن حق یا مشورت در عدالت خودداری نکنند و در امور صحیح تعاون و برای تصحیح امور تناصح داشته باشند.
آقای رئیس جمهور جلب مشارکت جامعه در مراحل مختلف تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری را از اصول عملی دولت دانسته‌اند که امری مثبت است اما این مساله در برنامه‌ی «وزرا» مورد توجه قرار نگرفته.
ایشان در مجلس گفتند دولت نیازمند آن است تا نه تنها از رشد هزینه‌های خود بکاهد بلکه بتواند منابع خود را به صورت کارا تخصیص دهد اما در این زمینه برنامه‌ی قابل ارزیابی ارائه نشده.
حال که خود رئیس جمهور می‌گویند تغییر در شیوه‌ی اداره اقتصاد کشور یک الزام است انتظار این بود برنامه روشن دولت و وزارت‌خانه‌ها برای این موضوع ارائه می‌شد.
ساختار اجرایی و اداری کشور به مثابه ماشینی پرهزینه و کم‌فایده است. طبق آمار دولت بخش عمده‌ی بودجه‌ی دولت صرف هزینه‌های جاری آن می‌شود. انتظار آن بود که به اصلاح این ساختار اولویت و ضریب بالا داده می‌شد.
آقای روحانی در روز رای اعتماد به وزرا گفتند از بودجه 300 هزار میلیارد تومانی دولت در سال آینده، 40 هزار میلیارد تومان آن سهم صندوق ها، 40 هزار میلیارد تومان آن سهم یارانه ها و 60 هزار میلیارد تومان آن نیز سهم صندوق توسعه خواهد بود و نیمی دیگر از پول باقی مانده نیز بدهکاری دولت به بخش خصوصی، پیمانکاران، بانک‌ها و بانک مرکزی است، لذا دیگر هیچ چیزی از بودجه باقی نمی ماند!
انتظار میرفت در برنامه‌ی وزرا تمایزات بین هدف، راهبرد و محورهای عملیاتی در یک برنامه مورد توجه قرار گیرد و با هم خلط نشوند.
مهم ترین نقص رویکردی این برنامه بی توجهی به «عدالت» است. اگر دولت به دنبال تحقق واقعی آزادی، آرامش، امنیت و پیشرفت است راه وصول به این اهداف از جاده عدالت می گذرد.
در جای جای برنامه های پیشنهادی دولت دوازدهم از تعابیری مانند «توسعه»، «ارتقا» و «افزایش» استفاده شده اما این مفاهیم لزوما به معنای برقراری «عدالت» نمی شوند زیرا ممکن است در بسیاری از حوزه ها توسعه و افزایش صورت بگیرد اما این رشد منجر به افزایش بی عدالتی و عدم توازن شود.
فرهنگ نیز در برنامه های دولت دوازدهم مورد کم توجهی قرار گرفته در حالی که اجرای موفق بسیاری از برنامه های اقتصادی زیربنای فرهنگی صحیح می طلبد و نمی توان خودباوری، استقلال نفسانی و اعتماد به نفس ملی نداشت اما انتظار رونق گرفتن تولید ملی و ایجاد اشتغال داشت.
در تلقی دولت دوازدهم از آزادی و حقوق شهروندی اشکال وجود دارد. مثلا همه آزاد هستند که هر شغلی که خلاف قانون نباشد، انتخاب کنند، اما وقتی شغلی وجود ندارد، این آزادی انتخاب چه ارزشی دارد؟
