ظریف؛ صدرنشین آرای نمایندگان

به گزارش جماران، داوود هرمیداس باوند محمدجواد ظریف، وزیر پیشنهادی امورخارجه کابینه دوازدهم به دو منطق، رأی اکثریتی نمایندگان مردم در پارلمان را کسب می کند؛ نخست به این بهانه که او ثابت قدم در مشی و رویکرد تعاملی خود در عین اتخاذ سیاست های مترقی بوده، وابستگی حزبی و جناحی نداشته و در حوزه سیاست خارجی فراملی عمل کرده است. دوم به این بهانه که او خدمات و دستاوردهایی ارائه کرده که تجلی آن در میل و دستیابی به توافق هسته ای است.

بنا به اندیشه اکثریت میانه روی حاکم بر مجلس و عملکردی که ظریف در چهار سال گذشته از خود نشان داده، به احتمالی که نزدیک به یقین است، او بالاترین آرای نمایندگان مجلس را به دست می آورد و در صدر آرای نمایندگان به اعضای کابینه دوازدهم خواهد نشست.

بااین حال، باید رأی و آرای اصول گرایان را در نظر گرفت؛ مشی برخی اصول گرایان بر روالی واقع گرایانه و از نظر سیاسی خردمندانه و مبتنی بر پیش فرض عملکرد مترقی ظریف در دستگاه سیاست خارجی عمل نخواهد کرد و ممکن است تهدیدات نسبی وجود داشته باشد. با این همه، رأی اکثریت از آن محمدجواد ظریف خواهد بود.

او اگر رأی اکثریت قاطع را به همراه نداشته باشد، رأی اکثریت نسبی را به طور حتم به همراه خواهد داشت؛ اکثریتی که در دیگر نقاط جهان به سختی دست یافتنی است. با این وصف، رأی نمایندگان به گزینه پیشنهادی رئیس جمهوری در وزارت امورخارجه اکثریت قابل توجه خواهد بود، اگرچه او با رأی اکثریت همچنان در مواردی با مانع و محدودیت روبه رو است.

محمدجواد ظریف سال ها در سازمان ملل بوده و تاروپود دیپلماسی را نه تنها در داخل کشور بلکه بیرون از مرزهای ایران می شناسد. بهتر اینکه آزادی عمل بیشتری داشته باشد و بر اساس قاعده و دستورالعمل ازپیش تعیین شده عمل نکند زیرا می تواند برای تعامل سازنده با جهان در سطوح بالای قدرت، توانایی چانه زنی داشته باشد.

آزادی عملی که به ظریف به عنوان وزیر امورخارجه داده می شود از اهمیت ویژه ای برخوردار است چنانکه زمینه ای برای پیشبرد اهداف دیپلماتیک دولت دوازدهم ایجاد خواهد کرد.

بر این اساس، در صورتی که دستورالعمل های خاص، امکان عمل و چارچوب فعالیت او را محدود کند، توانایی به دست آمده از رأی اکثریت مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.

منبع: وقایع اتفاقیه