این فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره به حضور وزیر زن در دولت دهم یادآور شد: آقای احمدینژاد تصمیم میگرفت و به عواقب آن فکر نمیکرد. او تصمیم میگرفت و اگر همه مخالفت میکردند هم، باز او کار خودش را میکرد
به گزارش جماران، رسول منتجبنیا درباره رایزنیهای اصلاحطلبان از طریق فراکسیون امید و کمیته تعامل شورایعالی سیاستگذاری با رییسجمهوری درمورد چینش کابینه دوازدهم، گفت: اینکه باید با روحانی تعامل کرد امری بدیهی است. من شخصا کارم را میکنم چراکه شورایعالی همه اصلاحات را نمایندگی نمیکند.
قائم مقام حزب اعتماد ملی در پاسخ به این پرسش که آیا شخصا با رییسجمهوری دیداری در این رابطه داشته است، اظهار کرد: به نظر من آقای روحانی را نباید به هیچ وجه تحت فشار قرار داد. ما نباید سهمخواهی کنیم. در عین حال روحانی موظف است، به اصلاحطلبان توجه ویژه داشته باشد؛ چرا که اگر حمایت اصلاحات نبود، روحانی را خُرد میکردند، این اصلاحات بود که او را در سالهای ۹۲ و ۹۶ رییسجمهور کرد.
او ادامه داد: این بدان معنا نیست که اصلاحطلبان بگویند چند درصد سهم برای ما خواهد بود. اصلاحطلبان به وظیفه ملی و اسلامی خود عمل کردند؛ روحانی هم باید به وظیفه خود عمل کند و بدون اینکه ما سهمخواهی کنیم خود ایشان توجه به پشتوانه خود داشته باشد. اگر روحانی به اصلاحطلبان بیتوجه باشد، به خودش ضربه زده است؛ چرا که میخواهد کشور را چهار سال در فضایی مدیریت کند که رقبای غیرمنصفی وجود دارد.
این فعال سیاسی یادآور شد: برخی عزمشان را جزم کردند که روحانی را زمین بزنند. روحانی نیازمند به اصلاحات و شخصیتهای اصلاحطلب است. بنابر این پیش از اینکه ما سهمی بخواهیم، خود رییسجمهوری باید به سراغ ما بیاید. اصلاحطلبان تکیهگاه روحانی هستند و رییسجمهوری باید این تکیهگاه را حفظ کند.
منتجبنیا درباره عواقب بیتوجهی روحانی به وعدههای انتخاباتیاش از جمله حضور زنان در عرصه مدیریتی و حضور در کابینه، گفت: قطعاً ایشان موانعی سر راهش دارد که هر تصمیمی که بگیرد، باید با توجه به واقعیتها باشد. به هر حال در کشور ما برخی مراکز قدرت هستند که تصمیم سازند و نمیشود آنها را تحریک کرد و با آنها مخالفت کرد. با همه ملاحظات باید دید آیا روحانی به این جمعبندی رسیده یا میرسد که در کابینهاش به جز چند معاون، از وزیر زن هم استفاده کند یا نه!
این فعال سیاسی اصلاحطلب افزود: اگر روحانی چنین کاری کرده باشد که انصافاً کارستان است و باید به فال نیک گرفت و از او حمایت کرد. ضمن اینکه استفاده از ظرفیت مدیریتی زنان در سطوح ارشد، جزو شعارهای انتخاباتیاش بوده؛
منتجبنیا تصریح کرد: باید بخش وسیعی از جامعه را که زنان هستند را مورد توجه قرار دهیم. در سال ۹۴ در انتخابات مجلس برخی میگفتند، ۳۰ درصد لیستها باید زنان باشند؛ من میگفتم به چه حقی میگویید ۳۰ درصد! بیش از ۵۰ درصد جامعهمان زنان هستند. ملاک ما شایستگی است.
او درباره لزوم قائل شدن تبعیض مثبت برای استفاده از زنان در حوزههای مدیریتی نیز گفت: این امر در صورتی است که در جامعه ما زنان لایق و شایسته نباشند؛ اینجا امر بر این دایر میشود که یک زنی که امتیازش زیر ۱۰۰ است، به مردی که امتیازش ۱۰۰ است، ترجیح دهیم. ما چنین اضطراری نداریم. ما در جامعهای زندگی میکنیم که زنان لایق فراوان حضور دارند و بسیاری از آنها از مردانی که همین الان فعالیت میکنند، شایستهتر هستند.
قائم مقام حزب اعتماد ملی با تاکید براینکه نباید حضور زنان را محدود کنیم، ادامه داد: باید بگویم تلاش ما این است که مشکل این بیعدالتی در حق زنان که در طول تاریخ اتفاق افتاده را حل کنیم و حداکثر توان را بر این مساله بگذاریم و محدودیت نداشته باشیم. الان باید تلاش شود این در جامعه جا بیافتد. یعنی باید با مراکز قدرت و چهرههای موثری که اگر توجیه نشوند برای رییسجمهوری موانعی ایجاد میشود، صحبت کرده و آنها را توجیه کنیم.
منتجبنیا تصریح کرد: روحانی باید در این موضوع فعالتر عمل میکرد؛ چراکه صرف شعار و وعده مشکل را حل نمیکند. باید دید موانع کجاست! باید ببینیم اگر برخی روسای جمهوری نتوانستهاند وزیر یا وزیران زن انتخاب کنند، مشکل از کجا بوده است! فکر میکنم روی این قضیه کم کار شده و اگر بخواهند تصمیم بگیرند، فریاد «وا اسلاما» بلند میشود.
او با بیان اینکه در کشوری زندگی میکنیم که عناصر موثر و مراکز قدرت فراوان است و تصمیمات رییس جمهوری و سایر مقامات فقط بر اساس قانون و اختیارات آنها نیست، گفت: تصمیمات خیلی وقتها تحمیل میشود. بنابر این باید تدبیر اندیشید تا مشکلی پیش نیاید. من نمیگویم باید این موانع را پذیرفت؛ ولی برداشتن آن باید به صورتی باشد که هزینهای ایجاد نکند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره به حضور وزیر زن در دولت دهم یادآور شد: آقای احمدینژاد تصمیم میگرفت و به عواقب آن فکر نمیکرد. او تصمیم میگرفت و اگر همه مخالفت میکردند هم، باز او کار خودش را میکرد. الان هم همینطور است و در گذشته هم همینطور بوده است. او تصمیمات منطقی نمیگرفت و دنبال این نبود که بپذیرند یا نپذیرند؛ احمدینژاد ابتدا تصمیم میگرفت، بعد فکر میکرد.
قائم مقام حزب اعتماد ملی درباره اینکه گفته میشود رییسجمهوری لیست کابینه را با رهبر انقلاب هماهنگ کرده است، اظهار کرد: سه وزیر از گذشته و در زمان آقای خاتمی هم با نظر رهبری انتخاب میشدند. این چیز جدیدی نیست اما اینکه لیست را ببرند مشورت کنند، تازگی دارد. مشورت کردن با همه مقامات و بزرگان کار خوبی است، منتها رییسجمهوری باید بعد از مشورت، خودش تصمیم بگیرد.
او تصریح کرد: روحانی با شخصیتها و احزاب مشورت کند و نظر بخواهد اما در نهایت خودش تصمیم بگیرد؛ چرا که خودش باید پاسخگو باشد. او نمیتواند بگوید چون فلان وزیر را من نظر نداشتم، پس پاسخگوی عملکرد او نیستم. دیگران هم باید بدانند رییسجمهوری پاسخگوی وزرای خود است و نباید کاری کنیم از رییسجمهوری سلب اراده شود و وقتی اتفاقی افتاد، بگوید من نظر نداشتم و کاری نمیتوانم بکنم.
منتجبنیا با اشاره به رای ۲۴ میلیونی مردم به روحانی اظهار کرد: مردم با انتخاب خود به رییسجمهوری اختیار دادهاند. عقلاً و شرعاً ایشان از طرف مردم وکالت دارد. باید به او فرصت داد خودش نظرخواهی کند؛ ولی در نهایت مقید نباشد که فقط یک نظر را بپذیرد و دیگران نیز انتظار نداشته باشند که اگر نظر مشورتی دادند، رییسجمهوری ملزم باشد به آن عمل کند. رییسجموری باید پاسخگو باشد؛ از اینرو باید خودش تصمیم بگیرد.