اکنون نسبت به ادامه حضور برخی اعضای کابینه نگرانی وجود دارد مانند علی ربیعی در وزارت کار و تامین اجتماعی! عملکرد او در این وزارتخانه رضایتبخش نبود و انتقادات زیادی را به همراه داشت اما خبر و شایعهای درباره تغییر او به گوش نمیرسد
به گزارش جماران؛ این روزها چینش کابینه نقل هر محفل سیاسی و غیر سیاسی است؛ کابینهای که بر اساس رای 24 میلیون ایرانی به حسن روحانی باید تشکیل شود و انتظارات اما بیش از تعداد رای دهندگان است. آنانی که در 29 اردیبهشت بر روی برگه رای خود تامی جز روحانی نوشتند اکنون داعیهدار حضور در کابینه هستند و فراجناحی را تفسیر به حضور نمایندگان خود در ترکیب کابینه میکنند البته باید در نظر داشت که هدف اصلی هر رئیسجمهور موفقیت بیشتر در عرصههای اقتصادی، سیاسی و... است که در این مسیر شاید نیاز به استفاده از نیروهای کاربلدی شود که به او رای ندادهاند و مطمئن باشد که در مسیر حرکت قطار دولت به سمت تحقق وعدههای داده شده سنگاندازی نخواهند کرد. اما موضوع مهمتری هم وجود دارد و آن هم توجه به مطالبات 24 میلیون رای دهنده به روحانی است. مهمترین مطالبه 24 میلیون ایرانی که بر روی برگههای رای خود نام حسن روحانی را نوشتند، «تغییر» بود؛ تغییری که منتج به نتایج بهتر برای کشور درتمامی عرصهها بهویژه عرصه اقتصادی شود. دکتر حسن روحانی درآخرین نشست هیات دولت اظهار داشت: «امروز در مسئولیتهای رده بالا نوبت 24 میلیون است و اگر غیر از این باشد پس برای چه رای دادیم و انتخابات برگزار کردیم.» اگر منظور رئیس جمهور تغییر در مدیران دولتی باشد که تصور نمیشود تمام انتظارات 24 میلیون رای دهنده به روحانی تامین شود اما اگر «رده بالا» درحیطه تغییر وزرا باشد، باید به نتایج آن اندیشید که تا چه اندازه در راستای تحقق مطالبات خواهد بود.
50 درصد یا جابجایی؟
دیروز اعضای فراکسیون ولایی با رئیس جمهور دیدار کردندکه سخنگوی این فراکسیون گفت: آقای روحانی در این جلسه گفت که «پنجاه درصد کابینه دوازدهم، کابینه قبلی است و 50 درصد کابینه تغییر میکند». مهرداد بائوج لاهوتی اظهار داشت: «رئیسجمهور گفت که تلاش میکنیم حضور زنان در کابینه دوازدهم قویتر و پر پررنگتر باشد.» رئیس جمهور دیروز هم به اعضای فراکسیون ولایی از تغییر 50 درصدی کابینه نسبت به دولت قبل گفته است اما تعریف دقیقی از این تغییر نکرده است. از سوی دیگر منشأ نگرانیهای حامیان دولت اظهارات دولتمردان یازدهم درباره حضورشان دردولت دوازدهم است چنانکه بیشتر آنها تایید کردند در دولت بعد هم حضوردارند و هیچ یک سخنی از خداحافظی با پاستور نداشتند مانند سیدمحمود واعظی، وزیر ارتباطات که 27 تیرماه در جریان رونمایی از پروژههای یک شرکت خدمات اینترنتی از مقام وزارت ارتباطات خداحافظی کرد و به وزیر ارتباطات بعدی در دولت دوازدهم توصیههایی در خصوص فضای مجازی، شفاف سازی و سالم سازی کرد. بسیاری این اظهارات را خداحافظی واعظی با دولت تعبیر کردند اما روز جمعه خط بطلانی بر این تصور کشیده شد. واعظی اظهارداشت: «من در وزارت ارتباطات نخواهم بود اما در کابینه دولت دوازدهم و در مقامی دیگر به کار ادامه خواهم داد.» اگر منظور رئیس جمهور از تغییر نشستن مردان کابینه یازدهم بر کرسی دیگری در کابینه دوازدهم باشد که به طور قطع به معنای تحقق مطالبات 24 میلیون رای دهنده نخواهد بود.
کابینه دوازهم
در این روزها گمانهزنیهای زیادی درباره ترکیب کابینه میشود. در یکی از این گمانهزنیها که به حقیقت نزدیکتر است، ترکیب دولت دوازدهم چنین پیشبینی است: «زهرا احمدیپور به عنوان معاون امور زنان بهجای شهیندخت مولاوردی، محمد شریعتمداری وزیر کشور بهجای رحمانی فضلی، رضا اردکانیان وزیر نیرو بهجای چیتچیان، شهیدخت مولاوردی وزیر آموزش وپرورش بهجای دانش آشتیانی، جعفر توفیقی وزیر علوم بهجای محمد فرهادی، رسول منتجبنیا رئیس بنیاد شهید و ایثارگران، رضا فرجی دانا معاون علمی رئیسجمهور، سونا ستاری وزیر ارتباطات بهجای محمود واعظی، علی شمخانی وزیر دفاع بهجای سردار دهقان، مرتضی بانک وزیر ارشاد بهجای صالحی امیری، حسن سینکی وزیر صنعت بهجای نعمتزاده، رضا صالحی امیری رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بهجای زهرا احمدیپور، محمد اسماعیل شوشتری وزیر دادگستری بهجای مصطفی پورمحمدی.»
ساکتان کابینه
اکنون نسبت به ادامه حضور برخی اعضای کابینه نگرانی وجود دارد مانند علی ربیعی در وزارت کار و تامین اجتماعی! عملکرد او در این وزارتخانه رضایتبخش نبود و انتقادات زیادی را به همراه داشت اما خبر و شایعهای درباره تغییر او به گوش نمیرسد که همین موضوع سبب نگرانی حامیان دولت شده است. کمتر پیش آمده که ربیعی درمقابل هجمهها به دولت به دفاع از رئیس جمهور بپردازد و لب به سخن بگشاید. او چندی پیش درباره احتمال ماندنش در کابینه دولت، گفت: «این موضوع را فقط خدا میداند و آقای روحانی و من با کسی در این زمینه صحبت نکردهام.» برخی دیگر هم مانند ربیعی خودشان را از حمایت دولت معاف کرده و تنها حافظ جایگاه خود در دولت هستند. حضور این طیف سبب نگرانیهای حامیان دولت شده و خواستار تغییر واقعی آنان هستند.