به گزارش جماران، مرتضی مبلغ در روزنامه ایران نوشت:
این روزها در حالی از فهرست برنامه‌ها و اقدامات مورد نظر نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری رونمایی می‌شود که نگاهی دقیق به این برنامه‌ها نشان از آن دارد قریب به اتفاق آنها دور از نگاه کارشناسی و علمی، غیرقابل تحقق و فاقد شاخص‌های مبتنی بر واقعیت است.
ارائه این برنامه‌ها که در قالب شعار و ادعاهای هیجانی مطرح می‌شود در حالی است که برخی از رقبای حاضر در صحنه انتخابات، عمدتاً به صورت تخریبی و غیر سازنده بر مشکلات کشور متمرکز شده و راهبرد تضعیف و تخریب را در پیش گرفته‌اند و در پیگیری این راهبرد تخریبی اتفاقاً بر روی نقاط مثبت و دستاوردهای چشمگیر دولت یازدهم که مبتنی بر خواسته و مطالبه ملی بوده است، دست گذاشته‌اند.
یعنی تاکنون هیچ یک از نامزدها حرف دقیق، علمی و مبتنی بر واقعیات مطرح نکرده و به جای آن، با طرح یکسری شعارهای غیر واقعی، هیجانی و غیر قابل اجرا سعی کرده‌اند یک فضای تخریبی را علیه دولت فعلی به وجود آورد و از رهاورد این فضا به نفع خود بهره‌برداری کند. در حالی که توقع می‌رود جناح‌های حاکم مبتنی بر منافع ملی رقابت کنند و برنامه‌های قابل اجرا برای برون‌رفت از مشکلات موجود ارائه کنند نه آنکه بدون هیچ خط قرمزی، برنامه‌های خود را با وجه تخریبی و تهاجمی پیش ببرند.
شکل‌گیری چنین فضای رقابتی که بر مبنای برنامه‌های ذهنی و غیرعملیاتی برخی از کاندیداها به وجود می‌آید دارای دو وجه مثبت و منفی است. وجه منفی آن به این بازمی‌گردد که برخی در کشور به جای آنکه گام‌هایشان را در راستای وظیفه ملی و مردمی و بر اساس منافع عمومی بردارند، عرصه رقابت را به عرصه تخریب و هیجان و ماجراجویی تبدیل کرده‌اند و درصدد هستند فضای ناامیدی را در میان مردم ترویج دهند آن هم در شرایطی که از منظر خارجی بحران‌های متعددی در منطقه و عرصه بین‌المللی ایران را در وضعیت حساسی قرار داده است و بنابراین نیاز است که اعتماد مردم به دولت و نظام بیش از پیش تقویت شود.
وجه مثبت رفتارهای غیرسازنده هم به این امر بازمی‌گردد که این جریان‌ها به دو دلیل به اهداف خود نمی‌رسند؛ یک آنکه خود نفس انجام پیگیری رویکردهای غیرسازنده اثر معکوس دارد و جامعه را متوجه می‌کند که کسانی که به اسم مردم و با تخریب رقیب وارد صحنه شده‌اند روش سازنده‌ای ندارند و لذا جامعه به خود آمده و برای حضور جدی در انتخابات حساس می‌شود و به این ترتیب کم‌کم آن شور و نشاط انتخاباتی در جامعه شکل می‌گیرد.
سوی دیگر مشی ناسالم برخی از رقبای حاضر در صحنه، دولتی قرار دارد که اتفاقاً ضمن تشریح دستاوردها، صادقانه واقعیات و مشکلات و کاستی‌های کشور را بیان می‌کند و به شکل شفاف برنامه‌های خود را برای جامعه اعلام کرده و در این راستا عوامل ناکامی‌ها را هم بیان می‌کند و این باعث شده مردم متوجه واقعیات شرایط شوند و نسبت به آنچه که به مصلحت‌شان است و همچنین نسبت به کسانی که قصد بازگشت به گذشته و احیای آن سال‌های کذایی که کشور را تا آستانه بحران‌های جدی و خطرناک برده بود، حساس شوند.
در چنین شرایطی فضای انتخاباتی بشدت رونق گرفته و شور انتخاباتی پررنگ شده و در مجموع همه اینها به نفع کسانی است که حقیقتاً دغدغه منافع ملی دارند زیرا مردم در تجارب گرانبار گذشته خود به این آگاهی رسیده‌اند که چه کسانی به آنها راست می‌گویند و چه کسانی با طرح شعارهای بدون محاسبه درصدد دسترسی هر چه بیشتر به قدرت هستند و نه تأمین مطالبات مردم.
