از عجایب روزگار این است که مخالفان دولت بیشترین تبلیغات خود علیه دولت را متوجه وضعیت و عملکرد اقتصادی کردهاند؛ در حالی که همین آقایان منتقد دولت هستند که وضعیت اقتصادی ایران را به روزی انداختند که فقط طی چند ماه نرخ ارز سه برابر شد و چنان تلاطمی در کشور ایجاد کرد که هیچگاه پیش از آن سابقه نداشت.
به گزارش جماران، روزنامه شهروند نوشت: حتی در دوران جنگ تحمیلی که کشور درگیر جنگ بود و صادرات و درآمدهای نفتی به حداقل میزان یعنی حدود سالانه ٥ میلیارد دلار هم رسید شاهد چنین وضعی که در دوره احمدینژاد رخ داد، نبودیم و بعد هم همه تقصیرات افزایش قیمت ارز را به گردن بندهخدایی بینام و نشان به نام جمشید بسمالله انداختند! و اصلاً از بیان این ادعا خجالتی به خود راه ندادند؛ تولید خودرو را در کشور به پایینترین حد در ١٥سال گذشته رساندند و آن را کمتر از نصف کردند. ولی هنوز هم مدعی هستند! که اشتغال را حدود صفردرصد افزایش دادهاند! و به جایش مردم را یارانهبگیر کردهاند، الان هم میخواهند همان خط را بروند و هر کدام بهصورت سادهلوحانه قول افزایش یارانهها را تا سه برابر میدهند! بدون اینکه اصولاً پول نفتی وجود داشته باشد! و انتظار دارند که مردم از این سوراخ برای بار دوم گزیده شوند. از تورم در دوره آنان نگوییم که بهتر است. وقتی رفتند تورم ٣٥ درصدی را روی شانه ملت بار کردند، تورمی که برای فقرا و موادغذایی به ٦٠درصد رسید و حالا دایه دلسوزتر از مادر شدهاند. برای پاسخ به چنین اظهاراتی کافی است فقط بخشی از دستاوردهای مهم این دولت را در زمینه اقتصادی برشماریم.
١- مهمترین دستاورد اقتصادی دولت خارجکردن اقتصاد از رکود و رشد منفی میراث دولت اصولگرایان است. اقتصادی که سال ١٣٩١ با رشد منفی ٨/٦درصد مواجه شده بود، اکنون و در ٩ ماه اول سال جاری به ٢/٧درصد رسیده که قابل توجه است. جالب اینکه فقط ٢/٢درصد آن از رشد بخش نفت است و ٥درصد نیز به رشد بدون نفت مربوط میشود که در نوع خود مهم است.
٢- دولت از ابتدا قول داد که تورم را کاهش دهد؛ تورمی که بیشترین ضررش متوجه طبقات فرودست است. در سال گذشته آن را به حدود ١٢درصد رساند به همین دلیل مقام معظم رهبری در دیدار با هیأت دولت در سال ١٣٩٤ به این موضوع اشاره کردند که «کاهش تورم، آرامش و ثبات نسبی در زمینه اقتصادی و مهار نوسانات تند یکی از اقدامات خوب دولت است که باید ادامه یابد؛ البته ما به تورم دو رقمی راضی نیستیم و تورم سالیانه باید به زیر ١٠درصد برسد.» جالب اینکه آن خواست مقام معظم رهبری که تورم به زیر ١٠درصد برسد و تکرقمی شود، امسال محقق شد و تا پایان بهمن ماه سال جاری به زیر ٧درصد رسیده است که در ٣٠سال اخیر بیسابقه است. همچنین ثبات اقتصادی مورد اشاره رهبری نیز کمابیش به دست آمده است، البته اگر مخالفان دولت اجازه دهند.
٣- یکی از مهمترین اقدامات دولت افزایش صادرات نفت از حدود یک میلیون بشکه در پایان دولت احمدینژاد به حدود ٥/٢ میلیون بشکه در روز است. اگر این کار که از نتایج برجام است محقق نمیشد، وضعیت امروز ایران بسیار بدتر از ونزوئلا بود.
٤- تثبیت نرخ ارز در ٣سال گذشته و افزایش آرام و قانونی آن از دیگر دستاوردهای دولت بوده است؛ در حالی که در دولت اصولگرایان، این شاخص مهم در طی فقط چند هفته سهبرابر افزایش یافت و فشارها و فسادهای زیادی را متوجه مردم و کشور کرد.
٥- اصلیترین کالاهای تولیدی کشور یعنی پتروشیمی و خودرو و برق در سالهای اخیر روند صعودی را در تولید داشتهاند که به رونق کسبوکار و کارگاهها انجامیده است و اگر همین رونق نبود، نرخ و تعداد بیکاران امروز چند برابر گذشته میشد.
٦- یکی از بدترین ضرباتی که دولت پیش به کارگران زد، عدم افزایش حقوق آنان متناسب با نرخ تورم بود؛ به طوری که در سالهای آخر آن دولت نرخ تورم از نرخ دستمزد کارگران بیشتر افزایش یافت و این فشار شدیدی را به حقوقبگیران تحمیل کرد. ولی در دولت حاضر، در تمامی سالها افزایش حقوق بیش از نرخ تورم بوده است. هر چند تا جبران صدماتی که در دوره احمدینژاد به این طبقه وارد شده است، راه درازی در پیش است.
٧- طرح سلامت یکی از افتخارات دولت جدید در خدمت به بخش بهداشت مردم است. در اهمیت آن همین بس که دوست و دشمنِ دولت از آن به نیکی یاد میکنند. به جای پرداخت یارانههایی که معلوم نیست چه گرهای را از اقتصاد کشور باز میکرد، بخشی از این پول برای طرح سلامت هزینه شد و نفس راحتی را مردم از حیث خدمات درمانی کشیدند.
٨- کاهش قاچاق یکی از دستاوردهای مهم این دولت است، هر چند هنوز حدود ١٥ میلیارد دلار کالا در کشور قاچاق میشود، ولی مسأله مهم این است که این دولت ٤٠درصد از قاچاق را حذف کرد و این یکی از علل اصلی مخالفت با دولت از سوی کسانی است که از طریق قاچاق ارتزاق میکردند.
امیدواریم تا همین اندازه کفایت کند بلکه اندکی انصاف و دوری از قدرتطلبی نزد مخالفان دولت ایجاد شود.