این شهر آلوده انگار مدبری ندارد! تا شاخص آلودگی هوا به بالای ۱۵۰ می‌رسد، دم‌دستی‌ترین کار را انتخاب می‌کنند؛ تعطیلی! مدیری، مسئولی یا کلاً کسی به فکر جبران این همه خسارت هست؟! نیست، اگر بود در شهر همچنان بر پاشنه تعطیلی‌های پاییز و زمستان نمی‌چرخید. سال‌هاست که با آلودگی، مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل می‌شود.ای کاش تصمیم گیران کلاً کار خودشان را تعطیل کنند، بلکه اوضاع بهتر از آنچه که هست شود.
به گزارش جماران؛ روزنامه جوان از سیاست‌ها و عملکرد در برابر کاهش آلودگی هوا انتقاد کرد و به کنایه نوشت: ای کاش تصمیم‌گیران کلا خودشان را تعطیل کنند بلکه اوضاع بهتر شود.
درست وقتی که والدین و بچه‌ها امید داشتند مدارس پس از یک‌هفته تعطیلی باز شود، دوباره خبر آمد که این هفته نیز مدرسه، بی‌مدرسه! آلودگی هوا آن قدر در شهری مثل تهران غلیظ است که اطراف و اکناف به زحمت دیده می‌شود. این شعاع کوتاه دید، جنس مدیریت هوای پاک را هم کوتاه و البته آلوده کرده است، به‌گونه‌ای که تصمیم‌ها کوتاه و اراده‌ها در انتظار باد است!
کاش از حالا برای بیست، سی سال دیگر وعده داده می‌شد تا شاید به جایی می‌رسیدیم. بسیاری از شهر‌های آلوده جهان در دهه‌های هفتاد و هشتاد قرن بیستم، الان هوای پاکی دارند، با یک برنامه‌ریزی دقیق و عملی و بدون مسئولیت‌گریزی دستگاه‌ها.
این شهر آلوده انگار مدبری ندارد! تا شاخص آلودگی هوا به بالای ۱۵۰ می‌رسد، دم‌دستی‌ترین کار را انتخاب می‌کنند؛ تعطیلی! مدیری، مسئولی یا کلاً کسی به فکر جبران این همه خسارت هست؟! نیست، اگر بود در شهر همچنان بر پاشنه تعطیلی‌های پاییز و زمستان نمی‌چرخید. سال‌هاست که با آلودگی، مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل می‌شود.ای کاش تصمیم گیران کلاً کار خودشان را تعطیل کنند، بلکه اوضاع بهتر از آنچه که هست شود. با تعطیلی چنین تصمیمات و چنین اقداماتی، حتماً اوضاع از اینی که هست، بدتر نمی‌شود.
