احمد علی جبارزاده روز دوشنبه درگفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در شرایط کنونی احساس تنهایی شدید و عدم پذیرش عاطفی مشکلاتی برای بازماندگان متوفیان کرونا به وجود می آورد.
وی اضافه کرد: در عزاداری تاخیری به شکل سونامی تمام واکنش های غم و اندوه و خشم و درد با شدت بیشتری نمایان می شود و میزان افسردگی اجتماعی را بالا می برد.
جبارزاده گفت : باید به بازماندگان در این شرایط اجازه داد تا واکنش های طبیعی عاطفی و روانی همانند گریه اتفاق بیفتد چرا که گریه خود یک زبان بیان درد است و انسان را آرام و درمان می کند.
وی بیان داشت : برقراری رابطه کلامی و عاطفی با اطرافیان و بستگان متوفیان کرونا به صورت مجازی و عدم اصرار بر سریع گذر کردن از ناراحتی روحی و روانی بسیا مهم است چرا که دراین شرایط پذیرش این غم برای خانواده بسیار سخت است.
این روانشناس و کارشناس علوم اجتماعی پیشنهاد کرد که اقوام متوفا ناشی ازکرونا باید با افرادی که عزیز خود را از دست داده اند، از طریق ارتباطی تلفنی و فضای مجازی به صورت تا عادی شدن شرایط اجتماعی ابراز همدردی و همراهی کنند.
جبارزاده تاکید کرد که پیگیری و حمایت یکی از مولفه های مهم اطرافیان از خانواده متوفا است چرا که وظیفه ما در این دوران دردناک فقط یک تسلیت گفتن نیست بلکه باید مکرر و به شکل مجازی و عاطفی در کنار بازمانده ها تا مدت ها باقی بمانیم.
مراسم عزاداری در واقع مسکن و التیامی است به زخم بازمانده ، استرس دل کندن ؛ اضطراب و تنهایی ، ترس از مرگ و همه و همه در شبکه حمایتی اطرافیان، در گریه ها و ناله ها ، در خاک سپاری و دور هم جمع شدن ها ، درد را آرام آرام کاهش می دهد که این کارکرد عزاداری است.
این درد جدایی از عزیزان چه به علت بیماری کرونا و یا به هر علت دیگری در این دوران بحرانی سخت تر از قبل هم شده چرا که امکان عزاداری جمعی و وداع از عزیز از دست رفته نیست و امکان التیام با برگزاری مراسم و متصل شدن به منبع حمایتی دیگران وجود ندارد.
درچنین شرایطی مشکلات عدیده ای برای بازمانده ها ایجاد شده که مهمترین آن ها را در احساس درماندگی شدید و قطع شدن یک اتصال امن که فوت عضوی از خانواده حس ناتوانی و درماندگی را موجب می شود.
