ابوالفضل روغنی عضو اتاق بازرگانی ایران در گفت و گو با جماران، با اشاره به یکی از بندهای، برنامه هفتم توسعه در خصوص اینکه دولت، رشد سرمایهگذاری بخش دولتی را ۱۲ درصد و بخش خصوصی را ۶ درصد اختصاص داده است، اظهار کرد: برخی سازمانهای توسعهای در کشور وجود داشته که دولتی بودند. به عنوان مثال، در گذشته، دولت بر روی ایمیدور سرمایهگذاری داشت آن هم به دلیل حجم سرمایهگذاری بالایی که داشت. بعد به بخش خصوصی واگذار شد. اگر نگاه چنین موضوعی باشد مشکلی نیست ولی قطعاً چنین نگاهی وجود ندارد.
شرایط کشور برای سرمایه گذاری مناسب نیست
وی ادامه داد: طبیعتاً باید فرصت سرمایهگذاری به بخش خصوصی داده شود. به هر نسبت که میتوانند از دولت کم کنند و به بخش خصوصی بدهند ولی این مستلزم ایجاد زیرساختهاست. در واقع زیرساختها باید اصلاح شود. منابع قانونی کشور باید اصلاح شود، همین وضع موجودی که شاهد هستیم شرایط خوبی برای سرمایهگذاری کشور نیست. اما علیرغم تاکیدات رهبری و علیرغم قوانین مثل اصل 44 ، خصوصی سازی و واگذاری که دولتها، بانکها و نهادهای دولتی باید واگذارکنند. آنچه به عنوان بخش اقتصادی بشمار می آید دولت نباید ورود پیدا کند.
برنامه هفتم، نگاه درستی به خصوصی سازی ندارد
روغنی تصریح کرد: اگر نگاه آن شد که مثل سازمان های توسعه قبل از انقلاب؛ سرمایه اولیه را دولت بگذارد و کارهای بزرگ ایجاد کند و بعد از اجرا و به بهرهبرداری رسیدن به بخش خصوصی واگذار شود هیچ اشکالی ندارد. ولی نمیدانم چرا الان چنین نگاهی وجود ندارد. در برنامه این نگاه را ندیدم و چنین تجزیه و تحلیل تا به امروز به چشم نخورده است.
این فعال بخش خصوصی تصریح کرد: علیرغم تاکیداتی که در راستای کوچک شدن دولت و چابک بودن دولت وجود دارد، نه تنها شاهد این موضوع نیستیم بلکه شاهد افزایش و بزرگ شدن دولت هستیم. خصوصی کردن شرکت های بانک ها یک نمونه بارز این موضوع است.
زیر ساخت های کشور، دولت محور هستند
وی ادامه داد: متاسفانه تشکلی که باید به بخش خصوصی اعتقاد راسخ داشته باشد در کشور ما نیست. زیرساختهای کشور دولتمحور هستند. تا زمانی که امکان و شرکت در اختیار دولت است همه جوره حمایت میشوند و وقتی در اختیار بخش خصوصی قرار میگیرند کلاً دست حمایت از روی آن برداشته میشود. متاسفانه چنین تفکری در کشور ما وجود دارد.
شرکت ها منابع برداشت پنهانی دولت هستند؛ پس دولت دوست دارد بزرگ باشد!
رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران اظهار کرد: متاسفانه دولت دوست دارد بزرگ باشد. لذا شرکتها، بخشی از منابع پنهانی که مورد نیاز دولتهاست را تامین میکنند. ایجاد رانت و فرصتهایی که دولت به آن نیاز دارد، سرفصل بودجههایی است که در اینجا میتوان برداشت لازم را داشت. بنابراین، دولت هیچ گاه دوست ندارد کوچک باشد. دوست دارد بدنه قوی و بزرگی داشته باشد.
روغنی اضافه کرد: بزرگ شدن دولت به معنای کوچک شدن بخش خصوصی است. هر چه دولت بزرگتر شود بخش خصوصی کوچکتر میشود و برعکس.
از برنامه اول تا سوم موفق بودند اما احمدی نژاد برنامه ها را کنار گذاشت و هیچ کسی هم از او مطالبه نکرد چرا آنها را کنار گذاشتید؟! / در پاسخگو کردن دولت ها، ضعف قانونی داریم!
او با اشاره به تمدید مجدد برنامه ششم توسعه تا اخر امسال از سوی مجلس به جماران گفت: در کشور ضعف دیگری که وجود دارد این است که قوانین در صورت عدم اجرای اقدامی، مسئول مربوطه پاسخگو نیست و کسی آنها را پاسخگو نمیکند. در دولت احمدینژاد نگاه بدبینانه به سازمان برنامه وجود داشت و برنامه ها را کلاً کنار گذاشتند. در نتیجه جایگاهی نبود که از دولت سوال و مطالبه کند که چرا کنار گذاشتید؟ بنابراین، با وجود آنکه برنامه اول و دوم و سوم در کشور موفق بودند که حتی آمار هم این را نشان میدهد؛ از برنامه چهارم به بعد توفیقی حاصل نشد؛ دولتها هم پاسخگو نبودند.