به گزارش ایرنا، سفره ایرانی از سال های دور تا امروز نماد برکت و سادگی بوده و به عنوان یک گنجینه کم نظیر تاکنون مغفول مانده است که در صورت ترویج و احیای هدفمند می تواند در توسعه اقتصادی و صنعت گردشگری کشور و هر استانی تاثیرگذار باشد.
صاحبنظران عادات غذایی را به عنوان کلیتی پیچیده از فعالیت های آشپزی، تمایل ها و تنفرها، آگاهی جمعی، اعتقادات، تابوها، موهومات وابسته با تولید، تهیه و مصرف غذا و در یک کلام یک مفهوم فرهنگی بزرگ می نگرند.
آنان غذا را در مواجهه و ارتباط با بسیاری از مفاهیم فرهنگی دیگر مورد مطالعه قرار می دهند و آن را به عنوان یک فعالیت معنی دار بر روابط اجتماعی تاثیرگذار تعریف می کنند.
اهمیت غذا وقتی دوچندان می شود که بدانیم ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن خود می نویسد: مساله خوراک انسان و تهیه آن بنیان تمدن را تشکیل می دهد، کلیسای جامع و معبد، موزه ی هنر و تالار موسیقی، کتابخانه و دانشگاه، همه روکار بنای تمدن هستند ، و باید چشم داشت و در پشت ظاهر 'مطبخ 'را دید.
بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، دلیل اصلی اینکه گردشگران تصمیم به سفر و دیدار از مقاصد فرهنگی می‌گرفتند، ابتدا انگیزه های فرهنگی است، سپس طبیعت به عنوان عامل دوم قلمداد شده و غذا در جایگاه سوم واقع شده است، هرچند گردشگری غذایی نسبت به دو عامل دیگر اهمیت کمتری دارد اما از جمله عناوین و سرفصل های نوین در عرصه گردشگری جهان شناخته می شود که بازاری با گردش مالی بسیار بالا دارد.
محققان می گویند سهم غذا در صنعت گردشگری حدود 15 درصد است و هر گردشگر در زمان حضور خود در کشور مقصد نزدیک به 150 تا 200 دلار صرف خرید غذا می کند.
کارشناسان گردشگری معتقدند توریسم غذا تجسمی از ارزش‌های سنتی به شمار می‌رود که در توسعه گردشگری مدرن و امروزی متبلور شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
به گفته آنان توریسم غذا مبین فرصتی است که گردشگری را احیا کرده و آن را متنوع می‌کند، علاوه بر این، موجب توسعه اقتصادی محلی و بومی شده و به اشتغالزایی منجر می‌شوند.
به همین دلیل، توریسم غذایی می تواند در برندسازی و افزایش تقاضا برای مقاصد گردشگری نقش داشته باشد و در کنار آن سنت های محلی و تنوع جوامع را حفظ کند.
افزون بر این، برای مناطق مختلف اعتبار و پاداش های دیگری به همراه می‌آورد، علاوه بر این باید دانست که توریسم غذایی پدیده‌ای نیست که تنها به سنت های گذشته تعلق داشته باشد، بلکه از آینده نیز تاثیرپذیر است.
در سال های اخیر در کشور گردشگری غذایی همچون گردشگری مذهبی، فرهنگی،طبیعی به عنوان یکی از راه های جذب گردشگر شناخته شده است.
ایران با 2 هزار و 500 نوع غذای سنتی یکی از غنی ترین سفره های جهان را در اختیار دارد، شیوه طبخ غذای ایران بعد از سبک پخت غذای چینی و رومی سومین سبک شناخته شده در جهان است، ایران به دلیل شیوه های پخت و تهیه غذا با رعایت اصول اسلامی، شایسته سهمی جدی و قابل توجه در بازار غذای حلال و البته جذب گردشگران غذایی و علاقه مند به تجربه غذاهای جدید است.
تنوع غذایی بسیار فراوان در ایران که برگرفته از ویژگی های طبیعی، آب و هوایی و فرهنگی هر منطقه است، ظرفیت بسیاری برای جذب گردشگر غذایی ایجاد کرده است.
برگزاری جشنواره های غذایی و برپایی تورهای غذا برای آموزش پخت غذاهای محلی و افزایش گردشگرانی که به دنبال تنوع غذایی در محیط های سنتی هستند، به ایجاد گردشگری غذایی منجر شده که توسعه و گسترش آن در سالیان اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته است.
به گفته معاون توسعه مدیریت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در 9 ماه گذشته با وجود شرایط تحریم، 6 میلیون گردشگر خارجی وارد کشور شده اند.
به گزارش ایرنا، این به آن معناست که توسعه شاخه های مختلف گردشگری دارای چشم انداز روشنی برای کاهش ایران هراسی است، در این میان جذب گردشگر غذایی گریزگاه قابل اطمینانی برای صدور مهمان نوازی و هنرمندی مردمان ایران زمین به سرتاسر جهان خواهد بود.
شاید به همین دلیل، گردشگری غذایی در سطح ملی و فرا ملی سال ها به یکی از دغدغه های اصلی مسوولان کشور در هر دو بخش دولتی و خصوصی تبدیل شده است.
با این وجود برآیندها و مطالعات کارشناسان نشان می دهد نه تنها در صنعت غذای ملی به عنوان یکی از عوامل مهم جذب نتوانسته‌ایم از ظرفیت های لازم بهره ای ببریم بلکه در بخش عرضه غذاهای بین‌المللی نیز تاکنون کارنامه موفقی نداشته‌ایم.
بر اساس یافته های محققان در یک دهه گذشته و حتی پیشتر از آن شاهد افزایش چشمگیر فعالیت رستوران های ملل همچون رستوران های چینی، ژاپنی، ترکیه‌ای، تایلندی، لبنانی، هندی و سایر کشورها در کشورمان بوده‌ایم.
موازی با گسترش مکان های توزیع غذاهای خارجی حقیقتی که به وفور دیده می شود گسترش سریع رستوران ها و فست فودی(غذاهای آماده) فروشی هایی است که منوی غذایی آن ها محدود به چند نوع غذای تکراری است که اثری از طعم های اصیل خاطره انگیز در آن یافت نمی شود.
هزاران نوع غذای محلی در جای جای ایران وجود دارد که تعداد انگشت شماری از آنها به صورت محدود در رستوران ها یا خانه ها سرو می شود.
اکنون جایگاه غذاهای سنتی و راز نهفته آن یعنی تجارت سودآور، در سایه غفلت و کم توجهی رو به افول است به طوری که به گفته مسوولان تعداد پیتزا فروشی های تهران از پیتزا فروشی های ایتالیا بیشتر است.
همزمان با توسعه اقامتگاه های بومگردی در کشور، اقبال گردشگران داخلی و خارجی به تناول غذاهای بومی محلی در این مکان ها بیشتر شد و بتدریج خاستگاه مصرف غذاهای ارگانیک روستایی و دستپخت های سنتی در بین گردشگران پدید آمد اما همچنان شاهد آن هستیم که فرصت های پنهان گردشگری غذایی نادیده گرفته می شود، این در حالی است که با یک تخمین ساده می توان دریافت چه بستر مهم و فراخی برای اشتغالزایی، صدور فرهنگ و کسب درآمد در این بخش فراهم است.
به گفته مسوولان اقامتگاه های بوم گردی از عدد 20 در دولت قبل به چهار هزار و 600 اقامتگاه در دولت یازدهم رسید.
به باور کارشناسان امر در کشورهای مطرح گردشگری علت بازگشت 86 درصدگردشگران به مکانی که از قبل آن را دیده بودند، تجربه تناول غذای خوب و خاطره انگیز بوده است.
*ایران، مطبخ خانه ای به بلندای تاریخ
به گفته راهنمایان گردشگری ایران جزو مکتب غذاهای آرام پز(اسلوفود) در برابر غذاهایی با پخت سریع (فست فود) است و در فرهنگ ایرانی هرقدر فرایند پخت غذا طولانی تر باشد مانند هلیم (در فرهنگ غذایی ایران و لغت نامه های معتبر نام درست هلیم است نه حلیم)، آبگوشت و قرمه سبزی آن غذا ارزش غذایی و فرهنگی بالاتری دارد.
کشور ایران با جاذبه های فرهنگی خود دارای تنوع غذایی بسیاری است، از گاتخ شورباسی(آبگوشت ماست)و قورت شورباسی(آبگوشت کشک) در آذربایجان غربی تا کوفته تبریزی، اوماج آشی (آش اوماج ) اوماج حالواسی (حلوای اوماج)،قویماق و قایقاناق در آذربایجان شرقی نمود هنر کدبانوگری زنان ایران بوده است.
مهم ترین غذاهای بومی استان قم، سوهان، آش و آبگوشت است، استان کرمان،با خورشت کنگر کدو، قیمه، به آلو، حلیم بادمجان و شیرینی های کلمپه، کماج، حاجی بادام، نان چرخی، پفک و برشتوک، زیره، قاووت و پسته میزبان گردشگران بسیاری است.
از آش میوه، خورشت غوره بادمجان، آبگوشت کلم و آبگوشت سیب سیرغوره همدان تا کوفته هلو، رب پلوشیرازی، آش انار، قنبرپلو، کلم پلوی شیرازی، دو پیازه و فالوده، شکرپنیر، بادام سوخته ، مسقطی و انواع عرقیات معطر شیراز انتخاب هایی نامحدود را از زمان های دور به ارمغان آورده است.
در خراسان رضوی، شیشلیک شاندیزش و درخراسان جنوبی، آش شلغم ، خورشت ریواس و بلغور پلو به همراه نان سمنو و نان زردی طعم تاریخ را به رخ مدرنیزه می کشاند.
در مازندران فسنجان با گوشت مرغابی، بورانی کدو حلوایی و بورانی بادمجان کبابی، ماست دلالی و نازخاتون که ترکیبی از بادمجان کبابی و سبزی معطر و آب غوره است، مزه های بی بدیل را جاودانه می کند.
کباب ترش گیلانی، شیش انداز، باقلاقاتوق، میرزاقاسمی و کوکوی خاویار ماهی از غذاهای معروف گیلانی است، زیتون پرورده همراه همیشگی طعم ها در شمال کشور است، حلوای درونگ، کلوچه و مربای ازگیل هم از شیرینی جات این استان است.
استان سمنان با غذاهایی مثل ته چین و چرتمه پلو، چهارمحال و بختیاری با کباب بختیاری ،کاچی و انواع لبنیات تنوع غذایی ایران زمین را دوچندان کرده اند.
خورشت خلال بادام، دنده کباب، سیب پلو و کوکوی پاغازه استان کرمانشاه به همراه نان برنجی، روغن کرمانشاهی و کاک هم خوراکی های مقوی ایران زمین است.
استان اردبیل با آش دوغ اش، پلو قیسی عسل سبلان و کردستان با بریان کباب یا کباب ترکی در سفره کهن ایرانیان می درخشند، کنگرماست و کلانه که ترکیبی از نان محلی و پیازچه و کره محلی نیز از جمله غذاهای استان کردستان است.
سمبوسه و فلافل ها،قلیه ماهی، پلو شوشتری، ماهی صبور و حریسه نیز از غذاهای معروف خوزستانی هاست.
تبلیغ، زیربنای رونق گردشگری غذایی
مدرس دانشگاه در گفت و گو با ایرنا با بیان اهمیت تبلیغ در توسعه گردشگری غذایی خاطرنشان کرد: توریسم غذایی در ایران ناشناخته است که با بهره گیری از تبلیغ مناسب می توان این نوع گردشگری را در کنار گردشگری طبیعی، فرهنگی و تاریخی در کشور توسعه بخشید.
ناصر امینیان تصریح کرد: سفره ایرانی به علت تنوع و تکثر اقوام و فرهنگ های مختلف، دارای ظرفیت خوبی برای رونق گردشگری در ایام مختلف سال است.
به گفته وی گردشگری غذایی یکی از شاخه های گردشگری سلامت است و سفره ایرانی به علت دارا بودن انواع پلو ها، چلو ها، آش ها، کتلت ها و خوراک ها، با آداب خاص پذیرایی که در آن رعایت می شود، می تواند به عنوان عنصر جذابی برای جهانگردان مصرف گرایی که با غذاهای آماده (فست فود) دچار یکنواختی شده اند و به دنبال به دست آوردن غذاهای طبیعی و نو در جیره غذایی روزمره سفر می کنند، نقش ایفا کند.
این کارشناس گردشگری خاطرنشان کرد: برپایی نمایشگاه های صنایع غذایی و تبلیغات به روز و به موقع، ایجاد دفاتر دائمی در کشورهای هدف و ارایه سی دی، بروشور و فیلم برای معرفی غذاهای ایرانی از مهمترین راهکارهای جذب گردشگری غذایی در ایران محسوب می شود.
امینیان ادامه داد : گنجاندن برنامه غذایی در تورهای ورودی توسط آژانس های مسافرتی و تعیین تاریخ های مشخص در فصول بهار و پاییز(فصل سفر ایران) برای برگزاری همایش های تورهای غذایی از دیگر راهکارهای لازم برای جذب گردشگر غذایی هستند.
*ضرورت آگاهی بخشی فواید بی شمار غذاهای سنتی
به گفته کارشناسان سلامت غذاهای سنتی از نظر ارزش غذایی، در دسترس بودن مواد اولیه، تازگی و نداشتن مواد نگهدارنده شیمیایی از بهترین مواد غذایی در نقاط مختلف کشور محسوب می شود و نقش مهمی در افزایش ارتباط نسل ها و حفظ هویت فرهنگی ایفا می کند.
یک کارشناس تغذیه در این خصوص به ایرنا گفت: آگاه کردن مردم از فواید غذاهای سنتی و تاثیر آنها بر کنترل وزن می تواند باعث بازگشت این دسته از مواد به سفره ی خانواده ها و بطن جامعه گردد.
مائده رحیم پور افزود: غذاهای سنتی از نظر میزان روغن و نمک قابل کنترل بوده و سالم تر است اما غذاهای آماده با برخورداری از روغن، چربی و نمک زیاد، حدود پنج تا هفت برابر غذاهای سنتی انرژی دارد که عامل ابتلا به اضافه وزن و چاقی و بسیاری از بیماری های دیگر از جمله بیماری های قلبی و عروقی به شمار می رود.
وی با تاکید بر اینکه غذاهای سنتی برخلاف غذاهای صنعتی حاوی هیچ گونه نگه دارنده ای نیست، اضافه کرد: حرارت پخت غذاهای سنتی قابل کنترل است و ویتامین های آن کمتر از دست می رود.
وی خاطرنشان کرد: غذاهای سنتی حاوی گروه های اصلی غذایی و ارزش تغذیه ای بالا بوده و به دلیل استفاده از سبزیجات و میوه ها و دانه های مغذی دارای مقدار کافی فیبر و ویتامین است.
*سایه یکسان سازی بر فرهنگ استفاده از غذای ایرانی
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه در شکل گیری سفره ایرانی یک فرهنگ بسیار غنی وجود دارد، افزود: به دلیل وجود تنوع اقلیمی، آب و هوایی، فرهنگی و اجتماعی در کشور، فهرست غذاهای ایرانی یک گنجینه مهم فرهنگی به شمار می آید که فرهنگ و غذا را در این فهرست جمع می کند.
وی اظهارداشت: در روستاها و شهرستان های مختلف استان و کشور، فرهنگ استفاده از غذای ایرانی حفظ شده و در صورتی که به این فرهنگ توجه کافی نشود با موج جدید یکسان سازی که در جهان بوجود آمده از بین خواهد رفت.
اله یاری با بیان اینکه مهمان نوازی یکی از ویژگی های مهم سفره ایرانی است افزود: این ویژگی باید با پشتوانه های فرهنگی در صنعت گردشگری کشور تقویت شود.
مدیرکل میراث فرهنگی استان افزود: در استان اصفهان بطور عمده ظرفیت های فرهنگی و تاریخی موجب جذب گردشگران شده است.
وی یادآور شد: در انواع مختلف گردشگری می توان از ظرفیت ها استفاده کرد که از آن جمله می توان به توسعه بومگردی و ظرفیت های روستایی و همچنین گردشگری سلامت اشاره کرد و این در حالی است که سفره ایرانی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
اله یاری با بیان اینکه میراث ناملموس فرهنگ و غذاها می تواند به جاذبه گردشگری محسوب شود،گفت: با غذای ایرانی می توان دورترین نقاط را هم به گردشگران جهان معرفی کرد.
** غذاهای سنتی در فهرست غذاهای رستورانها نیست
اله یاری با بیان اینکه بریان، خورشت ماست و حلیم بادمجان در جشنواره های غذایی به عنوان برترین غذا های اصفهان معرفی شدند، افزود: نبود غذاهای سنتی ایرانی در فهرست غذایی رستوران ها و مراکز اقامتی مهمترین مشکل توسعه گردشگری غذایی است.
مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان افزود: فهرست کاملی از غذاهای ایرانی در رستوران ها وجود ندارد و حتی در طول سال های قبل به غذا به عنوان عامل جذب گردشگر، کمتر فکر شده است لذا باید توجه ویژه ای به این مقوله داشته باشیم.
اله یاری سفره و غذای اصیل ایرانی را به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری و فرهنگی یاد کرد و افزود: غذاهای ایرانی بویژه در اصفهان می تواند مانند صنایع دستی آوازه جهانی پیدا کند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان گفت: گردشگری از مهمترین صنایع برای توسعه پایدار است و اصفهان از قابلیت های فراوانی در این عرصه برخوردار است.
وی معرفی غذاهای هر منطقه، شهر یا روستا را فرصتی بی نظیر برای دیگر جاذبه های گردشگری آن خطه دانست.
اله یاری ادامه داد: قصد داریم نان کمشچه و پولک و نبات اصفهان را به ثبت ملی برسانیم.
کمشچه، شهری است در بخش بُرخوار شهرستان برخوار و میمه استان اصفهان که در 15 کیلومتری شمال اصفهان واقع است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان به برگزاری اولین جشنواره ملی کباب در گلپایگان اشاره کرد و افزود: پرونده ثبت کباب گلپایگان برای ثبت در فهرست ناملموس آثار ملی ایران در دست انجام است و بزودی شاهد ثبت این اثر ارزشمند خواهیم بود.
تاریخ پخت کباب کوبیده سنتی گلپایگان به بیش از 2 قرن می رسد و دارای شهرت و معروفیت خاص و منحصر به فردی در کشور است.
** افزایش ورود گردشگران اولویت برنامه ششم توسعه
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در ادامه گفت: آمار بازدید گردشگران خارجی از جاذبه های تاریخی و طبیعی این استان در سال جاری به نسبت سال گذشته 10 درصد افزایش را نشان می دهد.
اللهیاری بیان کرد: نزدیک به 400 هزار گردشگر خارجی از ابتدای سال جاری تا ماه آذر از جاذبه های تاریخی و طبیعی استان دیدن کردند که بیشتر از کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان، ایتالیا و اسپانیا بودند.
وی بیشتر آنها را گردشگر فرهنگی و طبیعت گرد ذکر و اضافه کرد : برنامه ریزی جهت افزایش ورود گردشگر خارجی به کشور از اولویت های برنامه ششم توسعه است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اضافه کرد: ظرفیت ها در این زمینه از ابتدای روی کار آمدن دولت تدبیر و امید تاکنون سه برابر افزایش یافته که برای توجیه این همه سرمایه گذاری نیازمند حضور قدرتمند در بخش گردشگری خارجی هستیم.
وی با اشاره به ورود نزدیک به چهار میلیون نفر مسافر داخلی و گردشگر خارجی از ابتدای سال جاری تا اکنون به اصفهان تصریح کرد: هدفگذاری جدید در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری حضور جدی تر در بازار کشـورهای آسیای مـرکزی، خـاورمیــانــه، قفقاز و شرق آسیاست.
به گفته وی استان اصفهان با بیش از 300 اقامتگاه بومگردی فعال، رتبه نخست این بخش را در کشور به خود اختصاص داده و که توسعه این مهم همچنان در منـاطــق روسـتـایـی پیگیری می شود.
اله یاری همچنین ظرفیت اسکان مسافر در استان اصفهان را 28 هزار تخت عنوان کرد و از افزایش این آمار تا پایان سال جاری به 30 هزار تخت با بهره برداری از طرح های جدید خبر داد.
** اصفهان، جورچینی ازدستپخت های خاطره انگیز
اصفهان این مهد کهن در کنار برخورداری از جاذبه های تاریخی وفرهنگی، جورچینی شگفت آمیز از طعم ها، رنگ ها و رایحه غذاهایی است که هر یک در بردارنده رمز و راز زندگی گذشتگان است.
بسیاری از غذاها در این استان خاص اصفهان بوده و در هیچ کجای کشور یافت نمی‌شود و حتی برخی نیز از اصفهان به دیگر استانهای کشور راه یافته است.
در این میان، بریانی از معروف ترین غذاهای اصفهان است که شاید شهرت جهانی دارد؛ همچنین خورشت ماست، تاس کباب، ماش و قمری، حلیم بادمجان، کشک و بادمجان، شله بریانی زیره، قیمه ریزه، کوفته باقالی، یخمه (یخنی) تُرُش، کله جوش، گوشت و لوبیا، گوشت و عدس، اشکنه و غیره از معروف ترین غذاهای ناب شهر اصفهان هستند.
در کنار این تنوع غذایی سنتی در استان، فهرست بلندی از انواع دست پخت های سنتی و بومی در شهرها و روستاهای اصفهان به چشم می آید.
گوشت و لوبیای آران و بیدگل به دلیل نوع طبخ متفاوت با اصفهان و به ویژه به علت اینکه غذای نذری هیئت‌ها در ایام سوگواری ماه محرم و صفر است در کشور شهرت خاصی دارد، گوشت گوسفند ماده، لوبیا سفید، آب، پیاز، زردچوبه و نمک ترکیبات اصلی این غذا هستند،شهرت دیگر این غذا به خاصیت آن است.
به نظر می‌رسد در قدیم که آب آران و بیدگل به علت املاح زیادش منجر به سنگ کلیه در افراد می شده و مردم این شهر برای پیشگیری از سنگ کلیه این غذا را طبخ و مصرف می‌ک رده‌اند.
آبگوشت لوبیا سفید، خورشت نخودآله، یتیمچه، چلو دیزی، جوجویی تاس کباب، شفته سماق، خورش کدو ترش، قیمه ریزه و کته معطر از معروف‌ترین غذاهای محلی کاشان است.
کباب سنتی در کنار آش ترخیه، آش رشته گندی، حلیم بادمجان، آبگوشت، کوفته، دلمه و شله زرد نیز از غذاهای خوش طعم گاپایگان اصفهان است.
پلوشیره، کوفته چی، آش جو، حلیم، دلمه، کشک و بادمجان، انواع کوفته و انواع آش از مهمترین غذاهای محلی شهرضا است.
غذاهای بومی نایین مانند آش جو، آش گندم و نیز تولیدات محلی چون نان محلی و ماست چکیده (ماستینه) شهرت خاصی دارد.در این خطه مردم به طریقی خاص نان را در تنور خشک می‌کنند که این نان به مدت طولانی قابل استفاده و از طعم دل انگیز خاصی برخوردار است.در مناطق کوهستانی اطراف نایین با تخمیر شیر گوسفند و بز ماده‌ای مغذی به نام «کُمه» در پوست دباغی شده بز تهیه می‌شود که طعم این ماده شبیه برخی از پنیرهای فرانسوی با تندی خاص است.
آش محلی جو، قلیه ماهی، کشک بادمجان، کوفته، شامی، کشک‌با و کاچی از جمله غذاهای محلی شهرستان نطنز است.
آش رشته، آش کارده، آش دوغ، انواع خورشت، سالاد و نان یوخه ترکی از غذاهای محلی خطه سمیرم است.
از جمله غذاهای محلی معروف خوانسار، خورش هویج، کاله جوش، گُندی، تُفتال جوش، شله سبز، آبگوشت کشک، آش آلو، قیمه نساء، پِتِل پلو و آش لعابی است.
پارنج، انواع نان محلی، آش، شوربا، برشتوک، کالجوش، خاچاپوری، پتله پلو و انواع دمنوش های آرامبخش نیزاز غذاهای بومی شهرستان های غرب استان اصفهان( فریدن، فریدونشهر، چادگان و بوئین میاندشت) است.
**گردشگری غذایی درون استانی، بازارچه ای جهانی که تعطیل است
به گزارش ایرنا، وجود تنوع بی نظیر غذایی در اصفهان، این استان را به بازارچه ای جهانی و غنی از بازده اقتصادی تبدیل کرده که تاکنون خاموش و تعطیل مانده است.
این در حالی است که کارشناسان معتقدند همزمان با توسعه گردشگری درون استانی، می توان تبادلی عظیم از غذاهای بومی شهرها و روستاهای اصفهان ایجاد کرد که در قالب آن هر نقطه از اصفهان بتواند غذاها، نوشیدنی ها، دسرها و شیرینی های مختص به خود را به سایر نقاط استان معرفی و صادر کند.
یک کارشناس مطالعات گردشگری در این خصوص با بیان اینکه این موضوع برند سازی غذاهای هر منطقه را به دنبال خواهد داشت، به ایرنا گفت: چرخش سود و بازده اقتصادی یکی دیگر از پیامدهای گردشگری غذایی به صورت درون استانی است، چرا که گردشگران دامنه وسیع تری از انتخاب های غذایی را پیش رو خواهند داشت.
ویدا قربانی افزود: همین موضوع در سطوح بالاتر می تواند به گردشگری غذایی بین استانی تبدیل شود تا اینکه سرانجام شبکه ای ملی از مطبخ های سنتی و بومی ایران زمین شکل بگیرد.
وی اضافه کرد: در آن زمان این شبکه قادر خواهد بود علاوه بر جذب ذائقه مردم کشورمان برای بازگشت به طعم های اصیل ایرانی به خارج از مرزها نیز سیطره پیدا کند و ذائقه های جهانی را به سوی خود بکشاند.
این کارشناس با بیان اینکه سرآشپزها، مردان و زنان علاقه مند به طبخ غذای سنتی در شهرها و روستا های مختلف باید به کارآفرین تبدیل شوند، افزود: بهره مندی از رسانه ها و فضای مجازی برای تبلیغ غذای بومی، فراهم نمودن زمینه مشارکت مردم با اختصاص تسهیلات و آموزش های لازم، سازماندهی و برگزاری رویدادهای با موضوع غذا و معرفی فعالان برتر این بخش به عموم از راهکارهای تقویت توریسم غذایی است.
به گزارش ایرنا؛ اطلس جامع و سند راهبردی غذای ایرانی در جریان برگزاری جشنواره منطقه ای 'سفره ایرانی، فرهنگ گردشگری' سال 1395 در اصفهان رونمایی شد.
هدف از رونمایی اطلس جامع غذای ایرانی، بررسی ساز و کارها و ابزارهای مناسب برای برندسازی محصولات تولیدی غذایی و معرفی الگوهای برتر در این زمینه بیان شده بود.
استان اصفهان با بیش از 22 هزار اثر تاریخی (یک هزار و 850 اثر ملی و هفت اثر ثبت جهانی) و افزون بر 600 خانه تاریخی در کانون توجه علاقه مندان حوزه گردشگری، باستان شناسی، معماری و هنر ی از کشورهای مختلف به ویژه اروپاییان است.
6026/9861/1352
انتهای پیام صاحبنظران عادات غذایی را به عنوان کلیتی پیچیده از فعالیت های آشپزی، تمایل ها و تنفرها، آگاهی جمعی، اعتقادات، تابوها، موهومات وابسته با تولید، تهیه و مصرف غذا و در یک کلام یک مفهوم فرهنگی بزرگ می نگرند.
آنان غذا را در مواجهه و ارتباط با بسیاری از مفاهیم فرهنگی دیگر مورد مطالعه قرار می دهند و آن را به عنوان یک فعالیت معنی دار بر روابط اجتماعی تاثیرگذار تعریف می کنند.
اهمیت غذا وقتی دوچندان می شود که بدانیم ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن خود می نویسد: مساله خوراک انسان و تهیه آن بنیان تمدن را تشکیل می دهد، کلیسای جامع و معبد، موزه ی هنر و تالار موسیقی، کتابخانه و دانشگاه، همه روکار بنای تمدن هستند ، و باید چشم داشت و در پشت ظاهر 'مطبخ 'را دید.
بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری، دلیل اصلی اینکه گردشگران تصمیم به سفر و دیدار از مقاصد فرهنگی می‌گرفتند، ابتدا انگیزه های فرهنگی است، سپس طبیعت به عنوان عامل دوم قلمداد شده و غذا در جایگاه سوم واقع شده است، هرچند گردشگری غذایی نسبت به دو عامل دیگر اهمیت کمتری دارد اما از جمله عناوین و سرفصل های نوین در عرصه گردشگری جهان شناخته می شود که بازاری با گردش مالی بسیار بالا دارد.
محققان می گویند سهم غذا در صنعت گردشگری حدود 15 درصد است و هر گردشگر در زمان حضور خود در کشور مقصد نزدیک به 150 تا 200 دلار صرف خرید غذا می کند.
کارشناسان گردشگری معتقدند توریسم غذا تجسمی از ارزش‌های سنتی به شمار می‌رود که در توسعه گردشگری مدرن و امروزی متبلور شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
به گفته آنان توریسم غذا مبین فرصتی است که گردشگری را احیا کرده و آن را متنوع می‌کند، علاوه بر این، موجب توسعه اقتصادی محلی و بومی شده و به اشتغالزایی منجر می‌شوند.
به همین دلیل، توریسم غذایی می تواند در برندسازی و افزایش تقاضا برای مقاصد گردشگری نقش داشته باشد و در کنار آن سنت های محلی و تنوع جوامع را حفظ کند.
افزون بر این، برای مناطق مختلف اعتبار و پاداش های دیگری به همراه می‌آورد، علاوه بر این باید دانست که توریسم غذایی پدیده‌ای نیست که تنها به سنت های گذشته تعلق داشته باشد، بلکه از آینده نیز تاثیرپذیر است.
در سال های اخیر در کشور گردشگری غذایی همچون گردشگری مذهبی، فرهنگی،طبیعی به عنوان یکی از راه های جذب گردشگر شناخته شده است.
ایران با 2 هزار و 500 نوع غذای سنتی یکی از غنی ترین سفره های جهان را در اختیار دارد، شیوه طبخ غذای ایران بعد از سبک پخت غذای چینی و رومی سومین سبک شناخته شده در جهان است، ایران به دلیل شیوه های پخت و تهیه غذا با رعایت اصول اسلامی، شایسته سهمی جدی و قابل توجه در بازار غذای حلال و البته جذب گردشگران غذایی و علاقه مند به تجربه غذاهای جدید است.
تنوع غذایی بسیار فراوان در ایران که برگرفته از ویژگی های طبیعی، آب و هوایی و فرهنگی هر منطقه است، ظرفیت بسیاری برای جذب گردشگر غذایی ایجاد کرده است.
برگزاری جشنواره های غذایی و برپایی تورهای غذا برای آموزش پخت غذاهای محلی و افزایش گردشگرانی که به دنبال تنوع غذایی در محیط های سنتی هستند، به ایجاد گردشگری غذایی منجر شده که توسعه و گسترش آن در سالیان اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته است.
به گفته معاون توسعه مدیریت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در 9 ماه گذشته با وجود شرایط تحریم، 6 میلیون گردشگر خارجی وارد کشور شده اند.
به گزارش ایرنا، این به آن معناست که توسعه شاخه های مختلف گردشگری دارای چشم انداز روشنی برای کاهش ایران هراسی است، در این میان جذب گردشگر غذایی گریزگاه قابل اطمینانی برای صدور مهمان نوازی و هنرمندی مردمان ایران زمین به سرتاسر جهان خواهد بود.
شاید به همین دلیل، گردشگری غذایی در سطح ملی و فرا ملی سال ها به یکی از دغدغه های اصلی مسوولان کشور در هر دو بخش دولتی و خصوصی تبدیل شده است.
با این وجود برآیندها و مطالعات کارشناسان نشان می دهد نه تنها در صنعت غذای ملی به عنوان یکی از عوامل مهم جذب نتوانسته‌ایم از ظرفیت های لازم بهره ای ببریم بلکه در بخش عرضه غذاهای بین‌المللی نیز تاکنون کارنامه موفقی نداشته‌ایم.
بر اساس یافته های محققان در یک دهه گذشته و حتی پیشتر از آن شاهد افزایش چشمگیر فعالیت رستوران های ملل همچون رستوران های چینی، ژاپنی، ترکیه‌ای، تایلندی، لبنانی، هندی و سایر کشورها در کشورمان بوده‌ایم.
موازی با گسترش مکان های توزیع غذاهای خارجی حقیقتی که به وفور دیده می شود گسترش سریع رستوران ها و فست فودی(غذاهای آماده) فروشی هایی است که منوی غذایی آن ها محدود به چند نوع غذای تکراری است که اثری از طعم های اصیل خاطره انگیز در آن یافت نمی شود.
هزاران نوع غذای محلی در جای جای ایران وجود دارد که تعداد انگشت شماری از آنها به صورت محدود در رستوران ها یا خانه ها سرو می شود.
اکنون جایگاه غذاهای سنتی و راز نهفته آن یعنی تجارت سودآور، در سایه غفلت و کم توجهی رو به افول است به طوری که به گفته مسوولان تعداد پیتزا فروشی های تهران از پیتزا فروشی های ایتالیا بیشتر است.
همزمان با توسعه اقامتگاه های بومگردی در کشور، اقبال گردشگران داخلی و خارجی به تناول غذاهای بومی محلی در این مکان ها بیشتر شد و بتدریج خاستگاه مصرف غذاهای ارگانیک روستایی و دستپخت های سنتی در بین گردشگران پدید آمد اما همچنان شاهد آن هستیم که فرصت های پنهان گردشگری غذایی نادیده گرفته می شود، این در حالی است که با یک تخمین ساده می توان دریافت چه بستر مهم و فراخی برای اشتغالزایی، صدور فرهنگ و کسب درآمد در این بخش فراهم است.
به گفته مسوولان اقامتگاه های بوم گردی از عدد 20 در دولت قبل به چهار هزار و 600 اقامتگاه در دولت یازدهم رسید.
به باور کارشناسان امر در کشورهای مطرح گردشگری علت بازگشت 86 درصدگردشگران به مکانی که از قبل آن را دیده بودند، تجربه تناول غذای خوب و خاطره انگیز بوده است.
*ایران، مطبخ خانه ای به بلندای تاریخ
به گفته راهنمایان گردشگری ایران جزو مکتب غذاهای آرام پز(اسلوفود) در برابر غذاهایی با پخت سریع (فست فود) است و در فرهنگ ایرانی هرقدر فرایند پخت غذا طولانی تر باشد مانند هلیم (در فرهنگ غذایی ایران و لغت نامه های معتبر نام درست هلیم است نه حلیم)، آبگوشت و قرمه سبزی آن غذا ارزش غذایی و فرهنگی بالاتری دارد.
کشور ایران با جاذبه های فرهنگی خود دارای تنوع غذایی بسیاری است، از گاتخ شورباسی(آبگوشت ماست)و قورت شورباسی(آبگوشت کشک) در آذربایجان غربی تا کوفته تبریزی، اوماج آشی (آش اوماج ) اوماج حالواسی (حلوای اوماج)،قویماق و قایقاناق در آذربایجان شرقی نمود هنر کدبانوگری زنان ایران بوده است.
مهم ترین غذاهای بومی استان قم، سوهان، آش و آبگوشت است، استان کرمان،با خورشت کنگر کدو، قیمه، به آلو، حلیم بادمجان و شیرینی های کلمپه، کماج، حاجی بادام، نان چرخی، پفک و برشتوک، زیره، قاووت و پسته میزبان گردشگران بسیاری است.
از آش میوه، خورشت غوره بادمجان، آبگوشت کلم و آبگوشت سیب سیرغوره همدان تا کوفته هلو، رب پلوشیرازی، آش انار، قنبرپلو، کلم پلوی شیرازی، دو پیازه و فالوده، شکرپنیر، بادام سوخته ، مسقطی و انواع عرقیات معطر شیراز انتخاب هایی نامحدود را از زمان های دور به ارمغان آورده است.
در خراسان رضوی، شیشلیک شاندیزش و درخراسان جنوبی، آش شلغم ، خورشت ریواس و بلغور پلو به همراه نان سمنو و نان زردی طعم تاریخ را به رخ مدرنیزه می کشاند.
در مازندران فسنجان با گوشت مرغابی، بورانی کدو حلوایی و بورانی بادمجان کبابی، ماست دلالی و نازخاتون که ترکیبی از بادمجان کبابی و سبزی معطر و آب غوره است، مزه های بی بدیل را جاودانه می کند.
کباب ترش گیلانی، شیش انداز، باقلاقاتوق، میرزاقاسمی و کوکوی خاویار ماهی از غذاهای معروف گیلانی است، زیتون پرورده همراه همیشگی طعم ها در شمال کشور است، حلوای درونگ، کلوچه و مربای ازگیل هم از شیرینی جات این استان است.
استان سمنان با غذاهایی مثل ته چین و چرتمه پلو، چهارمحال و بختیاری با کباب بختیاری ،کاچی و انواع لبنیات تنوع غذایی ایران زمین را دوچندان کرده اند.
خورشت خلال بادام، دنده کباب، سیب پلو و کوکوی پاغازه استان کرمانشاه به همراه نان برنجی، روغن کرمانشاهی و کاک هم خوراکی های مقوی ایران زمین است.
استان اردبیل با آش دوغ اش، پلو قیسی عسل سبلان و کردستان با بریان کباب یا کباب ترکی در سفره کهن ایرانیان می درخشند، کنگرماست و کلانه که ترکیبی از نان محلی و پیازچه و کره محلی نیز از جمله غذاهای استان کردستان است.
سمبوسه و فلافل ها،قلیه ماهی، پلو شوشتری، ماهی صبور و حریسه نیز از غذاهای معروف خوزستانی هاست.
تبلیغ، زیربنای رونق گردشگری غذایی
مدرس دانشگاه در گفت و گو با ایرنا با بیان اهمیت تبلیغ در توسعه گردشگری غذایی خاطرنشان کرد: توریسم غذایی در ایران ناشناخته است که با بهره گیری از تبلیغ مناسب می توان این نوع گردشگری را در کنار گردشگری طبیعی، فرهنگی و تاریخی در کشور توسعه بخشید.
ناصر امینیان تصریح کرد: سفره ایرانی به علت تنوع و تکثر اقوام و فرهنگ های مختلف، دارای ظرفیت خوبی برای رونق گردشگری در ایام مختلف سال است.
به گفته وی گردشگری غذایی یکی از شاخه های گردشگری سلامت است و سفره ایرانی به علت دارا بودن انواع پلو ها، چلو ها، آش ها، کتلت ها و خوراک ها، با آداب خاص پذیرایی که در آن رعایت می شود، می تواند به عنوان عنصر جذابی برای جهانگردان مصرف گرایی که با غذاهای آماده (فست فود) دچار یکنواختی شده اند و به دنبال به دست آوردن غذاهای طبیعی و نو در جیره غذایی روزمره سفر می کنند، نقش ایفا کند.
این کارشناس گردشگری خاطرنشان کرد: برپایی نمایشگاه های صنایع غذایی و تبلیغات به روز و به موقع، ایجاد دفاتر دائمی در کشورهای هدف و ارایه سی دی، بروشور و فیلم برای معرفی غذاهای ایرانی از مهمترین راهکارهای جذب گردشگری غذایی در ایران محسوب می شود.
امینیان ادامه داد : گنجاندن برنامه غذایی در تورهای ورودی توسط آژانس های مسافرتی و تعیین تاریخ های مشخص در فصول بهار و پاییز(فصل سفر ایران) برای برگزاری همایش های تورهای غذایی از دیگر راهکارهای لازم برای جذب گردشگر غذایی هستند.
*ضرورت آگاهی بخشی فواید بی شمار غذاهای سنتی
به گفته کارشناسان سلامت غذاهای سنتی از نظر ارزش غذایی، در دسترس بودن مواد اولیه، تازگی و نداشتن مواد نگهدارنده شیمیایی از بهترین مواد غذایی در نقاط مختلف کشور محسوب می شود و نقش مهمی در افزایش ارتباط نسل ها و حفظ هویت فرهنگی ایفا می کند.
یک کارشناس تغذیه در این خصوص به ایرنا گفت: آگاه کردن مردم از فواید غذاهای سنتی و تاثیر آنها بر کنترل وزن می تواند باعث بازگشت این دسته از مواد به سفره ی خانواده ها و بطن جامعه گردد.
مائده رحیم پور افزود: غذاهای سنتی از نظر میزان روغن و نمک قابل کنترل بوده و سالم تر است اما غذاهای آماده با برخورداری از روغن، چربی و نمک زیاد، حدود پنج تا هفت برابر غذاهای سنتی انرژی دارد که عامل ابتلا به اضافه وزن و چاقی و بسیاری از بیماری های دیگر از جمله بیماری های قلبی و عروقی به شمار می رود.
وی با تاکید بر اینکه غذاهای سنتی برخلاف غذاهای صنعتی حاوی هیچ گونه نگه دارنده ای نیست، اضافه کرد: حرارت پخت غذاهای سنتی قابل کنترل است و ویتامین های آن کمتر از دست می رود.
وی خاطرنشان کرد: غذاهای سنتی حاوی گروه های اصلی غذایی و ارزش تغذیه ای بالا بوده و به دلیل استفاده از سبزیجات و میوه ها و دانه های مغذی دارای مقدار کافی فیبر و ویتامین است.
*سایه یکسان سازی بر فرهنگ استفاده از غذای ایرانی
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در گفت و گو با ایرنا با بیان اینکه در شکل گیری سفره ایرانی یک فرهنگ بسیار غنی وجود دارد، افزود: به دلیل وجود تنوع اقلیمی، آب و هوایی، فرهنگی و اجتماعی در کشور، فهرست غذاهای ایرانی یک گنجینه مهم فرهنگی به شمار می آید که فرهنگ و غذا را در این فهرست جمع می کند.
وی اظهارداشت: در روستاها و شهرستان های مختلف استان و کشور، فرهنگ استفاده از غذای ایرانی حفظ شده و در صورتی که به این فرهنگ توجه کافی نشود با موج جدید یکسان سازی که در جهان بوجود آمده از بین خواهد رفت.
اله یاری با بیان اینکه مهمان نوازی یکی از ویژگی های مهم سفره ایرانی است افزود: این ویژگی باید با پشتوانه های فرهنگی در صنعت گردشگری کشور تقویت شود.
مدیرکل میراث فرهنگی استان افزود: در استان اصفهان بطور عمده ظرفیت های فرهنگی و تاریخی موجب جذب گردشگران شده است.
وی یادآور شد: در انواع مختلف گردشگری می توان از ظرفیت ها استفاده کرد که از آن جمله می توان به توسعه بومگردی و ظرفیت های روستایی و همچنین گردشگری سلامت اشاره کرد و این در حالی است که سفره ایرانی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
اله یاری با بیان اینکه میراث ناملموس فرهنگ و غذاها می تواند به جاذبه گردشگری محسوب شود،گفت: با غذای ایرانی می توان دورترین نقاط را هم به گردشگران جهان معرفی کرد.
** غذاهای سنتی در فهرست غذاهای رستورانها نیست
اله یاری با بیان اینکه بریان، خورشت ماست و حلیم بادمجان در جشنواره های غذایی به عنوان برترین غذا های اصفهان معرفی شدند، افزود: نبود غذاهای سنتی ایرانی در فهرست غذایی رستوران ها و مراکز اقامتی مهمترین مشکل توسعه گردشگری غذایی است.
مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان افزود: فهرست کاملی از غذاهای ایرانی در رستوران ها وجود ندارد و حتی در طول سال های قبل به غذا به عنوان عامل جذب گردشگر، کمتر فکر شده است لذا باید توجه ویژه ای به این مقوله داشته باشیم.
اله یاری سفره و غذای اصیل ایرانی را به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری و فرهنگی یاد کرد و افزود: غذاهای ایرانی بویژه در اصفهان می تواند مانند صنایع دستی آوازه جهانی پیدا کند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان گفت: گردشگری از مهمترین صنایع برای توسعه پایدار است و اصفهان از قابلیت های فراوانی در این عرصه برخوردار است.
وی معرفی غذاهای هر منطقه، شهر یا روستا را فرصتی بی نظیر برای دیگر جاذبه های گردشگری آن خطه دانست.
اله یاری ادامه داد: قصد داریم نان کمشچه و پولک و نبات اصفهان را به ثبت ملی برسانیم.
کمشچه، شهری است در بخش بُرخوار شهرستان برخوار و میمه استان اصفهان که در 15 کیلومتری شمال اصفهان واقع است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان به برگزاری اولین جشنواره ملی کباب در گلپایگان اشاره کرد و افزود: پرونده ثبت کباب گلپایگان برای ثبت در فهرست ناملموس آثار ملی ایران در دست انجام است و بزودی شاهد ثبت این اثر ارزشمند خواهیم بود.
تاریخ پخت کباب کوبیده سنتی گلپایگان به بیش از 2 قرن می رسد و دارای شهرت و معروفیت خاص و منحصر به فردی در کشور است.
** افزایش ورود گردشگران اولویت برنامه ششم توسعه
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در ادامه گفت: آمار بازدید گردشگران خارجی از جاذبه های تاریخی و طبیعی این استان در سال جاری به نسبت سال گذشته 10 درصد افزایش را نشان می دهد.
اللهیاری بیان کرد: نزدیک به 400 هزار گردشگر خارجی از ابتدای سال جاری تا ماه آذر از جاذبه های تاریخی و طبیعی استان دیدن کردند که بیشتر از کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان، ایتالیا و اسپانیا بودند.
وی بیشتر آنها را گردشگر فرهنگی و طبیعت گرد ذکر و اضافه کرد : برنامه ریزی جهت افزایش ورود گردشگر خارجی به کشور از اولویت های برنامه ششم توسعه است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان اضافه کرد: ظرفیت ها در این زمینه از ابتدای روی کار آمدن دولت تدبیر و امید تاکنون سه برابر افزایش یافته که برای توجیه این همه سرمایه گذاری نیازمند حضور قدرتمند در بخش گردشگری خارجی هستیم.
وی با اشاره به ورود نزدیک به چهار میلیون نفر مسافر داخلی و گردشگر خارجی از ابتدای سال جاری تا اکنون به اصفهان تصریح کرد: هدفگذاری جدید در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری حضور جدی تر در بازار کشـورهای آسیای مـرکزی، خـاورمیــانــه، قفقاز و شرق آسیاست.
به گفته وی استان اصفهان با بیش از 300 اقامتگاه بومگردی فعال، رتبه نخست این بخش را در کشور به خود اختصاص داده و که توسعه این مهم همچنان در منـاطــق روسـتـایـی پیگیری می شود.
اله یاری همچنین ظرفیت اسکان مسافر در استان اصفهان را 28 هزار تخت عنوان کرد و از افزایش این آمار تا پایان سال جاری به 30 هزار تخت با بهره برداری از طرح های جدید خبر داد.
** اصفهان، جورچینی ازدستپخت های خاطره انگیز
اصفهان این مهد کهن در کنار برخورداری از جاذبه های تاریخی وفرهنگی، جورچینی شگفت آمیز از طعم ها، رنگ ها و رایحه غذاهایی است که هر یک در بردارنده رمز و راز زندگی گذشتگان است.
بسیاری از غذاها در این استان خاص اصفهان بوده و در هیچ کجای کشور یافت نمی‌شود و حتی برخی نیز از اصفهان به دیگر استانهای کشور راه یافته است.
در این میان، بریانی از معروف ترین غذاهای اصفهان است که شاید شهرت جهانی دارد؛ همچنین خورشت ماست، تاس کباب، ماش و قمری، حلیم بادمجان، کشک و بادمجان، شله بریانی زیره، قیمه ریزه، کوفته باقالی، یخمه (یخنی) تُرُش، کله جوش، گوشت و لوبیا، گوشت و عدس، اشکنه و غیره از معروف ترین غذاهای ناب شهر اصفهان هستند.
در کنار این تنوع غذایی سنتی در استان، فهرست بلندی از انواع دست پخت های سنتی و بومی در شهرها و روستاهای اصفهان به چشم می آید.
گوشت و لوبیای آران و بیدگل به دلیل نوع طبخ متفاوت با اصفهان و به ویژه به علت اینکه غذای نذری هیئت‌ها در ایام سوگواری ماه محرم و صفر است در کشور شهرت خاصی دارد، گوشت گوسفند ماده، لوبیا سفید، آب، پیاز، زردچوبه و نمک ترکیبات اصلی این غذا هستند،شهرت دیگر این غذا به خاصیت آن است.
به نظر می‌رسد در قدیم که آب آران و بیدگل به علت املاح زیادش منجر به سنگ کلیه در افراد می شده و مردم این شهر برای پیشگیری از سنگ کلیه این غذا را طبخ و مصرف می‌ک رده‌اند.
آبگوشت لوبیا سفید، خورشت نخودآله، یتیمچه، چلو دیزی، جوجویی تاس کباب، شفته سماق، خورش کدو ترش، قیمه ریزه و کته معطر از معروف‌ترین غذاهای محلی کاشان است.
کباب سنتی در کنار آش ترخیه، آش رشته گندی، حلیم بادمجان، آبگوشت، کوفته، دلمه و شله زرد نیز از غذاهای خوش طعم گاپایگان اصفهان است.
پلوشیره، کوفته چی، آش جو، حلیم، دلمه، کشک و بادمجان، انواع کوفته و انواع آش از مهمترین غذاهای محلی شهرضا است.
غذاهای بومی نایین مانند آش جو، آش گندم و نیز تولیدات محلی چون نان محلی و ماست چکیده (ماستینه) شهرت خاصی دارد.در این خطه مردم به طریقی خاص نان را در تنور خشک می‌کنند که این نان به مدت طولانی قابل استفاده و از طعم دل انگیز خاصی برخوردار است.در مناطق کوهستانی اطراف نایین با تخمیر شیر گوسفند و بز ماده‌ای مغذی به نام «کُمه» در پوست دباغی شده بز تهیه می‌شود که طعم این ماده شبیه برخی از پنیرهای فرانسوی با تندی خاص است.
آش محلی جو، قلیه ماهی، کشک بادمجان، کوفته، شامی، کشک‌با و کاچی از جمله غذاهای محلی شهرستان نطنز است.
آش رشته، آش کارده، آش دوغ، انواع خورشت، سالاد و نان یوخه ترکی از غذاهای محلی خطه سمیرم است.
از جمله غذاهای محلی معروف خوانسار، خورش هویج، کاله جوش، گُندی، تُفتال جوش، شله سبز، آبگوشت کشک، آش آلو، قیمه نساء، پِتِل پلو و آش لعابی است.
پارنج، انواع نان محلی، آش، شوربا، برشتوک، کالجوش، خاچاپوری، پتله پلو و انواع دمنوش های آرامبخش نیزاز غذاهای بومی شهرستان های غرب استان اصفهان( فریدن، فریدونشهر، چادگان و بوئین میاندشت) است.
**گردشگری غذایی درون استانی، بازارچه ای جهانی که تعطیل است
به گزارش ایرنا، وجود تنوع بی نظیر غذایی در اصفهان، این استان را به بازارچه ای جهانی و غنی از بازده اقتصادی تبدیل کرده که تاکنون خاموش و تعطیل مانده است.
این در حالی است که کارشناسان معتقدند همزمان با توسعه گردشگری درون استانی، می توان تبادلی عظیم از غذاهای بومی شهرها و روستاهای اصفهان ایجاد کرد که در قالب آن هر نقطه از اصفهان بتواند غذاها، نوشیدنی ها، دسرها و شیرینی های مختص به خود را به سایر نقاط استان معرفی و صادر کند.
یک کارشناس مطالعات گردشگری در این خصوص با بیان اینکه این موضوع برند سازی غذاهای هر منطقه را به دنبال خواهد داشت، به ایرنا گفت: چرخش سود و بازده اقتصادی یکی دیگر از پیامدهای گردشگری غذایی به صورت درون استانی است، چرا که گردشگران دامنه وسیع تری از انتخاب های غذایی را پیش رو خواهند داشت.
ویدا قربانی افزود: همین موضوع در سطوح بالاتر می تواند به گردشگری غذایی بین استانی تبدیل شود تا اینکه سرانجام شبکه ای ملی از مطبخ های سنتی و بومی ایران زمین شکل بگیرد.
وی اضافه کرد: در آن زمان این شبکه قادر خواهد بود علاوه بر جذب ذائقه مردم کشورمان برای بازگشت به طعم های اصیل ایرانی به خارج از مرزها نیز سیطره پیدا کند و ذائقه های جهانی را به سوی خود بکشاند.
این کارشناس با بیان اینکه سرآشپزها، مردان و زنان علاقه مند به طبخ غذای سنتی در شهرها و روستا های مختلف باید به کارآفرین تبدیل شوند، افزود: بهره مندی از رسانه ها و فضای مجازی برای تبلیغ غذای بومی، فراهم نمودن زمینه مشارکت مردم با اختصاص تسهیلات و آموزش های لازم، سازماندهی و برگزاری رویدادهای با موضوع غذا و معرفی فعالان برتر این بخش به عموم از راهکارهای تقویت توریسم غذایی است.
به گزارش ایرنا؛ اطلس جامع و سند راهبردی غذای ایرانی در جریان برگزاری جشنواره منطقه ای 'سفره ایرانی، فرهنگ گردشگری' سال 1395 در اصفهان رونمایی شد.
هدف از رونمایی اطلس جامع غذای ایرانی، بررسی ساز و کارها و ابزارهای مناسب برای برندسازی محصولات تولیدی غذایی و معرفی الگوهای برتر در این زمینه بیان شده بود.
استان اصفهان با بیش از 22 هزار اثر تاریخی (یک هزار و 850 اثر ملی و هفت اثر ثبت جهانی) و افزون بر 600 خانه تاریخی در کانون توجه علاقه مندان حوزه گردشگری، باستان شناسی، معماری و هنر ی از کشورهای مختلف به ویژه اروپاییان است.
6026/9861/1352
کپی شد
