دراین مطلب آمده است: وقتی پای صحبت مسئولان می نشینیم، ظاهرا شهر تمام و کمال است و کمتر مشکلی را می توان در حوزه تردد معلولان و جانبازان مشاهده کرد.
آمارها از رشد فزاینده رمپ های تردد در ورودی ادارات و سازمان ها و نهاده حکایت می کنند و مسئولان معتقدند تمام وقت و زمان مدیریت خود را صرف این کرده اند که مسیر ویلچرنشینان و معلولان عزیز را هموار سازند، اما وقتی در شهر تردد می کنی یا پای درد دل این عزیزان می نشـینی، چیزی متفاوت از آنچه در اخبار شنیده یا دیده ای، مشاهده می کنی. وقتی می شنوی یک معلول ویلچـرنشین برای این که بتواند به سازمان اداری برای رفع و رجوع مشکالتش برود، ساعت ها جلوی آن سازمان آن هم
فقط برای یک جدول با ارتفاع کمتر از 20 سانتی متر معطل بوده است، هم قدر سلامتی خودت را می فهمی، هم از این همه آمار کذایی دلگیر می شوی. از این رو بد ندیدم مدیران اصفهانی را به یک چالش فرا بخوانیم. چالشی که در آن قرار است همدردی شود با قشر عزیزی از شهروندان
که به سبب برخی ناملایمات روزگار با محدودیت هایی مواجـه شده اند. چالشی به نام یک روز من و ولیچرم به این شکل که یک روز مشخص هفته به طور مثال دوشنبه ها، با برنامه ریزی قبلی برای سازمان ها و ادارات مشخص شود و در این روز مدیر مجموعه بدون استفاده از راننده شخصی و ... با ویلچر سرکار بیایید، دراتاق کار خود حاضر شود، بدون کمک همکاران مسایل شخصی خود را پی بگیرد تا از این طریق بتواند بیشتر از پیش مشکل این عزیزان را درک کرده و در تصمیم گیری های
اداری لحاظ کند. دراولین گام نیز از متولیـان معاش و تردد این عزیزان که شامل مدیرکل بهزیستی استان، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری،رئیس پلیس راهور و ...می باشد دعوت به عمل می آید به چالش یک روزمن و ویلچرم بپیوندند تا پس از آن نیز از مدیران فرهنگی به عنوان متولیان فرهنگ این استان برای ورود به این چالش دعوت به عمل آید.
7141/6026/
انتهای پیام آمارها از رشد فزاینده رمپ های تردد در ورودی ادارات و سازمان ها و نهاده حکایت می کنند و مسئولان معتقدند تمام وقت و زمان مدیریت خود را صرف این کرده اند که مسیر ویلچرنشینان و معلولان عزیز را هموار سازند، اما وقتی در شهر تردد می کنی یا پای درد دل این عزیزان می نشـینی، چیزی متفاوت از آنچه در اخبار شنیده یا دیده ای، مشاهده می کنی. وقتی می شنوی یک معلول ویلچـرنشین برای این که بتواند به سازمان اداری برای رفع و رجوع مشکالتش برود، ساعت ها جلوی آن سازمان آن هم
فقط برای یک جدول با ارتفاع کمتر از 20 سانتی متر معطل بوده است، هم قدر سلامتی خودت را می فهمی، هم از این همه آمار کذایی دلگیر می شوی. از این رو بد ندیدم مدیران اصفهانی را به یک چالش فرا بخوانیم. چالشی که در آن قرار است همدردی شود با قشر عزیزی از شهروندان
که به سبب برخی ناملایمات روزگار با محدودیت هایی مواجـه شده اند. چالشی به نام یک روز من و ولیچرم به این شکل که یک روز مشخص هفته به طور مثال دوشنبه ها، با برنامه ریزی قبلی برای سازمان ها و ادارات مشخص شود و در این روز مدیر مجموعه بدون استفاده از راننده شخصی و ... با ویلچر سرکار بیایید، دراتاق کار خود حاضر شود، بدون کمک همکاران مسایل شخصی خود را پی بگیرد تا از این طریق بتواند بیشتر از پیش مشکل این عزیزان را درک کرده و در تصمیم گیری های
اداری لحاظ کند. دراولین گام نیز از متولیـان معاش و تردد این عزیزان که شامل مدیرکل بهزیستی استان، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری،رئیس پلیس راهور و ...می باشد دعوت به عمل می آید به چالش یک روزمن و ویلچرم بپیوندند تا پس از آن نیز از مدیران فرهنگی به عنوان متولیان فرهنگ این استان برای ورود به این چالش دعوت به عمل آید.
7141/6026/
کپی شد
