به گزارش ایرنا، حمیدرضا صفوی عصر سه شنبه در مراسم روز نکوداشت زاینده رود که در دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار شد، افزود: در حالی که حدود 60 تا 90 درصد از منابع آبی کشور در بخش کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد 30 درصد از تولیدات این بخش دور ریخته می شود.
این محقق مدیریت آبی اضافه کرد: بدین ترتیب سالانه 25 میلیارد مترمکعب آب برای تولیدات غیرقابل استفاده تخصیص داده می شود و بخش کشاورزی و تولیدی کشور نتوانسته است هماهنگ با شرایط حرکت کند و هم اکنون نیز چرخه طبیعت و بارش ها دیگر قادر به پاسخگویی به این بی تدبیری ها نیست.
صفوی، توجه همزمان و جامع نگر به انرژی، آب و کشاورزی را ضروری خواند و گفت: این سه مقوله برهم تاثیر گذارند و نمی توان از یکی برای حفظ دیگری چشم پوشی کرد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: قانون نگرش استانی به منابع آبی که در اسفند سال 1384 تصویب شد بدترین ضربه را به پیکره آب کشور زد، زیرا مرزهای سیاسی به مرزهای آبی ترجیح داده شد و بر این اساس هر استان حق خود دانست که منابع آبی را بی حساب و کتاب در استان خود استفاده کند و نگرش جامع نگرانه نداشته باشد.
صفوی، صدور مجوز غیراصولی حفر چاه ها در سال 1385 را به عنوان دومین تصمیم ناعاقلانه دانست که نه تنها سودی به همراه نداشت، بلکه آب های زیرزمینی را بشدت دستخوش استفاده غیرعقلانی کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: 50 درصد از چاه های کشور پس از تاریخ مزبور حفر شد که نتیجه آن کاهش شدید سفره های آب زیرزمینی و بروز بحران فعلی بود.
به گفته او، اقدامات پوپولیستی برخی از سردمداران که فقط برای خشنودسازی جامعه هدف و کسب رضایت مردم انجام شد، اکنون ضرر و نتایج تاسف برانگیز خود را نمایان می کند و دامنگیر همگان می شود.
وی همچنین تاکید کرد: نگاه به حفظ منابع آبی و احیای زاینده رود باید چند وجهی و در ابعاد مختلف زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی باشد و نگاه تک بُعدی به آن سودبخش نخواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: آب زاینده رود میلیون ها سال حیاتبخش انواع موجودات بوده و آبزیان، انواع گیاهان و حیوانات از این منبع سرشار استفاده می کرده اند، اما اکنون بسیاری از آنها از بین رفته اند و دلیل آن هم چیزی جز خودخواهی بشر نیست.
استاد دانشکده عمران دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه داد: تمام نگاه ها در موضوع خشکسالی زاینده رود به انسان معطوف شده است برای مثال گفته می شود که خشکی این رودخانه و تالاب گاوخونی باعث انتشار ریزگردهایی می شود که برای شهروندان ضرر دارد، در همین دیدگاه نیز دوباره فقط انسان لحاظ شده و به سایر اجزای محیط زیست توجهی نشده است.
این پژوهشگر منابع آبی اضافه کرد: ریزگردها ممکن است عامل بروز مشکلاتی برای مردم باشد، اما پیش از آن بسیاری از گونه های جانوری و گیاهانی که حق زیستن داشته اند بدلیل بی توجهی انسان و این که فقط خود را محور قرار می دهد، تلف شده اند.
عضو هیات علمی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی اصفهان خاطرنشان کرد: آیا آبی که کشاورزان بصورت غیرقانونی مورد استفاده قرار می دهند سبب تولید ثروت برای آنان شده یا صنایع ما توانسته اند با استفاده از آب زاینده رود به صنایعی پیشرو و کارآمد تبدیل شوند، بطور حتم جواب این پرسش ها منفی است.
صفوی با بیان اینکه نظام پرداخت یارانه در انرژی و آب سبب بی مبالاتی مصرف کنندگان شده است، گفت: وقتی به کشاورز آب و برق را به نرخ کمتر از قیمت اصلی می دهند، بطور قطع آن را دلسوزانه مصرف نمی کند و شکل گیری کشت غیراصولی، سنتی، غیرکارآمد و با هدررفت بالا را در پی دارد.
*** لزوم توجه بیشتر مجامع علمی در حل مشکلات زاینده رود***
سخنگوی شورای هماهنگی سازمان های مردم نهاد زیستی محیطی استان اصفهان نیز در این مراسم خواستار حضور پررنگتر مجامع علمی کشور در حل بحران های آبی بویژه زاینده رود به عنوان اصلی ترین رودخانه مرکزی ایران شد.
حشمت الله انتخابی تصریح کرد: دانشجویان و محققان می توانند نقش ویژه ای در حفظ محیط زیست و منابع آبی داشته باشند.
وی تاکید کرد: احیای زاینده رود فقط برای اصفهانی ها اثربخش نخواهد بود، بلکه جمعیت میلیونی در مناطق مرکزی ایران را تحت الشعاع قرار خواهد داد.
مراسم روز نکوداشت زاینده رود با شعار 'زاینده رود را از سرآب تا پایاب را زنده می‌خواهیم' عصر سه شنبه با حضور نمایندگان سازمان های مردم نهاد زیست محیطی، استادان و دانشجویان در سالن اجتماعات دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار شد.
مراسم روز 18 مهرماه روز نکوداشت زاینده رود، هر سال با حضور دوستداران محیط زیست و زاینده رود، سازمان های مردم نهاد، کارشناسان، صاحبنظران و جمعی از مردم برگزار می شود.
به گزارش ایرنا، روز 18 مهر در سال 1382 از سوی تشکل های زیست محیطی به عنوان «روز نکوداشت زاینده رود» نامگذاری شد.
زاینده‌رود یا زنده رود به معنی رود زندگی بخش، بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی موثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه بویژه شرق اصفهان و هستی تالاب گاوخونی داشته، در دهه های اخیر بدلیل خشکسالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت به یک رودخانه فصلی تبدیل و در پائین دست با خشکی مواجه شده است.
سد زاینده رود واقع در جنوب غربی اصفهان، منبع تغذیه این رود و تامین آب آشامیدنی و کشاورزی اصفهان و مناطق اطراف است و جریان زاینده رود بستگی به میزات ذخیره این سد دارد که حجم آب ذخیره شده در پشت این سد نیز هر سال نسبت به میانگین بلندمدت کاهش چشمگیری پیدا می کند.
بررسی آماری در حوضه آبریز زاینده رود و کاهش بارشها نسبت به سال گذشته بازهم زنگ خطر خشکسالی را در منطقه مرکزی ایران بویژه استان اصفهان به صدا درآورده است.
6027/6020
انتهای پیام این محقق مدیریت آبی اضافه کرد: بدین ترتیب سالانه 25 میلیارد مترمکعب آب برای تولیدات غیرقابل استفاده تخصیص داده می شود و بخش کشاورزی و تولیدی کشور نتوانسته است هماهنگ با شرایط حرکت کند و هم اکنون نیز چرخه طبیعت و بارش ها دیگر قادر به پاسخگویی به این بی تدبیری ها نیست.
صفوی، توجه همزمان و جامع نگر به انرژی، آب و کشاورزی را ضروری خواند و گفت: این سه مقوله برهم تاثیر گذارند و نمی توان از یکی برای حفظ دیگری چشم پوشی کرد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: قانون نگرش استانی به منابع آبی که در اسفند سال 1384 تصویب شد بدترین ضربه را به پیکره آب کشور زد، زیرا مرزهای سیاسی به مرزهای آبی ترجیح داده شد و بر این اساس هر استان حق خود دانست که منابع آبی را بی حساب و کتاب در استان خود استفاده کند و نگرش جامع نگرانه نداشته باشد.
صفوی، صدور مجوز غیراصولی حفر چاه ها در سال 1385 را به عنوان دومین تصمیم ناعاقلانه دانست که نه تنها سودی به همراه نداشت، بلکه آب های زیرزمینی را بشدت دستخوش استفاده غیرعقلانی کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: 50 درصد از چاه های کشور پس از تاریخ مزبور حفر شد که نتیجه آن کاهش شدید سفره های آب زیرزمینی و بروز بحران فعلی بود.
به گفته او، اقدامات پوپولیستی برخی از سردمداران که فقط برای خشنودسازی جامعه هدف و کسب رضایت مردم انجام شد، اکنون ضرر و نتایج تاسف برانگیز خود را نمایان می کند و دامنگیر همگان می شود.
وی همچنین تاکید کرد: نگاه به حفظ منابع آبی و احیای زاینده رود باید چند وجهی و در ابعاد مختلف زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی باشد و نگاه تک بُعدی به آن سودبخش نخواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: آب زاینده رود میلیون ها سال حیاتبخش انواع موجودات بوده و آبزیان، انواع گیاهان و حیوانات از این منبع سرشار استفاده می کرده اند، اما اکنون بسیاری از آنها از بین رفته اند و دلیل آن هم چیزی جز خودخواهی بشر نیست.
استاد دانشکده عمران دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه داد: تمام نگاه ها در موضوع خشکسالی زاینده رود به انسان معطوف شده است برای مثال گفته می شود که خشکی این رودخانه و تالاب گاوخونی باعث انتشار ریزگردهایی می شود که برای شهروندان ضرر دارد، در همین دیدگاه نیز دوباره فقط انسان لحاظ شده و به سایر اجزای محیط زیست توجهی نشده است.
این پژوهشگر منابع آبی اضافه کرد: ریزگردها ممکن است عامل بروز مشکلاتی برای مردم باشد، اما پیش از آن بسیاری از گونه های جانوری و گیاهانی که حق زیستن داشته اند بدلیل بی توجهی انسان و این که فقط خود را محور قرار می دهد، تلف شده اند.
عضو هیات علمی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی اصفهان خاطرنشان کرد: آیا آبی که کشاورزان بصورت غیرقانونی مورد استفاده قرار می دهند سبب تولید ثروت برای آنان شده یا صنایع ما توانسته اند با استفاده از آب زاینده رود به صنایعی پیشرو و کارآمد تبدیل شوند، بطور حتم جواب این پرسش ها منفی است.
صفوی با بیان اینکه نظام پرداخت یارانه در انرژی و آب سبب بی مبالاتی مصرف کنندگان شده است، گفت: وقتی به کشاورز آب و برق را به نرخ کمتر از قیمت اصلی می دهند، بطور قطع آن را دلسوزانه مصرف نمی کند و شکل گیری کشت غیراصولی، سنتی، غیرکارآمد و با هدررفت بالا را در پی دارد.
*** لزوم توجه بیشتر مجامع علمی در حل مشکلات زاینده رود***
سخنگوی شورای هماهنگی سازمان های مردم نهاد زیستی محیطی استان اصفهان نیز در این مراسم خواستار حضور پررنگتر مجامع علمی کشور در حل بحران های آبی بویژه زاینده رود به عنوان اصلی ترین رودخانه مرکزی ایران شد.
حشمت الله انتخابی تصریح کرد: دانشجویان و محققان می توانند نقش ویژه ای در حفظ محیط زیست و منابع آبی داشته باشند.
وی تاکید کرد: احیای زاینده رود فقط برای اصفهانی ها اثربخش نخواهد بود، بلکه جمعیت میلیونی در مناطق مرکزی ایران را تحت الشعاع قرار خواهد داد.
مراسم روز نکوداشت زاینده رود با شعار 'زاینده رود را از سرآب تا پایاب را زنده می‌خواهیم' عصر سه شنبه با حضور نمایندگان سازمان های مردم نهاد زیست محیطی، استادان و دانشجویان در سالن اجتماعات دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار شد.
مراسم روز 18 مهرماه روز نکوداشت زاینده رود، هر سال با حضور دوستداران محیط زیست و زاینده رود، سازمان های مردم نهاد، کارشناسان، صاحبنظران و جمعی از مردم برگزار می شود.
به گزارش ایرنا، روز 18 مهر در سال 1382 از سوی تشکل های زیست محیطی به عنوان «روز نکوداشت زاینده رود» نامگذاری شد.
زاینده‌رود یا زنده رود به معنی رود زندگی بخش، بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی موثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه بویژه شرق اصفهان و هستی تالاب گاوخونی داشته، در دهه های اخیر بدلیل خشکسالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت به یک رودخانه فصلی تبدیل و در پائین دست با خشکی مواجه شده است.
سد زاینده رود واقع در جنوب غربی اصفهان، منبع تغذیه این رود و تامین آب آشامیدنی و کشاورزی اصفهان و مناطق اطراف است و جریان زاینده رود بستگی به میزات ذخیره این سد دارد که حجم آب ذخیره شده در پشت این سد نیز هر سال نسبت به میانگین بلندمدت کاهش چشمگیری پیدا می کند.
بررسی آماری در حوضه آبریز زاینده رود و کاهش بارشها نسبت به سال گذشته بازهم زنگ خطر خشکسالی را در منطقه مرکزی ایران بویژه استان اصفهان به صدا درآورده است.
6027/6020
کپی شد
