به گزارش ایرنا، شیفتگان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در این روز با برپایی آیین های عزاداری، در سوگ شهادت آن امام همام اشک ماتم ریخته و بر سرو سینه زدند.
حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) نیز یکپارچه سیاه پوش و از شب گذشته برنامه های عزاداری در این مکان مقدس برپا شده و دسته های عزاداری در حالی که پرچم های سیاه بر دست داشته و بر سر و سینه می زدند سوگواری کردند.
هیات های عزاداری نیز در قالب دسته های سینه زن و زنجیرزن در حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) اجتماع کرده و در سوگ شهادت امام پنجم شیعیان بر سر و سینه می زنند و اشک می ریزند.
در دفتر مقام معظم رهبری در قم و بیوت آیات عظام تقلید نیز آیین هایی به همین مناسبت طی دیشب و امروز برپا شده و سخنرانان در خصوص زندگانی آن امام همام مطالبی را بیان کردند.
مسجد مقدس جمکران و مقابر امامزادگان نیز در این روز غم بار شاهد برگزاری آیین های عزاداری و سخنرانی با حضور زائران و مجاوران می باشد.
امام محمد باقر(ع) پنجمین امام شیعیان، در سوم صفر سال 57 هجری قمری و بنابر روایتی در اول رجب در مدینه دیده به جهان گشود. پدربزرگوار ایشان امام سجاد(ع)، فرزند امام حسین(ع) و مادر ارجمندشان، فاطمه(س) فرزند امام حسن مجتبی(ع) بود.
کنیه آن امام همام ابوجعفر و دارای القابی چون شاکر، هادی و از همه مهمتر باقر به معنای شکافنده علوم است. دوران کودکی امام باقر(ع) با حکومت یزیدبن معاویه و حادثه خونین کربلا همراه شد، دوران سخت و طاقت فرسایی که با صبر و تحمل آن امام بزرگوار سپری شد. دوره امامت امام محمد باقر(ع) از سال 95هجری قمری با شهادت پدر ارجمندشان، امام زین العابدین(ع) آغاز شد و بیش از 19سال ادامه داشت.
در دوران پربار امامت، ایشان وقایع مهمی را چون انقراض حکومت امویان، برروی کار آمدن عباسیان و شروع مشاجره های سیاسی، شاهد بودند. امام محمدباقر(ع) در سراسر عمر پربارش در راه نشر علم، معارف دینی، تعلیم حقایق قرآنی و احادیث نبوی گام بر می داشت، ایشان گنجینه با ارزش انوار حکمت و احکام الهی بود، صدها حدیث، روایت و کلمات قصار از امام باقر(ع) به یادگار مانده است.
آن امام همام با افکار و عقاید انحرافی و احادیث جعلی آن دوره به مبارزه علمی پرداخت و مردم را با فرهنگ اصیل و غنی اسلامی آشنا کرد، به گونه ای که می توان گفت در مکتب تربیتی امام باقر(ع) علم و فضیلت به شیوه ای مطلوب به مردم آموخته شد.
امام باقر(ع) علاوه بر علم و دانش، اخلاق و سیره بی نظیری داشت، بسیار مهربان، بردبار و بخشنده بود و هماره به یاری نیازمندان و مستمندان می شتافت، در کنار امامت؛ در فعالیت های اقتصادی و امور کشاورزی حضور گسترده ای داشت و همیشه اطرافیان را به کار و کوشش پند می داد.
امام محمدباقر(ع) که با علم و دانش فراوان خود به مبارزه با کفر و ظلم زمانه پرداخته بود، در هفتم ذی الحجه سال 114هجری قمری در57سالگی در مدینه توسط هشام بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید و پیکر مطهر ایشان در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
1175 / خبرنگار و انتشار: رضا علیمحمدی
انتهای پیام حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) نیز یکپارچه سیاه پوش و از شب گذشته برنامه های عزاداری در این مکان مقدس برپا شده و دسته های عزاداری در حالی که پرچم های سیاه بر دست داشته و بر سر و سینه می زدند سوگواری کردند.
هیات های عزاداری نیز در قالب دسته های سینه زن و زنجیرزن در حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) اجتماع کرده و در سوگ شهادت امام پنجم شیعیان بر سر و سینه می زنند و اشک می ریزند.
در دفتر مقام معظم رهبری در قم و بیوت آیات عظام تقلید نیز آیین هایی به همین مناسبت طی دیشب و امروز برپا شده و سخنرانان در خصوص زندگانی آن امام همام مطالبی را بیان کردند.
مسجد مقدس جمکران و مقابر امامزادگان نیز در این روز غم بار شاهد برگزاری آیین های عزاداری و سخنرانی با حضور زائران و مجاوران می باشد.
امام محمد باقر(ع) پنجمین امام شیعیان، در سوم صفر سال 57 هجری قمری و بنابر روایتی در اول رجب در مدینه دیده به جهان گشود. پدربزرگوار ایشان امام سجاد(ع)، فرزند امام حسین(ع) و مادر ارجمندشان، فاطمه(س) فرزند امام حسن مجتبی(ع) بود.
کنیه آن امام همام ابوجعفر و دارای القابی چون شاکر، هادی و از همه مهمتر باقر به معنای شکافنده علوم است. دوران کودکی امام باقر(ع) با حکومت یزیدبن معاویه و حادثه خونین کربلا همراه شد، دوران سخت و طاقت فرسایی که با صبر و تحمل آن امام بزرگوار سپری شد. دوره امامت امام محمد باقر(ع) از سال 95هجری قمری با شهادت پدر ارجمندشان، امام زین العابدین(ع) آغاز شد و بیش از 19سال ادامه داشت.
در دوران پربار امامت، ایشان وقایع مهمی را چون انقراض حکومت امویان، برروی کار آمدن عباسیان و شروع مشاجره های سیاسی، شاهد بودند. امام محمدباقر(ع) در سراسر عمر پربارش در راه نشر علم، معارف دینی، تعلیم حقایق قرآنی و احادیث نبوی گام بر می داشت، ایشان گنجینه با ارزش انوار حکمت و احکام الهی بود، صدها حدیث، روایت و کلمات قصار از امام باقر(ع) به یادگار مانده است.
آن امام همام با افکار و عقاید انحرافی و احادیث جعلی آن دوره به مبارزه علمی پرداخت و مردم را با فرهنگ اصیل و غنی اسلامی آشنا کرد، به گونه ای که می توان گفت در مکتب تربیتی امام باقر(ع) علم و فضیلت به شیوه ای مطلوب به مردم آموخته شد.
امام باقر(ع) علاوه بر علم و دانش، اخلاق و سیره بی نظیری داشت، بسیار مهربان، بردبار و بخشنده بود و هماره به یاری نیازمندان و مستمندان می شتافت، در کنار امامت؛ در فعالیت های اقتصادی و امور کشاورزی حضور گسترده ای داشت و همیشه اطرافیان را به کار و کوشش پند می داد.
امام محمدباقر(ع) که با علم و دانش فراوان خود به مبارزه با کفر و ظلم زمانه پرداخته بود، در هفتم ذی الحجه سال 114هجری قمری در57سالگی در مدینه توسط هشام بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید و پیکر مطهر ایشان در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
1175 / خبرنگار و انتشار: رضا علیمحمدی
کپی شد
