'زمان زیادی از آن روزگار نمی گذرد. روزگاری که بیشتر از 90 درصد برق مصرفی استان اردبیل از استان های همجوار تامین می شد و نیروگاههای استان خلاصه می شد در نیروگاه دیزلی اردبیل و نیروگاه آبی مغان که اولی با تولید 4 مگاواتی مصرف یک محله در شهر اردبیل را به سختی تامین می کرد و دومی مصرف نیمی از مشترکان شهر پارس آباد.
در دوران اصلاحات بود که مهندسین برق منطقه ای آذربایجان در یک نیازسنجی بزرگ لزوم احداث یک نیروگاه بزرگ را در این منطقه مورد بررسی قرار داده و کارهای مطالعاتی و برآورد هزینه ها صورت گرفت. بزودی کل هزینه آن تامین و بخش بسیار زیادی از تجهیزات آن از شرکت های مختلف ایرانی و خارجی خریداری شده و به انبارها انتقال داده شد تا در اوایل سال 84کلنگ احداث آن در 35 کیلومتری شهر اردبیل به سمت مغان بر زمین زده شود و سه سال بعد فاز اول آن مورد بهره برداری قرار بگیرد.
فاز اول نیروگاه سبلان با سوخت گاز و گازوئیل از 6 واحد تولیدی تشکیل شده بود که ظرفیت نامی تولیدی هر واحد 159مگاوات بود که سر جمع 954 مگاوات ظرفیت تولید نامی آن بود ولی در حالت عادی هر کدام از واحدها 125 مگاوات برق تولید و به شبکه برق آذربایجان تحویل می داد.
با یک حساب سر انگشتی نیروگاه سبلان در عادی ترین حالت خویش 750 مگاوات تولید می کرد در حالی که مصرف عادی کل استان اردبیل یک سوم این مقدار بوده و 2 سوم بقیه برای مصرف در سایر استان ها باید منتقل می شد که به دلیل محدودیت ظرفیت خطوط انتقال برق با حبس تولید مواجه شده و در اکثر اوقات چهار واحد از واحدهای تولیدی نیروگاه ها سبلان خارج از مدار بود.
تا اینکه با تلاش های برق منطقه ای آذربایجان به صورت ضربتی خط انتقال سبلان - آیدوغموش احداث شد و همین یک خط انتقال فشار قوی توانست بیش از نیمی از نیروی برق تولید شده در نیروگاه سبلان را به استان آذربایجان شرقی منتقل کند تا موجب تامین دست کم یک سوم برق مصرفی استان آذربایجان شرقی از نیروگاه سبلان تامین شود.
این در حالی بود که هنوز فاز دوم به بهره برداری نرسیده و از سال پیش با بودجه 350 میلیون دلاری این پروژه شروع شده تا ظرفیت تولید در این نیروگاه به 1500 مگاوات برسد. یعنی چیزی در حدود پنج برابر مصرف استان اردبیل و البته اگر350 میلیون دلار را هم بخواهیم کمی تحلیل کنیم یعنی همان بودجه ای که برای احداث راه آهن اردبیل - میانه لازم است.
350 میلیون دلاری که از سال پیش در همین استان و 35 کیلومتری شهر اردبیل هزینه می شود و بالاترین پروژه تاریخ این استان تا به امروز می تواند باشد و تاثیر عمده ای در بهبود زیر ساخت ها برای سال های سال بعد دارد'.
خبرنگار: یعقوب شاددل ** انتشار دهنده: گیتی طالبی
7110/6018
انتهای پیام در دوران اصلاحات بود که مهندسین برق منطقه ای آذربایجان در یک نیازسنجی بزرگ لزوم احداث یک نیروگاه بزرگ را در این منطقه مورد بررسی قرار داده و کارهای مطالعاتی و برآورد هزینه ها صورت گرفت. بزودی کل هزینه آن تامین و بخش بسیار زیادی از تجهیزات آن از شرکت های مختلف ایرانی و خارجی خریداری شده و به انبارها انتقال داده شد تا در اوایل سال 84کلنگ احداث آن در 35 کیلومتری شهر اردبیل به سمت مغان بر زمین زده شود و سه سال بعد فاز اول آن مورد بهره برداری قرار بگیرد.
فاز اول نیروگاه سبلان با سوخت گاز و گازوئیل از 6 واحد تولیدی تشکیل شده بود که ظرفیت نامی تولیدی هر واحد 159مگاوات بود که سر جمع 954 مگاوات ظرفیت تولید نامی آن بود ولی در حالت عادی هر کدام از واحدها 125 مگاوات برق تولید و به شبکه برق آذربایجان تحویل می داد.
با یک حساب سر انگشتی نیروگاه سبلان در عادی ترین حالت خویش 750 مگاوات تولید می کرد در حالی که مصرف عادی کل استان اردبیل یک سوم این مقدار بوده و 2 سوم بقیه برای مصرف در سایر استان ها باید منتقل می شد که به دلیل محدودیت ظرفیت خطوط انتقال برق با حبس تولید مواجه شده و در اکثر اوقات چهار واحد از واحدهای تولیدی نیروگاه ها سبلان خارج از مدار بود.
تا اینکه با تلاش های برق منطقه ای آذربایجان به صورت ضربتی خط انتقال سبلان - آیدوغموش احداث شد و همین یک خط انتقال فشار قوی توانست بیش از نیمی از نیروی برق تولید شده در نیروگاه سبلان را به استان آذربایجان شرقی منتقل کند تا موجب تامین دست کم یک سوم برق مصرفی استان آذربایجان شرقی از نیروگاه سبلان تامین شود.
این در حالی بود که هنوز فاز دوم به بهره برداری نرسیده و از سال پیش با بودجه 350 میلیون دلاری این پروژه شروع شده تا ظرفیت تولید در این نیروگاه به 1500 مگاوات برسد. یعنی چیزی در حدود پنج برابر مصرف استان اردبیل و البته اگر350 میلیون دلار را هم بخواهیم کمی تحلیل کنیم یعنی همان بودجه ای که برای احداث راه آهن اردبیل - میانه لازم است.
350 میلیون دلاری که از سال پیش در همین استان و 35 کیلومتری شهر اردبیل هزینه می شود و بالاترین پروژه تاریخ این استان تا به امروز می تواند باشد و تاثیر عمده ای در بهبود زیر ساخت ها برای سال های سال بعد دارد'.
خبرنگار: یعقوب شاددل ** انتشار دهنده: گیتی طالبی
7110/6018
کپی شد
