رئیس دانشگاه محقق اردبیلی انتظارات از یک وزیر علوم مقتدر را تشریح
کرد.
گودرز صادقی در گفتوگو با ایسنا، منطقه اردبیل با بیان اینکه دولت دوازدهم همچنان فاقد وزیر علوم است، گفت: این که ظرف یک ماه آینده تکلیف مشخص خواهد شد یا مانند دولت یازدهم سرپرستهای متعدد به دنبال هم در این وزارت مهم تا تعیین یک وزیر ادامه کار خواهند داد مشخص نیست.
وی با بیان اینکه شاید یکی دو نفر دوباره نتوانند رای اعتماد مجلس را جلب کنند شاید هم نه، اظهارامیدواری کرد: وزیر دولت دوازدهم صرفا برای پر کردن کرسی وزارت برگزیده نشود.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران تاکید کرد: اگر واقعا فردی واجد شرایط مورد نظر دانشگاهیان بر سر کار بیاید، به نظر من باید انتظاراتی از این دست را پیش رویش قرار داد: اول اینکه وزارت علوم باید متولی واقعی آموزش عالی در کشور باشد؛ چراکه تعیین صلاحیت واحدهای مختلف دانشگاههای وابسته به وزارت علوم اعم از سراسری، جامع علمی-کاربردی، پیام نور و نیز دانشگاههای آزاد اسلامی و غیرانتفاعی برای تاسیس رشتهها، ادامه فعالیت، ایجاد محدودیت و نظایر آن باید در کف این وزارتخانه باشد. تربیت نیروی انسانی انبوه و فلهای و در عین حال ناکارآمد به قدر کافی عمر و فرصتهای گرانبهای جوانان ما را به تباهی برده است و از این پس چاره دیگری باید اندیشید.
صادقی گفت: دوم اینکه جدایی دانشگاههای علوم پزشکی از دانشگاههای جامع دولتی موجب جدایی بین علوم پزشکی با علوم پایه، مهندسی، مدیریت و غیره شده، آموزش پزشکی را به جزیرهای جدا مانده از سرزمین اصلی تبدیل کرده است. انشقاق در ساختار تشکیلاتی و عناوین دانشگاهها موجب کوچک شدن مجموعه دانشگاهی و بالطبع تقسیم امتیازات حاصل از انتشارات، ثبت اختراعات و سایر شاخصهای پژوهشی و در نتیجه افت رنکینگ جهانی دانشگاهها شده است. حتی اگر قرار باشد مدیریت و ساختار بودجهای و تشکیلاتی دانشگاههای علوم پزشکی حفظ شود، شایسته است که آنها زیر عنوان و برند دانشگاههای جامع به مجامع علمی شناسانده شوند. ما از شنیدن عناوین نامانوس دانشگاههای پزشکی(مانند دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی استان چهارمحال بختیاری به جای دانشگاه شهرکرد) خسته شدهایم.
وی تاکید کرد: وزیری لازم است که به این بدعت خطرناک در آموزش پزشکی پایان دهد و با تمام قوا، قوای مجریه و مقننه را به ادغام دانشگاههای علوم پزشکی با دانشگاههای جامع تشویق و قانع کند. رئیس دانشگاه محقق اردبیلی ادامه داد: سوم اینکه ایجاد معاونتی به نام معاونت علمی ریاست جمهوری و در ذیل آن بنیاد ملی نخبگان، یک اقدام نابجا و از عوامل تضعیف وزارت علوم و محروم کردن دانشگاهها از بخشی از اعتبارات دولتی شده است. وزیر باید دولت را قانع کند که با وجود وزارت علوم نیازی به چنان معاونتی وجود ندارد. در بسیاری از کشورها یک وزارت آموزش وجود دارد در حالی که در کشور ما آموزش و پرورش(پیش دانشگاهی) از وزارت علوم جداست و در این وضعیت وجود معاونت علمی ریاست جمهوری یک ساز ناساز اضافی در جهت تضعیف بیشتر دانشگاههاست.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: چهارم اینکه برخلاف اکثر دستگاههای اجرایی، وزارت علوم در استانها فاقد یک نماینده مشخص و واحد است. در بسیاری از استانها که دانشگاههای متعدد وابسته به وزارت علوم وجود دارند، عضویت تنها یک دانشگاه به نمایندگی از سایرین در شوراهای اداری، برنامهریزی و امثال آن در حالی که هیچگونه حاکمیت رسمی بر سایر دانشگاهها ندارد، بیشتر جنبه تشریفاتی یافته است. صادقی اضافه کرد: به نظر میرسد که در هر استانی، یک فرد معین(از جمله یکی از روسای دانشگاهها با حفظ سمت) به عنوان مدیرکل آموزش عالی منصوب و به عنوان متولی رابطه بین دانشگاهها با استانداریها و سایر دوایر دولتی را تنظیم و هماهنگ نماید.
رئیس دانشگاه محقق اردبیلی خاطرنشان کرد: طبیعتا انتظارات بیشمار دیگری وجود دارند و آنچه گفته شد به زعم اینجانب مواردی هستند که در اکثر گفتگوها و بحثها جایشان خالی است. لازم نیست یک وزیر کارهای بیشماری را در طول مسئولیت خود انجام دهد. یک کار و یک تغییر بزرگ ماندگار از بین چنین موارد مغفولی میتواند به عنوان یک کار ماندگار و ارزشمند درخشان بودن کارنامه وزیر را تضمین نماید.
انتهای پیام
گودرز صادقی در گفتوگو با ایسنا، منطقه اردبیل با بیان اینکه دولت دوازدهم همچنان فاقد وزیر علوم است، گفت: این که ظرف یک ماه آینده تکلیف مشخص خواهد شد یا مانند دولت یازدهم سرپرستهای متعدد به دنبال هم در این وزارت مهم تا تعیین یک وزیر ادامه کار خواهند داد مشخص نیست.
وی با بیان اینکه شاید یکی دو نفر دوباره نتوانند رای اعتماد مجلس را جلب کنند شاید هم نه، اظهارامیدواری کرد: وزیر دولت دوازدهم صرفا برای پر کردن کرسی وزارت برگزیده نشود.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران تاکید کرد: اگر واقعا فردی واجد شرایط مورد نظر دانشگاهیان بر سر کار بیاید، به نظر من باید انتظاراتی از این دست را پیش رویش قرار داد: اول اینکه وزارت علوم باید متولی واقعی آموزش عالی در کشور باشد؛ چراکه تعیین صلاحیت واحدهای مختلف دانشگاههای وابسته به وزارت علوم اعم از سراسری، جامع علمی-کاربردی، پیام نور و نیز دانشگاههای آزاد اسلامی و غیرانتفاعی برای تاسیس رشتهها، ادامه فعالیت، ایجاد محدودیت و نظایر آن باید در کف این وزارتخانه باشد. تربیت نیروی انسانی انبوه و فلهای و در عین حال ناکارآمد به قدر کافی عمر و فرصتهای گرانبهای جوانان ما را به تباهی برده است و از این پس چاره دیگری باید اندیشید.
صادقی گفت: دوم اینکه جدایی دانشگاههای علوم پزشکی از دانشگاههای جامع دولتی موجب جدایی بین علوم پزشکی با علوم پایه، مهندسی، مدیریت و غیره شده، آموزش پزشکی را به جزیرهای جدا مانده از سرزمین اصلی تبدیل کرده است. انشقاق در ساختار تشکیلاتی و عناوین دانشگاهها موجب کوچک شدن مجموعه دانشگاهی و بالطبع تقسیم امتیازات حاصل از انتشارات، ثبت اختراعات و سایر شاخصهای پژوهشی و در نتیجه افت رنکینگ جهانی دانشگاهها شده است. حتی اگر قرار باشد مدیریت و ساختار بودجهای و تشکیلاتی دانشگاههای علوم پزشکی حفظ شود، شایسته است که آنها زیر عنوان و برند دانشگاههای جامع به مجامع علمی شناسانده شوند. ما از شنیدن عناوین نامانوس دانشگاههای پزشکی(مانند دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی استان چهارمحال بختیاری به جای دانشگاه شهرکرد) خسته شدهایم.
وی تاکید کرد: وزیری لازم است که به این بدعت خطرناک در آموزش پزشکی پایان دهد و با تمام قوا، قوای مجریه و مقننه را به ادغام دانشگاههای علوم پزشکی با دانشگاههای جامع تشویق و قانع کند. رئیس دانشگاه محقق اردبیلی ادامه داد: سوم اینکه ایجاد معاونتی به نام معاونت علمی ریاست جمهوری و در ذیل آن بنیاد ملی نخبگان، یک اقدام نابجا و از عوامل تضعیف وزارت علوم و محروم کردن دانشگاهها از بخشی از اعتبارات دولتی شده است. وزیر باید دولت را قانع کند که با وجود وزارت علوم نیازی به چنان معاونتی وجود ندارد. در بسیاری از کشورها یک وزارت آموزش وجود دارد در حالی که در کشور ما آموزش و پرورش(پیش دانشگاهی) از وزارت علوم جداست و در این وضعیت وجود معاونت علمی ریاست جمهوری یک ساز ناساز اضافی در جهت تضعیف بیشتر دانشگاههاست.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: چهارم اینکه برخلاف اکثر دستگاههای اجرایی، وزارت علوم در استانها فاقد یک نماینده مشخص و واحد است. در بسیاری از استانها که دانشگاههای متعدد وابسته به وزارت علوم وجود دارند، عضویت تنها یک دانشگاه به نمایندگی از سایرین در شوراهای اداری، برنامهریزی و امثال آن در حالی که هیچگونه حاکمیت رسمی بر سایر دانشگاهها ندارد، بیشتر جنبه تشریفاتی یافته است. صادقی اضافه کرد: به نظر میرسد که در هر استانی، یک فرد معین(از جمله یکی از روسای دانشگاهها با حفظ سمت) به عنوان مدیرکل آموزش عالی منصوب و به عنوان متولی رابطه بین دانشگاهها با استانداریها و سایر دوایر دولتی را تنظیم و هماهنگ نماید.
رئیس دانشگاه محقق اردبیلی خاطرنشان کرد: طبیعتا انتظارات بیشمار دیگری وجود دارند و آنچه گفته شد به زعم اینجانب مواردی هستند که در اکثر گفتگوها و بحثها جایشان خالی است. لازم نیست یک وزیر کارهای بیشماری را در طول مسئولیت خود انجام دهد. یک کار و یک تغییر بزرگ ماندگار از بین چنین موارد مغفولی میتواند به عنوان یک کار ماندگار و ارزشمند درخشان بودن کارنامه وزیر را تضمین نماید.
انتهای پیام
کپی شد