' وقتی از شهر تبریز یاد می کنیم یا گذرمان به این شهر می افتد، ناخودآگاه به فکر تراکتورسازی یا فرش و یا کفش تبریز می افتیم، شهر اصفهان با ذوب آهن اصفهان، استان های شمالی با برنج ، ماهی و مرکبات آن، شهر اراک با کارخانه ها و شهرک های صنعتی به ذهنمان خطور می کند و خیلی مثال های دیگر از این قبیل که می تواند معرف آن شهر می باشد.پ
وقتی نام اردبیل به زبان می اید تنها چیزی که به یادمان می افتد حلوای سیاه اردبیل است که فقط با 50 هزار تومان می توان هم خورد و هم سوغات برد که این مبلغ نه به درد فروشنده میخورد نه دردی از دردهای شهر کم می کند.
امروزه با تغییر در استراتژی های مدیریت، برندسازی نسبت به سایر ایده ها اولویت یافته و دست اندرکاران و مسئولان شهری به برندسازی شهری می اندیشند، نیاز فوری برای تجزیه و تحلیل قوی شهر به عنوان یک نام تجاری، که طیف وسیعی از ذی نفعان را در بر می گیرد، به عنوان مسئله ای اساسی مطرح است.
آنچه هر برندی به آن نیاز دارد یک هویت واحد و یکپارچه است؛ هویتی که می بایست توسط همه ارکان درگیر برندسازی تایید و اشاعه پیدا کند، اگر این هویت بخشی، در تضاد با فرهنگ و واقعیت های شهری باشد کل فرآیند برندسازی دچار لغزش شده و هرگز نمی تواند به ثمر بنشیند.
برخی از فاکتورهایی که عمده شهرهای کشور یا حتی جهان برای برندسازی بر آنها استوار شده و تکیه کرده اند عبارتند از بناهای تاریخی، معماری شهری، موزه ها، تکنولوژی و نمایشگاه ها، خوراک، نمایش و تئاتر، موسیقی، آثار هنری یا فرهنگی، کارناوال های شهری، مراکز تفریحی و اقامتی، طبیعت و همچنین حوزه های خدماتی مانند سلامت و درمان یا مراکز دانشگاهی.
خوشبختانه استان اردبیل با توجه به فاکتورهای بالا پتانسیل تبدیل به برند شدن را دارد و نه تنها در کشور بلکه می تواند در جهان حرفی برای گفتن داشته باشد.
اردبیل با داشتن منابع طبیعی و وجود قله ساوالان و آب های درمانی، در بحث تاریخی با داشتن بناهای تاریخی همچون شیخ صفی، در بحت مراکز تفریحی و اقامتی با داشتن منطقه فندقلو، شورابیل، سرعین، مناطق خلخال و اسالم و دهها مثال دیگر که نشان از برند شدن این استان را دارد اما متاسفانه عدم سرمایه گذاری اساسی در این حوزه ها و ضعف در مدیریت نه تنها این استان را متمایز نکرده بلکه از سایر استان ها نیز در این زمینه فاصله فاحشی دارد.
برای برند سازی لازم است برای شهر و استان لوگو وطرحی به یادماندنی طراحی شود تا هویت جدیدی برای آن خلق کند، این لوگو و المان می تواند به ایجاد هویت برای شهر کمک بزرگی کند تا علاوه بر اینکه هویت قدیم شهر را یادآوری می کند بلکه نقش بسزایی در رشد و توسعه آینده از این منظر ایفا کند.
خوشبختانه اردبیل را با القابی نظیر دارالارشاد یا پایتخت حسینیت می شناسند، اما آیا این القاب توانسته در درآمدزایی و جذب گردشگر تاثیر گذار باشد؟
ما در بحث ورزشی قهرمانانی همچون دایی، رضازاده، انوشیروانی، علی اشکانی، احد پازاج، کریم انصاری فرد و دهها ورزشکار دیگر که برای استان و کشور افتخارآفرینی کرده اند را داریم، چه اشکالی دارد از نام این بزرگان در جهت پرورش فوتبالیست همچون خوزستان و کشتی گیر همچون مازندران و وزنه برداری همچون کرمانشاه بهره مند شویم، متاسفانه به علت ضعف در مدیریت هنوز نتوانسته ایم حتی یک تیم گروهی در لیگ های کشور داشته باشیم، هر فرد که قهرمان شده فقط به توان و پشتکار خود توانسته به درجات عالی برسد و ای کاش این روند اصلاح شود و اردبیل هم در بین سایر استان ها حرفی برای گفتن داشته باشد'.
7110/6016
انتهای پیام وقتی نام اردبیل به زبان می اید تنها چیزی که به یادمان می افتد حلوای سیاه اردبیل است که فقط با 50 هزار تومان می توان هم خورد و هم سوغات برد که این مبلغ نه به درد فروشنده میخورد نه دردی از دردهای شهر کم می کند.
امروزه با تغییر در استراتژی های مدیریت، برندسازی نسبت به سایر ایده ها اولویت یافته و دست اندرکاران و مسئولان شهری به برندسازی شهری می اندیشند، نیاز فوری برای تجزیه و تحلیل قوی شهر به عنوان یک نام تجاری، که طیف وسیعی از ذی نفعان را در بر می گیرد، به عنوان مسئله ای اساسی مطرح است.
آنچه هر برندی به آن نیاز دارد یک هویت واحد و یکپارچه است؛ هویتی که می بایست توسط همه ارکان درگیر برندسازی تایید و اشاعه پیدا کند، اگر این هویت بخشی، در تضاد با فرهنگ و واقعیت های شهری باشد کل فرآیند برندسازی دچار لغزش شده و هرگز نمی تواند به ثمر بنشیند.
برخی از فاکتورهایی که عمده شهرهای کشور یا حتی جهان برای برندسازی بر آنها استوار شده و تکیه کرده اند عبارتند از بناهای تاریخی، معماری شهری، موزه ها، تکنولوژی و نمایشگاه ها، خوراک، نمایش و تئاتر، موسیقی، آثار هنری یا فرهنگی، کارناوال های شهری، مراکز تفریحی و اقامتی، طبیعت و همچنین حوزه های خدماتی مانند سلامت و درمان یا مراکز دانشگاهی.
خوشبختانه استان اردبیل با توجه به فاکتورهای بالا پتانسیل تبدیل به برند شدن را دارد و نه تنها در کشور بلکه می تواند در جهان حرفی برای گفتن داشته باشد.
اردبیل با داشتن منابع طبیعی و وجود قله ساوالان و آب های درمانی، در بحث تاریخی با داشتن بناهای تاریخی همچون شیخ صفی، در بحت مراکز تفریحی و اقامتی با داشتن منطقه فندقلو، شورابیل، سرعین، مناطق خلخال و اسالم و دهها مثال دیگر که نشان از برند شدن این استان را دارد اما متاسفانه عدم سرمایه گذاری اساسی در این حوزه ها و ضعف در مدیریت نه تنها این استان را متمایز نکرده بلکه از سایر استان ها نیز در این زمینه فاصله فاحشی دارد.
برای برند سازی لازم است برای شهر و استان لوگو وطرحی به یادماندنی طراحی شود تا هویت جدیدی برای آن خلق کند، این لوگو و المان می تواند به ایجاد هویت برای شهر کمک بزرگی کند تا علاوه بر اینکه هویت قدیم شهر را یادآوری می کند بلکه نقش بسزایی در رشد و توسعه آینده از این منظر ایفا کند.
خوشبختانه اردبیل را با القابی نظیر دارالارشاد یا پایتخت حسینیت می شناسند، اما آیا این القاب توانسته در درآمدزایی و جذب گردشگر تاثیر گذار باشد؟
ما در بحث ورزشی قهرمانانی همچون دایی، رضازاده، انوشیروانی، علی اشکانی، احد پازاج، کریم انصاری فرد و دهها ورزشکار دیگر که برای استان و کشور افتخارآفرینی کرده اند را داریم، چه اشکالی دارد از نام این بزرگان در جهت پرورش فوتبالیست همچون خوزستان و کشتی گیر همچون مازندران و وزنه برداری همچون کرمانشاه بهره مند شویم، متاسفانه به علت ضعف در مدیریت هنوز نتوانسته ایم حتی یک تیم گروهی در لیگ های کشور داشته باشیم، هر فرد که قهرمان شده فقط به توان و پشتکار خود توانسته به درجات عالی برسد و ای کاش این روند اصلاح شود و اردبیل هم در بین سایر استان ها حرفی برای گفتن داشته باشد'.
7110/6016
کپی شد
