به نوشته این روزنامه؛ مرور برخی اظهار نظرهای مقامات یا شخصیت های استان از تریبون های مختلف نشان می دهد که اولویت های توسعه ای آذربایجان شرقی گاه تحت تأثیر مسایل انتخاباتی، حاشیه ای یا سیاسی قرار می گیرد و در چنین شرایطی ضرورت وجود مرکز استراتژیک آینده پژوهی استان بیش از پیش خودنمایی می کند.
واقعیت امر این است که در فقدان مرکز اشاره شده، هر مسئولی اولویت هایی را بدون داشتن پشتوانه کارشناسی مطرح و در مدت مسئولیتش تمام توان خود و زیرمجموعه خویش را جهت تحقق آن اولویت ها صرف می کند اما از این امر غفلت می شود که منابع مالی کشورمان یا استانمان محدود است و باید همین منابع اندک را به سمتی سوق داد که بالاترین ارزش افزوده، بیشترین سود و زمینه بهترین خدمت رسانی را داشته باشد و منطبق با نیازهای واقعی مردم و توسعه استان باشد.
اصرار برخی مسئولان برای ساخت چندین بیمارستان یا مدرسه بزرگ در مناطق کم جمعیت استان در سال های گذشته و خالی بودن این مراکز از مراجعه کننده در زمان حاضر می تواند نمونه های خوبی برای توجه دادن بیشتر و تمرکز مسئولان بر روی نیازهای حقیقی باشد.
مثال ملموس دیگر، فضای بسیار بزرگی است که برای محل جدید اداره کل پست استان در خیابان ارتش جنوبی تبریز اختصاص یافته است. بعد از یکی از بازدیدهای وزیر پست، تلفن و تلگراف وقت از بنای سابق پست استان در روبروی استانداری آذربایجان شرقی، احداث ساختمان جدید بیسیم به منظور مستقر شدن مجموعه پست استان در دستور کار قرار گرفت. اما فضای جدید به قدری بزرگ و وسیع است که حالا بخشی از آن به ورزشگاه تبدیل شده، در گوشه ای از سایت اداری آن اقلام غیرمرتبطی مانند خودرو فروخته می شود، بخشی از آن به بورس واگذار شده و یک بخش دیگر سایت نمایشگاهی و فروشگاه مبلمان و سرویس خواب شده است ضمن اینکه وجود همین ساختمان، تشدید ترافیک در یکی از مناطق مرکزی شهر را باعث شده است.
به رغم مدیریت ساختمان بیسیم به لطایف الحیل، شاید اکنون نیز نگهداری و تحمیل هزینه های غیرضرور، به مثابه معضلی برای پست استان باشد و شوربختانه باید همین ناکارآمدی را در آیندۀ طرح هایی دید که این روزها از سوی برخی مسئولان مطرح می شود.
مثلا تاکیدها و اصرارها و پیگیری ها در خصوص احداث فرودگاه منطقه آزاد ارس را می توان در این چارچوب ارزیابی کرد. با توضیحی که داده شد سوال اینجاست که آیا فرودگاه خوی که در فاصل نزدیک تری نسبت به فرودگاه تبریز واقع شده است، نمی تواند پاسخگوی نیاز متقاضیان سفر هوایی به ارس باشد؟ و آیا بهتر نیست هزینه های سرسام آوری که در وانفسای بحران مالی فعلی، برای ساخت فرودگاه ارس صرف خواهد شد برای ارتقای محور جاده ای خوی - جلفا یا تبریز – مرند – جلفا بکار گرفته شود؟
شاید رایزنی و اخذ موافقت مسئولان امر برای ایجاد امکان تردد خودروهای ارس پلاک تا خوی، بتواند بخشی از مشکل را حل کند.
شاید گفته شود که احداث این فرودگاه دارای طرح مطالعاتی لازم و مصوب است و توجیه فنی دارد اما آیا نمی توان طرح های مطالعاتی را متناسب با اقتضائات زمان، مورد بازنگری قرار داد؟
مصداق بی برنامگی استان در مواجهه با مسایلی از این دست را می توان در ده ها موضوع دیگر نیز دید. مثلاً چند وقت پیش و با تاخیر چندماهه، تبریز به طور رسمی پایتخت گردشگری جهان اسلام در سال 2018 میلادی شد و حالا می بینیم که تبریز2018 به فراموشی سپرده شده چون گردشگری، اولویت واقعی ما نیست.
این یک حقیقت است که برنامه ریزی اصولی و علمی لازمه رسیدن به توسعه پایدار است و تعریف و اجرای پروژه های مختلف ولو پروژه های زیرساختی اگر بدون تفکر، بدون مطالعات راهبردی و بدون توجه به آمایش سرزمین انجام شود درست در نقطۀ مقابل مولفه های توسعه ای است و نتیجه ای جز تباه شدن بیت المال یا تحمیل خسارت به سرمایه گذاران بخش خصوصی نخواهد داشت.
آذربایجان شرقی به شدت نیازمند نهادینه کردن نظام علمی و اندیشه ای است تا در پرتو این رویکرد و با هدایت صحیح منابع، مسایلی نظیر مشکلات معیشتی و بیکاری در مدار مرتفع شدن قرار بگیرد و در این میان تاسیس مرکز استراتژیکِ آینده پژوهیِ توسعه استان پیشنهاد قابل اعتنایی است.
6132/6183
انتهای پیام واقعیت امر این است که در فقدان مرکز اشاره شده، هر مسئولی اولویت هایی را بدون داشتن پشتوانه کارشناسی مطرح و در مدت مسئولیتش تمام توان خود و زیرمجموعه خویش را جهت تحقق آن اولویت ها صرف می کند اما از این امر غفلت می شود که منابع مالی کشورمان یا استانمان محدود است و باید همین منابع اندک را به سمتی سوق داد که بالاترین ارزش افزوده، بیشترین سود و زمینه بهترین خدمت رسانی را داشته باشد و منطبق با نیازهای واقعی مردم و توسعه استان باشد.
اصرار برخی مسئولان برای ساخت چندین بیمارستان یا مدرسه بزرگ در مناطق کم جمعیت استان در سال های گذشته و خالی بودن این مراکز از مراجعه کننده در زمان حاضر می تواند نمونه های خوبی برای توجه دادن بیشتر و تمرکز مسئولان بر روی نیازهای حقیقی باشد.
مثال ملموس دیگر، فضای بسیار بزرگی است که برای محل جدید اداره کل پست استان در خیابان ارتش جنوبی تبریز اختصاص یافته است. بعد از یکی از بازدیدهای وزیر پست، تلفن و تلگراف وقت از بنای سابق پست استان در روبروی استانداری آذربایجان شرقی، احداث ساختمان جدید بیسیم به منظور مستقر شدن مجموعه پست استان در دستور کار قرار گرفت. اما فضای جدید به قدری بزرگ و وسیع است که حالا بخشی از آن به ورزشگاه تبدیل شده، در گوشه ای از سایت اداری آن اقلام غیرمرتبطی مانند خودرو فروخته می شود، بخشی از آن به بورس واگذار شده و یک بخش دیگر سایت نمایشگاهی و فروشگاه مبلمان و سرویس خواب شده است ضمن اینکه وجود همین ساختمان، تشدید ترافیک در یکی از مناطق مرکزی شهر را باعث شده است.
به رغم مدیریت ساختمان بیسیم به لطایف الحیل، شاید اکنون نیز نگهداری و تحمیل هزینه های غیرضرور، به مثابه معضلی برای پست استان باشد و شوربختانه باید همین ناکارآمدی را در آیندۀ طرح هایی دید که این روزها از سوی برخی مسئولان مطرح می شود.
مثلا تاکیدها و اصرارها و پیگیری ها در خصوص احداث فرودگاه منطقه آزاد ارس را می توان در این چارچوب ارزیابی کرد. با توضیحی که داده شد سوال اینجاست که آیا فرودگاه خوی که در فاصل نزدیک تری نسبت به فرودگاه تبریز واقع شده است، نمی تواند پاسخگوی نیاز متقاضیان سفر هوایی به ارس باشد؟ و آیا بهتر نیست هزینه های سرسام آوری که در وانفسای بحران مالی فعلی، برای ساخت فرودگاه ارس صرف خواهد شد برای ارتقای محور جاده ای خوی - جلفا یا تبریز – مرند – جلفا بکار گرفته شود؟
شاید رایزنی و اخذ موافقت مسئولان امر برای ایجاد امکان تردد خودروهای ارس پلاک تا خوی، بتواند بخشی از مشکل را حل کند.
شاید گفته شود که احداث این فرودگاه دارای طرح مطالعاتی لازم و مصوب است و توجیه فنی دارد اما آیا نمی توان طرح های مطالعاتی را متناسب با اقتضائات زمان، مورد بازنگری قرار داد؟
مصداق بی برنامگی استان در مواجهه با مسایلی از این دست را می توان در ده ها موضوع دیگر نیز دید. مثلاً چند وقت پیش و با تاخیر چندماهه، تبریز به طور رسمی پایتخت گردشگری جهان اسلام در سال 2018 میلادی شد و حالا می بینیم که تبریز2018 به فراموشی سپرده شده چون گردشگری، اولویت واقعی ما نیست.
این یک حقیقت است که برنامه ریزی اصولی و علمی لازمه رسیدن به توسعه پایدار است و تعریف و اجرای پروژه های مختلف ولو پروژه های زیرساختی اگر بدون تفکر، بدون مطالعات راهبردی و بدون توجه به آمایش سرزمین انجام شود درست در نقطۀ مقابل مولفه های توسعه ای است و نتیجه ای جز تباه شدن بیت المال یا تحمیل خسارت به سرمایه گذاران بخش خصوصی نخواهد داشت.
آذربایجان شرقی به شدت نیازمند نهادینه کردن نظام علمی و اندیشه ای است تا در پرتو این رویکرد و با هدایت صحیح منابع، مسایلی نظیر مشکلات معیشتی و بیکاری در مدار مرتفع شدن قرار بگیرد و در این میان تاسیس مرکز استراتژیکِ آینده پژوهیِ توسعه استان پیشنهاد قابل اعتنایی است.
6132/6183
کپی شد
