تراکتورسازی از زمان حضور مجدد خود در لیگ برتر در سال 1388، همواره از تیم های تاثیرگذار و مدعی بوده و حضور این تیم و هوادارانش، شور و هیجان خاصی به این رقابت ها و فوتبال ایران داد.
سه عنوان نایب قهرمانی و یک عنوان سومی در رقابت های لیگ برتر و قهرمانی در جام حذفی و استفاده از حضور مربیان مطرح و بازیکنان سرشناس در ترکیب تیم در سنوات گذشته، خلاصه ای از کارنامه موفق تراکتورسازی در جریان رقابت های لیگ برتر بود و همه و همه از هواداران پرشور گرفته تا کادر فنی و بازیکنان و رسانه ها و حتی مدیریت در این موفقیت ها سهیم بودند.
مشکلات تراکتورسازی از زمانی آغاز شد که فیفا این تیم را از دو پنجره نقل و انتقال محروم کرد و به طور یقین این مشکلی بود که به جهت عدم آگاهی مدیریت باشگاه از آیین نامه ها و قوانین فوتبال و برخوردها و رفتارهای غیرفوتبالی برخی از مدیران، گریبانگیر تیم شد.
به رغم محرومیت تراکتورسازی، مدیریت وقت تیم نتوانست ترکیب تیم را که عنوان سومی فصل قبل را کسب کرده بود حفظ کند و به همراه کادر فنی برخی بازیکنان از جمله بازیکنان خارجی تاثیرگذار نیز از این تیم جدا شدند و تیم با مشکلی بزرگ کمبود بازیکن مواجه شد.
حضور یحیی گل محمدی به عنوان سرمربی جدید تیم و استفاده وی از بازیکنان جوان و جویای نام در رقابت های فصل جاری، نوید بخش تولد تراکتوری تازه نفس در فوتبال ایران بود که این اتفاق به دلیل بروز مشکلات مالی ناشی از فصول گذشته و همچنین برخی حواشی ناخواسته و بعضا هماهنگ شده، تیم را دچار مشکل کرد و تراکتورسازی تحت هدایت گل محمدی در 20 هفته با 21 امتیاز و قرارگرفتن در رده یازدهم، دست به تغییر کادر فنی زد و ارطغرل ساغلام جایگزین گل محمدی در تراکتورسازی شد.
موضوعی که در این میان نباید از آن غافل شد، تصمیمات اشتباه مدیریتی در باشگاه تراکتورسازی در فصول گذشته است، مدیریت باشگاه به رغم کسب نتایج مطلوب و جایگاه خوب تیم در جدول رده بندی فصول قبل، به بهانه کسب عنوان قهرمانی دست به تغییر کادر فنی زده و از حفظ بسیاری از بازیکنان تاثیرگذار در تیم عاجز ماندند و همین امر و نبود ثبات در کادر فنی و عدم تقویت مناسب تیم، زمینه افت تراکتورسازی را هموارتر کرد.
مدیریت آجرلو در تراکتورسازی همانند سایر مدیران این باشگاه همراه با محاسن و معایبی بود اما نباید فراموش کنیم که آجرلو حداقل مانع بزرگ محرومیت نقل و انتقال را از مقابل تیم برداشت و بسیاری از پرونده های بازشده علیه تیم در فیفا را مختومه کرد و همه اینها مستلزم صرف وقت و هزینه برای مدیریت باشگاه بود.
آجرلو در واقع میراث دار مدیرانی بود که برای کسب شهرت و استفاده از نام تراکتورسازی برای تصدی پست های بهتر و بالاتر بود و چه بسیارند مدیران غیرورزشی که با استفاده از محبوبیت باشگاه های ورزشی، به بهای از بین رفتن باشگاه ها به جاهای بالاتر رسیده اند.
مشکل دیگری که تراکتورسازی همواره با آن روبروست و در این فصل از رقابت ها نمایان تر شد، امتیاز این تیم در استفاده از بازیکنان سرباز است، امتیازی که همواره دلیل و بهانه ای برای اعتراض سایر باشگاه ها و سرمربیان بود، بازیکنان سربازی که سربار تراکتورسازی بودند و بیشتر طول فصل را در محرومیت، مصدومیت و یا کیفیت پایین بازی سپری کردند و نمونه این گونه بازیکنان در فصل جاری رقابت ها به وفور در تراکتورسازی دیده شد.
استفاده از بازیکنان جوان و جویای نام در کنار بازیکنان باتجربه، جایگزین بهتر و مناسب تری به جای سربازبازیکنانی است که به اجبار به تراکتورسازی می آیند و دلشان همچنان با تیم قبلی است.
بازیکنان فوتبالیست نما که تراکتورسازی به دلیل محرومیت مجبور به حفظ آنها در تیم شد مشکل دیگر تیم در فصل جاری بود، بازیکنانی که در برخی از بازی ها حتی در اندازه بازیکنان لیگ آماتوری نبودند و با اشتباهات خود، شکست تراکتورسازی را نظاره گر شدند.
این بازیکنان که از فوتبال حرفه ای فاصله زیادی داشته و اغلب یک هفته محروم و یک هفته مصدوم بودند و هیچ عرق و تعصبی به تیم و پیراهنشان نداشتند و تا نیمه های شب در رستوران ها و کافه ها به سر می بردند دل هواداران تراکتورسازی را شکستند و این تیم را در وضعیتی غیرقابل قبول قرار دادند.
نظارت بر رفتار بازیکنان و کنترل آنها، از وظایف اصلی باشگاه است که متاسفانه این مهم در باشگاه تراکتورسازی زیاد مورد توجه نبود و خستگی های خوش گذرانی ها در شب قبل از مسابقه، خود را در زمین مسابقه نشان می داد و موقعیت ها یکی پس از دیگری از دست می رفت که نام آن را 'بدشانسی' می گذاشتیم.
حواشی رختکن تیم، تعطیلی تمرینات به بهانه پرداخت نشدن دستمزد از سوی بازیکنان و برخی مسائل پشت پرده همه و همه دست به دست هم دادند تا این تیم پرطرفدار فوتبال کشور در سیر نزولی قرار گیرد و هواداری را که برای حمایت از این تیم مشکلات زیادی را متحمل شده و می شود را از خود مایوس کند.
تراکتورسازی بهتر است با حفظ کادر فنی فعلی و البته بستن قرارداد مشروط با آنها، تسویه حساب با بازیکنان بی انگیزه، جذب بازیکنان موثر و کاربلد، بازگرداندن بازیکنان متعصب و تاثیرگذار به تیم، استفاده بهینه از سهمیه بازیکنان خارجی، برنامه ریزی برای هواداران و ایجاد امکانات رفاهی برای حضور آنها در تمرینات و مسابقات، استفاده از ظرفیت های رسانه ها، تقویت تیم های پایه، برپایی اردوهای مرتب و منظم و انجام دیدارهای تدارکاتی با تیم های مطرح دنیا و کشورهای همسایه، شفاف سازی مسائل مالی از قبیل درآمدها و مخارج و ثبات مدیریتی خود را برای رقابت های فصل آتی لیگ برتر آماده کند.
3077/6183
انتهای پیام سه عنوان نایب قهرمانی و یک عنوان سومی در رقابت های لیگ برتر و قهرمانی در جام حذفی و استفاده از حضور مربیان مطرح و بازیکنان سرشناس در ترکیب تیم در سنوات گذشته، خلاصه ای از کارنامه موفق تراکتورسازی در جریان رقابت های لیگ برتر بود و همه و همه از هواداران پرشور گرفته تا کادر فنی و بازیکنان و رسانه ها و حتی مدیریت در این موفقیت ها سهیم بودند.
مشکلات تراکتورسازی از زمانی آغاز شد که فیفا این تیم را از دو پنجره نقل و انتقال محروم کرد و به طور یقین این مشکلی بود که به جهت عدم آگاهی مدیریت باشگاه از آیین نامه ها و قوانین فوتبال و برخوردها و رفتارهای غیرفوتبالی برخی از مدیران، گریبانگیر تیم شد.
به رغم محرومیت تراکتورسازی، مدیریت وقت تیم نتوانست ترکیب تیم را که عنوان سومی فصل قبل را کسب کرده بود حفظ کند و به همراه کادر فنی برخی بازیکنان از جمله بازیکنان خارجی تاثیرگذار نیز از این تیم جدا شدند و تیم با مشکلی بزرگ کمبود بازیکن مواجه شد.
حضور یحیی گل محمدی به عنوان سرمربی جدید تیم و استفاده وی از بازیکنان جوان و جویای نام در رقابت های فصل جاری، نوید بخش تولد تراکتوری تازه نفس در فوتبال ایران بود که این اتفاق به دلیل بروز مشکلات مالی ناشی از فصول گذشته و همچنین برخی حواشی ناخواسته و بعضا هماهنگ شده، تیم را دچار مشکل کرد و تراکتورسازی تحت هدایت گل محمدی در 20 هفته با 21 امتیاز و قرارگرفتن در رده یازدهم، دست به تغییر کادر فنی زد و ارطغرل ساغلام جایگزین گل محمدی در تراکتورسازی شد.
موضوعی که در این میان نباید از آن غافل شد، تصمیمات اشتباه مدیریتی در باشگاه تراکتورسازی در فصول گذشته است، مدیریت باشگاه به رغم کسب نتایج مطلوب و جایگاه خوب تیم در جدول رده بندی فصول قبل، به بهانه کسب عنوان قهرمانی دست به تغییر کادر فنی زده و از حفظ بسیاری از بازیکنان تاثیرگذار در تیم عاجز ماندند و همین امر و نبود ثبات در کادر فنی و عدم تقویت مناسب تیم، زمینه افت تراکتورسازی را هموارتر کرد.
مدیریت آجرلو در تراکتورسازی همانند سایر مدیران این باشگاه همراه با محاسن و معایبی بود اما نباید فراموش کنیم که آجرلو حداقل مانع بزرگ محرومیت نقل و انتقال را از مقابل تیم برداشت و بسیاری از پرونده های بازشده علیه تیم در فیفا را مختومه کرد و همه اینها مستلزم صرف وقت و هزینه برای مدیریت باشگاه بود.
آجرلو در واقع میراث دار مدیرانی بود که برای کسب شهرت و استفاده از نام تراکتورسازی برای تصدی پست های بهتر و بالاتر بود و چه بسیارند مدیران غیرورزشی که با استفاده از محبوبیت باشگاه های ورزشی، به بهای از بین رفتن باشگاه ها به جاهای بالاتر رسیده اند.
مشکل دیگری که تراکتورسازی همواره با آن روبروست و در این فصل از رقابت ها نمایان تر شد، امتیاز این تیم در استفاده از بازیکنان سرباز است، امتیازی که همواره دلیل و بهانه ای برای اعتراض سایر باشگاه ها و سرمربیان بود، بازیکنان سربازی که سربار تراکتورسازی بودند و بیشتر طول فصل را در محرومیت، مصدومیت و یا کیفیت پایین بازی سپری کردند و نمونه این گونه بازیکنان در فصل جاری رقابت ها به وفور در تراکتورسازی دیده شد.
استفاده از بازیکنان جوان و جویای نام در کنار بازیکنان باتجربه، جایگزین بهتر و مناسب تری به جای سربازبازیکنانی است که به اجبار به تراکتورسازی می آیند و دلشان همچنان با تیم قبلی است.
بازیکنان فوتبالیست نما که تراکتورسازی به دلیل محرومیت مجبور به حفظ آنها در تیم شد مشکل دیگر تیم در فصل جاری بود، بازیکنانی که در برخی از بازی ها حتی در اندازه بازیکنان لیگ آماتوری نبودند و با اشتباهات خود، شکست تراکتورسازی را نظاره گر شدند.
این بازیکنان که از فوتبال حرفه ای فاصله زیادی داشته و اغلب یک هفته محروم و یک هفته مصدوم بودند و هیچ عرق و تعصبی به تیم و پیراهنشان نداشتند و تا نیمه های شب در رستوران ها و کافه ها به سر می بردند دل هواداران تراکتورسازی را شکستند و این تیم را در وضعیتی غیرقابل قبول قرار دادند.
نظارت بر رفتار بازیکنان و کنترل آنها، از وظایف اصلی باشگاه است که متاسفانه این مهم در باشگاه تراکتورسازی زیاد مورد توجه نبود و خستگی های خوش گذرانی ها در شب قبل از مسابقه، خود را در زمین مسابقه نشان می داد و موقعیت ها یکی پس از دیگری از دست می رفت که نام آن را 'بدشانسی' می گذاشتیم.
حواشی رختکن تیم، تعطیلی تمرینات به بهانه پرداخت نشدن دستمزد از سوی بازیکنان و برخی مسائل پشت پرده همه و همه دست به دست هم دادند تا این تیم پرطرفدار فوتبال کشور در سیر نزولی قرار گیرد و هواداری را که برای حمایت از این تیم مشکلات زیادی را متحمل شده و می شود را از خود مایوس کند.
تراکتورسازی بهتر است با حفظ کادر فنی فعلی و البته بستن قرارداد مشروط با آنها، تسویه حساب با بازیکنان بی انگیزه، جذب بازیکنان موثر و کاربلد، بازگرداندن بازیکنان متعصب و تاثیرگذار به تیم، استفاده بهینه از سهمیه بازیکنان خارجی، برنامه ریزی برای هواداران و ایجاد امکانات رفاهی برای حضور آنها در تمرینات و مسابقات، استفاده از ظرفیت های رسانه ها، تقویت تیم های پایه، برپایی اردوهای مرتب و منظم و انجام دیدارهای تدارکاتی با تیم های مطرح دنیا و کشورهای همسایه، شفاف سازی مسائل مالی از قبیل درآمدها و مخارج و ثبات مدیریتی خود را برای رقابت های فصل آتی لیگ برتر آماده کند.
3077/6183
کپی شد
