علی‌اصغر وطن‌پرست که اکثر مردم او را "صدای ماندگار رادیو تبریز" می‌نامند، از سن ۱۷ سالگی فعالیت خود را در رادیو شروع کرده، وی در ۲۳ بهمن ماه سال ۱۳۲۴ در محله لیلآباد (۱۷ شهریور) تبریز در یک خانواده متوسط و سنتی چشم به جهان گشوده است.
پدرش یک کارمند ساده و مادرش خانه‌داربود، وطن پرست چهارمین فرزند خانواده بوده و دو خواهر و سه برادر دارد؛ او در محله لیلآباد ایام کودکی خود را سپری کرده و به گفته‌ی خودش، کوچه پس کوچه‌های لیلآباد، عرصه نمایشها و بازی‌های دوران کودکی وی بود.
وطن‌پرست فعالیت خود را در رادیو از سال 1342 آغاز کرده و تاکنون در قریب به سه هزار نمایش رادیویی به ایفای نقش پرداخته است، پیر و جوان در آذربایجان‌شرقی صدای او را می‌شناسند و برنامه‌هایش را دنبال می‌کنند.
فرزندنش "میلاد وطن‌پرست" نیز قدم در طریق پدر گذارده و در رادیو و تلوزیون به فعالیت می‌پردازد. این پدر و پسر در کنار یکدیگر به مدت ۷۰ شب یک برنامه‌ی پرمخاطب تلوزیونی را در شبکه سهند اجرا کرده‌‌اند.
این پیشکسوت رادیو در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی ضمن تبریک به مناسبت فرارسیدن سال نو، گفت: برای همه مردم سال خوب و دلچسبی را آرزو دارم؛ زمانی که سال نو از راه می‌رسد همواره این فکر را می‌کنم که صرفا با تغییر یک عدد تحولی در زندگی و جامعه ایجاد نمی‌شود، بلکه باید قلب‌ها، افکار و دیدگاه‌هایمان را با توجه به تجریبات سال گذشته به شکل مثبت تغییر دهیم تا سال خوبی را سپری کنیم.
وطن‌پرست در خصوص علاقه‌ی خود از دوران کودکی به رادیو گفت: دوران کودکی من در محله‌ی لیلآباد تبریز گذشت، در آن زمان کوچه پس کوچه‌های لیلآباد صحنه‌ی بازی‌ها و نمایش‌های دوران کودکی‌ام بود و از همان شش سالگی در عالم تخیل ماجراهای که از فیلم‌های پخش شده در سینما را می‌شنیدم، با همبازی‌هایم در کوچه پس کوچه‌ها اجرا می‌کردم.
وی افزود: تنها رسانه‌ی آن زمان نیز "رادیو" بود و پدرم سالی یکماه در ماه رمضان رادیو را از دایی‌مان امانت می‌گرفت تا از اوقات اذان باخبر شویم؛ ماه رمضان برای ما ماه سعادت بود و با رادیو نیز جذابیت خاصی پیدا می‌کرد، از این‌رو از همان سن شش سالگی با رادیو آشنا شده و علاقه وافر خود به آن را احساس کردم تا اینکه سال‌ها گذشت و ۱۷ ساله شدم.
وی خاطرنشان کرد: در ۱۷ سالگی مرحوم استاد محمود قبه‌زرین (پیشکسوت و هنرمند برجسته تئاتر، سینما و رادیو و تلویزیون کشور) نیز در محله ما ساکن بود و او هر روز که از مقابل کوچه‌مان رد می‌شد، با نگاهی متحیرانه به او نگریسته و او را انسانی ماورای زمینی تصور می‌کردم اما هرگز جرات نمی‌کردم پیشقدم شده و با وی همکلام شوم و علاقه‌ام را نسبت به رادیو بازگو کنم.
این پیشکسوت رادیو تشریح کرد: در آن زمان برحسب شور و حال جوانی، کلاه خاصی را بر سر می‌گذاشتم و زمانی که مرحوم استاد قبه‌زرین از کوچه رد می‌شدند، به نشانه‌ی احترام کلاه را از سر برداشته و سلام می‌دادم تا بتوانم به وی نزدیک‌تر شده و حرف دلم را بازگو کنم؛ تا اینکه روزی پرده از اسرار دل برداشته و با وی از علاقه خود به رادیو گفتم، استاد قبه زرین نیز با نهایت خوشرویی و گشاده دلی درخواست مرا قبول کرده و مرا به رادیو معرفی کرد.
وی بیان کرد: اینگونه بود که از صدای من تست گرفته شد و در نهایت شش ماه بعد اعلام کردند که صدای من مورد تایید واقع شده است؛ بعد از تایید شدن صدایم اولین نقشی که قرار بود در آن به ایفای نقش بپردازم صرفا یک دیالوگ چند کلمه‌ای "ای وای یاواش، یاواش، قیچیمی(پایم) سندردون!" در یک نمایش بود که با حضور تماشاگران ضبط می‌شد و بنا بود که در انتهای نمایش این دیالوگ توسط من اجرا شود.
وی گفت: لحظه‌ی اجرای نمایش فرارسیده بود و من به حدی استرس داشتم که صدای قلبم نیز به همراه نمایش ضبط شده بود! و دیالوگ چند کلمه‌ای را که به مدت شش ماه حدود پنج هزار بار در خانه تمرین کرده و روی کاغذ نوشته بودم را به اشتباه "ای وای یاواش، یاواش، قیچیمی(قیچی) سندردون" خواندم!
وی متذکر شد: در این حین اسماعیل مزدوری که استاد من در رادیو بود، در کنارم حاضر شد و گفت: تو به درد این کار نمی‌خوری! از فردا سرکار نیا! اما فردای همان روز یک ساعت زودتر به سرکار رفته و منتظر بودم! در این حین استاد مزدوری و استاد قبه‌زرین متوجه حضور من شدند و استاد قبه‌زرین در پاسخ به استاد مزدوری گفت: این موضوع شدت علاقه این جوان به رادیو را نشان می‌دهد و این جوان به درد این کار می‌خورد.
وطن‌پرست ادامه داد: اینگونه بود که کار خود را از واحد نمایش در رادیو شروع کرده و در قریب به سه هزار نمایش رادیویی ایفای نقش کردم که شامل هزار و ۲۰۰ نمایش بلند و بقیه نیز قطعات کوتاه طنز رادیویی بود؛ بنده در نوشتن هم تا حد توان به فعالیت پرداختم.
وی گفت: بعد از مدتی کار در واحد نمایش، به بخش مجری‌گری نیز منتقل شده و برنامه‌های رادیویی "کارگران، دهقان، خانواده، و..." را اجرا کردم؛ همچنین در تلوزیون نیز فعالیت کرده و برنامه‌هایی را اجرا کرده‌ام.
وی با بیان اینکه رادیو دستگاهی بسیار غنی است، افزود: باتوجه به اینکه عرصه‌ی رسالت رادیو در فرهنگ‌سازی است، از این‌رو بنده اکنون نیز خود را در رادیو یک نوآموز نوپا می‌دانم که همواره به یادگرفتن و کسب تجربه نیاز دارم.
این پیشکسوت رادیو با بیان اینکه اکنون در خدمت رادیو هستم اما فعلا فعالیت بنده محدود است، گفت: مسئله‌ای که همواره بدان افتخار کرده و همواره در زندگی مایه‌ی دلگرمی‌ام بوده این است که بنده از رادیو هیچ اندوخته‌ای از نظر مادی جمع نکردم! با کمترین درآمد(در حدی که رفت و آمد کنم) و صرفا از روی عشق و علاقه در رادیو به فعالیت پرداختم.
وی با اشاره به ظرفیت‌ها و استعدادهای نسل جوان، افزود: نسل‌های بعد از من نیز در کنار من به فعالیت پرداخته و با من همراه و همدل هستند و یک ارتباط درونی ما بین‌مان برقرار است.
وطن‌پرست در مورد فعالیت خود در تلوزیون نیز متذکر شد: در سال ۴۳ نیز زمانی که تلوزیون دولتی وارد ایران نشده بود در تهران در کنار کارگردانان بنامی چون علی میری، علی محزون و شادروان صادق بهرامی هفت الی هشت مورد کار تلوزیونی کردم و طبق سابقه‌ای که در رادیو داشتم، حضور در تلوزیون برای من سخت نبود، از این‌رو در تلوزیون نیز به فعالیت پرداختم.
وی با اشاره به اینکه در برنامه‌های مختلف تلوزیونی فعالیت داشته‌ام، بیان کرد: در شبکه سهند به مدت سه سال ویژه برنامه "نوروز بایرامی" را اجرا کرده و سپس با فرزندم "میلاد وطن‌پرست" به مدت ۷۰ شب برنامه تلوزیونی در شبکه سهند اجرا کردیم؛ سپس در برنامه "کندیمیز" نیز فعالیت کردم.
وی تشریح کرد: لطف مخاطب‌ها همواره شامل حال من بوده و تنها اندوخته من از رادیو محبت و توجه مردم است می‌باشد و خوشحالم اگر توانسته باشم حتی یک درصد از رضایت خاطر مخاطبان را جلب کنم.
وطن‌پرست افزود: شروع فعالیتم در رادیو در 28 مهر 1342 برای من آغاز بسیار خوشایندی بود و اساتید بزرگی چون استاد شهریار و استاد ابوالحسن اقبال آذر" همواره در رادیو حضور می‌یافتند، امروز هم اگر نفسی می‌کشم به عشق مردم و حمایت مردم است و امیدورام همچنان تا آخرین لحظه زندگی بتوانم به این مردم غیرتمند خدمت کنم.
وی در خصوص وضعیت رادیو تبریز نسبت به رادیوی استان های دیگر خاطرنشان کرد: اخیراً شنیده‌ام که رتبه رادیو استان در بین رادیوی دیگر استان‌ها ارتقا یافته و این موضوع نیز به خاطر تحولاتی که در برنامه‌ها داشته است؛ اکنون رادیو تبریز در کشور به رده شایسته‌ای رسیده و از اکثریت استان ها جلو زده است.
وی در پایان افزود: رادیو تبریز برای سال نو نیز برنامه‌های بسیار ویژه و خاصی تدارک دیده و تصور می‌کنم که رادیو تبریز بیش از پیش در این عرصه موفق‌تر شود.
انتهای پیام
کپی شد
