تراکتورسازی تبریز باشگاهی است که در چند فصل گذشته همواره هافبک های میانی خوبی را در اختیار داشته است،از آندرانیک تیموریان گرفته تا مهدی کیانی کاپیتان این تیم.سروش رفیعی،کرارجاسم محمد،بختیاررحمانی و رودریگو توزی هافبک های ستاره ای بودند که در این باشگاه تبریزی توپ زده و درخشیده اند.
اما بعد از اینکه تراکتورسازان از جذب بازیکن محروم شدند و نتوانستند در پستی که همواره از نقاط قوت این تیم بود، بازیکن جذب کنند اوضاع کاملا برعکس شد تا این پست حساس به یکی از دغدغه های یحیی گلمحمدی بدل شود.
در حال حاضر پرشورها چند هافبک میانی دارند که دراینجا به بررسی سبک بازی آنها می پردازیم.
مهدی کیانی
قطعا مرد شماره یک خط میانی تراکتورسازی در چند فصل اخیر کاپیتان متعصب این باشگاه می باشد.مهدی کیانی بازیکنی است که در خط میانی یک جنگجو بحساب میاید.کیانی در یارگیری و توپ گیری شدیدا سخت گیر می باشد و این بازیکن در بازیگردانی هم می تواند کمک حال تیم خود باشد و سرمربیانی که در تراکتورسازی بوده اند همواره در کنار مهدی کیانی از هافبک های خلاق و بازیساز استفاده کرده اند تا کیانی بیشتر بفکر کارهای تدافعی باشد ولی در این فصل یحیی گلمحمدی وظایف کاپیتان تیمش را سنگین تر از قبل کرده است و کیانی علاوه بر کارهای تدافعی به کارهای بازیسازی نیز می پردازد.
محمد نوری
بازیکن پابه سن گذاشته ای که دیگر به او نمیتوان گفت که هافبک جلو رو و بازیگردان.زیرا با بالارفتن سن محمد نوری از سرعتش کاسته شده و نوری بیش از پیش محتاط شده است و بیشتر به بازیکنی بدل گشته که توپ ها را از مدافعان تیم می گیرد و بدون ریسک به دیگر بازیکنان تیم پاس می دهد.نوری خیلی کم نسبت به دوران اوج خود در محوطه جریمه حریفان دیده می شود. تقریبا به بازیکن کم آزاری برای حریفان تلقی می شود ولی تجربه محمد نوری می تواند در ادامه کار برای تراکتورسازی مفید باشد.
سینا عشوری
عشوری نیز بمانند مهدی کیانی می باشد و تقریبا یک هافبک با سختگیری در امور دفاعی و تقریبا ناتوان در امور تهاجمی که یک امتیاز منفی برای وی می باشد.عشوری بعد از اینکه دچار مصدومیت شد، بعد از گزراندن دوران نقاهت به مستطیل سبز بازگشت ولی تا به این لحظه نتوانسته است همان بازیکن سابق باشد و حتی در امور تدافعی نیز در بازی های گذشته از خود ضعف نشان داده است تا در نبود کیانی پر کردن جای خالیش با عشوری هم مرتفع نشود.
علی طاهران
بازیکن بومی و محصول آکادمی خود باشگاه تراکتورسازی که توانسته است جای ثابتی در ترکیب ثابت تیم برای خود دست و پا کند.این بازیکن نیز بمانند دیگر هافبک های تراکتورسازی،یک هافبک تدافعی صرف می باشد و در امور تدافعی در سطح خوبی قراردارد ولی طاهران جوان در امور تهاجمی و کارهایی مانند دریبل زدن و یا کارهای ترکیبی چندان مهارتی ندارد و اگر به این صورت و تک بعدی پیشرفت کند نمی توان آینده خوبی برای بازی در لیگ های معتبر اروپایی برای وی متصور شد.
فاخر تهامی
متفاوت ترین هافبک میانی سرخ های تبریزی که برخلاف سه هافبک قبلی در امور تهاجمی بسیار بهتر از بقیه هافبک های تراکتورسازان است.تهامی بازیکنی است که قدرت دریبلینگ بالایی دارد او همچنین با استفاده از سرعت خود می تواند در مواقعی که تیم در حالت ضد حمله می باشد مسافت های طولانی توپ را حمل کند.در بازی های اخیر تراکتورسازی این هافبک خوش تکنیک هرموقع صاحب توپ بوده است تراکتورسازی بر روی دروازه حریفان خطر ایجاد کرده است ولی کم تجربگی تهامی تا به اینجای فصل اجازه نداده است تا بازی های وی بیش از این به چشم بیاید.
با این اوصاف اگر قرار باشد در خط میانی تراکتورسازی سه بازیکن از بازیکنان یاد شده به بازی گرفته شوند بهتر است از بین کیانی،عشوری و طاهران فقط یکی به بازی گرفته شود در غیر اینصورت تراکتورسازان با مشکل بازیگردانی در میانه میدان مواجه خواهد شد.چون کیانی،عشوری و طاهران بازیکنانی هستند که سبک بازی آنها شباهت خیلی زیادی بهم دیگر دارد و بازی کردن آنها در کنار هم می تواند تیم گلمحمدی را با مشکلاتی در امور هجومی و حفظ توپ مواجه کند.
بنابراین بهترین ترکیبی که با توجه به بازیکنان فعلی و در دسترس، گلمحمدی از انها استفاده کند و این تیم هم در امور دفاعی و امور تهاجمی با مشکل مواجه نشود می توان از ترکیب کیانی،نوری و تهامی استفاده کرد ولی با توجه به اینکه نوری از روزهای اوج خود فاصله زیادی گرفته است بهتر است تراکتورسازان به فکر یک هافبک بازیساز باشند تا در ادامه فصل با مشکلی در خط هافبک مواجه نشوند.
البته تهامی جوان هم تا به اینجای فصل نتوانسته است خلا هافبک بازیساز را پر کند تا نیاز پرشورها به یک هافبک_مهاجم هنوز احساس شود.
در پایان می توان گفت:با اینکه اولویت اول مسولان تراکتورسازی جذب یک دروازه بان شش دانگ می باشد ولی جذب نکردن هافبک های خلاق در نیم فصل دوم به این تیم می تواند همان اندازه تراکتورسازان را متضرر بکند که نبود یک دروازه بان شش دانگ و آماده این تیم را تا به اینجای فصل متضرر کرده است.
3038/518
انتهای پیام اما بعد از اینکه تراکتورسازان از جذب بازیکن محروم شدند و نتوانستند در پستی که همواره از نقاط قوت این تیم بود، بازیکن جذب کنند اوضاع کاملا برعکس شد تا این پست حساس به یکی از دغدغه های یحیی گلمحمدی بدل شود.
در حال حاضر پرشورها چند هافبک میانی دارند که دراینجا به بررسی سبک بازی آنها می پردازیم.
مهدی کیانی
قطعا مرد شماره یک خط میانی تراکتورسازی در چند فصل اخیر کاپیتان متعصب این باشگاه می باشد.مهدی کیانی بازیکنی است که در خط میانی یک جنگجو بحساب میاید.کیانی در یارگیری و توپ گیری شدیدا سخت گیر می باشد و این بازیکن در بازیگردانی هم می تواند کمک حال تیم خود باشد و سرمربیانی که در تراکتورسازی بوده اند همواره در کنار مهدی کیانی از هافبک های خلاق و بازیساز استفاده کرده اند تا کیانی بیشتر بفکر کارهای تدافعی باشد ولی در این فصل یحیی گلمحمدی وظایف کاپیتان تیمش را سنگین تر از قبل کرده است و کیانی علاوه بر کارهای تدافعی به کارهای بازیسازی نیز می پردازد.
محمد نوری
بازیکن پابه سن گذاشته ای که دیگر به او نمیتوان گفت که هافبک جلو رو و بازیگردان.زیرا با بالارفتن سن محمد نوری از سرعتش کاسته شده و نوری بیش از پیش محتاط شده است و بیشتر به بازیکنی بدل گشته که توپ ها را از مدافعان تیم می گیرد و بدون ریسک به دیگر بازیکنان تیم پاس می دهد.نوری خیلی کم نسبت به دوران اوج خود در محوطه جریمه حریفان دیده می شود. تقریبا به بازیکن کم آزاری برای حریفان تلقی می شود ولی تجربه محمد نوری می تواند در ادامه کار برای تراکتورسازی مفید باشد.
سینا عشوری
عشوری نیز بمانند مهدی کیانی می باشد و تقریبا یک هافبک با سختگیری در امور دفاعی و تقریبا ناتوان در امور تهاجمی که یک امتیاز منفی برای وی می باشد.عشوری بعد از اینکه دچار مصدومیت شد، بعد از گزراندن دوران نقاهت به مستطیل سبز بازگشت ولی تا به این لحظه نتوانسته است همان بازیکن سابق باشد و حتی در امور تدافعی نیز در بازی های گذشته از خود ضعف نشان داده است تا در نبود کیانی پر کردن جای خالیش با عشوری هم مرتفع نشود.
علی طاهران
بازیکن بومی و محصول آکادمی خود باشگاه تراکتورسازی که توانسته است جای ثابتی در ترکیب ثابت تیم برای خود دست و پا کند.این بازیکن نیز بمانند دیگر هافبک های تراکتورسازی،یک هافبک تدافعی صرف می باشد و در امور تدافعی در سطح خوبی قراردارد ولی طاهران جوان در امور تهاجمی و کارهایی مانند دریبل زدن و یا کارهای ترکیبی چندان مهارتی ندارد و اگر به این صورت و تک بعدی پیشرفت کند نمی توان آینده خوبی برای بازی در لیگ های معتبر اروپایی برای وی متصور شد.
فاخر تهامی
متفاوت ترین هافبک میانی سرخ های تبریزی که برخلاف سه هافبک قبلی در امور تهاجمی بسیار بهتر از بقیه هافبک های تراکتورسازان است.تهامی بازیکنی است که قدرت دریبلینگ بالایی دارد او همچنین با استفاده از سرعت خود می تواند در مواقعی که تیم در حالت ضد حمله می باشد مسافت های طولانی توپ را حمل کند.در بازی های اخیر تراکتورسازی این هافبک خوش تکنیک هرموقع صاحب توپ بوده است تراکتورسازی بر روی دروازه حریفان خطر ایجاد کرده است ولی کم تجربگی تهامی تا به اینجای فصل اجازه نداده است تا بازی های وی بیش از این به چشم بیاید.
با این اوصاف اگر قرار باشد در خط میانی تراکتورسازی سه بازیکن از بازیکنان یاد شده به بازی گرفته شوند بهتر است از بین کیانی،عشوری و طاهران فقط یکی به بازی گرفته شود در غیر اینصورت تراکتورسازان با مشکل بازیگردانی در میانه میدان مواجه خواهد شد.چون کیانی،عشوری و طاهران بازیکنانی هستند که سبک بازی آنها شباهت خیلی زیادی بهم دیگر دارد و بازی کردن آنها در کنار هم می تواند تیم گلمحمدی را با مشکلاتی در امور هجومی و حفظ توپ مواجه کند.
بنابراین بهترین ترکیبی که با توجه به بازیکنان فعلی و در دسترس، گلمحمدی از انها استفاده کند و این تیم هم در امور دفاعی و امور تهاجمی با مشکل مواجه نشود می توان از ترکیب کیانی،نوری و تهامی استفاده کرد ولی با توجه به اینکه نوری از روزهای اوج خود فاصله زیادی گرفته است بهتر است تراکتورسازان به فکر یک هافبک بازیساز باشند تا در ادامه فصل با مشکلی در خط هافبک مواجه نشوند.
البته تهامی جوان هم تا به اینجای فصل نتوانسته است خلا هافبک بازیساز را پر کند تا نیاز پرشورها به یک هافبک_مهاجم هنوز احساس شود.
در پایان می توان گفت:با اینکه اولویت اول مسولان تراکتورسازی جذب یک دروازه بان شش دانگ می باشد ولی جذب نکردن هافبک های خلاق در نیم فصل دوم به این تیم می تواند همان اندازه تراکتورسازان را متضرر بکند که نبود یک دروازه بان شش دانگ و آماده این تیم را تا به اینجای فصل متضرر کرده است.
3038/518
کپی شد
