به گزارش ایرنا، مرتضی آبدار روز دوشنبه در جمع خبرنگاران اظهار کرد: این کاوش ها به سرپرستی دکتر رحیم ولایتی، با استناد به بررسی های باستان شناختی شهرستان بستان آباد، شناسایی و مستندنگاری شهر تاریخی اوجان در راستای برنامه پژوهشی تعیین عرصه و حریم شهر تاریخی اوجان آغاز و عملیات در حال انجام است.
وی افزود: شهر اوجان یکی از شهرهای آذربایجان در دوره سلجوقیان و ایلخانان مغول بود که در حیات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن دوران نقش بسیار مهمی ایفا کرده است، به طوری که غازان خان، پادشاه مغول در دوره ایلخانی، در این شهر ساخت و سازهایی انجام داده و آن را 'دارالاسلام' نامیده است.
آبدار خاط نشان کرد: در این فصل، هیئت باستان شناسی به منظور آزاد سازی بخشی از معماری شهر تاریخی اوجان اقدام به کاوش نموده اند که تا به حال قسمتی از برج باروی قلعه شهر تاریخی اوجان بستان آباد کشف شده است.
وی افزود: هدف اصلی در این کاوش آسیب شناسی آثار تاریخی شهر اوجان و نیز مطالعه و تبیین قابلیت های گردشگری در این منطقه و یافته های حاصل از کاوش در این فصل است.
منطقه تاریخی 'اوجان' در جنوب شهر بستان آباد در شرق روستای حاجی آقا در ساحل شرقی رودخانه اوجان و در مرکز چمن اوجان واقع شده بود که در پی حوادثی از جمله زلزله و جنگ های مختلف در حال حاضر از این شهر مهم آثار اندکی بر جای مانده است.
اوجان در زمان ایلخانان پایتخت ییلاقی سلاطین و امیران مغول بود، به طوری که در فصولی از سال سلاطین، خاتون ها و شاهزادگان مغولی در این شهر استقرار می یافتند و چمن زار های اطراف شهر محل اتراق، مشق سپاهیان و نیز چراگاه احشام دولتی بود و 'اوجان'، شهری کاملا سلطنتی و اشراف نشین بود.
باستان‌شناسان در تلاش هستند تا داده‌های جدید حاصل از پژوهش میدانی و بررسی‌های باستان‌شناختی در منطقه را با منابع مکتوب دوره ایلخانی مورد سنجش قرار داده و یک گام دیگر برای معرفی این شهر بزرگ اسلامی بردارند.
با توجه به بررسی‌های میدانی و پیمایشی که در دو سال اخیر در شهرستان بستان آباد انجام شده و بر اساس توصیف منابع تاریخی از شهر اوجان، باید آن را در حوالی شهر بستان آباد فعلی جستجو کرد.
سَلجوقیان (سَلاجقه، آل‌سلجوق)، دودمانی ایرانی و ترک‌تبار مسلمان بودند که در سده‌های پنجم تا ششم هجری قمری، بر بخش‌های پهناوری از آسیای غربی و آسیای صغیر نظیر ایران، روم، افغان، شام، ارمن، گستره‌های عرب و ترک و دیگر نقاط وسیع فرمان می‌راندند. مؤسس این سلسله طغرل بیک نام داشت که خود از نوادگان سلجوق بود و با شکست سلطان مسعود غزنوی، در نیشابور برتخت نشست.
در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی این قلمرو به اوج اقتدار رسید. این محدوده از شرق تا ماوراءالنهر و از غرب تا دریای مدیترانه امتداد یافت. واپسین شاه این سلسله از سلجوقیان عراق عجم و طغرل بن ارسلان نام دارد.
سلجوقیان زبان فارسی را زبان رسمی و درباری قرار دادند و وزیران این دوره به‌ویژه عمیدالملک کندری و خواجه نظام‌الملک توسی خدمات مهمی به این زبان و عمران و آبادانی شهرها و گسترش فنون و دانش‌ها نمودند.
ایلخانان یا ایلخانیان نیز نام سلسله‌ای مغولی است که از سال 654 تا 750 هجری قمری در ایران حکومت می‌کردند و فرزندان چنگیزخان مغول بودند.
شهرستان بستان آباد که گفته می شود شهر تاریخی 'اوجان' در آن قرار دارد، در 60 کیلومتری شرق تبریز واقع شده است.
خبرنگار: نعمت مرادپور**انتشاردهنده: عزیزی راد
6132/518
انتهای پیام وی افزود: شهر اوجان یکی از شهرهای آذربایجان در دوره سلجوقیان و ایلخانان مغول بود که در حیات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن دوران نقش بسیار مهمی ایفا کرده است، به طوری که غازان خان، پادشاه مغول در دوره ایلخانی، در این شهر ساخت و سازهایی انجام داده و آن را 'دارالاسلام' نامیده است.
آبدار خاط نشان کرد: در این فصل، هیئت باستان شناسی به منظور آزاد سازی بخشی از معماری شهر تاریخی اوجان اقدام به کاوش نموده اند که تا به حال قسمتی از برج باروی قلعه شهر تاریخی اوجان بستان آباد کشف شده است.
وی افزود: هدف اصلی در این کاوش آسیب شناسی آثار تاریخی شهر اوجان و نیز مطالعه و تبیین قابلیت های گردشگری در این منطقه و یافته های حاصل از کاوش در این فصل است.
منطقه تاریخی 'اوجان' در جنوب شهر بستان آباد در شرق روستای حاجی آقا در ساحل شرقی رودخانه اوجان و در مرکز چمن اوجان واقع شده بود که در پی حوادثی از جمله زلزله و جنگ های مختلف در حال حاضر از این شهر مهم آثار اندکی بر جای مانده است.
اوجان در زمان ایلخانان پایتخت ییلاقی سلاطین و امیران مغول بود، به طوری که در فصولی از سال سلاطین، خاتون ها و شاهزادگان مغولی در این شهر استقرار می یافتند و چمن زار های اطراف شهر محل اتراق، مشق سپاهیان و نیز چراگاه احشام دولتی بود و 'اوجان'، شهری کاملا سلطنتی و اشراف نشین بود.
باستان‌شناسان در تلاش هستند تا داده‌های جدید حاصل از پژوهش میدانی و بررسی‌های باستان‌شناختی در منطقه را با منابع مکتوب دوره ایلخانی مورد سنجش قرار داده و یک گام دیگر برای معرفی این شهر بزرگ اسلامی بردارند.
با توجه به بررسی‌های میدانی و پیمایشی که در دو سال اخیر در شهرستان بستان آباد انجام شده و بر اساس توصیف منابع تاریخی از شهر اوجان، باید آن را در حوالی شهر بستان آباد فعلی جستجو کرد.
سَلجوقیان (سَلاجقه، آل‌سلجوق)، دودمانی ایرانی و ترک‌تبار مسلمان بودند که در سده‌های پنجم تا ششم هجری قمری، بر بخش‌های پهناوری از آسیای غربی و آسیای صغیر نظیر ایران، روم، افغان، شام، ارمن، گستره‌های عرب و ترک و دیگر نقاط وسیع فرمان می‌راندند. مؤسس این سلسله طغرل بیک نام داشت که خود از نوادگان سلجوق بود و با شکست سلطان مسعود غزنوی، در نیشابور برتخت نشست.
در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی این قلمرو به اوج اقتدار رسید. این محدوده از شرق تا ماوراءالنهر و از غرب تا دریای مدیترانه امتداد یافت. واپسین شاه این سلسله از سلجوقیان عراق عجم و طغرل بن ارسلان نام دارد.
سلجوقیان زبان فارسی را زبان رسمی و درباری قرار دادند و وزیران این دوره به‌ویژه عمیدالملک کندری و خواجه نظام‌الملک توسی خدمات مهمی به این زبان و عمران و آبادانی شهرها و گسترش فنون و دانش‌ها نمودند.
ایلخانان یا ایلخانیان نیز نام سلسله‌ای مغولی است که از سال 654 تا 750 هجری قمری در ایران حکومت می‌کردند و فرزندان چنگیزخان مغول بودند.
شهرستان بستان آباد که گفته می شود شهر تاریخی 'اوجان' در آن قرار دارد، در 60 کیلومتری شرق تبریز واقع شده است.
خبرنگار: نعمت مرادپور**انتشاردهنده: عزیزی راد
6132/518
کپی شد
