مهدی زمانفر: واقعا کم کسی می دانست موضوع تبریز ۲۰۱۸ چیست؛ حتی عده ای تصور می کردند تبریز ۲۰۱۸ تنها یک طرح جالب فرهنگی است.
زمانی که مردم حتی جزئیات آن را نمی دانستند دولت مردان ما روی این که هر شهروند یک میزبان مناسب باشد برنامه ریزی می کردند.
اما آیا این فرهنگ میان اصناف و کسبه ای که با گردشگران و تبریز ۲۰۱۸ بیش از همه در ارتباط هستند جا افتاده است؟
به نظر می رسد، بهتر بود به جای تبریز ۲۰۱۸ طرح تبریز ۲۰۳۰ اجرا می کردیم تا لااقل خیال دولتمردان ما راحت تر می شد.
شاید در طی این چند سال که تبریز ۲۰۱۸ مطرح شد بیشترین اجحاف و ظلم در حق این شهر صورت گرفته است.
فارغ از مسئولیتها و وظایف اصناف و کسبه، آیا هیچ یک از کارکنان دولت و بخش خصوصی نیز گامی در این راستا برداشته اند؟؟
به نظر می آید امیدهای دولت در طی این چند سال نسبت به همکاری همه ی سازمان ها و ارگان های موجود از بین رفته است.
می توان گفت یا دولتی ها دست تنها مانده اند و کمکی برای پیشبرد اهداف آن ها وجود ندارد و یا مردم نمی توانند برای تبریز ۲۰۱۸ آمادگی داشته باشند.
اما مشکل تنها مردم و بخش خصوصی نیست، ابهام اصلی اینجاست که آیا زیرساخت های پایتخت گردشگری جهان اسلام توسط دولت فراهم شده است؟
تبریز ۲۰۱۸ تا دیروز طرح تبلیغاتی و تنها بهانه ای برای پیروزی در انتخابات بود، آیا دولت پس از این برای این طرح آستین بالا خواهد زد؟
48
