به گزارش ایرنا، مدیرعامل پتروشیمی تبریز روز پنجشنبه در آیین افتتاح طرح زیست محیطی به روش اکسیداسیون حرارتی در این مجتمعع برای نخستین بار در کشور گفت: واحد تولید «ای.بی.اس» مجتمع، ظرفیت تولید سالانه 30 هزار پلیمر «ای.بی.اس» را دارد.
علی درفشی افزود: طرح زیست محیطی اکسیداسیون به روش حرارتی با هدف تامین بهداشت و سلامت کارکنان و جامعه پیرامونی پتروشیمی تبریز از سال 1392 کلید خورد و امروز به بهره برداری رسید.
وی اظهار داشت: در روش اکسیداسیون حرارتی با قابلیت بازیابی انرژی، گازهای فرآیندی اکسید شده و پس از سوختن کامل به دی اکسید کربن و آب تبدیل می‌شوند؛ برای ایجاد دمای اولیه مورد نیاز اکسیداسیون، انرژی لازم از طریق احتراق گاز طبیعی تامین می‌شود و انرژی حاصل از اکسیداسیون گازهای فرآیندی به حدی است که واکنش با انرژی آزاد شده ادامه می‌یابد.
وی تشریح کرد: این سیستم شامل چندین محفظه احتراق است که در داخل آنها سرامیک‌های خاص متخلخل لانه زنبوری به منظور جذب حداکثری انرژی نصب شده‌اند؛ این محفظه‌ها مجهز به 2 دستگاه مشعل پیش گرمکن سرامیک‌ها هستند؛ پس از رسیدن دمای سرامیک‌ها به 850 درجه سانتیگراد، با ورود ترکیبات آلی فرار به محفظه‌های احتراق، مشعل‌ها از سرویس خارج شده و عملیات اکسیداسیون ترکیبات آلی فرار در تماس با سرامیک‌های داغ و در دمای 850 درجه سانتیگراد ادامه می‌یابد.
مدیرعامل مجتمع پتروشیمی تبریز گفت: با اجرای این پروژه بخش عمده‌ای از گازهای آلاینده موجود در واحد تولید «ای.بی.اس» از طریق یک شبکه کانال کشی به کمک سیستم دمنده جمع‌آوری و به یک کوره مخصوص ارسال و در دمای 800 تا 1000 درجه سانتیگراد به صورت صحیح و اصولی امحاء می‌شود.
وی اضافه کرد: این سیستم دفع آلاینده که با همکاری یک شرکت ایتالیایی قرار بود در مدت ۱۲ ماه اجرا شود، در مدت ۱۰ ماه انجام شده است؛ بخش نصب و اجرای این سیستم و ساخت دودکش مربوطه و همچنین طراحی و اجرای لوله‌کشی واحد «ای.بی.اس» در قالب قردادهای جداگانه به شرکت های ایرانی واجدالشرایط واگذار و اجرا شد.
درفشی با بیان اینکه پتروشیمی تبریز براساس استانداردهای بین‌المللی زیست محیطی طراحی شده و در حفاظت از محیط زیست پیشرو است، تشریح کرد: آلایندگی پتروشیمی تبریز به صفر رسیده و بین صنایع پتروشیمی کشور به عنوان صنعت سبز شناخته می‌شود.
مدیرعامل پتروشیمی تبریز گفت: ۳۵ کشور دنیا از محصولات پتروشیمی تبریز استفاده می‌کنند و مشتریان ثابت قدم و پایدار وجود دارد، به طوری که ۸۰ درصد از طیف مشتریان اروپایی پایدار بوده و همواره محصولات ما را خریداری می‌کنند.
وی با بیان اینکه ظرفیت تولید پتروشیمی تبریز ۸۸۰ هزار تن در سال است که از این رقم ۴۴۰ هزار تن به خارج و داخل کشور تزریق می‌شود، افزود: سهم صادرات مجتمع تا ۶۰ درصد افزایش یافته است.
درفشی گفت: طبق برنامه‌ریزی های انجام شده در پنج سال آینده ظرفیت تولید پتروشیمی تبریز به یک میلیون ۵۰۰ هزار تن خواهد رسید که برای تحقق آن توسعه واحدهای بزرگ و کوچک در برنامه قرار دارد.
وی یادآوری کرد: اردیبهشت سال آینده پتروشیمی تبریز به خط ۲ هزار کیلومتر اتیلن غرب متصل خواهد شد که پایه اولیه ۵۰ درصد توسعه از طریق همین خط رقم خورده است؛ همچنین 2 هزار و 500 نفر نیروی انسانی به طور مستقیم در طیف‌های مختلف پتروشیمی کار می‌کنند.
مجتمع پتروشیمی تبریز در زمینی به وسعت ۳۹۱ هکتار در جنوب غربی تبریز و در جوار غربی پالایشگاه این شهر واقع شده‌است.
اجرای طرح ساخت مجتمع پتروشیمی تبریز در قانون بودجه سال ۱۳۶۶ کل کشور تصویب و کلیات طرح در بهمن ماه ۱۳۶۷ به تائید هیئت مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران رسید؛ فعالیت‌های طراحی و مهندسی در نیمه دوم سال ۱۳۶۸ و عملیات نصب در سال ۱۳۷۱ آغاز شد.
خوراک مجتمع ، نفتای سبک و سنگین و گاز مایع است که بخش عمده آن از پالایشگاه تبریز تأمین می‌شود؛
واحد الفین به عنوان واحد مادر فرایند تولید در دی ماه ۱۳۷۵ راه اندازی شد و پس از آن واحدهای پلی اتیلن و پلی استایرن در سال ۱۳۷۷ در مدار تولید قرار گرفت.
518
انتهای پیام علی درفشی افزود: طرح زیست محیطی اکسیداسیون به روش حرارتی با هدف تامین بهداشت و سلامت کارکنان و جامعه پیرامونی پتروشیمی تبریز از سال 1392 کلید خورد و امروز به بهره برداری رسید.
وی اظهار داشت: در روش اکسیداسیون حرارتی با قابلیت بازیابی انرژی، گازهای فرآیندی اکسید شده و پس از سوختن کامل به دی اکسید کربن و آب تبدیل می‌شوند؛ برای ایجاد دمای اولیه مورد نیاز اکسیداسیون، انرژی لازم از طریق احتراق گاز طبیعی تامین می‌شود و انرژی حاصل از اکسیداسیون گازهای فرآیندی به حدی است که واکنش با انرژی آزاد شده ادامه می‌یابد.
وی تشریح کرد: این سیستم شامل چندین محفظه احتراق است که در داخل آنها سرامیک‌های خاص متخلخل لانه زنبوری به منظور جذب حداکثری انرژی نصب شده‌اند؛ این محفظه‌ها مجهز به 2 دستگاه مشعل پیش گرمکن سرامیک‌ها هستند؛ پس از رسیدن دمای سرامیک‌ها به 850 درجه سانتیگراد، با ورود ترکیبات آلی فرار به محفظه‌های احتراق، مشعل‌ها از سرویس خارج شده و عملیات اکسیداسیون ترکیبات آلی فرار در تماس با سرامیک‌های داغ و در دمای 850 درجه سانتیگراد ادامه می‌یابد.
مدیرعامل مجتمع پتروشیمی تبریز گفت: با اجرای این پروژه بخش عمده‌ای از گازهای آلاینده موجود در واحد تولید «ای.بی.اس» از طریق یک شبکه کانال کشی به کمک سیستم دمنده جمع‌آوری و به یک کوره مخصوص ارسال و در دمای 800 تا 1000 درجه سانتیگراد به صورت صحیح و اصولی امحاء می‌شود.
وی اضافه کرد: این سیستم دفع آلاینده که با همکاری یک شرکت ایتالیایی قرار بود در مدت ۱۲ ماه اجرا شود، در مدت ۱۰ ماه انجام شده است؛ بخش نصب و اجرای این سیستم و ساخت دودکش مربوطه و همچنین طراحی و اجرای لوله‌کشی واحد «ای.بی.اس» در قالب قردادهای جداگانه به شرکت های ایرانی واجدالشرایط واگذار و اجرا شد.
درفشی با بیان اینکه پتروشیمی تبریز براساس استانداردهای بین‌المللی زیست محیطی طراحی شده و در حفاظت از محیط زیست پیشرو است، تشریح کرد: آلایندگی پتروشیمی تبریز به صفر رسیده و بین صنایع پتروشیمی کشور به عنوان صنعت سبز شناخته می‌شود.
مدیرعامل پتروشیمی تبریز گفت: ۳۵ کشور دنیا از محصولات پتروشیمی تبریز استفاده می‌کنند و مشتریان ثابت قدم و پایدار وجود دارد، به طوری که ۸۰ درصد از طیف مشتریان اروپایی پایدار بوده و همواره محصولات ما را خریداری می‌کنند.
وی با بیان اینکه ظرفیت تولید پتروشیمی تبریز ۸۸۰ هزار تن در سال است که از این رقم ۴۴۰ هزار تن به خارج و داخل کشور تزریق می‌شود، افزود: سهم صادرات مجتمع تا ۶۰ درصد افزایش یافته است.
درفشی گفت: طبق برنامه‌ریزی های انجام شده در پنج سال آینده ظرفیت تولید پتروشیمی تبریز به یک میلیون ۵۰۰ هزار تن خواهد رسید که برای تحقق آن توسعه واحدهای بزرگ و کوچک در برنامه قرار دارد.
وی یادآوری کرد: اردیبهشت سال آینده پتروشیمی تبریز به خط ۲ هزار کیلومتر اتیلن غرب متصل خواهد شد که پایه اولیه ۵۰ درصد توسعه از طریق همین خط رقم خورده است؛ همچنین 2 هزار و 500 نفر نیروی انسانی به طور مستقیم در طیف‌های مختلف پتروشیمی کار می‌کنند.
مجتمع پتروشیمی تبریز در زمینی به وسعت ۳۹۱ هکتار در جنوب غربی تبریز و در جوار غربی پالایشگاه این شهر واقع شده‌است.
اجرای طرح ساخت مجتمع پتروشیمی تبریز در قانون بودجه سال ۱۳۶۶ کل کشور تصویب و کلیات طرح در بهمن ماه ۱۳۶۷ به تائید هیئت مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران رسید؛ فعالیت‌های طراحی و مهندسی در نیمه دوم سال ۱۳۶۸ و عملیات نصب در سال ۱۳۷۱ آغاز شد.
خوراک مجتمع ، نفتای سبک و سنگین و گاز مایع است که بخش عمده آن از پالایشگاه تبریز تأمین می‌شود؛
واحد الفین به عنوان واحد مادر فرایند تولید در دی ماه ۱۳۷۵ راه اندازی شد و پس از آن واحدهای پلی اتیلن و پلی استایرن در سال ۱۳۷۷ در مدار تولید قرار گرفت.
518
کپی شد
