اولین مجموعه آزمایشگاهی آزمایش سه محوری بتن در ایران توسط پژوهشگران دانشکده عمران دانشگاه تبریز طراحی و ساخته شد.
به گزارش ایلنا، کامبیز کوهستانی رئیس دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز با اشاره به اینکه از چند سال گذشته یکی از موضوعات مهمی که در آموزش‌عالی کشور و بخصوص دانشگاه تبریز پیگیری می‌شود کاربردی‌سازی پایان‌نامه‌ها و رساله‌های تحصیلات تکمیلی است، گفت: براساس مطالعات قبلی پژوهشگران دانشکده روی بتن های الیافی جدید با الیاف بازیافتی از تایر و با علم به اینکه در اغلب عناصر و سازه‌های طراحی و ساخته شده با بتن مسلح و تحلیل‌های عددی، بتن تحت تنش چند محوری(دو محوری یا سه محوری) قرار می‌گیرد، برنامه مطالعات گستردهتری تدوین شد.
رئیس دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز، افزود: در این راستا و برای اولین بار در ایران تیمی متشکل از غلامرضا باغبان گل پسند و ابراهیم اشرفی دانشجویان دکتری مهندسی سازه، به راهنمایی مسعود فرزام و مشاوره سیامک سلیمانی عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز، موفق به طراحی و ساخت دستگاه آزمایش فشار سه محوری بتن گردیدند.
کامبیز کوهستانی، با تاکید بر اینکه کلیه مراحل طراحی و ساخت دستگاه و انجام آزمایشات توسط تیم تحقیقاتی مذکور انجام شده، اضافه کرد: مجموعه ساخته شده شامل سه جک سرو هیدرولیک دینامیکی است که قابلیت اعمال بارهای فشاری و کششی بر اساس پروتکل تعریفی و همچنین قابلیت اندازه‌گیری تغییر شکل‌های نمونه تحت نیروهای وارده با دقت 5 میکرون را دارد. این دستگاه علاوه بر انجام آزمایشات دو محوری، قادر به انجام آزمایشات سه محوری واقعی (True Triaxial Test) است.
کوهستانی با اشاره به اینکه این مجموعه به صورت مدار بسته و دیجیتال کنترل شده و تمامی اطلاعات سامانه شامل تغییر شکل نمونه و نیروی وارده به آن ذخیره می‌شود، تصریح کرد: با توجه به پیچیدگی آزمایش‌های بتن تحت تنش سه محوری واقعی، این نوع آزمایش تنها در دانشگاه‌های معدودی از دنیا انجام گرفته است.
وی یادآور شد: پیشتر مطالعاتی روی "بتن‌های الیافی جدید با الیاف بازیافتی از تایر" توسط مسعود فرزام، عضو هیات علمی و اشکان مختارزاده دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه دانشگاه تبریز انجام گرفته که منجر به ثبت اختراع تحت عنوان " بتن های الیافی مسلح شده با کابل‌های درشت و الیاف ریز فلزی بازیافتی بدست آمده از تایر" به شماره ۹۰۴۱۴ و طبقه بندی بین المللی E04C و به مالکیت دانشگاه تبریز شده بود.
