من به عنوان یک وکیل حقوق بشر کاملاً مطمئن هستم که می گویم آنچه در غزه و فراتر از آن رخ می دهد نسل کشی است.
کرِیگ مخبر ، مدیر دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در نیویورک که در آخر هفته به دلیل واکنش این سازمان به جنگ غزه از سمت خود کناره گیری کرد، از سازمان ملل خواسته است که همان استانداردهایی را که در ارزیابی نقض حقوق بشر در کشورهای دیگر در سراسر جهان انجام می دهد، درباره اسرائیل هم اعمال کند.
به گزارش جماران، الجزیره در گزارشی در این باره می نویسد: مخبر که مدیر دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در نیویورک بود، در نامه استعفای خود در 28 اکتبر نوشت که اقدامات نظامی اسرائیل در غزه نسل کشی است و با اشاره به نسل کشی های قبلی در بوسنی، رواندا و میانمار سازمان ملل را به شکست مجدد در اقدام متهم کرد.
مخبر، وکیل بین المللی حقوق بشر، از سال 1992 در سازمان ملل متحد بوده و پیش از این به عنوان مشاور حقوق بشر در افغانستان و سرزمین های اشغالی فلسطین کار کرده است.
پس از حمله غافلگیرانه حماس به اسرائیل که منجر به کشته شدن حداقل 1400 نفر و اسارت بیش از 200 نفر شد، از 7 اکتبر تاکنون حداقل 8805 فلسطینی در حملات اسرائیل به غزه کشته ( شهید) شده اند.
گابریل الیزوندو، خبرنگار الجزیره در سازمان ملل با مخبر در نیویورک به گفت و گو نشست.
چرا به این نتیجه رسیدید که وضعیت غزه یک نسل کشی است؟
معمولاً سخت‌ترین بخش اثبات نسل‌کشی، اثبات عمدی بودن آن است، زیرا باید قصدی برای نابودی کامل یا جزئی یک گروه خاص وجود داشته باشد. در این مورد، قصد رهبران اسرائیل علناً - توسط نخست وزیر، توسط رئیس جمهور، توسط وزرای ارشد کابینه، توسط رهبران نظامی - به صراحت بیان شده است که به راحتی می توان آن را مطرح کرد. همه این اظهارات در ملاعام صورت گرفته است.
مهم است که ما شروع به استفاده از زبانی کنیم که قانون تعیین می کند، همانطور که می دانید، در مدت اخیر، همه سازمان های بین المللی حقوق بشر، سازمان های حقوق بشر اسرائیل، سازمان های حقوق بشر فلسطینی، مکانیسم های حقوق بشر سازمان ملل و سایر مکانیسم های حقوقی مستقل همه و همه اذعان دارند که وضعیت جاری میان اسرائیل و فلسطین یک جنایت آپارتاید است. سازمان ملل باید به رسیدگی به این تخلفات خاص ( از سوی اسرائیل) عادت کند، همانطور که ما در موقعیت های مشابه دیگر همین کار را می کنیم.
وقتی از دبیرکل و دفترش درباره نسل کشی پرسیدیم، او از این اصطلاح استفاده نخواهد کرد. او می‌گوید که یک دبیرکل قبلی گفته بود که دادگاه‌ها باید تصمیم بگیرند. آیا فکر می‌کنید که دبیرکل باید در مورد آنچه در غزه می‌بینیم، از اصطلاح «نسل‌کشی» استفاده کند؟
اگر ادعا کنیم که جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت را شاهد هستیم دلیلی برای سانسور یا حذف این عبارت وجود ندارد بخصوص در جایی که مدارک و شاهدان بسیار قوی در باره احتمال ارتکاب نسل کشی وجود دارد، و من فکر می کنم شما از این به بعد این اصطلاح را بیشتر و بیشتر در ارتباط با آنچه در غزه شاهد آن هستیم می شنوید.
اما موسسات مربوطه ، باید مراحل لازم را قبل از آن که بتوانند آن را اعلام کنند، طی کنند. از امروز، من یک شهروند مستقل هستم و مسئولیتی در سازمان ملل ندارم. من به عنوان یک وکیل حقوق بشر کاملاً مطمئن هستم که می گویم آنچه در غزه و فراتر از آن رخ می دهد نسل کشی است.
جو بایدن ، رئیس جمهور آمریکا اخیراً گفته است که پس از پایان این درگیری، باید به راه حل دو کشوری بازگردیم. شما در نامه خود نوشته اید که راه حل دو کشوری به یک شوخی آشکار در راهروهای سازمان ملل که ما الان در آن نشسته ایم، تبدیل شده است. آیا واقعاً این یک شوخی آشکار در راهروهای سازمان ملل است؟
بله، و خیلی وقت است که اگر از کسی در مقام رسمی در مورد این دو کشور بپرسید، آن عبارت را بارها و بارها به عنوان موضع رسمی سازمان ملل تکرار خواهند کرد. در واقع، این موضع رسمی ایالات متحده است. اما هیچ کدام از کسانی که این شرایط را چه از بعد سیاسی و چه از جنبه حقوق بشری دنبال می کند، دیگر راه حل دو دولتی را امکان پذیر نمی داند. چیزی برای یک کشور فلسطینی باقی نمانده است که پایدار یا عادلانه باشد یا از هر نظر ممکن باشد، و همه این را می دانند.
ثانیاً، این راه حل هرگز به مشکل حقوق اساسی بشر فلسطینی ها نمی پردازد. برای مثال، آنها را به عنوان شهروندان درجه دوم بدون حقوق کامل انسانی در داخل سرزمین فعلی اسرائیل رها می کند.
و بنابراین وقتی مردم عادی درباره این موضوع صحبت می کنند بیش از قبل درباره راه حل هایی پیرامون یک دولت بحث می کنند. این به معنای شروع دفاع از اصل برابری حقوق بشر به جای این شعارهای سیاسی قدیمی است، یعنی دولتی که در آن حقوق مساوی برای مسیحیان، مسلمانان و یهودیان بر اساس حقوق بشر و استانداردهای مشخص بین المللی داشته باشیم. حاکمیت قانون، این همان چیزی است که ما در هر شرایط دیگری در سراسر جهان به آن می گوییم. سوال این است که چرا سازمان ملل متحد در اسرائیل و فلسطین این کار را نمی کند؟
