جی پلاس/به مناسبت سالروز ولادت؛
ملا علی علیاری که بود؟/چرا وی را از اکابر قرن چهاردهم به حساب می آورند؟/کدام بزرگان افتخار شاگردی اش را داشتند؟/وی در کدام علوم متبحر بود؟
ملا علی علیاری از اکابر اوایل قرن چهاردهم در پنجم رمضان المبارک ۱۲۳۶ قمری در قریه سردرود به دنیا آمد. بعدها وارد حوزه علمیه تبریز شد. او در علوم مختلف از جمله فقه، اصول، حدیث، رجال، ریاضی، ادبیات و... متبحر بود.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی حاج ملا علی علیاری، حکیم، ریاضی دان، فقیه، اصولی و... اوایل قرن چهاردهم اختصاص دارد.
حاج ملا على بن عبدالله علیارى(1236-1327ق)، نخستین شخصیت معروف علمى خاندان علیارى است که صاحب «ریحانة الادب»، ایشان را از اکابر علماى طراز اول اوایل قرن چهاردهم هجرى و فقیه، اصولى، محدث، رجالى، طبیب، نجومى، ریاضىدان، حکیم، متکلم، ادیب، شاعر و در یک جمله، جامع معقول و منقول و فروع و اصول مى خواند.
اطلاعات فردی
نام علیاری تبریزی، علی بن عبدالله
نامهای دیگر آیت الله علیاری تبریزی
علیاری، علی بن عبدالله
غروی علی یاری، علی
قراچهداغی، علی بن عبدالله
رحلت 1327 ق
برخی آثار: ایضاح الغوامض فی تقسیم الفرائض، بهجه الآمال فی شرح زبده المقال، شرح قصیده حسن بن راشد
در همین رابطه بخوانید:
میرزا حبیب الله مجتهد خراسانی که بود؟/چرا وی قصد مهاجرت به مدینه را داشت؟/ویژگی های شعر او کدام است؟
سید محمدعلی روضاتی که بود؟/ارتباط وی با کدام مراجع نزدیک بود؟/تخصص ایشان در کدام علوم زبانزد است؟
زندگینامه حاج ملا علی علیاری
حاج ملا على بن عبدالله علیارى(1236-1327ق)، نخستین شخصیت معروف علمى خاندان علیارى است که صاحب «ریحانة الادب»، ایشان را از اکابر علماى طراز اول اوایل قرن چهاردهم هجرى و فقیه، اصولى، محدث، رجالى، طبیب، نجومى، ریاضىدان، حکیم، متکلم، ادیب، شاعر و در یک جمله، جامع معقول و منقول و فروع و اصول مى خواند.
ولادت
حاج ملا على علیارى در پنجم رمضان 1236ق در قریه «سردرود» (دو فرسخی تبریز) متولد شد و همانجا نشو و نما یافت و بعدها در زادگاه و املاک نیاکانش قریه «علیار» اقامت گزید.
تحصیل
پس از گذراندن دوران تحصیل ابتدایى و مکتبخانهای، وارد حوزه علمیه تبریز شد و به فراگیرى ادبیات، منطق، فقه، اصول، قرآن، حدیث و سائر علوم مرسوم پرداخت.
اساتید
وی از محضر آیات عظام شیخ مرتضى انصارى، میرزاى شیرازى، میرزا محمدحسن شیرازى، حاج سید حسین کوهکمرى، شیخ رازى آل یاسین و شیخ مهدى فتونى موفق به اخذ اجازه اجتهاد شد و پساز آن به شهر تبریز مراجعت کرد و به تألیف و تدریس مشغول شد. وى علاوه بر درس هاى معمول حوزه، ریاضیات و «قانون» ابنسینا را نیز تدریس مى کرد.
مراجعت به تبریز
علامه علیارى پس از آنکه به مرتبه اجتهاد رسید و اجازه نامههای کتبى از فقها و اساتیدش گرفت، در حدود سال 1287ق، به آذربایجان برگشت و تا آخر عمر در تبریز اقامت گزید و به تدریس، تحقیق، تألیف و حل و فصل امور شرعى مردم مشغول شد.
شاگردان
حاج ملا علی علیاری تبریزی با تدریس علوم و تهذیب نفوس، به تربیت طالبان علم و معنویت همت گماشت و شاگردان بسیارى را تقدیم تاریخ تشیع کرد. مشهورترین شاگردان وى عبارت بودند از:
آیت الله میرزا حسن مجتهد تبریزى(متوفاى 1337ق): از فقهاى بزرگ عصر مشروطه در تبریز و از مشایخ روایى آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشى نجفى بود.
شیخ محمدحسن سردرودى: داراى تألیفاتى بود، از جمله کتابى در موضوع زندگى حضرت علیاکبر (علیهالسلام) و رساله ای خطى در موضوع زندگى استادش محقق علیارى که در سال 1333ق تألیف کرده است.
میرزا جعفر تبریزى نوجه دهى.
میرزا حسن علیارى (فرزند خود محقق علیارى).
میرزا جعفر تبریزى: فقیه، ادیب و مفسّر قرآن. وى برادر کوچک حاج رضا صرّاف تبریزى شاعر اهلبیت(علیهم السلام) و غزلسرای بزرگ آذربایجان بود.
سید شمسالدین حسینى مرعشى: پدر مرحوم آیت الله العظمی سید شهابالدین مرعشى نجفى(ره) مرجع تقلید معاصر.
سید محمد مولانا تبریزى: از فقها و مجتهدان بزرگ قرن چهاردهم هجرى.
میرزا فرجالله عباچى زاده تبریزى: از علما و خطباى معروف تبریز در دوره مشروطیت و بعد از آن.
وفات
حاج ملا على علیارى در روز پنجشنبه چهارم رجب 1327ق در تبریز وفات یافت. پیکرش به نجف اشرف منتقل و در «وادیالسلام» به خاک سپرده شد.
آثار
منتهى الآمال فى تتمیم زبدة المقال، منظومه ای در علم رجال و تکمیل کتاب منظوم رجالى «زُبدةُ المقال» سید حسین بروجردى(1238-1284ق) است.
بهجة الآمال فى شرح زُبدة المقال، بزرگترین و مشهورترین کتاب نویسنده این اثر در علم رجال است.
ایضاح الغوامض فى تقسیم الفرایض، در فقه.
تعلیقه بر «ریاض الأحکام»، در فقه.
تعلیقه بر «الروضة البهیّة»: در فقه.
دلائل الأحکام فی شرح الشرائع: در فقه.
هدایة الطالبین لعمل المقلدین، (رساله عملیه توضیح المسائل).
نهج الإعلان فیما یثبت به دخول رمضان، در تعیین و تشخیص روز اول ماه مبارک رمضان.
مشکوة الوصول الى علم الأصول.
مناهج الأحکام فى اصول الفقه، در شرح معالم الاصول.
حاشیه بر قوانین میرزاى قمى، در اصول.
حاشیه بر معالم الأصول.
شرح زُبدة الأصول.
شرح الإشارات و التنبیهات ابنسینا: فلسفى، عرفانى.
تعلیقه بر «أسفار» صدرالمتألهین شیرازى.
تعلیقه بر شوارق الإلهام.
تقویم تامّ در سیصد و شصت و شش ورق، در نجوم.
شرح صحیفه اسطرلاب: نجوم و ستارهشناسی.
تعلیقه بر «تشریح فلک الافلاک»، در نجوم و ستاره شناسی.
منهاج الملّة فى تعیین الوقت و القبله، در نجوم و جغرافیا.
شرح چغمینى: نجوم و ستاره شناسی.
الوافیه فى شرح لغز الکافیه، تألیف شیخ بهایی.
المطرّز فى شرح اقسام اللُغَز، ادبى و فصاحت و بلاغت.
ریاض المقاصد: در شرح قصیده شیخ حسن بن راشد در مدح حضرت صاحبالزمان(عج)، ادبى، کلامى، تاریخى، حدیثى. این کتاب را در جوانى و قبل از مهاجرت به نجف اشرف در تبریز نوشته است.
شرح المطوّل، ادبى، معانى، بیان و بدیع.
تعلیقه بر «الرعایة فى علم الدرایه» شهید ثانى، در علم درایه و حدیث.
شرح دعاى سمات، در موضوع حدیثى، اخلاقى، عرفانى.
تعلیقه بر قانون ابنسینا.
شرح انوار ملکوت، در شرح یاقوت نوبختى.
رسالة فى الجفر، در موضوع علوم غریبه.
رسالة فى الرّمل، در موضوع علوم غریبه.
شرح قصیده تائیه «مدارس آیات» دعبل خزاعى[۱].
پانویس
۱. قلیزاده علیار، مصطفی، پایگاه اینترنتی فرهیختگان تمدن شیعی
منبع
قلیزاده، مصطفی، پایگاه اینرنتی فرهیختگان تمدن شیعی، 26 بهمن 1399.
دیدگاه تان را بنویسید