نشانه های رایج کمبود ویتامین B۱۲ ؟ + علامت مصرف زیاد B۱۲ چیست؟

جی پلاس به نقل از مجله سلامتی: ویتامین B۱۲ نقش مهمی در عملکردهای مختلف بدن از جمله تشکیل گلبول های قرمز خون، سلامت عصبی و سنتز DNA ایفا می کند.  از آنجایی که بدن نمی تواند ویتامین B۱۲ را به تنهایی تولید کند، باید از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها تامین شود.

نادیده گرفتن علائم کمبود ویتامین B۱۲ می تواند به مرور زمان منجر به مشکلات جدی سلامتی شود.  در اینجا برخی از علائم کمبود ویتامین B۱۲ وجود دارد:

خستگی غیر قابل توضیح

خستگی و ضعف مداوم از علائم اولیه کمبود ویتامین B۱۲ هستند، زیرا این ویتامین برای تولید انرژی در بدن ضروری است. خستگی نشانه‌ای است که می‌توان آن را به عوامل مختلفی نسبت داد و اغلب در نتیجه سبک زندگی پرمشغله، استرس یا کمبود خواب توسط افراد نادیده گرفته می‌شود.

  علائم عصبی

ویتامین B۱۲ برای حفظ سلامت سلول های عصبی ضروری است. این کمبود می تواند منجر به علائم عصبی مانند بی حسی، سوزن سوزن شدن و مشکل در راه رفتن شود. علائم عصبی ممکن است به تدریج ایجاد شود و با سایر بیماری ها اشتباه گرفته شود و منجر به تاخیر در تشخیص و درمان شود.

مشکل در تمرکز

کمبود ویتامین B۱۲ می تواند بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارد و منجر به از دست دادن حافظه، مشکل در تمرکز و تغییرات خلقی شود. تغییرات شناختی ممکن است به پیری یا استرس نسبت داده شود و افراد ممکن است بلافاصله آنها را با کمبودهای تغذیه ای مرتبط نکنند.

از دست دادن اشتها و مشکلات گوارشی

کمبود ویتامین B۱۲ می تواند باعث مشکلات گوارشی مانند اسهال، یبوست و کاهش اشتها شود. علائم گوارشی شایع هستند و می توانند به عوامل مختلفی مرتبط باشند و تشخیص آنها به عنوان نشانه های کمبود ویتامین B۱۲ را دشوار می کند.

پوست رنگ پریده

کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ می تواند منجر به رنگ پریدگی یا زردی پوست شود. تغییرات در رنگ پوست ممکن است به دلیل عوامل دیگری باشد و افراد ممکن است آنها را به عنوان شاخص کمبود تغذیه تشخیص ندهند.

مشکل در راه رفتن

کمبود ویتامین B۱۲ می تواند بر هماهنگی و تعادل تأثیر بگذارد و منجر به مشکل در راه رفتن و افزایش خطر افتادن شود. مشکلات راه رفتن ممکن است با افزایش سن یا سایر شرایط عصبی مرتبط باشد و توجه را از کمبود احتمالی ویتامین B۱۲ منحرف کند.

علت کمبود ویتامین B۱۲ چیست؟

افرادی که از یک رژیم گیاهخواری سخت پیروی می کنند ممکن است ویتامین B۱۲ کافی را از منابع غذایی خود دریافت نکنند، زیرا گزینه های گیاهخواری محدود است.

شرایطی که بر معده و روده تأثیر می گذارد، مانند گاستریت آتروفیک، بیماری سلیاک، بیماری کرون و کم خونی خطرناک، می توانند در جذب ویتامین B۱۲ اختلال ایجاد کنند. با افزایش سن، تولید اسید معده و عوامل داخلی ممکن است کاهش یابد و بر جذب ویتامین B۱۲ تأثیر بگذارد.

برخی از داروها مانند مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs)، مسدود کننده های H۲ و متفورمین می توانند جذب B۱۲ را کاهش دهند. جراحی های مربوط به معده یا روده، از جمله جراحی های کاهش وزن، می توانند جذب ویتامین B۱۲ را محدود کنند.

وب سایت تایمز آو ایندیا، در این باره می نویسد: این عفونت باکتریایی در معده می تواند بر پوشش معده تأثیر بگذارد و جذب ویتامین B12 را کاهش دهد.

 

  منابع ویتامین B۱۲

یک رژیم غذایی متعادل شامل منابع ویتامین B۱۲ مانند گوشت، ماهی، محصولات لبنی و تخم مرغ است.

مکمل های ویتامین B12 در اشکال مختلف از جمله قرص های خوراکی، قرص های زیر زبانی و تزریقی موجود هستند. برای تعیین دوز و فرم مکمل مناسب با یک متخصص مشورت کنید.

عوارض کمبود ویتامین B۱۲

کمبود ویتامین B۱۲ ممکن است به علائم روانی مانند افسردگی، اضطراب، نوسانات خلقی و حتی روان پریشی کمک کند. آسیب به اعصاب محیطی که به عنوان نوروپاتی محیطی شناخته می شود، می تواند ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ باشد. این می تواند منجر به علائمی مانند سوزن سوزن شدن، بی حسی و درد در اندام ها شود. کمبود شدید می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و منجر به نوروپاتی بینایی شود. این ممکن است منجر به مشکلات بینایی و حتی از دست دادن بینایی در صورت عدم درمان فوری شود.

کمبود ویتامین B۱۲ در زنان باردار ممکن است منجر به مشکلاتی در رشد جنین شود و خطر نقص لوله عصبی را افزایش دهد. در مردان، کمبود می تواند منجر به ناباروری و تعداد کم اسپرم شود.

 

یک فرد به چه میزان ویتامین B۱۲ نیاز دارد؟

مصرف روزانه توصیه شده ویتامین B۱۲ برای بزرگسالان حدود ۲.۴ میکروگرم است. با این حال، افراد مبتلا به شرایط خاص، مانند کم خونی خطرناک یا اختلالات گوارشی، ممکن است به دوزهای بالاتر یا مکمل نیاز داشته باشند. منابع غذایی B۱۲ شامل گوشت، ماهی، محصولات لبنی و غذاهای غنی شده است.

 

وقتی ویتامین B۱۲ بیشتری مصرف می کنید چه اتفاقی می افتد؟

مصرف بیش از حد ویتامین B۱۲ به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، زیرا بدن معمولا مقادیر اضافی آن را دفع می کند. با این حال، دوزهای بسیار بالای مکمل ها ممکن است منجر به عوارض جانبی مانند حالت تهوع، اسهال یا واکنش های پوستی شود.

در موارد نادر، می تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد یا به شرایطی مانند هیپرویتامینوز کمک کند. افرادی که مشکلات سلامتی خاصی دارند، مانند مشکلات کلیوی، باید احتیاط کنند.

لازم است قبل از مصرف مکمل های با دوز بالا با یک متخصص  مشورت کنید تا مطمئن شوید که آنها برای نیازهای سلامت فردی شما مناسب هستند، زیرا سمیت B۱۲ از منابع غذایی بسیار نادر است.

مشاهده خبر در جماران