زندگی نامه احمد مسجد جامعی

متولد:
1335-06-01
سوابق کاری:

سرپرست واحد مطالعات و تحقیقات علمی، فرهنگی علامه طباطبایی وزارت آموزش و پرورش در سال 1359

 كارشناس مسؤول سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی در سال 1360 كارشناس مسؤول دفتر امور اجتماعی وزارت كشور در سال 1362

دبیر شورای اجتماعی وزارت كشور در سال 1363 مسئول كمیته جوانان ستاد شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1364

مدیر كل طرح و برنامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1368

عضو نخستین هیأت منصفه مطبوعات در سال 1370

معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1370

عضو هیأت مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی كشور طی سه دوره در سال 1373

معاون پژوهشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1374

رئیس شورای فرهنگ عمومی در سال 1374

مشاور رئیس‏جمهور در امور جوانان در سال 1376

عضو شورای عالی معماری و شهرسازی کشور (از سال 79 تا 84)

قائم مقام وزیر و معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (دولت هفتم)

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (دولتهای هفتم و هشتم)

رئیس هیأت مدیره مؤسسه گفتگوی فرهنگها و تمدنها رئیس هیأت مدیره بنیاد باران عضو هیأت مؤسس و رئیس هیأت امنای دبیرخانه كتاب سال ولایت از سال 1378

عضو هیأت مؤسس و رییس هیأت امنای كنگره دین پژوهان از سال 1378

رئیس هیأت مؤسس و هیأت امنا خانه کتاب ایران از سال 1376

رئیس هیأت امنای موزه ملی قرآن كریم (از سال 1384 تا 1388)

رئیس كمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران (از سال 1386 تا 1389)

رئیس ستاد هماهنگی شورایاری‏های شورای اسلامی شهر تهران (از سال 1386 تا 1392)

نماینده دوره سوم، چهارم و پنم مردم  تهران در شورای اسلامی شهر تهران

 
خلاصه مطلب:

احمد مسجد جامعی در سال 1335، در تهران و در قسمت بازار مسجد جامع متولد شد و دوران نوجوانی و كودكی را در آن محله سپری كرد. او فرزند آیت‏الله مصطفی مسجد جامعی، از علمای به نام تهران است. مسجد جامعی تحصیلات خود را در رشته جغرافیای انسانی در دانشگاه تهران ادامه داد و بعد از اخذ مدرک کارشناسی، موفق به کسب مدرک کارشناسی ارشد در رشته برنامه ريزی شهری از این دانشگاه شد. او کار اجرایی خود را از آموزش و پرورش به عنوان کارشناس كتب درسی در حوزه تاریخ، جغرافیا، دینی و اجتماعی شروع کرد. بعد از آن دبیر شورای اجتماعی وزارت كشور شد كه خود آن را در سال 1368 طراحی كرده بود. وی معاون فرهنگی عطاءالله مهاجرانی در دولت اصلاحات بود که بعد از استعفای او بر مسند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تکیه زد. مسجد جامعی در انتخابات چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا که در 24 خرداد ماه سال 92 برگزار شد؛ برای بار دوم، به عنوان نماینده مردم تهران در این شورا برگزیده شد. همچنین در اردیبهشت ماه سال 96 نیز به پنجمین دوره شورای شهر راه یافت.

 وی بنیانگذار بسیاری از فعالیت‌های فرهنگی همچون نمایشگاه بین‌المللی کتاب، نمایشگاه بین‌المللی قرآن و خانه کتاب  بوده است.

  

 

مقالات

  • یادداشت/

    احمد مسجد جامعی در یادداشتی به مناسبت درگذشت کامران فانی نوشت: در آخرین دیداری که با ایشان در بیمارستان سینا پس از انتقال از خانه سالمندان کرج به آنجا داشتم در همان حالت نیمه‌هوشیاری باز هم از کتاب و کتابخانه گفت. نمی‌دانم کتابخانه ارزشمند ایشان چه تعداد کتاب، نوشته، سند و نوار را در بر می‌گیرد، اما کلمه پنجاه‌هزار را بیان می‌کرد؛ آرزویی که پیوسته آن را در قالب برپایی کتابخانه‌ای پرشمار و ارزشمند دنبال می‌کرد. برایم جالب بود در حالتی که خیلی چیزها را به یاد نمی‌آورد، اشخاص را با فعالیت مرتبط با کتاب به یاد می‌آورد. خاطراتشان با آقای بجنوردی (رئیس مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی) بیشتر به دوره‌ای بازگشت داشت که با هم در کتابخانه ملی همکاری داشتند.

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    ظاهرا برنامه‌ای نانوشته در دست است که هرچند نمی‌توان ایران اندیشه و ایران فرهنگی را در جهان امروز نادیده گرفت، می‌توان از محوری جز ایران سیاسی به آن رو کرد. در واقع جلودار این فرهنگ کشورهایی شده‌اند که در میراث مادی، معنوی و تمدنی با ما اشتراک دارند و در نگه‌داشت میراث تاریخی و فرهنگی خود می‌کوشند و پسندیده رفتار می‌کنند. در سوی دیگر، متأسفانه رفتار و گفتار برخی از مدیران کشور ما خلاف این مشی است و گویی از میراث کهن ایران هراس دارند؛ از این‌روست که ایران در ثبت بسیاری از مواریث جهانی فرهنگ و تاریخ خود تعلل کرده و در واقع نقش او در این گستره سترگ تاریخی به حاشیه رانده شده است.

  • احمد مسجدجامعی گفت: آقای ابتهاج برایم تعریف کرد که در دوران حبس، بازجویی داشته و شرایط بسیار بدی را از سر گذرانده است. سپس شروع به گریه کرد و من گمان کردم این گریه متأثر از شعر «ارغوان» و یادآوری آن روزهاست. وقتی آرام‌تر شد، پرسیدم ماجرا چه بود؟ ایشان نام بازجوی خود را به زبان آورد و از من خواست تا کاری برایش انجام دهم. ابتهاج گفت: «یکبار با هم به بهشت‌زهرا برویم؛ می‌خواهم برایش گل ببرم.» با تعجب پرسیدم «چرا؟» پاسخ داد: «چون او به خاطر ایران شهید شد.»

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    این تنها آقای فرشچیان نبود که شاهنامه را به تصویر درآورد؛ به گواهی نسخه‌های نفیس و هنری موجود در موزه‌ها و کتابخانه‌ها و مجموعه‌های خصوصی، هیچ کتابی به اندازه شاهنامه محل بروز و ظهور انواع و اقسام هنرهای ایرانی نبوده است‌ و این وضع هزار سال به اندازه خود شاهنامه سابقه دارد.

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    گفتم به آقای فرشچیان استاد نگوییم و استادی چیزی بر ایشان نمی‌افزاید، اما این نکته را هم اضافه می‌کنم که ایشان استاد یک رشته نیست؛ معلم رشته‌های مختلف است و این توان را دارد که سنت و فرهنگ ایرانی که هنری ترکیبی است، گسترش دهد. تخت جمشید را تصور کنید. بخشی از هنر تخت جمشید لوتوس است. منشا لوتوس کجاست؟ شبه قاره. بخشی از این هنر هماست؛ منشا؟ در هنر مصر. بخشی از هنر بابل است. سرستون‌ها از هنر یونان است، اما وقتی همه اینها ترکیب شد، ترکیبش ایرانی است. روحش ایرانی است. در حکمت هم چنین است؛ شاید پیشینیان از یونان گرفتند، اما ترکیب نویی ارایه دادند. آقای فرشچیان هم حقیقتا در هنر این کار را کرده است. تک‌تک اینها هنری مجزاست که ترکیب و تبدیل به اثری ایرانی شده. از این جهت در حوزه هنرهای ایرانی، ملی، سنتی و آیینی چهره منحصربه‌فرد و معلم بسیاری از هنرهاست.

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    از نامه‌های مهم دوره مشروطه نامه کوتاه اما پرمعنی سید محمد طباطبایی سنگلجی، از روحانیان بنام پایتخت، درباره پیگیری جنبش مردمی مشروطه است که پیش از امضای سند مشروطه به دست مظفرالدین شاه، به وی نوشته است؛ نامه‌ای که بازتابی چشمگیر داشت. متن نامه و پاسخ کوتاه مظفرالدین شاه به آن مبنی‌ بر سپردن خواسته‌های طباطبایی به اتابک و التماس دعا و درخواست خواباندن شورش از جانب ایشان در بیشتر منابع و نوشته‌های آن دوره آمده است.

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    یکی از سرگذشت‌های جالب و خواندنی در تاریخ ایران اندکی قبل از ظهور اسلام، ماجرای نزاع بهرام ششم یا بهرام چوبینه از ری از خاندان مهران شاید از تبار آرش کمانگیر و از چهره‌های برجسته نظامی ساسانی با خسروپرویز است.

  • حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی در پیامی به احمد مسجد جامعی درگذشت محمد حسین حشمت پور، استاد مطرح و به نام فلسفه حوزه علمیه قم را تسلیت گفت.

  • یادداشت؛

    احمد مسجدجامعی، وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی در یادداشتی نوشت: بندر آمیزه‌ای است از اقتصاد و فرهنگ و هنر و شور و نشاط و زندگی و قهر و آشتی و سنت و مدرنیته، با مردمانی خونگرم و پرتلاش از هر کجای ایران بزرگ؛ ایران جغرافیایی و ایران فرهنگی. هر وقت بیگانه‌ای قصد این سرزمین می‌کرد، بندر به پا می‌خاست و در هزیمت‌شان پیشرو بود. اینان بودند که مهاجمان را پس راندند؛ نه‌تنها در دیروز، بلکه در پریروز. در بیرون‌راندن پرتغالی‌ها از خلیج فارس که آن را مبنای نام‌گذاری روز خلیج فارس در تقویم ملی ایرانیان قرار دادیم. اما امروز بندرعباس به سوگ نشسته است. نه بندرعباس، که ایران به سوگ نشسته است؛ سوگی جانکاه. اما این بار هم بندرعباس سرفراز بیرون خواهد آمد و باز هم نقطه کانونی وصل ایرانیان به این سو و آن سوی عالم خواهد شد.

  • یادداشت؛

    برگزاری نوروز و مهرگان یکی در آغاز کشت‌وکار و دیگری در پایان برداشت محصولات کشاورزی نشان‌دهندۀ آن است که مردمی که این جشن‌ها را برگزار می‌کردند، یک‌جانشین بوده و از راه کشت و کار گذران می‌کرده‌اند؛ دیگر اینکه مردم نوروز را که رستاخیز جهان است، با اندیشۀ رستاخیز‌باوری سازگار یافتند و بدین مناسبت، آن را پذیرفتند. ابن‌مسکویه دربارۀ نقش جمشید در طراحی نوروز می‌نویسد: «نوروز را همو پدید کرد و جشن گرفت و به مردم گفت که در آن، شادی و شادخواری کنند». در شاهنامه، دربارۀ پیدایش نوروز آمده است که جمشید تختی گوهرنشان ساخت و هرگاه که بر آن می‌نشست، دیو آن را بر سر دست می‌گرفت و به آسمان می‌برد...

  • «احمد مسجدجامعی» عضو پیشین شورای اسلامی شهر تهران، در پاسخ به این سوال که یک پرونده ای که هم در دوره شما و هم در این دوره از شورای اسلامی تهران پیگیری می شود، بازپس گیری املاک شهرداری است، به نظر شما چرا پرونده این املاک و بازپس گیری آنها بسته نمی شود؟ گفت: بعضی از املاک را خودشان دادند و خودشان هم باید پس بگیرند. باید در نظر داشت که املاک مال شهر است و نمی توان آن را بذل و بخشش کرد. البته ظاهراً این کارها شده است و نمی گویم که نشده است. اما اگر این طور است، معلوم است که باید پس بگیرند و چیز خیلی پیچیده ای نیست.

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    به موازات رشد گروه‌های سیاسی و چریکی با رویکرد چپ، حرکت‌های دیگری هم آغاز شد. شخصیت‌های تاریخ اسلام به‌ویژه علی امیرالمؤمنین و حسین سیدالشهدا‌ با ایدئولوژی‌های زمانه تطبیق داده می‌شدند؛ تا جایی که گفته شد امام علی و امام حسین از مارکس و چه‌ گوارا مارکسیست‌تر و انقلابی‌تر بوده‌اند و بدیهی است که مستنداتی هم داشتند.

  • حسین خانلری به‌عنوان مدیرعامل هواپیمایی جمهوری اسلامی منصوب شد.

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    آقای شوشتری از کسانی بود که بی‌هیچ‌گونه جانبداری از دستگاه متبوعش در همه جلسات حضور می‌یافت، گزارش‌ها را می‌خواند و کارها را شخصاً پیگیری می‌کرد. برای پی بردن به سبب قتل، نظر پزشکی قانونی اهمیت ویژه‌ای داشت و بدون همکاری این نهاد، کامل کردن تحقیقات ممکن نمی‌شد. همه اینها باعث شد که برای نخستین بار در مواردی از این دست، گزارشی کامل تهیه شود و به امضای وزرای اطلاعات، کشور، دادگستری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و فرهنگ و ارشاد اسلامی، آقایان یونسی، موسوی‌لاری، زنده‌یاد شوشتری، دکتر پزشکیان و اینجانب برسد و نه‌تنها در اختیار دولت و مجلس، بلکه در اختیار همه رسانه‌ها قرار گیرد.

  • یادداشت احمد مسجدجامعی؛

    این روزها نه‌تنها در‌ و ‌دیوار شهر، که حتی رسانه‌های رسمی از رستم و کورش و ایران باستان سخن می‌گویند...رویکرد جدید پسندیده است، به شرط آنکه گرفتار عوام‌‌زدگی و روزمرگی نشود. در دوره‌ای نام کورش فراوان به کار می‌رفت‌ ولی از موضع سیاست بود و جای خود را باز نکرد. امروز هم اگر در بر همان پاشنه بچرخد، امیدی به پذیرش چنین کارهایی نمی‌رود و دیگران عرصه را دست خواهند گرفت.

  • یادداشت؛

    انجمن موسیقی ملی از قدیمی‌ترین تشکل‌های هنری دوران معاصر سرزمین ماست و پرآوازه‌ترین اثر آنها سرود «ای ایران» است که ترانه‌سرای آن حسین گل‌گلاب، استاد علوم دانشگاه تهران و عضو نخستین فرهنگستان زبان ایران بود. این شعر با آهنگ‌سازی روح‌الله خالقی و آواز غلامحسین بنان به اجرا درآمد.

  • یادداشت؛

    می‌توان گفت که ادبیات زیارت از همین روز عاشورا آغاز شد و ادامه یافت در واقع، نه فقط خود زیارت بلکه زبان زیارت‌نامه‌ها در بیان باورهای شیعی در بین مردم تأثیری شگفت‌انگیز داشت؛ به‌ویژه که لزومی نداشت زیارت‌نامه بر سر مزار ائمه قرائت شود و می‌شد آن را مانند زیارت عاشورا روی بلندی و زیر آسمان خواند.

  • یادداشت؛

    آقای وزیر مسکن دولت خاتمی، در جلسه رسمی دولت با شنیدن صدای سرود ملی از خارج جلسه، به احترام از جای برخاسته تا پایان سرود ایستاده است. به نظر من این حرکت نشان از عمق میهن‌پرستی در وجود این بزرگوار است. همان‌طورکه خودش هم جایی گفته است، اجازه بی‌حرمتی به پرچم و سرود ملی را نمی‌دهیم.

  • اگرچه تقریباً تمام جریان سیاسی و فرهنگی سعی می‌کنند چهره‌های نزدیک به خود را مطرح کنند؛ اما کماکان حسین انتظامی و احمد مسجدجامعی چهره اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند.

  • واقع بینانه نگاه کنیم. حضور ما به واسطه تجهیزات و بلندگوها و آرم‌ها نباید مانع از دیده شدن دیگران شود و مثلاً «بلدیه طهران» را به رخ بکشیم. اتفاقاً حضور مفید و سازنده حضوری است که دیده نمی‌شود. گفته‌اند که بهترین کار نیک، پنهان‌ترین آنهاست. شما در طول این همه مسیر احساس امنیت دارید اما تامین‌کننده امنیت را نمی‌بینید، هر چند آن را به خوبی می‌شناسید.

  • کانال تلگرام؛

    در گفتگویی که با اصرار رسانه ملی با ایشان انجام شد، نکات ظریفی از این دست وجود دارد. ایشان در آغاز سخن می گویند: «بدون هیچ مجامله بگویم، خجلم و پیش خود و خدای خود شرمسارم که زندگی بنده اسوه باشد و باعث تشویق مردم شود تا متابعت کنند و اینکه خود را جزء علما و دانشمندان و زهاد و رجال الهی که شما در نظر دارید از آنها مطلبی تهیه کنید، قرار دهم. خدا می‌داند خودم را قابل نمی‌دانم.»