با توجه به اینکه علاوه بر جمعیت استان یزد، شهروندان برخی استان های جنوب و شرق کشور نیز از خدمات درمانی این استان استفاده می کنند، سهولت در دسترسی و تامین دارو و دیگر اقلام مورد نیاز بیماران، از حداقل هایی است که نیازمندان به این خدمات، تامین آن را از متولیان این بخش انتظار دارند.
از سوی دیگر مدت هاست که ترغیب مردم به استفاده از کالاهای ایرانی در دستور کار قرار گرفته اما در برخی حوزه ها مثل دارو، همچنان مردم به دنبال نوع خارجی آن هستند، حتی برخی پزشکان در تجویز دارو برای بیماران، سفارش می کنند که از نوع خارجی آن استفاده کنند، و در این توصیه بطور غیرمستقیم اعلام می شود که نوع خارجی دارو از وطنی آن بهتر است.
اما پیدا کردن برخی از داروهای خارجی که استفاده آن برای بعضی از بیماران، حیاتی است به همین سادگی امکان پذیر نیست و بعضا با مراجعه به اولین داروخانه، نمی توان داروی مورد نیاز خود را پیدا کرد.
روی سخن در این یادداشت، داروهای مربوط به بیماری های خاص و سخت درمان نیست که همواره تامین آنها با دشواری و هزینه های گزاف همراه بوده، بلکه برخی داروهای معمولی است که پزشکان، نوع خارجی آن را برای بیمار تجویز می کنند.
این روزها پیدا کردن برخی داروهای خارجی در داروخانه های یزد، حکم یافتن نوشدارو را پیدا کرده و برخورد برخی داروخانه داران با نسخه های پزشکان، جای تامل دارد.
برخی داروخانه ها منکر وجود داروی خارجی می شوند و برخی دیگر علاوه بر انکار، مشابه ایرانی آن را پیشنهاد می کنند.
بعضا مشاهده می شود که داروخانه ای نصف یا بخشی از دارو را در اختیار متقاضی قرار می دهد و البته استدلال داروخانه این است که این دارو کمیاب است و باید به بیماران نیازمند دیگر هم برسد که البته استدلالی قابل قبول است اما با مراجعه چندباره به همان داروخانه می توان میزان داروی تجویز شده را در چند مرحله تامین کرد!.
در مواردی داروخانه ها مدعی نداشتن دارویی خاص می شوند، اما با سفارش فلان پزشک، دارو را در اختیار بیمار قرار می دهند.
یکی از پرستاران یزد در برابر پرسش خبرنگار ما که چرا برخی از داروها نیست یا کمیاب است پاسخ قابل تاملی داد و گفت: برخی از داروهای کمیاب به صورت سهمیه بندی و به قسمت مساوی در اختیار داروخانه ها قرار می گیرد تا به بیماران بدهند.
وی که خواست نامش فاش نشود افزود: تعدادی از داروخانه ها این داروها را اول به نزدیکان و آشنایان خود می دهند و اگر باقی ماند آن وقت در اختیار دیگران می گذارند.
نکته دیگر اینکه برخی از داروهایی را که تاریخ مصرف آنها رو به اتمام است و قبلا کمیاب بوده در اختیار بیمار قرار می دهند و حتی مشاهده شده که این دارو با نرخ کمتر در اختیار متقاضی قرار می گیرد، سوال این است که چرا این داروها قبل از طی شدن تاریخ مصرف در اختیار بیمار قرار نگرفته است؟.
گاهی قیمت داروها نیز به فاصله چند هفته یا چند ماه بالا و پایین می رود و داروخانه هم دلیل آن را خروج دارو از شمول بیمه اعلام می کند .
نوعی از آمپول مخصوص بیماران نخاعی که چند ماه قبل قیمت چهار آمپول آن در بازار آزاد 250 هزار تومان بود، به ناگهان به نرخ 700 هزار تومان عرضه و علت این افزایش قیمت، خارج شدن دارو از شمول بیمه عنوان شد.
یکی از موضوعات مهمی که مسئولان حوزه بهداشت و درمان کشور دائما بر آن تاکید دارند، این است که غیر از درد بیماری، آلام دیگری بر دردمندان جامعه تحمیل نشود، اما وضعیت دسترسی به برخی داروها که یافتن آنها حکم نوشدارو پیدا کرده، مبین آن است که مسئولان باید به این حوزه توجه بیشتری نشان دهند.
6197 / 6014 خبرنگار: محمدحسین فلاح ** انتشار: کاظم شاملو
انتهای پیام از سوی دیگر مدت هاست که ترغیب مردم به استفاده از کالاهای ایرانی در دستور کار قرار گرفته اما در برخی حوزه ها مثل دارو، همچنان مردم به دنبال نوع خارجی آن هستند، حتی برخی پزشکان در تجویز دارو برای بیماران، سفارش می کنند که از نوع خارجی آن استفاده کنند، و در این توصیه بطور غیرمستقیم اعلام می شود که نوع خارجی دارو از وطنی آن بهتر است.
اما پیدا کردن برخی از داروهای خارجی که استفاده آن برای بعضی از بیماران، حیاتی است به همین سادگی امکان پذیر نیست و بعضا با مراجعه به اولین داروخانه، نمی توان داروی مورد نیاز خود را پیدا کرد.
روی سخن در این یادداشت، داروهای مربوط به بیماری های خاص و سخت درمان نیست که همواره تامین آنها با دشواری و هزینه های گزاف همراه بوده، بلکه برخی داروهای معمولی است که پزشکان، نوع خارجی آن را برای بیمار تجویز می کنند.
این روزها پیدا کردن برخی داروهای خارجی در داروخانه های یزد، حکم یافتن نوشدارو را پیدا کرده و برخورد برخی داروخانه داران با نسخه های پزشکان، جای تامل دارد.
برخی داروخانه ها منکر وجود داروی خارجی می شوند و برخی دیگر علاوه بر انکار، مشابه ایرانی آن را پیشنهاد می کنند.
بعضا مشاهده می شود که داروخانه ای نصف یا بخشی از دارو را در اختیار متقاضی قرار می دهد و البته استدلال داروخانه این است که این دارو کمیاب است و باید به بیماران نیازمند دیگر هم برسد که البته استدلالی قابل قبول است اما با مراجعه چندباره به همان داروخانه می توان میزان داروی تجویز شده را در چند مرحله تامین کرد!.
در مواردی داروخانه ها مدعی نداشتن دارویی خاص می شوند، اما با سفارش فلان پزشک، دارو را در اختیار بیمار قرار می دهند.
یکی از پرستاران یزد در برابر پرسش خبرنگار ما که چرا برخی از داروها نیست یا کمیاب است پاسخ قابل تاملی داد و گفت: برخی از داروهای کمیاب به صورت سهمیه بندی و به قسمت مساوی در اختیار داروخانه ها قرار می گیرد تا به بیماران بدهند.
وی که خواست نامش فاش نشود افزود: تعدادی از داروخانه ها این داروها را اول به نزدیکان و آشنایان خود می دهند و اگر باقی ماند آن وقت در اختیار دیگران می گذارند.
نکته دیگر اینکه برخی از داروهایی را که تاریخ مصرف آنها رو به اتمام است و قبلا کمیاب بوده در اختیار بیمار قرار می دهند و حتی مشاهده شده که این دارو با نرخ کمتر در اختیار متقاضی قرار می گیرد، سوال این است که چرا این داروها قبل از طی شدن تاریخ مصرف در اختیار بیمار قرار نگرفته است؟.
گاهی قیمت داروها نیز به فاصله چند هفته یا چند ماه بالا و پایین می رود و داروخانه هم دلیل آن را خروج دارو از شمول بیمه اعلام می کند .
نوعی از آمپول مخصوص بیماران نخاعی که چند ماه قبل قیمت چهار آمپول آن در بازار آزاد 250 هزار تومان بود، به ناگهان به نرخ 700 هزار تومان عرضه و علت این افزایش قیمت، خارج شدن دارو از شمول بیمه عنوان شد.
یکی از موضوعات مهمی که مسئولان حوزه بهداشت و درمان کشور دائما بر آن تاکید دارند، این است که غیر از درد بیماری، آلام دیگری بر دردمندان جامعه تحمیل نشود، اما وضعیت دسترسی به برخی داروها که یافتن آنها حکم نوشدارو پیدا کرده، مبین آن است که مسئولان باید به این حوزه توجه بیشتری نشان دهند.
6197 / 6014 خبرنگار: محمدحسین فلاح ** انتشار: کاظم شاملو
کپی شد
