به گزارش عصر سه شنبه ایرنا، داستان نویسان عضو انجمن هزار و یک شب در «عصری با قصه های تالاب انزلی» با همکاری موسسه موج شکن انزلی در مجتمع فرهنگی ارشاد این شهر، از ستمی که بر تالاب روا داشته می شود و بازتاب آن بر زندگی مردمان روایت کردند.
در ابتدای برنامه مریم ساحلی موسس و مدرس انجمن داستان هزار و یک شب انزلی با بیان این که امروزه وضعیت تالاب انزلی و رنجوری این گنجینه ارزشمند از جمله دغدغه های زیست محیطی اهالی گیلان و ایران به شمار می آید، گفت : هنرمند نمی تواند نسبت به جهان اطراف خویش بی اعتنا باشد.
وی خاطرنشان کرد: بیان معضلات موجود، انتقال مفاهیم ، جلب نگاه ها و مشارکت ها به منظور رفع مشکلات و همچنین فرهنگسازی در قالب تولید آثار هنری می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
این بانوی داستان نویس و روزنامه نگار با تاکید بر اهمیت این زیست بوم ارزشمند اظهار داشت : از متولیان امر می خواهیم که مصرانه پیگیر احیاء تالاب انزلی باشند.
در بخش داستان خوانی، فاطمه غفاری از اعضای انجمن هزار و یک شب در داستان 'نیلوفرها هنوز می رویند' از تالابی گفت که از دریایی کوچک به گندابی کم عمق تبدیل شده اما گلهای لاله و نیلوفرش همچنان با امید می شکفند.
لیلا حقگو در داستان' پروانه، باران، تالاب' از آتشی یاد کرد که سودجویان گاه و بی گاه به جان نیزارهای تالاب می اندازند تا زمینهایش را غارت کنند .
سارا سبزواری داستان نویس جوان انجمن در داستان 'گیسوی آناهید' از زبان یکی از شخصیتها تالابی را شرح داد که تبدیل به مرداب شده .
' بلند گفتم تالاب! دستش را جلوی دهانش گذاشت و خنده ی ریزی کرد ،موهای سرش از قبل بلندتر شده بود، حالاجلوی پیشانی اش چتری ریخته بود،گفت:باشه تالاب! ولی بچه جون تالاب یعنی تا لبش آبه! اینجایی که تو داری برام توصیف می کنی تقریبا بی آبه ! '
شعله آریان پور دیگر بانوی داستان نویس از بی رحمی آدمیان در قبال تالاب و طبیعت و جاندارانش گفت و از ماهیان بی زبان تالاب که مرض به جانشان افتاده .
'رسول خواهرش را نگاه می کند. واقعا دلش می خواهد بفهمد ملیحه چه می گوید. از دلش می گذرد :« بیچاره ماهی ، بیچاره ملیحه ، هر دو بی زبان هستند» توی دلش با خودش حرف می زند: « آقا بابا جان ، حالا می فهمم چرا هجده ساله پاتو توی تالاب نذاشتی، اقا بابا جان، ما خیلی بی رحم تر از تو هستیم ، خیلی بی رحم تر.» '
اقدس قدیمی در داستانش از خفگی تالاب و آبزیانش زیر بار آلودگی ها و مهاجمان به ظاهر بی خطر روایت کرد .
'شروع به کندن سنبل های آبی می کنم.از هر چیزی که باعث خفگی می شود؛ بیزارم.بهزاد در قسمت بالای قایق نشسته وبه دور دستها خیره شده.شاید در دلش می گوید این چند بار در هفته کندن سنبل ها مگر چقدر می تواند جلوی رشدشان را بگیرد.
اگر او هم مثل من هر شب توی خوابش کابوس ماهی ها را می دید که در عمق مرداب از بی اکسیژنی خفه شدند،شاید بیشتر از من حرص کندن آنها را داشت.'
فاطمه سادات مهدی پور جوانترین عضو انجمن نیز در داستانی با عنوان فاصله دور از نامه هایی نوشت که کاکایی عاشقی برای دلدارش روانه اسکاتلند می کند و از حال و روز رو به وخامت تالاب انزلی می نویسد.
رییس اداره حفاظت محیط زیست انزلی نیز در سخنانی به ارزش ها و عملکردهای تالاب ، وضعیت کنونی و تهدیدات آن پرداخت .
احسان هادی پور تغذیه آبهای زیر زمینی ، سیل گیر بودن ، کنترل کننده رسوبات و سموم ، منبع تنوع زیستی ، متعادل کننده اقلیم و کنترل کننده خشکسالی را از جمله فواید تالاب عنوان کرد.
وی کم آبی و خشک شدن تالاب ، احداث موج شکن، ورود انواع فاضلاب ، گونه های مهاجم ، برداشتها برای فعالیت اقتصادی ، تصرفات تالاب، وجود دفن گاه زباله در بشمن ، ساخت و سازهای غیرمجاز و معضل پسماند را از جمله مشکلات گریبانگیر تالاب انزلی عنوان کرد.
وی با اشاره به این که داستانها نیز همچون تالابها از میراث های کهن بشری هستند ابراز امیدواری کرد قصه غصه های تالاب بر جامعه اثر بگذارد و آحاد جامعه از مسئولان و متولیان تا عموم مردم را نسبت به حفظ طبیعت آگاهتر و مسئول تر سازد.
فرهاد رحمان زاده رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی انزلی در بخشی از برنامه با اشاره به مسئولیت اصحاب فرهنگ در قبال حفاظت از تالاب و با قدردانی از داستان نویسان ابراز امیدواری کرد که بیش از پیش شاهد کارهای فرهنگی و هنری برای پاسداشت طبیعت و حفظ داشته هایمان باشیم.
میلاد سلطانی آزاد از اعضای موسسه موج شکن و پویش تالاب دوخان از تنگناهای زیست محیطی تالاب روایت کرد و از این باور که زبان گویای هنر نه تنها قادر به نجات تالاب بلکه جهان است.
وی با اشاره به شروع پویش تالاب دوخان و فراگیر شدن آن چنان که اقشار مختلف از اصحاب فرهنگ و هنر گرفته تا هنرمندان و نه تنها مردم ایران بلکه افرادی از امریکا و ژاپن را با خود همراه کرد اظهار داشت : تلاش ما این بود که تالاب انزلی بیشتر دیده شود و خوشبختانه حساسیت ها در مورد این تالاب ارزشمند اکنون خیلی بیش از گذشته است .
وی با ابراز تاسف از سخنان رییس سازمان محیط زیست در خصوص مرگ 90 درصدی تالاب ابراز امیدواری کرد که متولیان تالاب را به حال خود رها نکنند و با تامین اعتبار مناسب و واگذاری این کار به متخصصان تالاب انزلی را برای ایران و جهان زنده نگاه دارند.
در ادامه مراسم فعالان فرهنگی و محیط زیستی حاضر از رییس اداره حفاظت محیط زیست خواستند که مطالباتشان برای توجه بایسته به تالاب انزلی و تلاش مجدانه برای جلوگیری از نابودی این زیست بوم ارزشمند را به مسئولان و متولیان امر برساند.
در خاتمه از دو تن از محیط بانهای تالاب انزلی و اعضای انجمن هزار و یک شب با اهدای لوح، تقدیر بعمل آمد.
6030
انتهای پیام در ابتدای برنامه مریم ساحلی موسس و مدرس انجمن داستان هزار و یک شب انزلی با بیان این که امروزه وضعیت تالاب انزلی و رنجوری این گنجینه ارزشمند از جمله دغدغه های زیست محیطی اهالی گیلان و ایران به شمار می آید، گفت : هنرمند نمی تواند نسبت به جهان اطراف خویش بی اعتنا باشد.
وی خاطرنشان کرد: بیان معضلات موجود، انتقال مفاهیم ، جلب نگاه ها و مشارکت ها به منظور رفع مشکلات و همچنین فرهنگسازی در قالب تولید آثار هنری می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
این بانوی داستان نویس و روزنامه نگار با تاکید بر اهمیت این زیست بوم ارزشمند اظهار داشت : از متولیان امر می خواهیم که مصرانه پیگیر احیاء تالاب انزلی باشند.
در بخش داستان خوانی، فاطمه غفاری از اعضای انجمن هزار و یک شب در داستان 'نیلوفرها هنوز می رویند' از تالابی گفت که از دریایی کوچک به گندابی کم عمق تبدیل شده اما گلهای لاله و نیلوفرش همچنان با امید می شکفند.
لیلا حقگو در داستان' پروانه، باران، تالاب' از آتشی یاد کرد که سودجویان گاه و بی گاه به جان نیزارهای تالاب می اندازند تا زمینهایش را غارت کنند .
سارا سبزواری داستان نویس جوان انجمن در داستان 'گیسوی آناهید' از زبان یکی از شخصیتها تالابی را شرح داد که تبدیل به مرداب شده .
' بلند گفتم تالاب! دستش را جلوی دهانش گذاشت و خنده ی ریزی کرد ،موهای سرش از قبل بلندتر شده بود، حالاجلوی پیشانی اش چتری ریخته بود،گفت:باشه تالاب! ولی بچه جون تالاب یعنی تا لبش آبه! اینجایی که تو داری برام توصیف می کنی تقریبا بی آبه ! '
شعله آریان پور دیگر بانوی داستان نویس از بی رحمی آدمیان در قبال تالاب و طبیعت و جاندارانش گفت و از ماهیان بی زبان تالاب که مرض به جانشان افتاده .
'رسول خواهرش را نگاه می کند. واقعا دلش می خواهد بفهمد ملیحه چه می گوید. از دلش می گذرد :« بیچاره ماهی ، بیچاره ملیحه ، هر دو بی زبان هستند» توی دلش با خودش حرف می زند: « آقا بابا جان ، حالا می فهمم چرا هجده ساله پاتو توی تالاب نذاشتی، اقا بابا جان، ما خیلی بی رحم تر از تو هستیم ، خیلی بی رحم تر.» '
اقدس قدیمی در داستانش از خفگی تالاب و آبزیانش زیر بار آلودگی ها و مهاجمان به ظاهر بی خطر روایت کرد .
'شروع به کندن سنبل های آبی می کنم.از هر چیزی که باعث خفگی می شود؛ بیزارم.بهزاد در قسمت بالای قایق نشسته وبه دور دستها خیره شده.شاید در دلش می گوید این چند بار در هفته کندن سنبل ها مگر چقدر می تواند جلوی رشدشان را بگیرد.
اگر او هم مثل من هر شب توی خوابش کابوس ماهی ها را می دید که در عمق مرداب از بی اکسیژنی خفه شدند،شاید بیشتر از من حرص کندن آنها را داشت.'
فاطمه سادات مهدی پور جوانترین عضو انجمن نیز در داستانی با عنوان فاصله دور از نامه هایی نوشت که کاکایی عاشقی برای دلدارش روانه اسکاتلند می کند و از حال و روز رو به وخامت تالاب انزلی می نویسد.
رییس اداره حفاظت محیط زیست انزلی نیز در سخنانی به ارزش ها و عملکردهای تالاب ، وضعیت کنونی و تهدیدات آن پرداخت .
احسان هادی پور تغذیه آبهای زیر زمینی ، سیل گیر بودن ، کنترل کننده رسوبات و سموم ، منبع تنوع زیستی ، متعادل کننده اقلیم و کنترل کننده خشکسالی را از جمله فواید تالاب عنوان کرد.
وی کم آبی و خشک شدن تالاب ، احداث موج شکن، ورود انواع فاضلاب ، گونه های مهاجم ، برداشتها برای فعالیت اقتصادی ، تصرفات تالاب، وجود دفن گاه زباله در بشمن ، ساخت و سازهای غیرمجاز و معضل پسماند را از جمله مشکلات گریبانگیر تالاب انزلی عنوان کرد.
وی با اشاره به این که داستانها نیز همچون تالابها از میراث های کهن بشری هستند ابراز امیدواری کرد قصه غصه های تالاب بر جامعه اثر بگذارد و آحاد جامعه از مسئولان و متولیان تا عموم مردم را نسبت به حفظ طبیعت آگاهتر و مسئول تر سازد.
فرهاد رحمان زاده رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی انزلی در بخشی از برنامه با اشاره به مسئولیت اصحاب فرهنگ در قبال حفاظت از تالاب و با قدردانی از داستان نویسان ابراز امیدواری کرد که بیش از پیش شاهد کارهای فرهنگی و هنری برای پاسداشت طبیعت و حفظ داشته هایمان باشیم.
میلاد سلطانی آزاد از اعضای موسسه موج شکن و پویش تالاب دوخان از تنگناهای زیست محیطی تالاب روایت کرد و از این باور که زبان گویای هنر نه تنها قادر به نجات تالاب بلکه جهان است.
وی با اشاره به شروع پویش تالاب دوخان و فراگیر شدن آن چنان که اقشار مختلف از اصحاب فرهنگ و هنر گرفته تا هنرمندان و نه تنها مردم ایران بلکه افرادی از امریکا و ژاپن را با خود همراه کرد اظهار داشت : تلاش ما این بود که تالاب انزلی بیشتر دیده شود و خوشبختانه حساسیت ها در مورد این تالاب ارزشمند اکنون خیلی بیش از گذشته است .
وی با ابراز تاسف از سخنان رییس سازمان محیط زیست در خصوص مرگ 90 درصدی تالاب ابراز امیدواری کرد که متولیان تالاب را به حال خود رها نکنند و با تامین اعتبار مناسب و واگذاری این کار به متخصصان تالاب انزلی را برای ایران و جهان زنده نگاه دارند.
در ادامه مراسم فعالان فرهنگی و محیط زیستی حاضر از رییس اداره حفاظت محیط زیست خواستند که مطالباتشان برای توجه بایسته به تالاب انزلی و تلاش مجدانه برای جلوگیری از نابودی این زیست بوم ارزشمند را به مسئولان و متولیان امر برساند.
در خاتمه از دو تن از محیط بانهای تالاب انزلی و اعضای انجمن هزار و یک شب با اهدای لوح، تقدیر بعمل آمد.
6030
کپی شد
