آنجا که هفت قطره، هفت ژاله به هفت اقیانوس بی کران می رسد؛ آنجا که هفت شراره و شعله تابناک، هفت ستاره به افلاک و کهکشان می رسد؛ آنجا که هفت حرف باران و بهار و پرنده، پرده در پرده، رازهای خالق و مخلوق را ، عارفانه و عاشقانه، آنگونه نغمه ونوا، ساز می کند که جان و جهان، به شور و سروری یگانه، دست افشان به خاکبوسی آستان حضرت جانا می رود؛ آنجا سخن از صدایی ست، که خوش تر از آن، یادگاری در گنبد دوار نمانده است، سخن از موسیقی ست که صدای صداهاست، صدایی ازلی - ابدی که نبض عالم و آدم با آن می تپد. تپیدنی زیبا از دیروزها تا امروز و از امروز تا فرداهایی که از پی خواهد آمد.
سرزمین مقدس و سر سبز ما از دیر باز مهد موسیقی بوه است وموزیسین های بزرگ ونامداری در دامان آن پرورش یافته و بالیده اند؛ مردانی که با سر پنجه ی شیرین خود ترانه به ترانه، نغمه به نغمه، آهنگ و آواز عشق را، در جای جای ایران زمین، انتشار داده اند.
لوریس چکناواریان، از تیره و تبار همین مردان عاشق است؛ نغمه پرداز و نواساز چیره دستی که مسقط الراس او، بروجرد هنر پرور است.
چکناواریان را، پدر سمفونی و اپرای ایران می نامند و الحق و الانصاف که این عنوان برازنده و شایسته چون اویی است که سالیان سال، بی هیچگونه چشمداشت و تنها به عشق سرزمین سرفراز خود، ایران بزرگ، نقد عمر و جوانی را بر سر این کار گذاشته است.
او با خلق آثاری فاخر و ماندگار که شامل 75 اثر سمفونی، اپرا، موسیقی مجلسی، کنسرت و برای پیانو، ویلن، گیتار، ویولن سل و پیپا، موسیقی باله و بیش از 45 موسیقی فیلم است، نامی درخشان در تاریخ موسیقی معاصر ایران دارد.
28 فروردین، تالار وحدت با حضور برجستگان عرصه موسیقی و مردم قدرشناس، شاهد یکی دیگر از حرکت های ارزشمند و مانای مؤسسه فرهنگی و هنری رادنواندیش، برای رونمایی از برگزیده آثار استاد بود و چه باشکوه به انجام رسید این مجلس سراسر مهر و هنر برای یکی از ستاره های این آسمان پرفروغ ...
لوریس چکناواریان، آهنگساز و رهبر ارکستر ایرانی و اندیشمند صاحبدل، جمله بسیار معروفی دارد که می گوید: ((در صورت آدمی دو چیز مهم است یکی لبخند، و دیگری عمق نگاهش))
امید که باغ لبخندش هماره شکوفان و عمق نگاهش تابان بماند.
**سیدرضا سیددانش - فعال فرهنگی و رسانه‌ای
2007
انتهای پیام سرزمین مقدس و سر سبز ما از دیر باز مهد موسیقی بوه است وموزیسین های بزرگ ونامداری در دامان آن پرورش یافته و بالیده اند؛ مردانی که با سر پنجه ی شیرین خود ترانه به ترانه، نغمه به نغمه، آهنگ و آواز عشق را، در جای جای ایران زمین، انتشار داده اند.
لوریس چکناواریان، از تیره و تبار همین مردان عاشق است؛ نغمه پرداز و نواساز چیره دستی که مسقط الراس او، بروجرد هنر پرور است.
چکناواریان را، پدر سمفونی و اپرای ایران می نامند و الحق و الانصاف که این عنوان برازنده و شایسته چون اویی است که سالیان سال، بی هیچگونه چشمداشت و تنها به عشق سرزمین سرفراز خود، ایران بزرگ، نقد عمر و جوانی را بر سر این کار گذاشته است.
او با خلق آثاری فاخر و ماندگار که شامل 75 اثر سمفونی، اپرا، موسیقی مجلسی، کنسرت و برای پیانو، ویلن، گیتار، ویولن سل و پیپا، موسیقی باله و بیش از 45 موسیقی فیلم است، نامی درخشان در تاریخ موسیقی معاصر ایران دارد.
28 فروردین، تالار وحدت با حضور برجستگان عرصه موسیقی و مردم قدرشناس، شاهد یکی دیگر از حرکت های ارزشمند و مانای مؤسسه فرهنگی و هنری رادنواندیش، برای رونمایی از برگزیده آثار استاد بود و چه باشکوه به انجام رسید این مجلس سراسر مهر و هنر برای یکی از ستاره های این آسمان پرفروغ ...
لوریس چکناواریان، آهنگساز و رهبر ارکستر ایرانی و اندیشمند صاحبدل، جمله بسیار معروفی دارد که می گوید: ((در صورت آدمی دو چیز مهم است یکی لبخند، و دیگری عمق نگاهش))
امید که باغ لبخندش هماره شکوفان و عمق نگاهش تابان بماند.
**سیدرضا سیددانش - فعال فرهنگی و رسانه‌ای
2007
کپی شد
