اسطوره آواز گیلان تنها به خواندن بسنده نکرد؛ رگه های موسیقی فولکلور را در ارتفاعاتی مه آلود و جنگل گون، اعماق شالیزارهایی به وسعت گیلان و یک به یک کلبه های چوبی جسته بود و ثمر تحقیقش کتابی شد با عنوان ' ترانه های فولکلوریک گیلان ' که انتشارش دغدغه استاد در زمان حیات بود.
صدای استاد با تناژی به غم نشسته در سریال پس از باران به خانه های تمام ایرانیان راه یافت و جامعه ای را با خویش همراه ساخت و در مردادماه سال 87 در مصاحبه ای اختصاصی با ایرنا با عنوان ' موسیقی گیلان ؛ تلاری خوش هوا بی آب و دانه ' از دغدغه انتشار این کتاب گفت و امروز خرسندیم که خبر رونمایی از آن منتشر می شود.
حامد پورشعبان ویراستار کتاب یادشده در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: استاد فریدون پوررضا در ارتباط با این کتاب، در مجله های گیلان نیز به صحبت پرداخته و بخش هایی از آن را معرفی کرده بود.
وی اظهار کرد: کتاب ترانه های فولکلوریک گیلان حاوی مجموعه ای از ترانه های گیلکی و تالشی اجرا شده توسط ایشان است.
وی ادامه داد: گفتاری در باب موسیقی، موسیقی گیلان در اعصار گذشته ، موسیقی و ترانه های اصیل روستایی بخش هایی از کتاب است که با رویکرد جامعه شناسانه به آن پرداخته شده است.
پورشعبان بیان کرد: کتاب یادشده حاصل سال ها زحمات پژوهشی استاد پوررضاست که در آن هم به مقام های آوازی و هم مقام های سازی، پرداخته شده است.
استاد فریدون پوررضا خواننده خوش آوا ، استاد و کارشناس موسیقی فولکلور، مدرس و پژوهشگر موسیقی بومی گیلان سوم مهرماه 1311خورشیدی در لشت نشاء از توابع شهرستان رشت دیده به هستی گشود و غروب بیست و سوم فروردین ماه سال 1391 خلیج ژرف نگاهش را فروبست.
همیشه خندان بود و لحن گفتارش حال و هوایی مملو از همان موسیقی برآمده از دل شالیکاران، صیادان خشنود از تور پر ماهی، هیاهوی چایکاران هنگام چینش برگ سبز بوته های چای و صدای شکستن کنده زیر ضربه های تبر جنگل نشینان را داشت.
خاطرم هیاهویی است از حرفهایش؛ پیر آواز گیلان هراسناک بود مبادا موسیقی بیگانه که حتی در خانه خودشان هم به اختناق مبتلا شده، به خورد مردم داده شود و بی هیچ سلام و علیکی با گذشته سر آخر هیچ شویم.
پیکرش بی جان شده اما صدایش در گوشم جاودان؛ 'ˈفضای رسانه ها را بایستی با موسیقی مردمی و ملی دمساز نمود و به پرواز درآورد'.
به گزارش خبرنگار ایرنا استاد پوررضا در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری خود در عرصه موسیقی فولکلور گیلان حدود 469 ترانه فولکلور و شبه فولکلور گیلکی را با لهجه های شرق و غرب گیلان اجرا، بازسازی و بازخوانی کرد.
از میان این ترانه ها 280 ترانه فولکلور را بازسازی و دوباره خوانی و ملودی یکصد ترانه را خود تنظیم کرد؛ این ترانه ها مایه های مختلف زندگی گیل مردان و گیل زنان از شادی و اندوه، کار و تلاش، تاریخ و حماسه، عشق و وفا و ... را منعکس کرد.
می گیلان، رعنا، سیا ابران، تی تی، بارش، بوشو بوشو، جان گیلان، ای وارون ای وارون، شالیزار، بزن چوپان، عروس گوله و چه بسیار دیگر برای همیشه نسل ها ماندگار شد.
**توضیح: مصاحبه با زنده یاد استاد فریدون پوررضا با حضور گروه ایرنا در منزل ایشان انجام و گزارش آن با عنوان ' موسیقی گیلان، تلار خوش هوا بی آب و دانه' در تاریخ هفتم مردادماه سال 1387 منتشر شد.
گزارشگر: مرضیه ضامن**انتشاردهنده:کبیری
1881/2007
انتهای پیام صدای استاد با تناژی به غم نشسته در سریال پس از باران به خانه های تمام ایرانیان راه یافت و جامعه ای را با خویش همراه ساخت و در مردادماه سال 87 در مصاحبه ای اختصاصی با ایرنا با عنوان ' موسیقی گیلان ؛ تلاری خوش هوا بی آب و دانه ' از دغدغه انتشار این کتاب گفت و امروز خرسندیم که خبر رونمایی از آن منتشر می شود.
حامد پورشعبان ویراستار کتاب یادشده در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: استاد فریدون پوررضا در ارتباط با این کتاب، در مجله های گیلان نیز به صحبت پرداخته و بخش هایی از آن را معرفی کرده بود.
وی اظهار کرد: کتاب ترانه های فولکلوریک گیلان حاوی مجموعه ای از ترانه های گیلکی و تالشی اجرا شده توسط ایشان است.
وی ادامه داد: گفتاری در باب موسیقی، موسیقی گیلان در اعصار گذشته ، موسیقی و ترانه های اصیل روستایی بخش هایی از کتاب است که با رویکرد جامعه شناسانه به آن پرداخته شده است.
پورشعبان بیان کرد: کتاب یادشده حاصل سال ها زحمات پژوهشی استاد پوررضاست که در آن هم به مقام های آوازی و هم مقام های سازی، پرداخته شده است.
استاد فریدون پوررضا خواننده خوش آوا ، استاد و کارشناس موسیقی فولکلور، مدرس و پژوهشگر موسیقی بومی گیلان سوم مهرماه 1311خورشیدی در لشت نشاء از توابع شهرستان رشت دیده به هستی گشود و غروب بیست و سوم فروردین ماه سال 1391 خلیج ژرف نگاهش را فروبست.
همیشه خندان بود و لحن گفتارش حال و هوایی مملو از همان موسیقی برآمده از دل شالیکاران، صیادان خشنود از تور پر ماهی، هیاهوی چایکاران هنگام چینش برگ سبز بوته های چای و صدای شکستن کنده زیر ضربه های تبر جنگل نشینان را داشت.
خاطرم هیاهویی است از حرفهایش؛ پیر آواز گیلان هراسناک بود مبادا موسیقی بیگانه که حتی در خانه خودشان هم به اختناق مبتلا شده، به خورد مردم داده شود و بی هیچ سلام و علیکی با گذشته سر آخر هیچ شویم.
پیکرش بی جان شده اما صدایش در گوشم جاودان؛ 'ˈفضای رسانه ها را بایستی با موسیقی مردمی و ملی دمساز نمود و به پرواز درآورد'.
به گزارش خبرنگار ایرنا استاد پوررضا در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری خود در عرصه موسیقی فولکلور گیلان حدود 469 ترانه فولکلور و شبه فولکلور گیلکی را با لهجه های شرق و غرب گیلان اجرا، بازسازی و بازخوانی کرد.
از میان این ترانه ها 280 ترانه فولکلور را بازسازی و دوباره خوانی و ملودی یکصد ترانه را خود تنظیم کرد؛ این ترانه ها مایه های مختلف زندگی گیل مردان و گیل زنان از شادی و اندوه، کار و تلاش، تاریخ و حماسه، عشق و وفا و ... را منعکس کرد.
می گیلان، رعنا، سیا ابران، تی تی، بارش، بوشو بوشو، جان گیلان، ای وارون ای وارون، شالیزار، بزن چوپان، عروس گوله و چه بسیار دیگر برای همیشه نسل ها ماندگار شد.
**توضیح: مصاحبه با زنده یاد استاد فریدون پوررضا با حضور گروه ایرنا در منزل ایشان انجام و گزارش آن با عنوان ' موسیقی گیلان، تلار خوش هوا بی آب و دانه' در تاریخ هفتم مردادماه سال 1387 منتشر شد.
گزارشگر: مرضیه ضامن**انتشاردهنده:کبیری
1881/2007
کپی شد
