شاید برای شما هم رقم خورده ، چند روزیست با نزدیک شدن به زمان انتخابات هیات مدیره نظام مهندسی استان ، پیامک های مختلفی از طرف دوستانی که سالی یکبار هم احوالمان را نمی گرفتند ارسال می شود و مناسبت ها را تبریک می گویند و پررنگتر از این پیامک ها در فضای مجازی تلفن همراه و سایت های خبری و اینترنتی به طور عام پر شده از عکس های انتخاباتی مهندسین خوش لباس شیک پوش خوش لبخند که جملگی از کاندیداهای هیات مدیره نظام مهندسی ساختمان در رشته های مختلف هستند به همراه یک شماره کد داوطلبی، البته همگی با شعار و وعده های زیبای انتخاباتی حتی پرملاط تر و رویایی تر از وعده های انتخابات شوراهای شهر و روستا و بعضاً در حد کاندیداتوری ورودی مجلس شورای اسلامی ، البته ایرادی به این شعار ها نیست و همگی حق دارند به نحو مناسب و منطقی خود را معرفی کنند و بی شک کسانی که عضو نظام مهندسی اند و اگر قرار است رای دهند قطعاً معیارهایی برای انتخاب و آرای خود دارند .
اما مطلب امروزم در این باب است که در تعجبم این عزیزان که همگی دارای جایگاه اجتماعی هستند و برایمان قابل احترام به چه دلیل تبلیغات انتخابات درون تشکلی و سازمانی خود را که بزرگترین نهاد مردم نهاد غیر دولتی کشور می باشد را به شبکه های مجازی و به عموم مردم کشانده اند و بعضاً در کانال های پر بازدید شبکه های مجازی میلیون ها تومان برای دیده شدن خرج می کنند .
نکته دیگر که علاوه بر سوال از علت این هزینه های سنگین غیر قابل هضم است اینکه در قالب ائتلاف تصویر تعدادی از این بزرگواران را در کنار هم و دست در دست هم می بینیم ، سوال این است؟ اگر قرار است در یک ساختار و فرایند قانونی که چارت اجرایی آن مشخص و مصوب باشد، چه احتیاجی است که افراد خاصی با بیعت های ناگفته در کنار هم باشند. جریان این ائتلافات گروهی و دسته بندی ها برای کسب رای متمرکز چیست؟
این مهندسین برای چه اهداف و برنامه هایی با هم تشکیل ائتلاف کرده اند؟ آیا هدف خدمت به نظام مهندسی است یا مردم؟ یا هدف هماهنگی پس از رسیدن به پشت میز خدمت است؟
انشالله که نیتها خیر است هدف ها در راستای تعالی امور اگر چه همانگونه که در سنوات و انتخابات قبلی این سازمان مشاهده شده، و اخبار آن در مصاحبه های مختلف پینک پنکی وزیر محترم و اعضای هیات رئیسه نظام مهندسی کشور به خصوص سال گذشته به کرّات شنیده و خواندیم ، متاسفانه به دلیل ساختار شکل گرفته قدرت از سنوات قبل و مایوس شده جوانان تحصیل کرده از اثر گذاری در این ساختار و شاید دیدن فضایی بی عدالت ، حتی در مشارکت انتخابات بعنوان دارنده حق رای که از حقوق حداقلی اعضاست سر باز زده و مشارکت آن انتخابات با درصد بسیار پایین تر از حتی یک چهارم اعضا برگزار گردید و مهمتر انکه آنهایی هم که رای دادند بیشتر به گعده های ناسیونالیستی شهرستانی بر اساس معیار قرارگیری در شرق و غرب و مرکز استانی عمل کردند و هدف در اکثریت قرار گرفت دوستان همشهری بود.
از طرفی از دید یک ناظر بیرونی ، به عنوان و اسم این سازمان در ذهنمان نظارت نظاموند و افزایش کیفیت صنعت ساخت و ساز کشور است که علناً در ماجراهایی که در اواخر سال 96 میان سازمان و وزارت راه و شهرسازی بوجود آمد مشخص شد که بیشتر بعنوان یک اتحادیه مهندسین یا صنفی تبدیل شده در رسیدن به حقوق خود، که با معیارهای تشکیل سازمان در دهه هفتاد فاصله گرفت و انحراف از اهداف سازمان به قول آماری ها پرمعنا شده است و این سیستم تبدیل به یک اداره نیمه دولتی پر گلوگاه و با انباشت پول های نجومی که خود می تواند در کنار قدرت تفیضی عامل فساد باشد، شده است، شکل گیری فضایی غیر شفاف که تعدد شکایات از جانب مردم و اعضاء بیانگر این موضوع است. اگر هم در میان مردم که در واقع بعنوان گیرنده خدمات باید نگاهی مطمئن و خوش بین به این سیستم در باب حمایتی و استاندارد سازی داشته باشند، به خصوص روستائیان که دارای تمکن مالی کمتری هستند ، برویم ، تنها جوابی که از این عزیزان در پاسخ به کلمه” نظام مهندسی” خواهند داد ، می شنویم این است که معطلی چند ماهه، تعرفه های سنگین و عدم نظارت مسئولانه و چرا باید بابت هیچ، این همه وقت و پول بابت مصوب نمودن نقشه ها و تعرفه نظارت های نشده تا امضاء های صوری، علاوه بر هزینه پروانه ساختمانی باید بپردازیم.
بی شک با نظارت قوی تر و تدوین مقررات و آیین نامه هایی که از رانت و تخلف جلوگیری بعمل آورد، و اگر حضور مشتاقان در قرار گیری در صف خدمت هیات مدیره به دور از منیّت ها و بُلدکردن فردی برای مسائل حاشیه باشد قطعاً نگاهی نوع به این سازمان که در آن فرصت ها و ظرفیت های زیادی برای کمک به استان وجود دارد ، شکل خواهد گرفت.
2007
انتهای پیام اما مطلب امروزم در این باب است که در تعجبم این عزیزان که همگی دارای جایگاه اجتماعی هستند و برایمان قابل احترام به چه دلیل تبلیغات انتخابات درون تشکلی و سازمانی خود را که بزرگترین نهاد مردم نهاد غیر دولتی کشور می باشد را به شبکه های مجازی و به عموم مردم کشانده اند و بعضاً در کانال های پر بازدید شبکه های مجازی میلیون ها تومان برای دیده شدن خرج می کنند .
نکته دیگر که علاوه بر سوال از علت این هزینه های سنگین غیر قابل هضم است اینکه در قالب ائتلاف تصویر تعدادی از این بزرگواران را در کنار هم و دست در دست هم می بینیم ، سوال این است؟ اگر قرار است در یک ساختار و فرایند قانونی که چارت اجرایی آن مشخص و مصوب باشد، چه احتیاجی است که افراد خاصی با بیعت های ناگفته در کنار هم باشند. جریان این ائتلافات گروهی و دسته بندی ها برای کسب رای متمرکز چیست؟
این مهندسین برای چه اهداف و برنامه هایی با هم تشکیل ائتلاف کرده اند؟ آیا هدف خدمت به نظام مهندسی است یا مردم؟ یا هدف هماهنگی پس از رسیدن به پشت میز خدمت است؟
انشالله که نیتها خیر است هدف ها در راستای تعالی امور اگر چه همانگونه که در سنوات و انتخابات قبلی این سازمان مشاهده شده، و اخبار آن در مصاحبه های مختلف پینک پنکی وزیر محترم و اعضای هیات رئیسه نظام مهندسی کشور به خصوص سال گذشته به کرّات شنیده و خواندیم ، متاسفانه به دلیل ساختار شکل گرفته قدرت از سنوات قبل و مایوس شده جوانان تحصیل کرده از اثر گذاری در این ساختار و شاید دیدن فضایی بی عدالت ، حتی در مشارکت انتخابات بعنوان دارنده حق رای که از حقوق حداقلی اعضاست سر باز زده و مشارکت آن انتخابات با درصد بسیار پایین تر از حتی یک چهارم اعضا برگزار گردید و مهمتر انکه آنهایی هم که رای دادند بیشتر به گعده های ناسیونالیستی شهرستانی بر اساس معیار قرارگیری در شرق و غرب و مرکز استانی عمل کردند و هدف در اکثریت قرار گرفت دوستان همشهری بود.
از طرفی از دید یک ناظر بیرونی ، به عنوان و اسم این سازمان در ذهنمان نظارت نظاموند و افزایش کیفیت صنعت ساخت و ساز کشور است که علناً در ماجراهایی که در اواخر سال 96 میان سازمان و وزارت راه و شهرسازی بوجود آمد مشخص شد که بیشتر بعنوان یک اتحادیه مهندسین یا صنفی تبدیل شده در رسیدن به حقوق خود، که با معیارهای تشکیل سازمان در دهه هفتاد فاصله گرفت و انحراف از اهداف سازمان به قول آماری ها پرمعنا شده است و این سیستم تبدیل به یک اداره نیمه دولتی پر گلوگاه و با انباشت پول های نجومی که خود می تواند در کنار قدرت تفیضی عامل فساد باشد، شده است، شکل گیری فضایی غیر شفاف که تعدد شکایات از جانب مردم و اعضاء بیانگر این موضوع است. اگر هم در میان مردم که در واقع بعنوان گیرنده خدمات باید نگاهی مطمئن و خوش بین به این سیستم در باب حمایتی و استاندارد سازی داشته باشند، به خصوص روستائیان که دارای تمکن مالی کمتری هستند ، برویم ، تنها جوابی که از این عزیزان در پاسخ به کلمه” نظام مهندسی” خواهند داد ، می شنویم این است که معطلی چند ماهه، تعرفه های سنگین و عدم نظارت مسئولانه و چرا باید بابت هیچ، این همه وقت و پول بابت مصوب نمودن نقشه ها و تعرفه نظارت های نشده تا امضاء های صوری، علاوه بر هزینه پروانه ساختمانی باید بپردازیم.
بی شک با نظارت قوی تر و تدوین مقررات و آیین نامه هایی که از رانت و تخلف جلوگیری بعمل آورد، و اگر حضور مشتاقان در قرار گیری در صف خدمت هیات مدیره به دور از منیّت ها و بُلدکردن فردی برای مسائل حاشیه باشد قطعاً نگاهی نوع به این سازمان که در آن فرصت ها و ظرفیت های زیادی برای کمک به استان وجود دارد ، شکل خواهد گرفت.
2007
کپی شد
