این استان از شمال و شرق به استان اصفهان،از غرب به استان خوزستان از جنوب به استان کهگیلویه و بویر احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است.
مرکز این استان، شهرکرد در ارتفاع ۲۰۶۶ متری از سطح دریا قرار دارد که مرتفعترین شهر در بین مراکز استانی بوده و به همین سبب این استان به بام ایران شهرت یافته است. این منطقه دارای ۱ درصد از کل وسعت ایران می باشد وبا وجود مساحت کم، ۱۰ درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد.
چهارمحال وبختیاری تا قبل از سال ۱۳۳۲ در قالب شهرستان شهرکرد و بختیاری از شهرستانهای استان اصفهان یکی از استانهای ۱۰ گانه آن زمان محسوب می شد. در همین سال با توجه به ویژگیهای متمایز اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حاکم بر منطقه از استان اصفهان منتزع و به عنوان فرمانداری مستقل چهارمحال و بختیاری در تقسیمات کشور قرار گرفت. در سال ۱۳۳۷ این فرمانداری به فرمانداری کل و سپس در سال ۱۳۵۲ طبق مصوبه وزیران به استانداری ارتقا یافت.در حال حاضر این استان با جمعیتی نزدیک به ۹۰۰،۰۰۰ نفر،دارای ۹شهرستان به نامهای اردل، بروجن، فارسان، شهرکرد، لردگان، کوهرنگ ،کیار،بن و سامان است. استان چهارمحال و بختیاری منطقه ای است کوهستانی که تقریبا ۷۶% آن را کوهها و تپه ها و ۲۴% دیگر را دشت های آبرفتی وفلات ها تشکیل می دهد.
به علت ماهیت کوهستانی مرتفع و قرار گرفتن در مسیر بادهای مرطوب سیستم مدیترانه ای و تخلیه باد این سامانه ها، استان دارای بارش نسبتا مناسبی می باشد. قالبا در مناطق مرتفع بارش به صورت برف بوده و وجود ارتفاعات پوشیده ازبرف یکی از ویژگیهای اقلیمی و جاذبه های زمستانی این استان است.
مهمترین رشته کوهاین منطقه زردکوه بختیاری است که سخاوتمندانه رودخانه های بزرگ کارون و زاینده رودرا به کشور هدیه می کند. وجود ۲۰ رودخانه دائمی به طول ۹۰۵ کیلومتر و چشمه های متعدد با گواراترین آبها بسان گردنبند پیروزه ای، زینت بخش استان بوده و با جریاندر رگهای آبی کشور، طراوت، آبادانی و حیات را در مسیر کوچ خود به استان های دیگرارمغان می برد.
در کنار جاذبه های متعدد تاریخی و فرهنگی، نظیر ابنیه تاریخی،محوطه ها و آثار باستانی فرهنگ عشایری، بزرگان فرهنگ و هنر استان، دامنه های زاگرس نیز گنجینه ای از طبیعت فراروی ما گذاشته ، مناظر بدیع و زیبا، تا بدانجا که چهارمحال و بختیاری را بهشت طبیعت دوستان و گردشگران نامیده اند.چشمه ها و رودخانه ها، دشت لاله های واژگون و مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع بسیاری نظیر قیصری،شیدا،هلن،سبزکوه، تنگ صیاد و جنگل های بلوط، یا همان طلای سبز زاگرس، که تنوع بالغ بر ۹۲۳ گونه گیاهی با ارزش ۲۹۴ گونه جانوری و چشم اندازهای کم نظیر را در خود جایداده اند، تنها بخشی کوچک از این بهشت به شمار می آید.
شهرستان اردل با مرکزیت شهر اردل (در فاصله 77 کیلومتری مرکز استان ) و با مساحت 1854 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 53514 هزار نفر ، شامل 2 بخش 4 شهر و 4 دهستان ، و با ارتفاع 1850 متری از سطح دریا قرار دارد. از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان می توان به موارد ذیل اشاره کرد.
جاذبه های گردشگری
حاشیه رودخانه کارون از دشتک تا پل و دریاچه سدکارون4، چشمه سرداب روستای رستم آباد ، چشمه مولا روستای آلیکوه،چشمه سرخون ،چشمه دهنو ،چشمه روستای عزیز آباد، چشمه شلیل و مروارید ،چشمه زیبا و منطقه بکر بادره سمی دیناران ، چشمه آبسرده وچشمه های روستای کری منطقه دیناران ، آبشار زردلیمه ، طبیعت روستای بهشت آباد،منطقه حفاظت شده جنگلی هلن میانکوه ، طبیعت جنگلی وزیبای هفت پیران روگر، پارک جنگلی گندمکار،پارک جنگلی شیاسی،طبیعت زیبای دشت قراب دیناران ،غار اردل ،پل مروارید و ایلراه تاریخی ،عشایری دزپارت و...
اماکن تاریخی
پل تاریخی بهشت آباد ،کاروانسرای روستای شلیل ،امامزاده حلیمه خاتون روستای سرپیر دشتک، امامزاده شاه البرز روستای آلیکوه، مجموعه تفریحی،زیارتی شاهزاده عبدالله شهر اردل،امامزاده اسماعیل روستای دورک قنبری، تکیه بختیاری ها در شهر اردل، بقایای قلعه ابوالقاسم خان بختیاری اردل،پل و امامزاده روستای دوازده امام ،سنگ نوشته ها و سنگ نگاره های پل مروارید و ...
صنایع دستی
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: گلیم، جاجیم ، خورجین ، البسه محلی و سرمه دوزی و...
سوغات محلی شهرستان اردل
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به انواع لبنیات ،قالی های محلی قیصری ودشتکی وصنایع دستی عشایری اشاره کرد.
معرفی شهرستان بروجن
شهرستان بروجن با مرکزیت شهربروجن (در 60 کیلومتری مرکز استان ) و با مساحت 2257 کیلومتر مربع وجمعیتی بالغ بر 118681 هزار نفر ، شامل 3 بخش 6 شهر و 5 دهستان، و با ارتفاع 2220 متر از سطح دریا قرار دارد .
از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان می توان به موارد ذیل اشاره کرد
جاذبه های گردشگری
چشمه وگردشگاه سیاسرد بروجن ، چشمه زاغی روستای دهنو، چشمه گلوگرد ،چشمه آب سفید، چشمه علی روستای امام قیس ، چشمه مادر و دختر شهر گندمان ،هفت چشمه شهر بلداجی ، تالاب بین المللی چغاخور ،تالاب گندمان ، تالاب چال تر، طبیعت روستای گردبیشه ، ارتفاعات کوه کلار و سبز کوه، تنگ وستگان ،باغات اطراف چغاخور و آورگان ، پارک بزیال بلداجی ،پارک قزل گریش شهر فرادنبه ،پارک ملت بروجن و...
اماکن تاریخی
چشمه وگردشگاه سیاسرد بروجن ، چشمه زاغی روستای دهنو، چشمه گلوگرد ،چشمه آب سفید، چشمه علی روستای امام قیس ، چشمه مادر و دختر شهر گندمان ،هفت چشمه شهر بلداجی ، تالاب بین المللی چغاخور ،تالاب گندمان ، تالاب چال تر، طبیعت روستای گردبیشه ، ارتفاعات کوه کلار و سبز کوه، تنگ وستگان ،باغات اطراف چغاخور و آورگان ، پارک بزیال بلداجی ،پارک قزل گریش شهر فرادنبه، پارک ملت بروجن و...
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: انواع بافته های داری نظیر گلیم و البسه محلی ، نمد، گیوه دوزی و...
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به گز بلداجی،انواع لبنیات،انواع گلیم ،گبه و قالی و اشاره کرد.
شهرستان بن
شهرستان بن با مرکزیت شهر بن (در 35 کیلومتری مرکز استان) و با مساحتی حدود 798کیلومتر مربع وجمعیتی بالغ بر27367 شامل 2بخش 2شهر و 4 دهستان ، وبا ارتفاع حدود 2000متری از سطح دریا قرار دارد.
از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان میتوان به موارد ذیل اشاره کرد.
قلعه محمدحسن خان بختیاری درروستای بارده ، امامزاده سید محمد بارده ،امامزاده بابا پیراحمد ، امامزاده سید بهاءالدین روستای شیخ شبان ، امامزاده حارث بن علی روستای جمالو ، امامزاده بابا محمود بن ، پل های تاریخی شهر بن ، پل و حمام تاریخی روستای بارده و...
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: مصنوعات خاتم کاری شده ، گلبندی خاتم و...
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به انواع لبنیات،عسل و...اشاره کرد.
شهرستان سامان
شهرستان سامان با مرکزیت شهرسامان (در 25 کیلومتری مرکز استان ) و با مساحت 458 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 35895 هزار نفر شامل 2 بخش 1شهر و 4 دهستان ،وبا ارتفاع حدود 2000متری از سطح دریا قرار دارد.
از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان میتوان به موارد ذیل اشاره کرد.
مسجد جامع سامان ، بافت تاریخی روستای یاسه چای،پل تاریخی هوره، بقایای قلعه هوره ، مقبره دهقان سامانی و...
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: بافته های داری به ویژه گلیم ،قالی ، قالیچه و...
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به گردو ، بادام و ... اشاره کرد.
شهرستان شهرکرد
شهرستان شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری ، با مساحت 2006 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 283210 هزار نفر، شامل 3 بخش 8 شهر و 4 دهستان ، وبا ارتفاع 2166 متر از سطح دریا بلند ترین مرکز استانی در کشور ( معروف به بام ایران ) است.
از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان میتوان به موارد ذیل اشاره کرد
چشمه زنه شهر هفشجان ، چشمه مایک شهر سورشجان ، چشمه وقت و ساعت روستای شمس آباد، پارک سرچشمه فرخشهر،سد بیدکان ، پارک ملت شهرکرد ،منطقه حفاظت شده تنگ صیاد و...
مجموعه فرهنگی تاریخی قلعه چالشتر ، خانه آزاده چالشتری، قلعه اسفندیار خان بختیاری ( سردار اسعد اول ) فرخشهر ، قلعه امیر مجاهد روستای شمس آباد ، قلعه نصیر خان بختیاری(سردار جنگ) روستای سورک ،موزه مردم شناسی فرخشهر ، موزه مردم شناسی شهر کیان ،موزه سنگ ومردم شناسی قلعه چالشتر، موزه باستان شناسی شهرکرد(حمام تاریخی پرهیزگار)،موزه محیط زیست (جنب پلیس راه فرخشهر)،موزه دفاع مقدس شهرکرد،گنجینه آموزش وپرورش شهرکرد،حمام تاریخی فرخشهر ،حمام تاریخی چالشتر ، حمام تاریخی سورشجان ،اتاق آئینه شهرکرد ، امامزاده عزیز ا... شهر کیان ، امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون شهرکرد ،امامزاده عبدا..روستای سورک ، امامزاده پیرخدیجه روستای وانان ،امامزاده سلطان سبزه پوش ، امامزاده سید محمد علی اکبرروستای دستگرد امامزاده، امامزاده شاه منظر هفشجان، امامزاده سید علی اکبر روستای نافچ ، مسجد جامع شهر چالشتر ،مسجد تاریخی روستای هرچگان، مسجد جامع شهر کیان ،مسجد جامع ( خان) شهرکرد ،سقاخانه ارباب میرزا شهرکرد، عصارخانه صالحی فرخشهر ،سنگ نبشته های گردنه رخ ، سنگ نگاره هفشجان و ...
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: گلیم و البسه محلی،قالی، نمد، گیوه دوزی،حجاری سنتی، نگارگری، تذهیب و تشعیر، احجام فلزی،قفل سازی سنتی، سرمه دوزی و...
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به انواع لباس نمدی،انواع نبات وپولکی،عسل وگیاهان دارویی اشاره کرد.
شهرستان فارسان
شهرستان فارسان با مرکزیت شهر فارسان (در فاصله 35 کیلومتری مرکز استان ) و بامساحت حدود 558 کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 100 هزار نفر، شامل 3 بخش 6 شهر و 5 دهستان ،باارتفاع بیش از2100متر ازسطح دریا به مرکز ییلاق نشین ایل بختیاری معروف است .
از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان میتوان به موارد ذیل اشاره کرد.
سنگ نوشته های مشروطیت و تونل پارتی پیرغار،قلعه سردار اسعد بختیاری در شهر جونقان(موزه صنایع دستی)، مسجد جامع فارسان، کتیبه بکان جونقان ،طاق سنگی ها( کاروانسرای )خان اوی در تنگ درکش ورکش ، امامزاده سید میر احمد و امامزاده حیدر بن مالک شهر باباحیدر، امامزاده سید سعید چلیچه، امامزاده سید محمد فارسان، امامزاده روستای گوشه و...
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: انواع بافته های داری و عشایری نظیر گلیم، جاجیم ، خورجین و البسه محلی و...
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به انواع لبنیات،داروهای گیاهی،عسل والبسه محلی اشاره کرد.
شهرستان کوهرنگ
شهرستان کوهرنگ با مرکزیت شهر چلگرد (در فاصله 88 کیلومتری مرکز استان ) و با مساحت3684 کیلومتر مربع وجمعیتی بالغ بر 35915هزار نفر خواستگاه جامعه عشایری وقطب گردشگری استان شامل 3 بخش 2 شهر و 7 دهستان ، و با ارتفاع 2480 متری از سطح دریا(بلندترین شهرکشور) قرار دارد.
از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان میتوان به موارد ذیل اشاره کرد. ایلراه پلکانی پل خدا آفرین (بازفت)،نقوش برجسته الگی و شیرین او بازفت، امامزاده شاهزاده ابراهیم روستای گردوعلیا،امامزاده شاه عبدالعظیم بیرگان،بقایای قلعه دهناش وبقایای قلعه تبرک بازفت ، امامزاده سید سعید چلگرد، امامزاده سید عیسی روستای سرآقاسید،بردگوری های بازفت،شیرسنگی و...
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: انواع بافته های داری و عشایری نظیر گلیم، جاجیم ، خورجین و البسه محلی و سرمه دوزی و...
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به گیاهان وسبزیجات طبیعی،انواع لبنیات،عسل طبیعی،گیاهان دارویی و...اشاره کرد.
شهرستان کیار
شهرستان کیار با مرکزیت شهر شلمزار ( در فاصله 30 کیلومتری مرکز استان) و با مساحت 1399 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 51957 هزار نفر شامل 2 بخش 4 شهر و 5 دهستان ،و با ارتفاع حدود 2000متراز سطح دریا به سرزمین قلاع تاریخی معروف است .
از مهمترین جاذبه های گردشگری ، تاریخی - مذهبی،صنایع دستی وسوغات محلی این شهرستان می توان به موارد ذیل اشاره کرد.
چشمه (دریاچه) شلمزار، آبشار سر آسیاب شهر ناغان ،سرچشمه های شهر گهرو ، آبشار دره عشق و حاشیه رودخانه کارون ، آبشار تنگ زندان ، منطقه حفاظت شده سبز کوه و رودخانه سبزکوه، گردشگاه روستای قلعه تک،باغات گهرو و ناغان، قایق رانی در آب های خروشان در رودخانه کارون ، تالاب سولقان و...
قلعه امیرمفخم بختیاری درروستای دزک(موزه پوشاک) ،بقایای قلعه نجف قلی خان (صمصام السلطنه بختیاری)درشهر شلمزار ،بقایای قلعه روستای دستنا ، بقایای پل قدیمی روستای دوپلان ،پل تاریخی روستای خراجی ، امامزاده مریک ،امامزاده اسماغیل روستای برنجگان و ...
صنایع دستی رایج در این شهرستان عبارتند از: انواع بافته های داری نظیر گلیم، جاجیم و...
از مهمترین سوغات محلی این شهرستان میتوان به انواع لبنیات،پولکی ونبات و...اشاره کرد.
فرهنگ، اقوام، زبان، نژاد، مذهب
وجود 3 قوم اصیل در استــان چهارمحــال و بختیـاری (بختیاری، فارس، ترک قشقایی) تنوعی از فرهنگ های مختلف را در این استان بوجود آورده است. زندگی کوچ نشینی و آیین و فرهنگ بختیاری و قشقایی همراه با لباس محلی اقوام مختلف، آیین های محلی (بازی های بومی- محلی، مراسمات عروسی و عزاداری، رسوم و..) درکنار زبان لری، فارسی و ترکی تنها گوشه ای از اصالت فرهنگی این دیار را به نمایش گذاشته است. بیش از 98 درصد مردم این استان مذهب شیعه دوازده امامی دارند.
جاذبه های طبیعی استان
ابشار شیخ علیخان شهرستان کوهرنگ
آب یکی از بهترین نعمت های خداوند است، اما جاری شدن آن از ارتفاع کوهساران و تشکیل آبشار به یک جاذبه مفرح و دل انگیزتر تبدیل می شود. در 10 کیلومتری شهر چلگرد مرکز شهرستان کوهرنگ و در 105 کیلومتری شهرکرد مرکز استان چهارمحال وبختیای واقع در روستای شیخ علیخان آبشار زیبایی به همین نام جریان دارد که تن رنجور، از خستگی راه را رمق تازه می بخشد. آب از ارتقاع یک تنگه جاری شده و با خود نسیم سردی را در ورودی روستای شیخ علیخان در پیش روی رهگذران و گردشگران قرار داده و با زبان بی زبانی از هر تازه واردی میهمان نوازی می کند. اگرچه طبیعت سحرآمیز چهارمحال وبختیاری دارای جاذبه های گردشگری زیادی است اما در این میان، آبشار شیخ علیخان از بدیع ترین مناظر دل انگیز این استان محسوب می شود.
زیرساخت های موجود: جاده آسفالت، پارکینگ، آب، برق، سرویس بهداشتی، آلاچیق و ...
آبشار سبزکوه
آبشار سبزکوه (کرودیکن) (تنگ زندان)این آبشار در 30 کیلومتری شهر ناغان و 77 کیلومتری شلمزار مرکز شهرستان کیار قرار دارد و در بین مردم منطقه آبشار دودی یا «کــرودیکن» معروف است. این آبشار در مجموعه ی زیباى سبزکوه قرار دارد و مسیر آن از طریق کره‌بس و روستای دره عشق است. ارتفاع آن بسیار بلند و منظره ی آن بسیار دیدنى و جالب است. در منطقه ی سبزکوه آبشارهاى دیگرى نیز وجود دارد که هم ارتفاع قابل توجهى دارند و هم آب قابل توجهى از آنها سرازیـر مى‌شود. از جمله ی این آبشارها مى‌توان به آبشار قزل اشاره کرد آبشار 100 متری تنگ زندان سبزکوه با هشت آبشار کوچک در شمال منطقه حفاظت شده سبزکوه قراردارد.
راه دسترسی به این آبشار از سه شهرستان (کیار، بروجن و لردگان) امکان پذیر است و حداقل به نصف روز پیاده روی نیاز دارد.
آبشار گاهکده لردگان
گردشگران و دوستداران جلوه های بدیع طبیعت پس از گذشت 55کیلومتر از مرکز لردگان از میان جنگل های پراکنده بلوط ، کوههای پرشیب وبلندی اطراف رودخانه خرسان به این آبشار با چشم انداز زیبا می رسند. فاصله 45کیلومتری لردگان تا روستای طلایه در مسیر این آبشار آسفالت است و مسیر 10کیلومتری روستای طلایه به روستای ده گه وآبشار گاهکده خاکی است. آبشار در دره ای زیبا و پوشیده از درختان تنومند گردو و بلوط درمجاورت رودخانه خرسان واقع شده است و آسفالت راه ارتباطی آن می تواند به رونق گردشگری واقتصاد این منطقه کمک کند . این آبشار به عنوان یکی از مفرح ترین مکانهای گردشگری شهرستان به لحاظ نبود راه مناسب ،بیشتر مورد بازدید تورهای طبیعت گرد و علاقمندان به ورزش کوهنوردی و پیاده روی قرار می گیرد.
آبشار دره عشق (معدن)
در فاصله 110 کیلومتری شهرکرد در منطقه مشایخ شهرستان کیار در نزدیکی روستای دره عشق قرار دارد. این آبشار با سرعت زیاد از دل کوه بیرون می آید و بیش از 100 متر ارتفاع دارد. در کنار این آبشار رود کارون جریان دارد و در اطراف آبشار انارستانها وشالیزارهای روستای دره عشق و دورک شاهپوری فضای شگفت انگیزی را به وجود آورده است و فصول بهار و تابستان وقت مناسبی برای بازدیدکنندگان می باشد. این آبشار که ارتفاع آن به حدود بیش از صد متر می رسد از دل کوه با سرعت زیادی بیرون می جهد و منظره بدیعی پدید می آورد.
در جنب این فضا رودخانه کارون به آرامی جاری است و امکانات بهره برداری سیاحتی متعددی را فراهم می آورد. همچنین روستای معروفی به نام دورک اناری که دارای انارستان های بزرگ و مزارع شالیزاری جالب توجه است در نزدیکی این آبشار قرار دارد که مجموعه این عوامل پیوستگی فضای شگفت انگیزی را فراهم می آورند که می توانند مدت های درازی ناظر و بیننده را به خود مشغول دارند.
آبشار تونل اول کوهرنگ
این آبشار از سرازیر شدن آب تونل اول کوهرنگ به وجود آمده است. این تونل جهت انتقال آب چشمه کوهرنگ و دیگر چشمه های اطراف به زاینده رود در سال 1332 در منطقه کوهرنگ، جایی که اکنون شهر توریستی چلگرد-مرکز شهرستان کوهرنگ قرار دارد، ایجاد شد. تلاش برای انتقال این آب به زمانهای بسیار دور برمی گردد.
نخستین بررسی ها برای انتقال آب رودخانه بیرگان به حوضه زاینده‌رود به سالهای پس از جنگ دوم جهانی بازمی‌گردد در نتیجه این بررسی ها طراحی و اجرای بند انحرافی و تونل اول کوهرنگ به وسیله مهندسان مشاور الکساندر گیپ واگذار گردید و در مهر ماه 1327 کار احداث تونل کوهرنگ آغاز شد و در مهرماه 1332 به بهره‌برداری رسید این سیستم شامل بند و یک تونل 2900 متری بطور میانگین سالانه حدود 255 میلیون مترمکعب آب را به حوضه زاینده‌رود منتقل می‌کند. در اطراف این آبشار آلاچیق های برای اقامت گردشگران تدارک دیده شده است.
آبشار آتشگاه لردگان
آبشار آتشگاه لردگان یکی از طولانی ترین آبشارهای ایران است.
این آبشار زیبا که به آبشار مینیاتوری شهرت دارد یکی از بی‌نظیرترین جاذبه‌های طبیعی و گردشگری ایران به شمار می‌رود. آبشار با حرکت مواج خود سکوت منطقه را می‌شکند و بی‌بدیل‌ترین جلوه‌های طبیعی را رقم می‌زند.
آبشار آتشگاه در فاصله 200 کیلومتری شهرکرد و در 40 کیلومتری شهر لردگان در دره ای روح افزا به طول 3 کیلومتر قرار گرفته است.
آبشار زرد لیمه
این آبشار در دره ای طویل در منطقه دیناران می باشد و یکی از سرچشمه های رودخانه کارون است که با اضافه شدن به آب بازفت و حرکت در دره های عمیق منطقه، مناظری شگفت انگیز را به وجود آورده است.
ناگفته نماند مسیر رفت به 8 ساعت پیاده روی و به شب مانی نیاز دارد و وجود چادر و کیسه خواب مناسب از ملزومات این سفر است و در روز دوم نیز تقریبا همان 8 ساعت پیاده روی را در پیش رو داریم و مسیر برگشت همان مسیر مال رو و یا پاکوب رفت است.
تالاب بین المللی چغاخور
تالاب بین المللی چغاخور در موقعیت جغرافیایی 31 درجه و 54 دقیقه و 17 ثانیه تا 31 درجه و 56 دقیقه و 31 ثانیه عرض شمالی و 50 درجه و 52 دقیقه و 40 ثانیه تا 50 درجه و 56 دقیقه و 14 ثانیه طول شرقی و در ارتفاع حدود 2270 متری از سطح آب های آزاد واقع شده است. از زیباترین و بزرگترین تالاب های استان است که رشته کوه کلار با قله 3830 متری از سمت جنوب غربی مشرف بر آن است.
مساحت آبی تالاب از 960 هکتار قبل از احداث سد بر روی آن به 1500 هکتار بعد از احداث سد افزایش یافته، مساحت منطقه شکار ممنوع تالاب، 2500 هکتار است. متوسط طول تالاب، 5400 متر و عرض آن بین 250 تا 400 متر در بخش های مختلف متغیر است. پیش از احداث سد به حدود6 متر ر نواحی شمالی آن رسیده است و عمق متوسطی حدود 3 متر دارد. تالاب را مرغزاری وسیع در بر گرفته که مساحت آن حدود 700 هکتار برآورد شده است. این مرغزار در ماه های اردیبهشت تا مهر کهسطح آب تالاب رو به کاهش می‌گذارد از این هم وسیع تر می‌شود.
این ناحیه، آب و هوایی مرطوب با تابستان های معتدل و زمستان های سرد دارد و از نقاط ییلاقی چهارمحال وبختیاری محسوب می وشد. در کتاب((تاریخ ایل بختیاری)) آمده است (( چغاخور همان چغاخرم است و لفظ چغا به ترکی به معنی تپه و مرغزار می باشد)). خوانین و ایلخان بختیاری بوده است. در ((فرهنگ فارسی)) خور به معنای خورشید و آفتاب آمده است و چغاخور را اگر ترکیبی فارسی و ترکی بدانیم در فرهنگ فارسی در فرهنگ فارسی خور به معنای خورشید و آفتاب آمده است و همچنین در گویش بختیاری به تالاب، معادی یا گوراب می گویند.
منابع تأمین کننده آب تالاب عمدتاً نزولات جوی و چشمه هایی یا آبدهی نسبتاً بالای منطقه از جمله چشمه سیبک، تنگ سیاه، زوردگان، اورگان، ساکی آباد، گلوگرد و ... است که دربخش غرب و جنوب تالاب قرار دارند. جریان های سطحی سم اندکی در تأمین آب تالاب دارند.
همه ساله هزاران نفر از اهالی داخل و خراج منطقه برای سیاحت و اقامت های کوتاه مدت به این ناحیه و مرکز سیاحتی -زیارتی امامزاده حمزه علی سفر کرده و از امکانات طبیعی آن برخوردار می شوند. از پاییز تا بهار هر سال هزاران پرنده بومی و مهاجر در این تالاب به سربرده و تخم گذاری می کنند. از انواع پرندگان دائمی یا مهاجری که در تالاب بین المللی شناسایی شده اند می توان به انواع مرغابی، غاز و اردک، آنقوت، چنگر، انواع حواصیل، لک لک سفید، خروس کولی و فلامینگو اشاره کرد.
در تالاب بین المللی چغاخور غیر از پرندگان یاد شده انواعی از آبزیان نیز زیست می کنند که ماهی کپور و کولی از مهمترین آن ها محسوب می شوند. همچنین زیست نوعی ماهی از خانواده گامبوز ((ماهی گورخری)) در این مکان است.
راه های دسترسی آسفالته، اب آشامیندی، سرویس بهداشتی، فضای سبز، سکوی نشیمن دسترسی به واحد های اقامتی و پذیرایی پارکینگ، از جمله تنواع امکانات و تسهیلات موجود در این تالاب است.
را های دسترسی عبارتند از:
1- جاده آسفالته بروجن- ناغان که در غرب تالاب به سمت ناغان ادامه می یابد.
2- جاده آسفالته شهرکرد - ناغان.
در قسمت جنوب تالاب، جاده های خاکی در جهت شرقی و غربی روستاهای واقع در این ناحیه را به یکدیگر و نهایتاً به جاده آسفالته مرتبط می سازد.
دشت ها و گونه های گیاهی
دشت لاله های واژگون
این دشت زیر پوششی رنگارنگ از لاله های سرخ رنگ و واژگون ، در 12 کیلومتری چلگرد و در نزدیکی روستای بنواستکی کوهرنگ آرمیده است. هوای لطیف، سبک و پاک دشت و پوشش گیاهی بسیار غنی و ارزشمند آن چشم دل هر بیننده ای را می نوازد.
دشت لاله های واژگون چهار محال و بختیاری یکی از زیباترین جلوه های بدیع و طبیعی این استان است تا جایی که می توان از آن به عنوان "نقاشی ممتاز خالق هستی" یاد کرد.
اگرچه اکوتوریسم طبیعی آبی برفی چهارمحال و بختیاری جاذبه‌های گردشگری طبیعی زیادی را در خود جای داده است، اما زیبایی دشت لاله‌های واژگون چون تابلوی بی‌بدیل همه جاذبه‌های گردشگری این استان را تحت شعاع خود قرار داده است. اینکه بام ایران به "دیار لاله‌های واژگون" شناخته می‌شود، تنها در حد یک نام نیست، بلکه تماشای دشت لاله‌های واژگون با چشم‌انداز خیره کننده برای هر تازه واردی با مسمی بودن این نام را "عینیت" می‌بخشد.
گردشگران برای سفر به دشت لاله‌ها در طول مسیر شهرکرد، سودجان چشمه دیمه کوهرنگ از دیدن چهره بهارمفرح این مسیر در حالی که از سرازیر شدن چشمه‌های آب برف در سراشیبی تپه‌ها و پوشش سبز زمین لذت می‌برند، وارد دشت لاله‌های واژگون می‌شوند.
وجود پوشش برف بر فراز تپه‌ها، قله ها، آسمان آبی تزیین شده از ابرهای سپید و قهقهه مستانه رودخانه‌های خروشان از جمله سرشاخه "زاینده رود" اوج زیبایی را در مسیر دشت لاله‌های واژگون به تمام و کمال به گردشگران هدیه کرده است. هر تازه واردی پس از خیره شدن از تماشای طبیعت سحرآمیز و جاذبه‌های طبیعی افسونگر این مسیر در ورود به دشت لاله‌ها شگفت زده و مبهوت زیبایی این دشت خیال‌انگیز و رویایی می‌شود.
تا چشم کار می‌کند یک دشت پهناور چون فرشی ممتاز از لاله‌ها و دیگر نباتات سبزه‌پوش است و لاله‌های واژگون انگار در برابر عظمت خالق هستی از شرم سر خجلت پایین انداخته‌اند.
واشدن غنچه‌های لاله‌های واژگون در دل یک دشت سبزفام در حالی که کوه های مرتفع پوشیده از برف و دامنه پر از سبزه، گرداگرد آن را احاطه کرده زیبایی طبیعی این دیار را به اوج خود می‌رساند.
لبخند مستانه لاله‌های واژگون در پیشواز گردشگران نمایش صحنه‌ای از خلقت آفرینندگاردانا و تواناست که هر بیننده‌ای را محو تماشای خود و هرعقل سلیمی را به تحسین شاهکار خلقت وا می‌دارد.
فرو آوردن سرتسلیم غنچه‌های نوبر لاله‌های دشت واژگون با اینکه سرآمد زیبایی همه رستنی ها و نباتات هستند به زبان بی‌زبانی به هر بیننده‌ای افتادگی در برابر ذات خداوند را می‌آموزد.
لاله‌های واژگون تنها جلوه‌گر یک زیبایی بی‌نظیر نیست، بلکه این "رستاخیز" زیبای خاک تزیین شده از زیباترین لاله‌ها نوید بخش "رستاخیز آخرت" است
هر چند لاله های واژگون را می توان در جای جای طبیعت زیبای چهارمحال و بختیاری دید اما؛ دشت ۷۰۰ هکتاری منطقه بنواستکی در کوهرنگ بختیاری یکی از معروف ترین رویشگاه های لاله های واژگون در کشور است که در اردیبهشت ماه میزبان هزاران گردشگر می شود.
این جاذبه طبیعی بسیار دیدنی درفاصله ۱۰۰ کیلومتری شهرکرد و حدود ۱۰ کیلومتری شهر کوهرنگ قرار داشته و در سال های نه چندان دور که هنوز سیل گردشگران به آن دیار سرازیر نشده بود، با شادابی سحرانگیزی، در اردیبهشت ماه گل های سرنگون خود را به رقص و دل ربائی وا می داشت و این پایکوبی ۱۵ روزه بهاری با بذردهی لاله ها در اواخر اردیبهشت به پایان می رسید.
بارگذاری اکوتوریسمی، سرازیر شدن سیل ویرانگر گردشگران ناآگاه، انفعال دستگاه های متولی و آماده نکردن زیرساخت های لازم برای این بارگذاری و تبدیل شدن به یک جاذبه طبیعی گردشگری؛ سبب گردید که هر ساله از شادابی و تجدید حیات طبیعی لاله ها کاسته شده، و روند کاهش تراکم لاله ها و وسعت این اثر طبیعی کم همتا شدت یابد.چیده شدن گل ها و خارج کردن غده و پیاز لاله ها از داخل خاک توسط برخی از بازدید کنندگان ناآگاه، بیشترین نقش تخریبی را در مجموعه عوامل انسانی مؤثر در تشدید روند تخریب و رخوت دشت لاله ها داشته است.
شکستن ساقه گل ها در اثر پهن کردن زیراندازها، لگدمال کردن لاله ها در اثر ترددهای غیر اصولی و غیر ضروری بازدیدکنندگان در دشت و عدم کنترل فرزندان و ممانعت از آسیب رسانی آنان به گل ها و گیاهان؛ روند طبیعی گل دهی و بذردهی لاله را مختل و تجدید حیات طبیعی دشت را به مخاطره می اندازد.
ورود دام به دشت -خصوصا" در اواخر اردیبهشت و خردادماه -در مرحله بذردهی گل ها یکی دیگر از عوامل مؤثر کاهش تراکم و شادابی لاله ها بوده که با اخلال در ریزش بذر و ممانعت از استقرار بذور در خاک، زادآوری طبیعی لاله ها را بسیار شکننده و مختل می کند.اخیرا" طغیان آفات و بیماری ها هم به این عوامل اضافه شده که می تواند در شادابی و زادآوری طبیعی لاله ها بسیار مؤثر باشد. طغیان آفات و بیماری ناشی از ضعف بیولوژیکی لاله ها بوده که علت آن همان عوامل انسانی، فشار دام و نامدیریتی حاکم بر این جاذبه طبیعی می باشد.
پتعیین دستگاه متولی مشخص و ساماندهی گردشگران در کوتاه مدت؛ و در درازمدت انجام مطالعه، برنامه ریزی و تأسیس زیر ساخت های لازم با بهره گیری از ظرفیت ها و توانمندی های بخش خصوصی و جوامع محلی منطقه؛ و همچنین تغییر و جایگزینی شیوه معیشتی دامداران از طریق همین ظرفیت گردشگری و قرق کامل دشت و ممانعت از ورود هر گونه دام به این جاذبه طبیعی و همین طور شناسائی و مقابله با آفات و بیمارهای لاله ها، برای نگهداری و حفاظت از این شگفتی خلقت اجتناب ناپذیر است.همه ساله شمار زیادی از علاقه مندان به طبیعت برای دیدن رویش و نمو این گل یکتا به دامنه کوههای زاگرس می روند. گلستان کوه در خوانسار، ارتفاعات اشترانکوه لرستان و کوههای صمصامی در چهار محال و بختیاری رویشگاه انبوه این گلهاست اما دشت معروف لاله های واژگون در دامنه کوههای صمصامی در نزدیکی شهر کرد واقع شده است.زادگاه اصلی این گل ایران است اما مثل بسیار از موارد دیگر اروپاییان آن را به کشور خود برده و به پرورش گلخانه ای آن پرداخته اند به نحوی که به رغم وجود صدها نوع گل در ایران که 120 نوع آن لاله است کشور هلند مهد پرورش گل جهان محسوب می شود!
به دلیل وسعت زیاد (3400 هکتار)، پوشش گیاهی بسیار زیبا و ارزشمند، لاله های واژگون (اشک مریم) در دو نوع قرمز و زرد و نیز نزدیکی به دیگر جاذبه های قطب سیاحتی کوهرنگ، این منطقه تفرجگاه بسیار مناسبی محسوب می شود.زمان رویش و شکفتن لاله های واژگون در این دشت از اواسط فروردین ماه شروع و تا اواخر اردیبهشت ادامه خواهد داشت. این گل در مناطق صخره ای و سنگلاخی می روید و حتی تا 10 هزار شاخه از آن در یک دشت قابل مشاهده است.لاله واژگون گلی اسطوره ای و بی بدیل است که باور دیدن هزاران شاخه از آن در یک نگاه دور از ذهن است اما این تنها یکی از جاذبه های گردشگری کشور بی همتای ایران است.
امکانات و تسهیلات این منطقه توریستی شامل راه دسترسی آسفالته، آب آشامیدنی، دسترسی به هتل های شهر چلگرد و پارکینگ است و البته هنوز هم امکانات بسیاری برای جذب گردشگر به این منطقه نیاز است. اما به هر روی می توان یک روز را به دیدن این دشتهای بی بدیل اختصاص داد و فارغ از دغدغه های زندگی بیش از پیش به خالق این همه زیبایی اندیشید
جاذبه های تاریخی وفرهنگی
روستاهای تاریخی
موزه سنگ دزک
نام موزه : موزه سنگ دزک
سال تأسیس موزه: 1394ه.ش
نوع موزه از لحاظ محتوا : تخصصی - سنگ محلی استان
دوره ساخت بنا : قاجار
کاربری اولیه :سکونتی - حکومتی
نشانی موزه : روستای دزک - قلعه سردار امیر مفخم
مساحت تقریبی زمین : 11000متر مربع
مساحت کل زیربنا :1500متر مربع
تعداد طبقات :2 طبقه
تلفن : 03832632333
ایام تعطیل : 14 خرداد(رحلت امام خمینی)/ 28صفر(رحلت پیامبر)/21رمضان(شهادت حضرت علی) /25شوال(شهادت امام جعفرصادق) /10محرم(عاشورای حسینی)
ساعت بازدید: شش ماهه اول (9 الی 18) /شش ماهه دوم (8 الی 17)
متولی : اداره کل میراث فرهنگی استان
از خانه های تاریخی استان چهارمحال وبختیاری می توان از خانه ناصری ، خانه حفیظی های بروجن ، خانه آزاده نام برد که توضیحات آنها به شرح ذیل می باشد:
خانه ناصری
بنای تاریخی خانه ناصری بروجن متعلق به دوره پهلوی بوده و بر اساس مصوبه شورای ثبت و حریم سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، در تاریخ 12/3/94 و به شماره 31266 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد.
خانه حفیظی‌های بروجن
این اثر تاریخی مربوط به اواخر دوران قاجاریه می باشد که در خیابان فردوسی بروجن واقع شده است.
این بنا بعد از مرمت و بازسازی توسط سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری استان ،اکنون به موزه مردم شناسی ( موزه بهرامی ) تبدیل شده است .
خانه آزاده
این خانه قدیمی ترین خانه موجود در بافت تاریخی چالشتر و متعلق به دوره زندیه و منزل حاج میرزا مهدی خان آزاده چالشتری است.خانه از طریق پیش فضایی در جوار بهار بند قلعه از ضلع جنوبی ورودی می گیرد و از بعد از هشتی از طریق راهرویی به حیاط وارد می شود.جبهه غربی این خانه به تاریخ 1206ه.ق (اواخر دوره زندیه) و در دو طبقه ساخته شده است و ویژگیهای معماری آن دوره کاملا در آن مشهود است. پوشش های تویزه و تاق کژاوه، ارسی خانه، گوشواره های دو طرف ارسی خانه در طبقه بالا،نقوش ترنج روی سقفها از جمله این خصوصیات این دوره است. دسترسی به طبقه بالا از طریق پلکان انتهای دو راهروی طرفین ارسی خانه میسر می شود. جبهه جنوبی شامل سردر، هشتی، دالان واتاق ها است. طبق کتیبه سنگی سردر این جبهه به سال 1307ه.ق متعلق است ولی مطابق اسناد و قباله ها این جبهه با تخریب بخش دو طبقه متعلق به دوره صفوی ساخته شده است. جبهه شمالی و شرقی هم در دوره پهلوی با الگوی رایج در خانه های چالشتر ساخته شده است.
این بنا یکی از قدیمی ترین بناهای مسکونی استان محسوب میگردد و دارای سه نوع بافت متمایز متعلق به ادوار زندیه تا معاصر میباشد. تزئینات گچ بری، نقاشیهای دیواری، هنرهای روی چوب برروی کالبد این عمارت حکایت از چیره دستی هنرمندان این دیار دارد.
اتاق آیینه
این خانه حدود 140سال قدمت داشته و یکی از زیباترین خانه های به یادگار مانده از معماری دوران قاجار در شهرکرد می باشد.
بخش مهم این خانه که تالار یا اتاق آیینه نامیده می شود در واقع اتاق شاهنشین به شکل شکم دریده یا چلیپایی است که در معماری مسکونی قاجاری بسیار دیده می شود. اتاق آیینه بخشی از عمارت بزرگ متعلق به خانواده محمودیه بوده است که دارای فضاهایی بزرگ، باربند، میان سرا، اندرونی، حیاط خلوت و انبارهایی بوده است.
در خیابان کشی های انجام شده در دوره پهلوی دوم در شهرکرد و اجرای خیابان ولیعصر، بیشتر عرصه این خانه تخریب می شود و فقط فضای موسوم به تالار آیینه و اتاقهای همجوار آن و بخشی از ایوان شمالی حیاط آن و حیاط غربی(حیاط خلوت) باقی مانده است. اکنون انجمن خوشنویسان استان در این مکان مستقر می باشد. این بنا در تاریخ 78/1/9 و به شماره 2286 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است
پل های تاریخی
پل تاریخی زمانخان
پل زمانخان از جمله شاهکارهای معماری دوران صفوی است که در فاصله26 کیلومتری شمال غربی شهرکرد و 5 کیلومتری شهر سامان بر روی رودخانه زاینده رود احداث گردیده است. این پل به دست یکی از خوانین محلی به نام زمانخان ساخته شده است و ویژگی مهم آن تراشیدن صخره های سنگی جهت هدایت آب از مسیر فعلی می باشد. تاق آن با آجر ساخته شده و یکی از زیباترین فضاهای گـردشگری شهرستـان سامــان می باشد. پل از دو دهانه ی نامساوی به طول 5 و 6/5 متر تشکیل شده و ستون وسط آن، متکی بر تخته سنگی بریده شده می باشد. از نظر اهمیت تاریخی، برخی آن را بعد از پل الله وردیخان (سی و سه پل اصفهان) دومین پل مهم احداث شده بر روی زاینده رود می دانند. این بنا در تاریخ 75/4/11و به شماره 1744در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
پل خراجی
این پل از پل های دوره قاجاریه است .ولی پایه و شالوده آن به قرن ها پیش تعلق دارد.پل خراجی دارای ده دهانه طاق است که طاق ها با آجر و موج شکن هابه دلیل جریان آرام آب رودخانه به صورت گرد ساخته شده اند. پل روستای خراجی در مسیر عبور کاروان از تنگه خراجی بوده و راه پل ارتباطی روستا از روی رودخانه کیار است .از جمله اقدامات مرمتی که برروی بنا انجام شده می توان به لایروبی. استحکام بخشی. بند کشی و اجرای جداره مسیل در طرفین آن اشاره کرد.
این پل توسط سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری استان مرمت گردیده است.
پل کنرک
پل یا چاروی کنرک در جنوب روستای کنرک از توابع شهرستان بروجن درنزدیکی تالاب چغاخور برروی رودخانه ی آقبلاغ در پای تپه ای باستانی به نام تل فتح اله خانی احداث شده است. هدف اصلی از ساخت این پل انتقال آب چشمه بیدک درنزدیکی روستای نصیرآباد یا غرب دشت کنرک به جنوب وشرق این دشت می باشد. طول اصلی این پل 40 متر است که سابقا برروی آن نهری سنگی (چارو) قرارداشت.بقایای این نهر هم اکنون در ضلع جنوبی پل به خوبی قابل مشاهده است. پل کنرک با ارتفاع نزدیک به 5 متر وعرض 4 متر دارای 3 دهانه باقوس شاخ بزی است که از مصالح سنگ در پایه ها وآجر دربدنه وطاق با ملاط گچ ساخته شده است
پل مصلی بروجن (بازارچه صنایع دستی)
این پل تاریخی در دوران قاجار به روش آجرچینی خفته راسته و با استفاده از ملات ساروج ساخته شده است. این پل در برابر سیل سال 1330 هجری شمسی مقاومت کرده و سالم باقی مانده که این خود خبر از معماری مستحکم این پل می دهد.پل مصلی، عروس پل های بروجن است و بهترین سند به جای مانده از تاریخ ساخت و متولیان پل، سنگ نوشته ای است که بر دیوارة پل نصب شده است. متن آن به این قرار است: "فی السنه 1319 سعی و اقدام و اهتمام جناب افتخارالحجاج حاجی نصراله ابن مرحمت پناه، حاجی مرادعلی وبه استادی کربلایی احمد بن کربلایی حسن و به سرکاری آقای مشهدی خدامراد تمام شد."
آنچه از شواهد پیش روی بدست آمده تاریخ ساخت پل را 1319 ه ق، یعنی با قدمتی صد و اندی ساله بیان می کند. این پل تنها پل ماشین رو در زمان قدیم بوده که بر روی رودخانه ساخته شده و در اطراف این پل، دو آسیاب بادی به چشم می خورد و کمی پایین تر نیز یک حمام قدیمی وجود داشته که همگی بر اثر سیل ویرانگر زیر خاک مدفون شده اند. در حال حاضر با محوطه سازی در اطراف این پل، این مکان تبدیل به بازارچه دائمی صنایع دستی گردیده است . این بنا در تاریخ 80/6/6 وبه شماره 4205در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
پل بهشت آباد
این پل برروی رودخانه ی بهشت آباد در شهرستان اردل واقع شده است ،و به فاصله ی 300متری شمال شرقی روستای بهشت آباد قرار دارد. آب بهشت آباد از بهم پیوستن آب کیار و آب های شهرستان فارسان در ابتدای تنگ درکش ورکش جریان می یابد.
پل بهشت آباد در انتهای صخره های درکش ورکش در محلی که صخره ها پایان می یابد وبه نزدیکترین حد خود می رسد احداث شده است.
طول پل 20 متر وعرض آن 5/3 متر می باشد. ارتفاع پل تا سطح آب 7 متر است ومصالح آن از سنگ دربدنه وپایه ها وآجر در طاق دهانه می باشد. این پل دارای یک دهانه با قوس جناغی کند ونزدیک به قوس شاه عباسی است.
طاق پل از دوروش رومی دروسط وضربی در کناره ها ساخته شده است. ظاهرا طاق اولیه از مصالح سنگ بوده وپس از تخریب ، طاق کنونی باآجر برروی بقایای سنگی احداث گردید. عرض دهانه پل درپایین 10 متر و ارتفاع آن 3 متر است. فاصله ی راس قوس دهانه تا سطح پل 1 متراست. پایه های پل از سنگ قلوه ومصالح ساروج ساخته شده است. باتوجه به وضعیت صخره ای موجود عرض وارتفاع پایه ها متفاوت واز 1 متر درپایین به 4 متر دربالا می رسد. همچنین ارتفاع پایه ها درجهت شمال غرب 4 متر تا طاق ودر جنوب غرب 5/1 متر می باشد. سطح پل صاف است وطارمی های قدیمی آن از بین رفته اند .این پل در دهه های اخیر قبل از احداث پل جدید (درفاصله ی 20 متری آن ) با تیرهای آهنی ومصالح سیمان استحکام بخشی شده است. قدمت اولیه پل به درستی مشخص نیست لیکن وضعیت کنونی دارای قدمتی صفوی است که دردوره قاجار مرمت شده است.
پل اله یار بن
این پل در شهر بن واقع است.در شمال آن ،محله و بازار قدیم بن در جنوب ،محله جانبازان ودر شرق وغرب مسیل لاور قرار دارند. این اثر در کوهپایه کوه بن ودر بافت قدیم این شهر بر روی مسیل لاوار احداث شده است. طبیعت پیرامون دشتی واقلیم آن معتدل خشک است. کوه بن وشیراز درجنوب غرب مهمترین عوارض طبیعی نزدیک می باشند.
این پل بروی مسیل طبیعی لاوار که از شمال به جنوب شهر بن عبور می کند. ودارای عمق نسبتا زیادی است جهت عبور سهل وآسان مردم محله بازار قدیم( بن جنوب به شمال ) توسط الله یار نامی ساخته شد .پل به طول 5/10متر عرض 5/4 متر وارتفاع 20/6 متر از کف مسیل دارای دودهانه در کنار هم وبه شکل سوار وپیاده است که نشان می دهد. این بنا دردو دوره نزدیک به هم ساخته شده است .ابتدا دهانه با ارتفا ع کمتر و پس از چند سال به جهت استحکام بیشتر این دهانه دهانه های دیگر با ارتفاعی بالا تر در کنار آن ساخته شد. این موضوع در کتیبه های که امروز تنها جای آن باقیمانده(بقول مردم )ذکر شده بود. بنای هر دو دهانه از مصالح سنگ قلوه و نمای مالون در پایه ها و آجر در بدنه و دهانه و ملاط وساروج ساخته شده است.
پل سیمی دوپلان
این پل برروی رودخانه کارون در نزدیکی روستای دوپلان از توابع بخش ناغان در شهرستان کیار احداث شده است. پل سیمی دوپلان به در ازای 20 متر و عرض کمتر از یک متر در محلی بسیار مناسب و درست در جایی که صخره های ساحل رودخانه به هم بسیار نزدیک شده و عرض آن در کمترین حد ممکن می باشد. پایه های این پل بر بقایای قدیمی تر از سنگ قلوه و لاشه که بارها تجدید و احیا شده قرار دارد. این پل به مسیر جاده لینچ در زمان قاجاریه توسط یک شرکت انگلیسی به همین نام در مسیر جاده اصفهان - خوزستان و به دلیل قرار گرفتن منطقه بختیاری در سر راه بازرگانی شمال به جنوب و خصوصا اصفهان به سمت اهواز احداث گردید.
پل کره بس
این پل نخستین پل استان به سبک معماری جدید است که در دوره پهلوی اول بر روی رودخانه کره بس شهرستان لردگان ساخته شدکه محل عبور و مرور در گذشته بوده است. در حال حاضر در کنار این پل یک پل فلزی دوطرفه برای رفت و آمد خودروها در مسیر استان خوزستان در نظر گرفته شده است.
پل هوره
این پل در روستای هوره از توابع شهرستان سامان و در کنار رودخانه زاینده رود قرار دارد. ساخت پل هوره در خرداد ماه سال 1337ه.ش آغاز و در پاییز سال 1338 ه.ش (پهلوی دوم) بر روی خرابه های پل قدیمی به اتمام رسید. استفاده از مصالح بوم آورد (تمام سنگی بودن آن) این پل را شاخص و به یکی از زیباترین پل های منطقه تبدیل می کند. این پل به علت از بین رفتن پل قدیمی هوره و صعب العبور بودن رودخانه مخصوصا در زمستان و فصل بارندگی، ساخته شد. نام پل به روستایی که در آن قرار دارد منسوب شده است. این پل در تاریخ 90/3/25 و به شماره 30073 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
مراکز ومقاصد گردشگری
گردشگری ورزشی
گردشگری ورزشی: (ورزش های ماجراجویانه )
استان چهارمحال و بختیاری بعلت ارتفاع زیاد ( 1500 تا 4500 متر) به بام ایران معروف است. بارش های مناسب سالیانه ، وجود رودخانه های پرآب ( کارون و زاینده رود) کوهها و صخره ها ، دره ها و آبشارها و... زمینه را برای انواع ورزشها به خصوص ورزشهای ماجراجویانه فراهم نموده است. در ذیل به معرفی تعدادی از ورزش های ماجراجویانه که در استان برگزار میگردد، می پردازیم.
قایق رانی در آب های خروشان (رفتینگ رودخانه کارون)
منطقه ار
