به گزارش ایرنا، شهرکردی ها در چهارشنبه شب همزمان با اغاز سال نو ، آئین سنتی 'چراغ بران ' را تا صبح روز پنجنشنبه یکم فروردین 98 برگزار کردند.
مردم شهرکرد براساس یک سنت دیرین، هنگام تحویل سال، چراغ خانه را روشن می کنند و روشنایی آن را از اماکن مذهبی و متبرکه می گیرند.
مردم شهرکرد این سنت دیرین را از گذشتگان خویش به یادگار دارند و در هنگام لحظه تحویل سال و نوروز ، آیین سنتی ˈچراغ بران ˈ را برگزار کردند.
در این آیین مردم شهرکرد با اعتقاد بر این که نوروز، روز برافروختن چراغ حاجت و طلب است آیین سنتی چراغ بران را از غروب آفتاب تا لحظه تحویل سال نو برگزار می کنند.
براساس این سنت، در ابتدای این آیین سنتی، پیران خانواده و ریش سفیدان قوم و طایفه با چراغی در دست وارد امامزاده دو خاتون حلمیه و حکمیه شهرکرد می شدند و پس از ادای احترام و زیارت بارگاه این دو بزرگوار، چراغ خانه خویش را به دست سیدی از سادات شهرکرد روشن می کرده اند و سپس تازه دامادهای و نوعروسان و بعد از آن نیز دیگر اعضا خانواده برای روشن کردن چراغ به امامزاده می رفته اند.
شهرکردی ها معتقدند این رسم دیرین و دیرگاه بیش از 200سال قدمت دارد و در دوران گذشته مردم در محله های مسجد جامع ، مسجد خان ، فلکه آب، ارباب میرزا و محله یخچال، به سمت امامزاده می آمدند و در غروب آفتاب شب نوروز اقدام به روشن کردن چراغ های خانه خود می کردند.
این آیین سنتی برای آنان به منزله بردنˈروشنایی به خانه ˈ است تا در طول سال همواره چراغ مهر و محبت این خانه روشن باشد.
آنان پس از روشن شدن چراغ به عنوان عیدانه به سید روشن کننده چراغ ،هدیه ای از محصول کشاورزی خویش می دادند و سپس به مسجد باز می گشتند و نماز شب می گذاشتند و چراغ را با آیین و احترام به خانه می بردند.
در گذشته باب بود که مردم، شب نوروز با حضور در امامزادگان شهرکرد چراغ خانه های خود را برمی افروخته اند و سپس در فردای نوروز به دیدار یکدیگر می رفتند و دید و بازدید نوروز نیز تا زمانی که چراغ روشن بوده انجام می شده است.
2097
مردم شهرکرد براساس یک سنت دیرین، هنگام تحویل سال، چراغ خانه را روشن می کنند و روشنایی آن را از اماکن مذهبی و متبرکه می گیرند.
مردم شهرکرد این سنت دیرین را از گذشتگان خویش به یادگار دارند و در هنگام لحظه تحویل سال و نوروز ، آیین سنتی ˈچراغ بران ˈ را برگزار کردند.
در این آیین مردم شهرکرد با اعتقاد بر این که نوروز، روز برافروختن چراغ حاجت و طلب است آیین سنتی چراغ بران را از غروب آفتاب تا لحظه تحویل سال نو برگزار می کنند.
براساس این سنت، در ابتدای این آیین سنتی، پیران خانواده و ریش سفیدان قوم و طایفه با چراغی در دست وارد امامزاده دو خاتون حلمیه و حکمیه شهرکرد می شدند و پس از ادای احترام و زیارت بارگاه این دو بزرگوار، چراغ خانه خویش را به دست سیدی از سادات شهرکرد روشن می کرده اند و سپس تازه دامادهای و نوعروسان و بعد از آن نیز دیگر اعضا خانواده برای روشن کردن چراغ به امامزاده می رفته اند.
شهرکردی ها معتقدند این رسم دیرین و دیرگاه بیش از 200سال قدمت دارد و در دوران گذشته مردم در محله های مسجد جامع ، مسجد خان ، فلکه آب، ارباب میرزا و محله یخچال، به سمت امامزاده می آمدند و در غروب آفتاب شب نوروز اقدام به روشن کردن چراغ های خانه خود می کردند.
این آیین سنتی برای آنان به منزله بردنˈروشنایی به خانه ˈ است تا در طول سال همواره چراغ مهر و محبت این خانه روشن باشد.
آنان پس از روشن شدن چراغ به عنوان عیدانه به سید روشن کننده چراغ ،هدیه ای از محصول کشاورزی خویش می دادند و سپس به مسجد باز می گشتند و نماز شب می گذاشتند و چراغ را با آیین و احترام به خانه می بردند.
در گذشته باب بود که مردم، شب نوروز با حضور در امامزادگان شهرکرد چراغ خانه های خود را برمی افروخته اند و سپس در فردای نوروز به دیدار یکدیگر می رفتند و دید و بازدید نوروز نیز تا زمانی که چراغ روشن بوده انجام می شده است.
2097
کپی شد