روحانی مظلوم است ،چون تنهاست وابزاری برای رساندن پیام خود به مردم ندارد ،اما در عین حال تلاش می کند به وعده های خود واجرای منشور حقوق شهروندی در همه ابعاد عمل کند.
روحانی را زیاد، دوست ندارم ،فکر می کنم آدم متکبر ومغروری است.وطبیعتا آدم های متواضع وشاداب مانند سید خندان را دوست دارم.اما دوست داشتن ودوست نداشتن موجب خارج شدن از جاده انصاف نمی شود.
روحانی مظلومترین رئیس،جمهور ایران است .فردی حقوقدان ،شجاع ،جسور ،پیگیر وعامل به وعده ها،اما با دست خالی چه می،توان کرد .روحانی هم از سوی اطرافیان ودولتش مظلوم واقع شده وهم از سوی مخالفان بی انصاف که هیچ حدی از اخلاق را رعایت نمی کنند.
داستان مقایسه روحانی ومخالفان منجمله محمود خان بزرگ مرا به یاد خاطره ای انداخت که روزی در منزل مرحوم ماموستا ملا شیح محمد برزنجی بودیم وبحث تبلیغ اسلام ونمادهای اسلام بود که چه کسی می تواند نماینده اسلام در اروپا باشد؟ مرحوم شیخ به مطلب جالبی اشاره کرد وگفت: به فرض اروپا از مسلمانان بخواهد مبلغی برای تبلیغ اسلام بفرستید ،مسلمانان یک شخص ژولیده موی ،بد قیافه با لباس های چرکین ویک خنجر در کمر ویک تسبیح درشت بر گردن اعزام کنند ویا یک آدم متشخص وفهمیده وخوش سیما وعالم را بفرستند ،کدام یک مقبولتر است ؟
روحانی شخصیت با پرستیژی است که در قد وقامت ریاست جمهوری می تواند نماد شعور ایرانیان وجامعه متمدن ایرانی برای گذار از این وضعیت نابسامان باشد.اما مگر اختیار وقدرت رئیس جمهور در این نظام چند در صد است؟
چرا برای همیشه نباید مردم ما آگاه شوند که نظام مساوی،با ریاست جمهوری نیست؟ وتنها سی در صد قدرت آن هم در محدوده قوه مجریه در دست ایشان است که اگر همه موانع از سر راه ایشان بر داشته شود وکار شکنی ها وتبلیغات منفی،صدا وسیما ونشریات مخالف وسازمان های حقوق بشری و دخالت نمایندگان در انتصاب آبدارچی های ادارات برداشته شود، ونیروهای دولتی هم به وظایف خودشان عمل کنند ،دولت موفق می شود.
علاوه بر مسئله ریاست جمهوری،آنچه که سال هاست روح وروانم را می آزارد ،سادگی مردم وفراموش کردن مصالح ومنافع اصلی،وطبیعی وفریب خوردن است،فریب کسانی که آنان را به سیه روزی انداخته اند. این سادگی مردم ... بازهم مرا به یاد خاطره ای انداخت.
در محضر یکی از عالمان بودم و فرزند یکی از علمای منطقه اورامان در آنجا بود که پدرش در زمان رضا شاه در شهر بانه اعدام شده بود .آن عالم می گفت؛ مرحوم پدرم هنگامی که پدر این آقا را اعدام کرده اند ،شهادتین را به پدرش تلقین نموده است.وآن شخص هم تشکر می کرد. جریان برخی از مردم ایران بدینگونه است که متاسفانه قدر مسئولان خدوم را نمی دانند ،اما در مقابل از کسانی که به دنبال منافع شخصی وحزبی خود هستند ومسبب تمام بد بختی های ملتند وبا دادن یارانه پنجاه هزار تومانی هفتصد میلیارد پول نفت را معلوم نیست چکار کردند وکارخانه هارا تعطیل وجایگاه ایران را متزلزل وعامل بیکاری وبسیاری ناهنجاری های دیگر شدند وبسیاری از بهترین نیروها فراری وسرمایه ها به خارج منتقل شدند ،بار دیگر می خواهند با طرح افزایش یارانه در مقابل به خاک ذلت نشاندن وسیه روزی ملت دوره نکبت وبدبختی را برگردانند.
خوشبختانه در دولت روحانی هیچ نفعی عاید این جانب نشده وشاید در دولت قبلی به نسبت بهتر بوده .اما خلاف مروت ومردانگی است که مصالح شخصی را بر مصالح مردمان فقیر ومستضعف که انقلاب کردند تا به وضعیت بهتری برسند ترجیح داد .
روحانی مظلوم است ،چون تنهاست وابزاری برای رساندن پیام خود به مردم ندارد ،اما در عین حال تلاش می کند به وعده های خود واجرای منشور حقوق شهروندی در همه ابعاد عمل کند.
