به گزارش ایرنا، بسیاری از افرادی که در دهه های پنجاه و شصت پا به عرصه زندگی گذاشتند، صف های طولانی که هنگام صبح برای خرید شیر یا اقلام کوپنی ایجاد می شد را به خاطر دارند؛ صف خرید شیر، روغن، قند، برنج، نفت و در ادامه کپسول گاز روزهای خاطره انگیزی را در دفتر خاطرات متولدین این دهه ها ثبت کرده است.
مادرها به همراه فرزند کوچکشان صبح زود از خانه بیرون زده و صف شیر و نانوایی را رصد کرده و زنبیل قرمز رنگ خود را به نشانه حضور در صف قرار می دادند. عاملان توزیع نیز به مثابه افرادی که ریاست مجموعه ای را عهده دار هستند با اخم و غرلند جواب سربالا به افراد حاضر در صف می دادند.
عبور از مرحله تائید تمیزی شیشه های شیر را می توان همانند قبولی در آزمون دانست؛ برای اینکه بیشتر مواقع عامل توزیع از کثیف بودن شیشه شیر و قبول نکردن آن توسط شرکت گلایه کرده و از فروش شیر به افرادی که شیشه های کثیفی تحویل آنها می دادند امتناع می کردند.
زندگی دهه شصتی را می توان الگویی از مصرف بهینه دانست چرا که شهروندان با درست و بجا مصرف کردن از جمله پرهیز از دور انداختن شیشه های شیر، نوشابه و امثالهم، آنها را دوباره به چرخه تولید باز می گرداندند.
حال این روزها شماری از شرکت ها اقدام به زنده کردن خاطرات دهه شصتی ها و عرضه شیر در شیشه های یک شکل کردند؛ اقدامی شایسته که رایج شدن آن نیاز به استفاده از قوطی های پلاستیکی و کاغذی برای عرضه کالا را کمتر و حتی به صفر می رساند و می تواند زمینه ای برای کاهش زباله در طبیعت شود.
روزانه یکهزار و 100 تن زباله در استان همدان تولید و دفع می شود که 800 تن آن زباله شهری و قابل مدیریت است و 300 تن در طبیعت رها می شود.
احیای این قبیل نوستالوژی ها البته با ارائه شیر در قبال تحویل شیشه خالی، نه تنها از دور انداختن این کالاها که زمان و هزینه زیادی برای تولید آنها صرف شده، جلوگیری می کند، بلکه کاهش آلودگی زیست محیطی را نیز به دنبال دارد.
اینکه پس از سال ها شاهد خودنمایی شیشه های شیر به جای بطری های پلاستیکی در بازار هستیم، نباید باعث شود تا این نوستالوژی زیبا با یک بار مصرف شدن شیشه ها ناتمام بماند و باید چاره ای برای بازگشت آن به چرخه تولید یا بازیافت اصولی آنها اندیشیده شود.
احیای این قبیل نوستالوژی ها البته با ارائه شیر در قبال تحویل شیشه خالی یا اجرای راهکاری برای جمع آوری این محصول قابل بازیافت که زمان و هزینه زیادی برای تولید آنها صرف شده است، باعث کاهش آلودگی زیست محیطی و فرهنگ سازی در جامعه می شود.
در این زمینه ایجاد و افزایش محل هایی برای جمع آوری زباله های شهری تفکیک شده شامل فلزات، شیشه، کاغذ و زباله تر، راهکاری مناسب ارزیابی می شود که در هر شرایطی اجرای آن توسط مدیریت شهری ضروری است.
بی تردید حال که پس از سال ها شاهد خودنمایی یک نوستالژی قدیمی با ارایه شیر در بطری های شیشه ای هستیم، انتظار می رود که این نوستالوژی با یک بار مصرف شدن شیشه ها ناتمام نماند.
7526/2090
انتهای پیام مادرها به همراه فرزند کوچکشان صبح زود از خانه بیرون زده و صف شیر و نانوایی را رصد کرده و زنبیل قرمز رنگ خود را به نشانه حضور در صف قرار می دادند. عاملان توزیع نیز به مثابه افرادی که ریاست مجموعه ای را عهده دار هستند با اخم و غرلند جواب سربالا به افراد حاضر در صف می دادند.
عبور از مرحله تائید تمیزی شیشه های شیر را می توان همانند قبولی در آزمون دانست؛ برای اینکه بیشتر مواقع عامل توزیع از کثیف بودن شیشه شیر و قبول نکردن آن توسط شرکت گلایه کرده و از فروش شیر به افرادی که شیشه های کثیفی تحویل آنها می دادند امتناع می کردند.
زندگی دهه شصتی را می توان الگویی از مصرف بهینه دانست چرا که شهروندان با درست و بجا مصرف کردن از جمله پرهیز از دور انداختن شیشه های شیر، نوشابه و امثالهم، آنها را دوباره به چرخه تولید باز می گرداندند.
حال این روزها شماری از شرکت ها اقدام به زنده کردن خاطرات دهه شصتی ها و عرضه شیر در شیشه های یک شکل کردند؛ اقدامی شایسته که رایج شدن آن نیاز به استفاده از قوطی های پلاستیکی و کاغذی برای عرضه کالا را کمتر و حتی به صفر می رساند و می تواند زمینه ای برای کاهش زباله در طبیعت شود.
روزانه یکهزار و 100 تن زباله در استان همدان تولید و دفع می شود که 800 تن آن زباله شهری و قابل مدیریت است و 300 تن در طبیعت رها می شود.
احیای این قبیل نوستالوژی ها البته با ارائه شیر در قبال تحویل شیشه خالی، نه تنها از دور انداختن این کالاها که زمان و هزینه زیادی برای تولید آنها صرف شده، جلوگیری می کند، بلکه کاهش آلودگی زیست محیطی را نیز به دنبال دارد.
اینکه پس از سال ها شاهد خودنمایی شیشه های شیر به جای بطری های پلاستیکی در بازار هستیم، نباید باعث شود تا این نوستالوژی زیبا با یک بار مصرف شدن شیشه ها ناتمام بماند و باید چاره ای برای بازگشت آن به چرخه تولید یا بازیافت اصولی آنها اندیشیده شود.
احیای این قبیل نوستالوژی ها البته با ارائه شیر در قبال تحویل شیشه خالی یا اجرای راهکاری برای جمع آوری این محصول قابل بازیافت که زمان و هزینه زیادی برای تولید آنها صرف شده است، باعث کاهش آلودگی زیست محیطی و فرهنگ سازی در جامعه می شود.
در این زمینه ایجاد و افزایش محل هایی برای جمع آوری زباله های شهری تفکیک شده شامل فلزات، شیشه، کاغذ و زباله تر، راهکاری مناسب ارزیابی می شود که در هر شرایطی اجرای آن توسط مدیریت شهری ضروری است.
بی تردید حال که پس از سال ها شاهد خودنمایی یک نوستالژی قدیمی با ارایه شیر در بطری های شیشه ای هستیم، انتظار می رود که این نوستالوژی با یک بار مصرف شدن شیشه ها ناتمام نماند.
7526/2090
کپی شد
