افشار سیستانی که پدر خلیج فارس شناسی لقب گرفته است روز دوشنبه در گفت و گو اختصاصی با ایرنا در جزیره کیش افزود:در نیمه نخست سده 21 میلادی با کاهش اندوخته های سرزمین‌های دیگر از جمله آلاسکا و دریای شمال بر جایگاه راهبردی و اقتصادی منطقه خلیج فارس افزوده شد.
وی تصریح کرد: سازه های بنیادی که از دیرباز توجه کشورهای استعمارگر جهان را به این دریا کشیده است، جایگاه استراتژیک یا اکونومیک آن بوده که انگیزه ای شد تا کشورهای اروپایی در جستجوی سودهای کلان و رخنه در سرزمین‌های شرقی به این منطقه سرازیر شوند.
این مورخ برجسته کشورمان معتقد است که خلیج فارس از روزگاران کهن دروازه ی اصلی ورود و خروج فرهنگ ،تمدن ، اقتصاد و سیاست ایران بوده و بالندگی دولت مرکزی ایران، همواره به حضور توانمند سیاسی در جهان از اهمیت ویژه ای برخوارد بوده و جایگاهی برای چالش ریشه ای با قدرت‌های سیاسی استعماری شده است.
وی گفت: نام های جغرافیایی بخشی از تاریخ، جغرافیا، اساطیر، فرهنگ و آیین های یک ملت هستند با نگاهبانی از آنها همچون نگهداری از آثار باستانی به عنوان اندوخته‌ها و میراث انسانی بایسته است.
وی تاکید کرد: بنابراین هرگونه تغییر نام های تاریخی کهن همانند ویران ساختن آثار باستانی، گام های نکوهیده است.
پدر خلیج فارس شناسی می گوید: آرتور ویلسن تاریخ نگار انگلیسی بر این باور بود که هیچ آبراهی چه در گذشته و چه امروز برای تاریخ و جغرافی دانان، پژوهشگران و جهانگردان، اهمیتی بیشتر از خلیج فارس نداشته است و این آبراه از هزاران سال پیش از هویت ایرانی برخوردار بوده است.
افشار سیستانی اضافه کرد: از دوران پیش از امپراتوری پارسی ، تاریخ و فرهنگ شفاهی نشان می‌دهد که ایرانیان پیش از هخامنش نیز آب‌های جنوب ایران را ' دریای جم '، 'دریایی ایران ' و ' دریای پارس ' می گفتند و حتی در سفرنامه فیثاغورس نیز نام ' دریای پارسی ' نوشته شده است.
وی با تشریح دلایل تاریخی و مستند از اصالت نام خلیج فارس گفت: نوشته ی دیگر این دوران، سنگ نوشته های داریوش بزرگ در مصر است که یکی از آنها درباره کندن ' کانال نیل ' یا ' کانال سوئز' از سده پنج پیش از میلاد می باشد.
افشار سیستانی خاطرنشان کرد: جغرافی دانان و جهانگردان بسیاری از جمله ' تالس ملیتی' ، 'آناکسی ماندر '، 'هرودوت '، تزیاس'، 'گزنوفون ' و ' بطلمیوس ' به گونه ای به نام خلیج فارس اشاره کرده اند.
وی اضافه کرد: واژگان پارس، دریای پارس و خلیج فارس در زبان های جهان به گونه‌هایی چون در عربی 'خلیج الفارسی'، در انگلیسی ' پرشین گلف'، در چینی ' بوشی وان '، به اسپانیایی ، پرتغالی و ایتالیایی ' گلفو پرسیکو' و در یونانی 'پرسیکوس سینوس ' نامیده است.
این مورخ و ایران شناس می گوید: در آغاز دوران اسلامی، دانشمندان عرب، آب‌های جنوب ایران را به ' بحر فارس' می نامیدند و در پاسداری از این نام کوشش داشتند.
او افزود: ژوزه مانوئل گارسیا استاد و عضو جامعه جغرافیایی پرتغال ، در مقاله ی پژوهشی نوشته است که ترسیم نخستین نقشه ها به روش تازه به سال 1501 میلادی بازمی گردد و از آن زمان تاکنون همواره نام این دریا در نوشته‌ها و اسناد رسمی و غیر پرتغالی خلیج فارس آمده است.
افشار خاطرنشان کرد: پس از پرتغالی ها ، هلندیها در خلیج فارس حضور داشتند و در تمامی نامه‌نگاری‌های این دوره همواره از نام درست خلیج‌فارس بهره‌گیری شده است.
وی گفت: به هر حال سند های موجود در کتابخانه‌ها و آرشیوهای جهان از جمله اسکندریه، قاهره، کلیسای سنت پیتر واتیکان و 30 هزار لوح گلی پرسپولیس نشان می‌دهد که واژه خلیج فارس از آغاز تمدن در همه منابع وجود داشته است.
وی افزود: تمامی سازمان های جهانی از جمله سازمان ملل متحد از نخستین روزهای گشایش ، همواره نام درست خلیج فارس را به کار برده اند.
وی گفت: بر این اساس دهم اردیبهشت ماه روزی است که پرتغالی ها از تنگه استراتژیک هرمز بیرون رانده شدند در سالنمای ایران ' روز ملی خلیج فارس ' نام گرفته است.
این مورخ در پایان یاد آور شد: آنچه مسلم است خلیج فارس تا ابد خلیج فارس خواهد ماند و شیطنت کشورهای بیگانه هم مدتی ادامه خواهد یافت و سرانجام ناچار خواهند شد ، منطقه خلیج فارس را ترک کنند و آنگاه کشور های منطقه باید با هم زندگی کنند.
وی تاکید کرد: پس چه بهتر کشورهای کناره خلیج فارس با دادن دست دوستی به ایران بزرگ و توانمند و صلح جو ، دشمنی و کدورت ها را از میان ببرند و با همدلی با نگرش به سرچشمه های کلان اقتصادی خود، به قدرتی جهانی تبدیل شوند.
جزیره کیش با مساحت 91.5 کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 40 هزار نفر در 18 کلیومتری کرانه جنوبی ایران در محدوده شمالی آب های نیلگون خلیج فارس واقع است.
6993 /6048
انتهای پیام وی تصریح کرد: سازه های بنیادی که از دیرباز توجه کشورهای استعمارگر جهان را به این دریا کشیده است، جایگاه استراتژیک یا اکونومیک آن بوده که انگیزه ای شد تا کشورهای اروپایی در جستجوی سودهای کلان و رخنه در سرزمین‌های شرقی به این منطقه سرازیر شوند.
این مورخ برجسته کشورمان معتقد است که خلیج فارس از روزگاران کهن دروازه ی اصلی ورود و خروج فرهنگ ،تمدن ، اقتصاد و سیاست ایران بوده و بالندگی دولت مرکزی ایران، همواره به حضور توانمند سیاسی در جهان از اهمیت ویژه ای برخوارد بوده و جایگاهی برای چالش ریشه ای با قدرت‌های سیاسی استعماری شده است.
وی گفت: نام های جغرافیایی بخشی از تاریخ، جغرافیا، اساطیر، فرهنگ و آیین های یک ملت هستند با نگاهبانی از آنها همچون نگهداری از آثار باستانی به عنوان اندوخته‌ها و میراث انسانی بایسته است.
وی تاکید کرد: بنابراین هرگونه تغییر نام های تاریخی کهن همانند ویران ساختن آثار باستانی، گام های نکوهیده است.
پدر خلیج فارس شناسی می گوید: آرتور ویلسن تاریخ نگار انگلیسی بر این باور بود که هیچ آبراهی چه در گذشته و چه امروز برای تاریخ و جغرافی دانان، پژوهشگران و جهانگردان، اهمیتی بیشتر از خلیج فارس نداشته است و این آبراه از هزاران سال پیش از هویت ایرانی برخوردار بوده است.
افشار سیستانی اضافه کرد: از دوران پیش از امپراتوری پارسی ، تاریخ و فرهنگ شفاهی نشان می‌دهد که ایرانیان پیش از هخامنش نیز آب‌های جنوب ایران را ' دریای جم '، 'دریایی ایران ' و ' دریای پارس ' می گفتند و حتی در سفرنامه فیثاغورس نیز نام ' دریای پارسی ' نوشته شده است.
وی با تشریح دلایل تاریخی و مستند از اصالت نام خلیج فارس گفت: نوشته ی دیگر این دوران، سنگ نوشته های داریوش بزرگ در مصر است که یکی از آنها درباره کندن ' کانال نیل ' یا ' کانال سوئز' از سده پنج پیش از میلاد می باشد.
افشار سیستانی خاطرنشان کرد: جغرافی دانان و جهانگردان بسیاری از جمله ' تالس ملیتی' ، 'آناکسی ماندر '، 'هرودوت '، تزیاس'، 'گزنوفون ' و ' بطلمیوس ' به گونه ای به نام خلیج فارس اشاره کرده اند.
وی اضافه کرد: واژگان پارس، دریای پارس و خلیج فارس در زبان های جهان به گونه‌هایی چون در عربی 'خلیج الفارسی'، در انگلیسی ' پرشین گلف'، در چینی ' بوشی وان '، به اسپانیایی ، پرتغالی و ایتالیایی ' گلفو پرسیکو' و در یونانی 'پرسیکوس سینوس ' نامیده است.
این مورخ و ایران شناس می گوید: در آغاز دوران اسلامی، دانشمندان عرب، آب‌های جنوب ایران را به ' بحر فارس' می نامیدند و در پاسداری از این نام کوشش داشتند.
او افزود: ژوزه مانوئل گارسیا استاد و عضو جامعه جغرافیایی پرتغال ، در مقاله ی پژوهشی نوشته است که ترسیم نخستین نقشه ها به روش تازه به سال 1501 میلادی بازمی گردد و از آن زمان تاکنون همواره نام این دریا در نوشته‌ها و اسناد رسمی و غیر پرتغالی خلیج فارس آمده است.
افشار خاطرنشان کرد: پس از پرتغالی ها ، هلندیها در خلیج فارس حضور داشتند و در تمامی نامه‌نگاری‌های این دوره همواره از نام درست خلیج‌فارس بهره‌گیری شده است.
وی گفت: به هر حال سند های موجود در کتابخانه‌ها و آرشیوهای جهان از جمله اسکندریه، قاهره، کلیسای سنت پیتر واتیکان و 30 هزار لوح گلی پرسپولیس نشان می‌دهد که واژه خلیج فارس از آغاز تمدن در همه منابع وجود داشته است.
وی افزود: تمامی سازمان های جهانی از جمله سازمان ملل متحد از نخستین روزهای گشایش ، همواره نام درست خلیج فارس را به کار برده اند.
وی گفت: بر این اساس دهم اردیبهشت ماه روزی است که پرتغالی ها از تنگه استراتژیک هرمز بیرون رانده شدند در سالنمای ایران ' روز ملی خلیج فارس ' نام گرفته است.
این مورخ در پایان یاد آور شد: آنچه مسلم است خلیج فارس تا ابد خلیج فارس خواهد ماند و شیطنت کشورهای بیگانه هم مدتی ادامه خواهد یافت و سرانجام ناچار خواهند شد ، منطقه خلیج فارس را ترک کنند و آنگاه کشور های منطقه باید با هم زندگی کنند.
وی تاکید کرد: پس چه بهتر کشورهای کناره خلیج فارس با دادن دست دوستی به ایران بزرگ و توانمند و صلح جو ، دشمنی و کدورت ها را از میان ببرند و با همدلی با نگرش به سرچشمه های کلان اقتصادی خود، به قدرتی جهانی تبدیل شوند.
جزیره کیش با مساحت 91.5 کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 40 هزار نفر در 18 کلیومتری کرانه جنوبی ایران در محدوده شمالی آب های نیلگون خلیج فارس واقع است.
6993 /6048
کپی شد
