به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، این استاد برجسته موسیقی محلی هرمزگان که سه شنبه شب(13 آذر ماه) هنگام اجرای کنسرت نمایش گروه «لیوا» در تئاتر باران دچار سکته قلبی شده بود،امروزدر بیمارستان فیروزگر تهران با دنیا و دلبستگی هایش خداحافظی کرد.
خالو محمد قنبر هرمزی 88 ساله از اعضای اصلی و تاثیرگذار گروه «لیوا» از هرمز پس از اینکه در حین اجرا در تئاتر باران از هوش رفت به وسیله اورژانس به بیمارستان فیروزگر تهران منتقل و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد.
گروه «لیوا»ی هرمز متشکل از پیشکسوتان موسیقی هرمز و از قدیمی‌ترین گروه‌های هرمزگان است که تاکنون در فستیوال‌های مختلف حضور داشته و به معرفی آیین‌های موسیقی هرمزگان پرداخته‌اند.
قنبر راستگو که اجراهای بسیاری در کشورهای اروپایی داشته به عنوان برجسته‌ترین نوازندگان موسیقی جنوب ایران شهرت دارد تاجایی که او را پدر موسیقی جنوب هم نامیده‌اند.
در 12 سالگی نواختن را آغاز و 22 سال داشت که با خانهٔ فرهنگ و هنر میناب واقع در 90کیلومتری شرق بندرعباس آشنا شد و در آنجا به کار‌های هنری مورد علاقه اش ادامه داد و وظیفه‌اش نواختن ساز جفتی و خوانندگی در پشت صحنه تئاتر بود.
خودش گفته بود نخستین تئاتری که در آن همکاری داشتم «پتوروک» با موضوع زار بوده که در میناب، سیرجان، کرمان، تهران و بندرعباس اجرا کرده‌اند.
حدود پنج سال در گروه موسیقی علی خان حبیب‌زاده به نوازندگی ساز جفتی و سازهای کوبه‌ای و البته ترانه‌سرایی اشتغال داشت که پس پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان جنگ تحمیلی هیچ گونه فعالیت موسیقی نداشت.
بعد از تمام شدن جنگ تحمیلی، گروهی به نام کالنگ تشکیل می‌دهد که در آن هنرمندانی چون احمد عبدالهی نوازنده کَسِر، سلیمان اسلامی نوازنده پی‌په، عبدالعلی جمالی نوازنده دهل و جعفر روزبازار نوازنده عود همکاری می‌کردند که وظیفه راستگو در این گروه خوانندگی و نوازندگی جفتی بود.
استاد قنبر راستگو مشهور به خالوقنبر در مصاحبه ای گفته بود:« خیلی خوشحالم که جوان‌ها دارند در موسیقی کارهایی می‌کنند و توجه بعضی ازآنها به موسیقی محلی جنوبی باعث شده با آن ها کارکنم.
وی بیان داشته خیلی موسیقی‌های پر سرو صدایی که این روز‌ها منتشر می‌شود را دوست ندارم؛ همه می‌دانند که من عاشق موسیقی جنوب هستم و برای همراهی با نوازندگان جوان و با استعداد و اینکه شاید کمکی کرده باشم، برای آن‌ها جفتی هم نواخته ام.»
هنرموسیقی خالو قنبر همه را مات و مبهوت خودش می کرد طوریکه هنگام نواختن سکوتی خیره کننده سالن محل اجرا را فرا می گرفت و پس از اتمام حضار به مدت چند دقیقه بطور ممتد او را تشویق می کردند.
6149/6048
خبرنگار: رضا گیلانی انتشاردهنده: خلیل تنیده
انتهای پیام خالو محمد قنبر هرمزی 88 ساله از اعضای اصلی و تاثیرگذار گروه «لیوا» از هرمز پس از اینکه در حین اجرا در تئاتر باران از هوش رفت به وسیله اورژانس به بیمارستان فیروزگر تهران منتقل و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد.
گروه «لیوا»ی هرمز متشکل از پیشکسوتان موسیقی هرمز و از قدیمی‌ترین گروه‌های هرمزگان است که تاکنون در فستیوال‌های مختلف حضور داشته و به معرفی آیین‌های موسیقی هرمزگان پرداخته‌اند.
قنبر راستگو که اجراهای بسیاری در کشورهای اروپایی داشته به عنوان برجسته‌ترین نوازندگان موسیقی جنوب ایران شهرت دارد تاجایی که او را پدر موسیقی جنوب هم نامیده‌اند.
در 12 سالگی نواختن را آغاز و 22 سال داشت که با خانهٔ فرهنگ و هنر میناب واقع در 90کیلومتری شرق بندرعباس آشنا شد و در آنجا به کار‌های هنری مورد علاقه اش ادامه داد و وظیفه‌اش نواختن ساز جفتی و خوانندگی در پشت صحنه تئاتر بود.
خودش گفته بود نخستین تئاتری که در آن همکاری داشتم «پتوروک» با موضوع زار بوده که در میناب، سیرجان، کرمان، تهران و بندرعباس اجرا کرده‌اند.
حدود پنج سال در گروه موسیقی علی خان حبیب‌زاده به نوازندگی ساز جفتی و سازهای کوبه‌ای و البته ترانه‌سرایی اشتغال داشت که پس پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان جنگ تحمیلی هیچ گونه فعالیت موسیقی نداشت.
بعد از تمام شدن جنگ تحمیلی، گروهی به نام کالنگ تشکیل می‌دهد که در آن هنرمندانی چون احمد عبدالهی نوازنده کَسِر، سلیمان اسلامی نوازنده پی‌په، عبدالعلی جمالی نوازنده دهل و جعفر روزبازار نوازنده عود همکاری می‌کردند که وظیفه راستگو در این گروه خوانندگی و نوازندگی جفتی بود.
استاد قنبر راستگو مشهور به خالوقنبر در مصاحبه ای گفته بود:« خیلی خوشحالم که جوان‌ها دارند در موسیقی کارهایی می‌کنند و توجه بعضی ازآنها به موسیقی محلی جنوبی باعث شده با آن ها کارکنم.
وی بیان داشته خیلی موسیقی‌های پر سرو صدایی که این روز‌ها منتشر می‌شود را دوست ندارم؛ همه می‌دانند که من عاشق موسیقی جنوب هستم و برای همراهی با نوازندگان جوان و با استعداد و اینکه شاید کمکی کرده باشم، برای آن‌ها جفتی هم نواخته ام.»
هنرموسیقی خالو قنبر همه را مات و مبهوت خودش می کرد طوریکه هنگام نواختن سکوتی خیره کننده سالن محل اجرا را فرا می گرفت و پس از اتمام حضار به مدت چند دقیقه بطور ممتد او را تشویق می کردند.
6149/6048
خبرنگار: رضا گیلانی انتشاردهنده: خلیل تنیده
کپی شد
