به گزارش ایرنا، مسوول انجمن شعر حوزه روز چهارشنبه در این نشست گفت: شعر هرمزگان درگذشته شاهد ظهور شاعران مطرحی مانند ابراهیم منصفی بوده که بومی سروده های آنها همچنان از جایگاه ویژه ای در بین مردم برخوردار است.
عبدالحسین انصاری افزود: این پرسش مطرح است که چرا مانند گذشته دیگر شاهد ظهور شاعران بومی سرای شاخص نیستیم؟
مهدی عارفه یکی دیگر از شاعران حوزه نیز با این پرسش که آیا برای هنرمند و شاعر میتوان رسالتی به عنوان تعهد به خویش یا جامعه در نظر گرفت، این بحث را ادامه داد.
امیرحسین والا از دیگر شاعران حاضر، در بخشی دیگر از برنامه ضمن بیان تفاوت های ماهیتی انجمن های شعر در دهه های هشتاد و نود و همچنین متفاوت شدن نوع ارتباط شاعران با انجمن های شعر و حتی با خود در جامعه ادبی، این پرسش را مطرح کرد که با توجه به این شرایط جایگاه و آینده ادبیات هرمزگان را چگونه می توان ارزیابی کرد؟
علی رضایی پژوهشگر و هنرمند پیشکسوت هرمزگان نیز ضمن بیان مواردی از سابقه شعر هرمزگان به ویژه در سال های پایانی دهه چهل، به نقش موثر جشن های فرهنگ و هنر بر شاعران بندرعباس، میناب و بستک اشاره کرد. و افزود: در آن دوره فضای شعر بسیار پررنگ بود و در بسیاری از نشست ها، از مدیران اداری تا مردم عادی و کسبه و اقشار مختلف در برنامه های شعر شرکت داشتند.
وی ادامه داد: در گذشته شعرخوانی ها، بیشتر از اشعار شاعران کشور بود و حتی وقتی فردی ترک زبان، اشعاری از شهریار را می خواند، با استقبال حاضران روبه رو می شد.
وی فضای یاد شده را به بارش ابرهای بهاری تشبیه واضافه کرد: در گذشته مانند فضای امروز جریان شعری مستمر نبود و اگر این استمرار وجود داشت، به ندرت بود و شاعرانی مانند ابراهیم منصفی و حسن کرمی جدی تر کار را دنبال می کردند.
وی همچنین به تاثیر متقابل ادبیات و سینما و نقش 'سیدحسن بنی هاشمی' فیلمساز هرمزگانی پرداخت و گفت: بنی هاشمی در کنار کیانوش عیاری و عباس کیارستمی از پیشتازان سینمای آزاد بودند که منصفی به واسطه آشنایی با بنی هاشمی، گرایشش به سینما و موسیقی بود و کرمی ادبیات را جدی تر پیگیری می کرد.
رضایی با بیان برخی از ویژگی های انجمن های ادبی استان هرمزگان بعد از انقلاب اظهار داشت: انجمن شعر با حضور افرادی چون شجیعه شجاع علوی، پروانه بیابانی و منصور ضمیری از رودان شکل منسجم تری به خود گرفت و شکل گیری انجمن موجب شد، متوجه شویم که شعر در جامعه جریان دارد ولی هنوز در برخی نقاط دیده نشده و فرصت عرضه نیافته است.
به گفته وی نشست های شعر با شروه خوانی شروع شد و بعد سبب ساز آشنایی با شاعرانی مانند فائز بستکی وغیرت بستکی شد که البته از دیگر شاعران استان هم شعرهایی خوانده می شد.
این پژوهشگر اضافه کرد: انسجامی که امروز در انجمن های شعر و روند فعالیت های شاعران وجود دارد آن زمان وجود نداشت اما باید تاکید کرد که شعر به همین سهولت و راحتی به نقطه کنونی نرسیده است و فضای امروز مرهون آن تلاش هاست.
2094 /6048
انتهای پیام عبدالحسین انصاری افزود: این پرسش مطرح است که چرا مانند گذشته دیگر شاهد ظهور شاعران بومی سرای شاخص نیستیم؟
مهدی عارفه یکی دیگر از شاعران حوزه نیز با این پرسش که آیا برای هنرمند و شاعر میتوان رسالتی به عنوان تعهد به خویش یا جامعه در نظر گرفت، این بحث را ادامه داد.
امیرحسین والا از دیگر شاعران حاضر، در بخشی دیگر از برنامه ضمن بیان تفاوت های ماهیتی انجمن های شعر در دهه های هشتاد و نود و همچنین متفاوت شدن نوع ارتباط شاعران با انجمن های شعر و حتی با خود در جامعه ادبی، این پرسش را مطرح کرد که با توجه به این شرایط جایگاه و آینده ادبیات هرمزگان را چگونه می توان ارزیابی کرد؟
علی رضایی پژوهشگر و هنرمند پیشکسوت هرمزگان نیز ضمن بیان مواردی از سابقه شعر هرمزگان به ویژه در سال های پایانی دهه چهل، به نقش موثر جشن های فرهنگ و هنر بر شاعران بندرعباس، میناب و بستک اشاره کرد. و افزود: در آن دوره فضای شعر بسیار پررنگ بود و در بسیاری از نشست ها، از مدیران اداری تا مردم عادی و کسبه و اقشار مختلف در برنامه های شعر شرکت داشتند.
وی ادامه داد: در گذشته شعرخوانی ها، بیشتر از اشعار شاعران کشور بود و حتی وقتی فردی ترک زبان، اشعاری از شهریار را می خواند، با استقبال حاضران روبه رو می شد.
وی فضای یاد شده را به بارش ابرهای بهاری تشبیه واضافه کرد: در گذشته مانند فضای امروز جریان شعری مستمر نبود و اگر این استمرار وجود داشت، به ندرت بود و شاعرانی مانند ابراهیم منصفی و حسن کرمی جدی تر کار را دنبال می کردند.
وی همچنین به تاثیر متقابل ادبیات و سینما و نقش 'سیدحسن بنی هاشمی' فیلمساز هرمزگانی پرداخت و گفت: بنی هاشمی در کنار کیانوش عیاری و عباس کیارستمی از پیشتازان سینمای آزاد بودند که منصفی به واسطه آشنایی با بنی هاشمی، گرایشش به سینما و موسیقی بود و کرمی ادبیات را جدی تر پیگیری می کرد.
رضایی با بیان برخی از ویژگی های انجمن های ادبی استان هرمزگان بعد از انقلاب اظهار داشت: انجمن شعر با حضور افرادی چون شجیعه شجاع علوی، پروانه بیابانی و منصور ضمیری از رودان شکل منسجم تری به خود گرفت و شکل گیری انجمن موجب شد، متوجه شویم که شعر در جامعه جریان دارد ولی هنوز در برخی نقاط دیده نشده و فرصت عرضه نیافته است.
به گفته وی نشست های شعر با شروه خوانی شروع شد و بعد سبب ساز آشنایی با شاعرانی مانند فائز بستکی وغیرت بستکی شد که البته از دیگر شاعران استان هم شعرهایی خوانده می شد.
این پژوهشگر اضافه کرد: انسجامی که امروز در انجمن های شعر و روند فعالیت های شاعران وجود دارد آن زمان وجود نداشت اما باید تاکید کرد که شعر به همین سهولت و راحتی به نقطه کنونی نرسیده است و فضای امروز مرهون آن تلاش هاست.
2094 /6048
کپی شد
