لگن یکی از ابزارهای اصلی زندگی بومی مازندران است که در زمان شادی به‌عنوان یک ساز از آن استفاده می‌شود .
به گزارش ایلنا از ساری، لگن یکی از ابزارهای اصلی زندگی بومی مازندران است که در زمان شادی به عنوان یک ساز از آن استفاده می‌شود و تعدادی از بانوان مازندرانی مهارت خوبی در نواختن و اجرای ریتم‌ها با لگن دارند. هنگام نواختن لگن نیز با قرار دادن یک ظرف کوچک مانند نعلبکی روی آن؛ افکت‌هایی به این ساز داده می‌شود.
حال نوای این ساز که به دست زن هنرمند مازنی جهانی نیز شده در جشنواره لیلم طنین افکن شده است.
جمشید نیکوزاد، داور بخش لگن دومین جشنواره موسیقی بومی البرزنشینان لیلم در گفتگو با خبرنگاران گفت: امسال در بخش لگن نوازی با توجه به تعداد شرکت کنندگان استقبال خوبی از این بخش شده است.
وی افزود: این جشنواره موجب شده زنان هنرمند مازندرانی، هنر خود را از کنج خانه ها به روی صحنه مسابقه بیاورند و همگان از این هنر بهره مند شوند که بی شک این خود یکی از امتیازات جشنواره لیلم است.
نیکوزاد خاطرنشان کرد: مهمترین آیتمی که شرکت کنندگان در بخش لگن نوازی باید بدانند این است که از لگن های با کیفیت استفاده کنند، لگن های برنجی معمولا صدای بهتری دارد و بهتر است برای نواختن لگن از این نوع لگن استفاده شود.
داور بخش لگن دومین جشنواره موسیقی بومی البرزنشینان لیلم خاطر نشان کرد: آموزشگاههای موسیقی مازندران باید در کنار سازهای دیگر به ساز لگن نیز توجه ویژه داشته و به هنرجویان خود آن را آموزش دهند زیرا این ساز قدمتی دیرنه در خطه مازندران داشته و کم هزینه است و در اکثر خانه ها وجود دارد.
علی حسن نژاد،از پژوهشگران فرهنگ و رسوم مازندران نیز بخش لگن نوازی این دوره از جشنواره لیلم را خوب ارزیابی کرد و گفت: این دوره علاوه بر افزایش تعداد، تسلط شرکت کنندگان نیز بیشتر شده بعلاوه سن رقابت کنندگان نیز کاهش یافته به طوری که در این بخش تعدادی از شرکت کنندگان زیر 15 سال نیز حضور داشتند.
وی به روی صحنه آمدن این نوع ساز را نشانه مثبت هجرت موسیقی محلی از روستاها به شهر دانست و یادآورشد: این هجرت نشان از تغییر نگاه خانواده ها به موسیقی بومی و محلی دارد.
