بهزاد قره یاضی روز دوشنبه در جمع اساتید و دانشجویان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری افزود: در حالی کشورمان برای خرید محصولات تراریخته این میزان هزینه می کند که دانش و نیروهای کارآمد برای اجرای روش های تولید این نوع محصولات در داخل وجود دارد.
وی علت اینکه هنوز در ایران توجهی به تولید محصولات تراریخته نمی شود را نوعی 'فناوری هراسی ' ذکر کرد.
رئیس انجمن ایمنی زیستی کشور اضافه کرد: دستکاری در ژن و یا دخالت در کار خلقت خدا ابزاری است که مخالفان تولید این محصولات در کشور سر دادند و باعث شدند تا به این اندازه کشورمان از این فناوری جدید علمی غذایی بی بهره بماند.
قره یاضی گفت: برغم اینکه تولید این محصولات از نظر قانون مشکلی ندارد امادر سالهای اخیر شاهد هجمه‌های علیه این محصولات هستیم.
محصول تراریخته به آن دسته از مواد غذایی اطلاق می‌شود که ساختار ژنتیکی آن از طریق مهندسی ژنتیک تغییر یافته باشد و این تغییر معمولاً جهت بهبود مقاومت گیاه به برخی آفات یا بیماریهای گیاهی و برای بهبود عملکرد گیاه و بهره وری کشاورز صورت می‌گیرد.
براساس ماده دو قانون ایمنی زیستی تولید، کاشت، برداشت، رهاسازی، صادرات، واردات و مصرف محصولات تراریخته نه تنها مجاز است بلکه دولت را به فراهم آوری تمهیدات لازم برای اقدامات مذکور مکلف می کند.
همچنین آخرین قانون مصوب مجلس درباره محصولات تراریخته، قانون برنامه ششم توسعه است که البته این قانون هم هرگز معتقد به ممنوعیت 100 درصدی محصولات تراریخته نیست و بر اجرای قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران تاکید می کند.
محصولات تراریخته نخستین بار در دنیا(در آمریکا و چین) در سال 1996 به تولید تجاری رسید و برای نخستین بار 1.7 میلیون هکتار از اراضی دنیا به سطح زیرکشت این محصولات اختصاص یافت.
محصولات تراریخته در آمریکا، استرالیا، ژاپن، آلمان، برزیل، آرژانتین اسپانیا، پرتغال، جمهوری چک، رمانی، آفریقای جنوبی، فلیپین، هندوستان و چین تولید می شود و به دلیل پیشرفته بودن این فناوری ، همه کشورها آن را ندارند اما ایران به این فناوری دست یافته است.
طی سالهای اخیر پنج کشور اروپایی برای 77 محصول تراریخته برای مصرف و واردات مجوز صادر کردند.
قره یاضی گفت: برخی چه در داخل و خارج از کشور ماموریت به تاخیر انداختن ایران برای دستیابی به فناوری را دارند و مانع از رسیدن کشور به مسیر تعالی و شکوفایی می شوند.
2096/1899
انتهای پیام وی علت اینکه هنوز در ایران توجهی به تولید محصولات تراریخته نمی شود را نوعی 'فناوری هراسی ' ذکر کرد.
رئیس انجمن ایمنی زیستی کشور اضافه کرد: دستکاری در ژن و یا دخالت در کار خلقت خدا ابزاری است که مخالفان تولید این محصولات در کشور سر دادند و باعث شدند تا به این اندازه کشورمان از این فناوری جدید علمی غذایی بی بهره بماند.
قره یاضی گفت: برغم اینکه تولید این محصولات از نظر قانون مشکلی ندارد امادر سالهای اخیر شاهد هجمه‌های علیه این محصولات هستیم.
محصول تراریخته به آن دسته از مواد غذایی اطلاق می‌شود که ساختار ژنتیکی آن از طریق مهندسی ژنتیک تغییر یافته باشد و این تغییر معمولاً جهت بهبود مقاومت گیاه به برخی آفات یا بیماریهای گیاهی و برای بهبود عملکرد گیاه و بهره وری کشاورز صورت می‌گیرد.
براساس ماده دو قانون ایمنی زیستی تولید، کاشت، برداشت، رهاسازی، صادرات، واردات و مصرف محصولات تراریخته نه تنها مجاز است بلکه دولت را به فراهم آوری تمهیدات لازم برای اقدامات مذکور مکلف می کند.
همچنین آخرین قانون مصوب مجلس درباره محصولات تراریخته، قانون برنامه ششم توسعه است که البته این قانون هم هرگز معتقد به ممنوعیت 100 درصدی محصولات تراریخته نیست و بر اجرای قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران تاکید می کند.
محصولات تراریخته نخستین بار در دنیا(در آمریکا و چین) در سال 1996 به تولید تجاری رسید و برای نخستین بار 1.7 میلیون هکتار از اراضی دنیا به سطح زیرکشت این محصولات اختصاص یافت.
محصولات تراریخته در آمریکا، استرالیا، ژاپن، آلمان، برزیل، آرژانتین اسپانیا، پرتغال، جمهوری چک، رمانی، آفریقای جنوبی، فلیپین، هندوستان و چین تولید می شود و به دلیل پیشرفته بودن این فناوری ، همه کشورها آن را ندارند اما ایران به این فناوری دست یافته است.
طی سالهای اخیر پنج کشور اروپایی برای 77 محصول تراریخته برای مصرف و واردات مجوز صادر کردند.
قره یاضی گفت: برخی چه در داخل و خارج از کشور ماموریت به تاخیر انداختن ایران برای دستیابی به فناوری را دارند و مانع از رسیدن کشور به مسیر تعالی و شکوفایی می شوند.
2096/1899
کپی شد
