شفافیتی که روزگاری شعار نمایندگان مجلس شورای اسلامی در زمان انتخابات بود، امروز اینقدر تیره و کدر شده که نمی‌تواند حتی یک انتقاد را برتابد.
ایلنا؛ جامعه بی‌صبر و تحمل که طاقت کوچکترین انتقاد را ندارد جامعه‌ای تک صدا می‌شود و این دردی است که سال‌هاست بر پیکر جامعه ما سایه انداخته است.
زمانی که نخبگان صحه صدر را فقط در نطق‌ها و بیانات خود بر روی کاغذ سیاه می‌کنند و ذهن آنها هنوز هم صبر و تحمل یک حرف خلاف رویه و منش آنان را ندارد؛ چه انتظار از مردم؟
اگر قرار باشد در سطح جامعه اصلاحات ساختاری صورت گیرد، ابتدا بایستی نخبگان ما بیاموزند که صبر و تحمل شنیدن را تمرین کنند.
تمرین تحمل و مدارا از نکات اصلی و پایهای در اصول دموکراسی است که انتظار می‌رود نمایندگان مردم که تمام حضور خود را در مجلس شورای اسلامی از همراهی مردم دارند، در این زمینه سرآمد همه مردم باشند؛ وقتی سخن انتقادی مردم برایشان غیرقابل تحمل است چگونه انتظار دارند مردم با انبوهی از مشکلات که روزانه بر سرشان هوار می‌شود ،از خودشان صبر و شکیبایی به خرج دهند.
در جامعه امروز که فشارهای اقتصادی جسم و روح مردم را نشانه رفته آیا رواست نمایندگان مردم به جای رسیدگی به مشکلات مردم و پاسخگویی به تعهدات قانونی‌شان در پی پاسخ دادن به کوچکترین انتقادات آن هم با عکس‌العملی غیرمتعارف و غیرصبورانه باشند؟
و سرانجام اینکه اگر از انتقاد بترسیم و نیاموزیم که چگونه صبر و تحمل و مدارا را تمرین و تمرین و تمرین کنیم نباید انتظار داشته باشیم که دیگران نیز از خطاهایمان بر ما صبر و تحمل روا دارند ؛نکته اینجاست که انسان بی‌خطا یا از جرگه خدایان است یا خارج از دایره اجتماع ...
محسن برقی
دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی
